از ویتیلیگو تا درمان و معرفی کرم ویت اسکین آیسیس فارما

تقریبا 1% از جمعیت جهان، دارای ویتیلیگو می باشند. هنگامی که فردی ویتیلیگو دارد، در واقع سلول های مسئول رنگ پوست، از بین می رود. این سلول ها که ملانوسیت نامیده می شوند، دیگر رنگدانه های پوستی به نام ملانین را ایجاد نمی کنند. هنگامی که ملانین تولید نشود، آن ناحیه از پوست رنگ خود را از دست داده و سفید می شود.

در این مقاله به بررسی ویتیلیگو، علل ایجاد آن و راهکارهای درمانی ویتیلیگو پرداخته شده است و کرم ویت اسکین آیسیس فارما، به عنوان پیشنهاد مکمل درمان های اصلی ویتیلیگو، معرفی و بررسی گردیده است.

(جهت مشاهده و خرید کلیک کنید).

مناطق پوستی که رنگدانه های خود را از دست می دهند، می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد گردند، از جمله:

مناطقی که در معرض آفتاب هستند همانند دست، پا و بازو

داخل دهان و یا سایر غشاهای مخاطی

سوراخ بینی

دستگاه تناسلی

پشت چشم

درون سیستم شنوایی گوش

اگر این مناطق در نواحی مودار باشد، ممکن است موهای آن ناحیه به رنگ خاکستری یا سفید درآیند.

اگرچه ویتیلیگو می تواند قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد، اما مسری نیست. فرد مبتلا به ویتیلیگو، نمی تواند آن را به شخص دیگری انتقال دهد.

علائم ویتیلیگو چیست؟

علائم ویتیلیگو، شامل لکه های سفید بر روی پوست می باشد. این مساله می تواند در هر ناحیه از بدن حتی نواحی اطراف چشم شما نیز تاثیر گذارد. تکه های لک می تواند بزرگ و یا کوچک بوده و بصورت یکی از الگوهای زیر ظاهر گردند:

قطعه ای یا کانونی (سگمنتال): لکه های سفید کوچکتر هستند و در یک یا تعداد کمی از مناطق ظاهر می شوند. هنگامی که ویتیلیگو در یک الگوی کانونی یا قطعه ای ظاهر می شود، تمایل دارد در یک ناحیه از یک طرف بدن بماند. لک برای زمان طولانی برای یکسال ادامه می یابد و سپس متوقف می شود. روند این نوع ویتیلیگو کندتر از ویتیلیگوی عمومی می باشد.

غیر سگمنتال یا عمومی: تکه های لک سفید گسترده و بصورت متقارن در هر دو طرف بدن نمایان می گردد. این رایچ ترین الگو می باشد که می تواند بر روی سلول های رنگدانه های پوستی هر نقطه از بدن تاثیر گذارد. این مساله غالبا در طول عمر شخص بارها و بارها شروع و متوقف می شود و راهکاری جهت تعیین اینکه چه زمانی و به چه سرعت لک ها گسترش می یابند، وجود ندارد.

یک منبع معتبر نشان داده است که 75% افراد مبتلا به ویتیلیگو، رنگدانه های پوستی خود را در نواحی دست و صورت از دست می دهند. نواحی شایع دیگر، زیر بازوها و اطراف کشاله ران است.

چه عواملی خطر ابتلا به ویتیلیگو را افزایش می دهد:

دقیقا مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد ویتیلیگو می شود. به نظر نمی رسد که این شرایط ارثی باشد. بیشتر افراد مبتلا به ویتیلیگو، سابقه خانوادگی این اختلال را ندارند. اما دارا بودن سابقه خانوادگی ویتیلیگو یا سایر شرایط خودایمنی، حتی اگر باعث ایجاد آن نشود، ممکن است خطر ابتلا به این مساله را افزایش دهد.

یکی دیگر از عوامل افزایش دهنده ریسک ابتلا، می تواند بواسطه وجود ژن های مرتبط با ویتیلیگو، از جمله  NLRP1 و PTPN22 باشد.

اکثر محققان معتقدند که ویتیلیگو یک اختلال خودایمنی است، زیرا بدن شما به سلول های خود حمله می کند. البته چگونگی آن مشخص نیست. آنچه واضح است، این است که در حدود 20% مبتلایان به ویتیلیگو، دارای یک اختلال خودایمنی دیگر نیز می باشند.

