میگرن مقاوم به درمان

میگرن مقاوم به میگرنی اشاره دارد که به درمان های رایج پاسخ ضعیفی نشان می دهد؛ علائم – علت – تشخیص و نحوه مدیریت این وضعیت را بخوانید.

 

میگرن نوعی بیماری عصبی است که باعث ایجاد سردردهای شدید و دیگر علائم مختل کننده زندگی می شود.

با اینکه درمان های استاندارد زیادی برای میگرن وجود دارد اما آنها برای برخی افراد بی اثر هستند. پزشکان از این وضعیت به عنوان میگرن مقاوم یاد می کنند.

میگرن مقاوم اصطلاحی مورد استفاده برای میگرنی است که به درمان های معمول این بیماری واکنشی نشان نمی دهد.

برخی از افراد مبتلا به میگرن مقاوم، هاله ای همراه با سردرد شدید را تجربه می کنند.

بر اساس تحقیقات انجام شده در سال 2017، میگرن مزمن مقاوم به درمان حدود 4% از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد.

در این مقاله میگرن مقاوم به درمان، علائم و گزینه های درمانی آن مورد بحث قرار می گیرند.

 

همچنین بخوانید:

عوامل محرک میگرن (کلیک)

 

تعریف میگرن مقاوم

برخی از تعاریف میگرن مقاوم تنها شامل میگرن مزمن هستند. با این وجود، تعریفی که انجمن سردرد آمریکا برای میگرن مقاوم بیان کرده علاوه بر میگرن مزمن، شامل میگرن ناشی از مصرف بیش از حد دارو و میگرن اپیزودیک نیز می شود.

در بیشتر تعاریف به میگرنی که پس از دو تا چهار دور درمان بهبود نمی یابد، میگرن مقاوم گفته می شود.

 

همچنین بخوانید:

میگرن مزمن چیست؟ (کلیک)

 

علائم

میگرن دارای دوره های متفاوت و چندی مراحل است، مانند.

1. پرودرم
2. هاله
3. سردرد
4. پست دروم

علائم ایجاد شده در مرحله پرودروم شامل موارد زیر هستند:

• تکرر ادرار
• خمیازه کشیدن
• تغییرات خلق و خوی
• حساسیت به نور و صدا
• مشکل در تمرکز
• هوس های غذایی

 

همچنین بخوانید:

دلایل تغییرات خلقی زنان و مردان (کلیک)

 

برخی افراد دقیقا قبل تجربه یک اپیزود میگرن، ابتدا دچار هاله می شوند. هاله شامل نورهای چشمک زن و سایر علائم حسی است.

در مرحله سردرد نیز افراد ممکن سردردی با ویژگی های زیر را تجربه کنند:

• بدتر شدن با فعالیت بدنی
• ضربان یا تپش دار بودن درد
• متوسط ​​تا شدید بودن، که احتمالا باعث ایجاد اختلال در عملکرد روزانه می شود.
• احساس درد در یک یا هر دو طرف سر
• تاثیر روی ناحیه اطراف چشم یا گونه ها

برخی افراد نیز دچار علائم گوارشی مانند حالت تهوع و استفراغ می شوند.

بر اساس تخمین صورت گرفته در تحقیقاتی در سال 2016، حدود 80% از افراد مرحله پست دروم را تجربه می کنند.

این مرحله یک یا دو روز بعد از سردرد ادامه دارد. رایج ترین علائم این مرحله شامل موارد زیر هستند:

• سفتی گردن
• خستگی
• مشکل در تمرکز

 

همچنین بخوانید:

دلایل تغییرات خلقی زنان و مردان (کلیک)

 

میگرن با و بدون هاله

در برخی موارد دقیقا قبل از شروع مرحله سردرد میگرن، هاله ایجاد می شود. نشانه های هاله کم کم و طی چند دقیقه شروع شده و به مدت یک ساعت یا حتی بیشتر طول می کشند.

ممکن است افراد در طول هاله علائم عصبی زیر را تجربه کنند:

• مشکلات گفتاری
• تغییرات حسی
• علائم حرکتی، مانند ضعف عضلانی و مشکل در حفظ تعادل
• تغییرات بینایی

اختلالت بینایی زیر رایج ترین علائم ایجاد شده در مرحله هاله هستند:

• تحریف دید، مانند تاری دید یا از دست دادن دید رنگی
• دیدن خطوط زیگزاگ، مواج یا لکه‌
• تجربه نقاط کور یا از دست دادن کامل بینایی

علائم هاله ممکن است بدون سردرد رخ داده یا در تمام مرحله سردرد ادامه یابند.

هنوز دقیقا مشخص نیست که چه تفاوتی بین میگرن با و بدون هاله وجود دارد. با این وجود بر اساس برخی شواهد، میگرن همراه با هاله واکنش متفاوتی در برابر برخی از درمان ها دارد.

 

تشخیص

تشخیص میگرن برای درک علائم و کمک به درمان آنها اهمیت زیادی دارد. با این وجود آزمایش خاصی وجود ندارد که بوسیله آن بتوان میگرن را تشخیص داد.

برای تشخیص ابتدا پزشک سوالاتی در خصوص علائم و سابقه پزشکی فرد می پرسد. معاینه عصبی دیگر اقدامی است که ممکن است پزشک انجام دهد.