بسته به جمعیت مبتلا، اختلالات خود ایمنی دیگر از رایج ترین تا غیر شایع ترین عبارتند از:

اسکلرودرما، اختلال در بافت همبندی بدن

لوپوس

تیروئیدیت، ناشی از عملکرد نادرست تیروئید

پسوریازیس

آلوپسی آرئاتا یا طاسی

دیابت نوع 1

کم خونی خطرناک، عدم توانایی در جذب ویتامین B12

بیماری آدیسون

روماتیسم مفصلی

 

براساس گزارشات برخی کارشناسان، ویتیلیگو امکان دارد پس از حوادث زیر ظاهر گردد:

آفتاب سوختگی شدید یا بریدگی

قرار گرفتن در معرض سموم و مواد شیمیایی

استرس بیش از حد

عوارض ویتیلیگو چیست؟

خبر خوب این است که بسیاری از مواقع ویتیلیگو، عوارض جانبی جسمی بر روی بدن ندارد. جدی ترین عوارض ایجاد شده این است که ممکن است گوش و چشم را تحت تاثیر قرار دهد، اما این موارد رایج نیستند.

عمده تاثیر این مساله بر روی بدن این است که از بین رفتن رنگدانه های پوستی، خطر آفتاب سوختگی را افزایش می دهد.

با استفاده از کرم ضدآفتاب دارای حداقل SPF 30 و پوشیدن لباس های محافظتی در برابر آفتاب از پوست خود محافظت نمایید.

اثرات روانشناختی:

تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که ویتیلیگو می تواند اثرات روزانه قابل توجهی را در فرد مبتلا ایجاد نماید. بررسی های علمی معتبر نشان می دهد که بیش از 50% از افراد مبتلا به ویتیلیگو، اثرات منفی آن در روابط خود را اعلام نموده اند. برخی افراد اعلام نموده اند که در طول روز نیز بصورت کلی نگران شرایط خود می باشند، خصوصا بدلیل غیر قابل پیش بینی بودن آن.

همچنین موارد زیر نیز گزارش شده است:

اجتناب از فعالیت های بدنی

انصراف و عقب نشینی در انجام رویدادهای مختلف

افسردگی

اضطراب

بار عاطفی

اگر مبتلا به ویتیلیگو هستید و هر یک از اثرات منفی ذکر شده را دارید، با پزشک خود و یا شخصی که به شما اهمیت می دهد صحبت کنید. یادگیری و آگاهی هر چه بیشتر در رابطه با این اختلال مهم است. این مساله می تواند به کاهش استرس شما در مورد شرایط و گزینه های درمانی شما، کمک نماید.

پزشک شما جهت آزمایش ویتیلیگو چه خواهد کرد؟

در حین مراجعه، پزشک، معاینه فیزیکی را انجام داده و در خصوص تاریخچه پزشکی شما پرسیده و آزمایش های آزمایشگاهی لازم را انجام می دهد. حتما هر مساله و رویدادی که می تواند یکی از عوامل موثر در آن باشد، از قبیل آفتاب سوختگی های اخیر، خاکستری و سفید شدن زود هنگام موهایتان، هرگونه بیماری خود ایمنی ممکن و … را به پزشکتان اعلام نمایید.

همچنین در خصوص ابتلای سایر اعضای خانواده به ویتیلیگو، پزشک را مطلع نمایید.

سایر سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد:

ابتدا در کدام ناحیه از بدن شما، این مساله مشاهده شد؟

آیا کسی در خانواده شما ویتیلیگو دارد؟

آیا قبلا، درمانی را امتحان نموده اید؟

آیا نواحی ای از بدنتان بهبود یافته و یا بدتر شده است؟

پزشک همچنین از لامپ ماوراء بنفش جهت جستجوی تکه های ویتیلیگو استفاده می کند. این لامپ که به عنوان لامپ وود (Wood’s lamp ) شناخته می شود، به پزشک کمک می کند تا بین ویتیلیگو و سایر شرایط پوستی تفاوت ها را جستجو کند.

در برخی مواقع، ممکن است پزشک شما بخواهد بیپوسی (نمونه برداری از پوست) جهت بررسی بیشتر انجام دهد.

بیوپسی های پوستی می توانند نشان دهنده این باشند که آیا هنوز سلول های تولید رنگدانه در آن ناحیه از بدن وجود دارد یا خیر.

آزمایش خون می تواند به تشخیص مشکلات دیگری که ممکن است همراه با ویتیلیگو باشد، همانند مشکلات تیروئید، دیابت یا کم خونی و … کمک کند.

گزینه های درمانی:

درمان ویتیلیگو با هدف بازگرداندن تعادل رنگ به پوست شما انجام می شود. برخی از درمان ها با هدف اضافه کردن رنگدانه و برخی دیگر در جهت حذف آن می باشند. گزینه درمانی مناسب بسته به شرایط زیر متفاوت است:

شدت وضعیت شما

محل و اندازه تکه های ایجاد شده

تعداد تکه های ویتیلیگو

میزان گستردگی ناحیه درگیر

نحوه پاسخ دهی به درمان

انواع درمان ها شامل درمان های پزشکی و دارویی، جراحی و یا ترکیبی از هر دو می باشد. همه درمان ها برای افراد موثر نیست و برخی ممکن است سبب عوارض جانبی ناخواسته گردد.

اگر در طول درمان عوارض جانبی را مشاهده نمودید، با پزشک خود تماس گرفته و اطلاع دهید. پزشک ممکن است دوز شما را تغییر داده و یا گزینه ی دیگری را جهت درمان جایگزین نماید.

درمان های پزشکی و دارویی:

جهت دیدن اثرات درمانی دارویی، حداقل به سه ماه زمان نیاز است. درمان های پزشکی عبارتند از:

کرم های موضعی:

برخی کرم ها از جمله کورتیکواستروئیدها می توانند در مراحل اولیه به بازگشت رنگ به لکه های سفید کمک کنند. برخی دیگر در کند شدن روند رشد موثر می باشند. در رابطه با استفاده از کرم های درمانی بسیار قوی، نیازمند تجویز پزشک و ارائه نسخه می باشید. در صورت استفاده طولانی مدت از کرم های درمانی موضعی، ممکن است عوارض جانبی شامل موارد زیر ایجاد گردد:

چروک پوست

نازک شدن پوست

رشد بیش از حد مو

سوزش پوست

***  پیشنهاد: کرم ویت اسکین آیسیس فارما

برند درمانی آیسیس فارما، برند درموکازمتیک فرانسوی و متخصص در توسعه و توزیع محصولات مراقبتی آرایشی- درمانی پوستی می باشد.

کرم ویت اسکین آیسیس فارما، جهت استفاده برای پوست هایی که دارای نواقص رنگدانه ای می باشند، طراحی و توسعه یافته است. این کرم بواسطه ترکیبات فعال بکار رفته در فرمولاسیون خود، در اصلاح مجدد پوست موثر می باشد.

بافت ژلی آن به راحتی در پوست نفوذ نموده و سبب جذب بهینه ترکیبات می گردد.

این کرم در داروخانه ها موجود بوده و نیازمند نسخه پزشک نیست. پیشنهاد می گردد، در خصوص مصرف این محصول در کنار درمان ها، با پزشک متخصص مشورت نمایید.

ویژگی های کرم ویت اسکین آیسیس فارما:

مناسب انواع پوست دارای نقص در رنگدانه های پوستی به عنوان مکمل درمان اصلی

کمک به سنتز ملانین پوست

موثر در تنظیم مجدد متابولیسم سلول ها و رنگدانه های پوست

دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضدرادیکال آزاد

دارای بافت ژلی و نفوذپذیری بالا

دارای فرمولاسیون غیر جوش زا و غیر حساسیت زا

تائید شده توسط متخصصین پوستی

ترکیبات موثر کرم ویت اسکین:

SOD (سوپر اکسید دیسموتاز):

SOD مهمترین آنزیم آنتی اکسیدان در کلیه ارگانیسم های هوازی بوده و سبب کاهش مستقیم متابولیت های اکسیژن فعال می گردد. این آنزیم سبب کاتالیزه شدن و تسهیل تبدیل سوپراکسید تولید شده در سلول ها به ملکول های اکسین معمولی و یا هیدروژن پراکسید می گردد.

وجود این ترکیب در فرمولاسیون این کرم، سبب کاهش رادیکال های آزاد شده و تعادل آنتی اکسیدانی را بازیابی می کند.

مس + روی:

این کمپلکس (COPPER + ZINC) سبب تعادل مجدد کمبود آن در افراد شده، SOD را کاتالیز نموده و فعالیت تیروزیناز را تقویت می کند.

ویتامین B12:

سبب تعادل کمبود آن در افراد شده و از تنظیم نمودن سنتز ملانین در پوست حمایت می کند.