همچنین ممکن است پزشک انجام برخی آزمایش ها مانند ام آر آی و سی تی اسکن را برای کمک به رد سایر علت ها توصیه کند. در نهایت پزشک می تواند در خصوص اینکه علائم ناشی از میگرن هستند یا خیر، تصمیم گیری بکند.

بر اساس اعلام انجمن بین المللی سردرد (IHS) میگرن دارای دو مورد از چهار ویژگی زیر است:

• شدت متوسط ​​تا زیاد
• بدتر شدن درد با فعالیت بدنی
• درد در یک طرف سر
• احساس یک درد ضربان دار

داشتن حداقل پنج سردرد به مدت 4 تا 72 ساعت و تجربه تهوع و استفراغ یا حساسیت به نور یا صدا از دیگر معیارهای موردنیاز برای تشخیص وجود میگرن هستند.

همچنین بر اساس اعلائم IHS، فردی که به مدت 3 ماه، ماهانه 15 روز یا بیشتر دچار سردرد می شود، دارای میگرن مزمن است.

درصورت عدم پاسخ اپیزودهای میگرن به درمان های معمول، گفته می شود که فرد دارای میگرن مقاوم است.

 

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره سی تی اسکن (کلیک)

 

مدیریت میگرن مقاوم

میگرن مقاوم را به سختی می توان بهبود و تسکین داد. با این وجود برخی روش ها مانند تغییرات سبک زندگی و آگاهی از شرایط می توانند به کاهش شدت حملات میگرنی کمک کنند.

علائم برخی افراد در واکنش به محرک های خاصی بدتر می شود. بنابراین با دوری از محرک های احتمالی و ایجاد تغییرات زیر در سبک زندگی می توان به مدیریت سردردها کمک کرد:

• خوردن وعده های غذایی منظم: علائم میرگن برخی افراد با احساس گرسنگی بدتر می شود. بنابراین با مصرف وعده های غذایی منظم و متعادل در طول روز می توان مانع از این محرک شد.
• خوب خوابیدن: خواب کافی و مناسب در کاهش شدت و دفعات حملات میگرن موثر است.
• مدیریت استرس: برای کنترل استرس می توان روش هایی مانند رفتار درمانی شناختی یا یادگیری تکنیک های ذهن آگاهی و آرامش را در نظر گرفت.
• ورزش منظم: ورزش منظم به کاهش علائم میگرن کمک می کند. بهتر است ابتدا با زمان کم شروع کرده و سپس به مرور آن را افزایش دهید. در صورتی که فکر می کنید که ورزش یک محرک برای میگرن است، در خصوص این مساله با پزشک مشورت کنید.
• داشتن یک دفتر یادداشت غذایی: با استفاده از یک دفترچه یادداشت و ثبت فراوانی و شدت میگرن می توان به شناسایی هرگونه محرک احتمالی کمک کرد. شکلات، کافئین و نوشیدنی‌ های الکلی از جمله غذاها و نوشیدنی‌ هایی رایجی هستند که باعث ایجاد حملات میگرنی می شوند.

 

همچنین بخوانید:

عینک آفتابی برای میگرن (کلیک)

 

درمان میگرن

داروهای کاهش دهنده درد مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله درمان های استاندارد موجود برای میگرن هستند.

در برخی موارد نیز پزشک با تجویز داروهایی مانند داروهای فشار خون، داروهای ضد افسردگی یا ضد تشنج، به جلوگیری از ایجاد حملات میگرن کمک می کند.

همچنین برای درمان تهوع و استفراغ نیز داروهای ضد استفراغ توصیه می شوند.

برای درمان میگرن مقام نیز ممکن است پزشک مصرف داروهای زیرا در نظر بگیرد:

• کورتیکواستروئیدها: پزشک این داروها را به صورت قرص خوراکی یا تزریق وریدی تجویز می کند.
• سولفات منیزیم IV: این درمان برای میگرن همراه با هاله مناسب است.
• دی هیدروارگوتامین (DHE): این دارو در فرم های مختلفی مانند اسپری بینی، قرص های خوراکی و تزریق IV (وریدی) در دسترس است.
• داروهای خوراکی CGRP پیشگیری کننده: در برخی موارد پزشک داروهای خوراکی مانند Qulipta یا Nurtec را برای درمان میگرن اپیزودیک تجویز می کند.
• نورومدولاسیون: در این روش با استفاده از یک دستگاه دستی یا کاشته شده، فعالیت سیستم عصبی کمک کننده به میگرن تنظیم می شود. در حال حاضر چهار دستگاه تائید شده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای تاثیرگذاری روی مناطق مختلف برای درمان حملات میگرن وجود دارد.
• پپتیدهای مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP): این داروها به صورت تزریق زیر پوستی هستند (به استثنای اپتینزوماب که شامل انفوزیون وریدی است).

 

همچنین بخوانید:

ویتامین و مکمل های موثر در درمان میگرن (کلیک)

 

خلاصه

میگرن مقاوم، میگرنی است که پاسخ کمی به درمان های رایج میگرن نشان می دهد. مدیریت میگرن مقاوم سخت و چالش برانگیز بوده و زندگی افراد می تواند تحت تاثیر این وضعیت قرار گیرد.

البته برخی گزینه های درمانی و تغییرات سبک زندگی برای کمک به این وضعیت در دسترس هستند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.