کلسیم پانتوتنات (ویتامین B5):

سبب تعادل ناشی از کمبود آن در افراد شده و در سنتز ملانین موثر است.

مصرف:

کرم ویت اسکین را روزانه دوبار (صبح و عصر) بر روی مناطق آسیب دیده صورت و بدن (و یا مطابق دستور پزشک) مصرف نمایید.

این محصول جهت استفاده روزانه و پس از مراقبت های روتین قابل استفاده است. از تماس با ناحیه چشم خودداری گردد.

این کرم همراه با درمان UVB پیشنهاد می گردد.

داروهای خوراکی:

برخی داروها همانند استروئیدها و برخی آنتی بیوتیک های خاص ممکن است در درمان ویتیلیگو موثر باشند. داروهای خوراکی بواسطه تجویز پزشک و در دست داشتن نسخه، در دسترس می باشند.

درمان با پسورالن و اشعه ماوراء بنفش A ( PUVA تراپی):

این ترکیب درمانی، شما را ملزم می کند که از پسورالن بصورت قرص مصرف نموده یا آن را به عنوان کرم، بر روی پوست خود استفاده نمایید. سپس پزشک، شما را در معرض UVA قرار می دهد تا داروهای موثر در بازگرداندن رنگ به پوست شما فعال گردد. پس از انجام این روش، باید محافظت قوی در برابر آفتاب انجام شود. در معرض نور خورشید قرار گرفتن را به حداقل رسانده و از ضدآفتاب، عینک آفتابی و … استفاده نمایید.

PUVA عوارض جانبی در بر دارد که شامل موارد زیر است:

آفتاب سوختگی

حالت تهوع

خارش

افزایش فشار خون

نور درمانی Narrow band UVB:

این روش یک جایگزین جهت درمان PUVA سنتی است. این روش درمانی، نوع متمرکزتری را ارائه می دهد که اغلب منجر به عوارض جانبی کمتری می گردد. همچنین می تواند به عنوان بخشی از یک برنامه خانگی تحت نظارت پزشک انجام گردد.

درمان با لیزر Excmer:

این روش درمانی، برای مناطق کوچک موثر بوده و کمتر از چهار ماه بطول انجامیده و دوره درمان هفته ای 2 تا 3 مرتبه می باشد.

دپیگنتاسیون:

اگر ویتیلیگو، بیش از 50% بدن شما را تحت تاثیر قرار داده است و شما می خواهید پوست خود را متعادل و یکدست نمایید، پزشک ممکن است روش دپیگمانتاسیون را پیشنهاد نماید.

این روش هنگامی توصیه می شود که روش های درمانی دیگر جهت بازگشت رنگدانه پوست، ناموفق بوده باشند.

تمرکز این روش، بر روی کاهش رنگ و محو شدن رنگدانه های سایر نقاط پوست است که با مناطق درگیر، مطابقت رنگ داشته باشند.

اثربخشی این روش درمانی می تواند تا دو سال بطول بیانجامد.

در این فرایند احتمالا براساس تجویز پزشک داروی مونوبنزون را استفاده خواهید کرد. بزرگترین عارضه جانبی دپیگمانتاسیون، التهاب است. این روش درمانی، دائمی بوده و فرد در برابر نور آفتاب بسیار حساس خواهد شد.

جراحی:

اگر استفاده داروها و روش های درمانی ملایم، موثر واقع نگردد، گزینه های جراحی در دسترس خواهند بود.

اگر در 12 ماه گذشته، هیچ تکه سفید جدیدی اضافه نشد و یا لک ها بدتر نشدند، و همچنین علت ویتیلیگو ناشی ار آسیب آفتاب نبوده است، پزشک می تواند گزینه های جراحی را پیشنهاد نماید.

انواع جراحی شامل موارد زیر است:

پیوند پوست:

جراح شما پوست های سالم و رنگی را حذف و به نواحی بدون رنگ انتقال می دهد. خطرات پیوند پوست شامل عفونت، جای زخم و یا عدم موفقیت در رنگ دهی مجدد می باشد.

پیوند پوست با استفاده از تاول، گزینه دیگریست که خطرات کمتری در بر دارد. در این روش، پزشک تاول هایی را روی نواحی غیردرگیر ایجاد نموده و قسمت بالای تاول را به نواحی دیگر انتقال می دهد.

پیوند ملانوسیت:

در این روش پزشک ملانوسیت ها را حذف نموده و به آنها اجازه می دهد تا در محیط آزمایشگاهی رشد کنند. سپس سلول ها را به نواحی بدون رنگ پوست انتقال می دهد.

میکروپیگمنتیشن:

در این روش پزشک، رنگدانه را بر روی پوست شما خالکوبی می کند. این روش بهترین حالت جهت ناحیه لب می باشد، اما تطبیق آن با رنگ پوست شما می تواند کار سختی باشد.

سایر روش های درمانی و مدیریت آن:

حتی اگر شما تحت درمان پزشکی ویتیلیگو قرار بگیرید، نتایج می تواند کند باشند. بنابراین می توانید موارد زیر را رعایت نمایید:

ضدآفتاب: کاهش تشعشعات نور خورشید می تواند در یکدست نگه داشتن پوستتان موثر باشد.

برنزه کردن، سبب ایجاد تضاد در پوست شما شده و سبب می گردد مناطق آسیب دیده بیشتر مشهود گردند.

استفاده از ضدآفتاب دارای اهمیت بالایی است، زیرا مناطقی که بدون رنگدانه هستند بیشتر مستعد آفتاب سوختگی و آسیب های آن می باشند. هرچه SPF بیشتر باشد، محافظت نیز بیشتر خواهد بود.

لوزام بهداشتی و آرایشی: آرایش و یا استفاده از محصولات اتوبرنز موثر بوده و حتی به رنگ طبیعی پوست نیز می توانند کمک کنند. در این رابطه ممکن است استفاده از لوسیون های اتوبرنز را ترجیح دهید زیرا دارای اثرات طولانی تر می باشند، حتی با شستن.

مدیریت سلامت روان: براساس مطالعات انجام شده، درمان های پزشکی همراه با روان درمانی، می توانند سبب بهبود کیفیت زندگی شما گردند. در صورت بروز اثرات منفی در سلامت روحی و روانی خود، با پزشک خود مشورت نمایید.

کنار آمدن با جنبه های عاطفی ویتیلیگو:

تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به ویتیلیگو، تمایل به بسط مسائل پیرامون استرس عاطفی و عزت نفس دارند.

در یکی از مطالعات انجام شده، مشخص گردید که والدین کودکان مبتلا به ویتیلیگو، کیفیت زندگی پایین تری را گزارش داده اند.

در نظر داشته باشید ویتیلیگو یک بیماری مسری نیست و اثرات جسمی منفی در بر ندارد. افراد مبتلا به ویتیلیگو می توانند یک زندگی سالم و فعال را پشت سر گذارند.

در این خصوص، یافتن یک درمانگر که بتواند شرایط پوست و تاثیر آن بر سلامت روان را درک کند، مهم است.

مطالعات اولیه، اما محدود نشان می دهد که رفتار درمانی شناختی فردی (CBT) و ویتیلیگو می تواند به موارد زیر کمک نماید:

حفظ عزت نفس

جلوگیری از افسردگی

بهبود کیفیت کلی زندگی

در کنار خانواده و دوستان خود، یک گروه پشتیبان ویتیلیگو، منبعی عالی برای پشتیبانی است.

این گروه به بیماران این فرصت را می دهد تا با همان شرایط خود را بیان نموده و با دیگران دیدار کنند.

شما می توانید با جستجو و دیدن vitiligo# در رسانه های اجتماعی افرادی را که ظاهر خود را در آغوش گرفته اند و خود را دوست می دارند مشاهده نمایید. یکی از مثال های مدل فشن، وینی هارلو (Winnie Harlow) است که خود را سخنگوی ویتیلیگو می نامد.

راهکارهای جدید درمانی ویتیلیگو:

تحقیقات در مورد ویتیلیگو، در سال های گذشته افزایش یافته است. فن آوری جدید باعث پیشرفت در تحقیقات ژنتیکی می شود تا بتوان چگونگی عملکرد ویتیلیگو را درک نمود. دانستن چگونگی تحریک ویتیلیگو و چگونگی تعامل فرایند آن با سایر ارگان ها می تواند در توسعه درمان های جدید موثر واقع گردد.

مطالعات دیگری در رابطه با اینکه چگونه تروما و یا استرس می تواند سبب ایجاد ویتیلیگو گردد، چگونگی تاثیر ژنتیک بر روی ویتیلیگو و چگونگی نقش سیگنال های شیمیایی بر روی سیستم ایمنی بدن در حال بررسی می باشد.

در صورت تمایل می توانید آخرین آزمایشات بالینی انجام شده را از طریق سایت ClinicalTrials.gov. مشاهده نمایید.