سندروم کوگان چیست : علائم – علت و درمان آن
سندروم کوگان باعث ایجاد مشکلات بینایی – کاهش شنوایی و سرگیجه می شود؛ در این مقاله در مورد چیستی – علائم – علت و درمان این سندرم بخوانید.
سندروم کوگان (Cogan’s syndrome) یک بیماری التهابی و خود ایمنی است که باعث آسیب به گوش داخلی و چشم می شود. التهاب گسترده می تواند سایر اندام ها مانند رگ های خونی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
علائم مشخصه سندروم کوگان، التهاب گوش داخلی و چشم است که باعث ایجاد مشکلات بینایی، کاهش شنوایی و سرگیجه می شود.
علت دقیق سندروم کوگان دقیقا مشخص نشده است، اما احتمالا به دلیل واکنش خود ایمنی رخ می دهد. در این وضعیت سیستم ایمنی به اشتباه به بافت های چشم و گوش حمله می کند.
همچنین بخوانید:
انواع بیماری های خود ایمنی (کلیک)
سندروم کوگان چیست؟
سندروم کوگان یک بیماری روماتیسمی نادر است که چشم ها و گوش داخلی را تحت تاثیر قرار می دهد. روماتیسم اختلالی است که در آن نواحی از بدن دچار التهاب گسترده و بدون نیاز می شود. در نتیجه این التهاب نواحی آسیب دیده و مشکلاتی برای آن پدید می آید.
سندروم کوگان علاوه بر تاثیر روی چشم ها و گوش داخلی، باعث واسکولیت (التهاب رگ های خونی) نیز می شود. این وضعیت معمولا عروق بزرگتر مانند آئورت قلب، که خون اکسیژن دار را به بقیه بدن می رساند، را تحت تأثیر قرار می دهد.
در ابتدا در سال 1934 دکتر مورگان و دکتر باومگارتنر این بیماری را به عنوان کراتیت بینابینی غیر سیفلیسی توصیف کردند. با این حال بعدها دکتر دیوید کوگان توانست آن را به عنوان یک بیماری بالینی در سال 1945 تعریف کند.
همچنین بخوانید:
علت سندروم کوگان چیست؟
در حال حاضر محققان علت دقیق سندروم کوگان را درک نمی کنند. طبق شواهد این وضعیت به دلیل یک پاسخ خود ایمنی رخ می دهد که به سبب آن سیستم ایمنی اشتباها، به بافت های چشم و گوش حمله می کند.
سندرم کوگان یک بیماری خانوادگی و ارثی نیست و می تواند پس از یک عفونت ایجاد شود. این عارضه می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد اما به نظر می رسد که در افراد جوان، به ویژه در دهه های 20 و 30 سالگی، شیوع بیشتری دارد. همچنین طبق برخی شواهد، این بیماری در افراد سفید پوست رایج تر است.
علائم سندروم کوگان کدامند؟
علائم رایج سندروم کوگان عبارتند از:
- تاری دید یا قرمز، دردناک و حساس به نور شدن چشم ها
- کاهش شنوایی، که می تواند دائمی شود
- سرگیجه
- مشکلات تعادل
- تهوع و استفراغ
- تب
- خستگی
- کاهش وزن
معمولا این بیماری با التهاب چشم یا گوش داخلی شروع می شود. با این حال اغلب آنقدر پیشرفت می کند تا هر دو را درگیر کند. همچنین ممکن است فرد در شروع سندروم کوگان دچار علائم واسکولیت شود یا بعدا و با پیشرفت بیماری آن را تجربه کند. در برخی افراد علائم بصورت چرخه ای هستند یعنی می آیند و می روند.
ممکن است متخصصان به علائم خاص چشم و گوش در سندروم کوگان به عنوان کراتیت بینابینی و اختلال وستیبولار اشاره کنند. کراتیت بینابینی به التهاب غیر زخمی استروما میانی (لایه های میانی قرنیه در چشم) اشاره دارد. اختلال وستیبولار، مشکلات سیستم تعادل بدن را توصیف می کند.
همچنین بخوانید:
عوارض سندروم کوگان چیست؟
عوارض احتمالی سندرم کوگان معمولا شامل مشکلات بینایی، شنوایی یا تعادل است. برای نمونه یک فرد مبتلا به سندروم کوگان معمولا دچار کم شنوایی دائمی می شود.
ممکن است در طول زمان دوره های بروز سرگیجه از بین بروند، اما ضعف تعادل می تواند ادامه یابد.
آسیب دائمی چشم و از بین رفتن بینایی غیر معمول است.
ایجاد واسکولیت تاثیر گذار روی آئورت می تواند منجر به نارسایی احتقانی قلب شود. اگرچه احتمال بروز عوارض خطرناک بسیار کم است، اما ممکن است فرد دچار آنوریسم آئورت شود. این وضعیت باعث ایجاد یک برآمدگی غیر معمول در دیواره یک شریان ضعیف می شود که احتمال پارگی آن نیز وجود دارد.
در صورت وجود مشکلات بینایی یا شنوایی قابل توجه یا مشکلات تعادلی باید به پزشک مراجعه کرد.
همچنین بخوانید:
تشخیص سندرم کوگان چگونه است؟
در حال حاضر، هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص سندروم کوگان وجود ندارد. پزشک برای تشخیص سندروم کوگان ابتدا سابقه پزشکی فرد را دریافت می کند، معاینه فیزیکی انجام می دهد و آزمایش هایی مانند آزمایش خون را برای پیدا کردن آنتی بادی خاص مرتبط با سندروم کوگان درخواست می کند.
معمولا ترکیبی از علائم مرتبط با چشم و گوش داخلی می تواند نشان دهنده سندروم کوگان باشد. با این حال تا زمانی که این بیماری روی چشم و گوش داخلی تاثیر نگذارد، تشخیص آن دشوار خواهد بود. به این ترتیب ممکن است پزشک وجود سایر بیماری ها با علائم مشابه، مانند موارد زیر، را رد کند:
- سایر بیماری های التهابی، مانند بیماری کرون، آرتریت روماتوئید یا لوپوس
- سرطان های خاص
- اسکلروز چندگانه (MS)
پزشک می تواند پس از معاینه فرد توسط چشم پزشک و متخصص گوش و حلق و بینی و همچنین با آزمایشات تصویربرداری و بیوپسی، تشخیص واسکولیت در افراد مبتلا به سندرم کوگان را تایید کند.
همچنین بخوانید:
درمان سندرم کوگان
سندرم کوگان اغلب یک بیماری مادام العمر است. با این حال علائم آن می آیند و از بین بروند و اغلب به خوبی به درمان پاسخ می دهند.
برای بیماری خفیف چشم، پزشک در ابتدا این بیماری را با داروهای ضد التهابی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) درمان می کند.
اگر عفونت باعث التهاب چشم شود، پزشک مصرف آنتی بیوتیک را توصیه می کند. برای افراد با موارد شدیدتر مصرف کورتیکواستروئیدهای خوراکی تجویز می شود. اگر فردی به خوبی به استروئیدها پاسخ ندهد، پزشک داروهای سرکوب کننده ایمنی دیگر را توصیه خواهد کرد.
اگر مایع اضافی در گوش باعث ایجاد اختلال در تعادل شود، پزشک مصرف داروهای ادرار آور را پیشنهاد می کند. مصرف آنتی هیستامین ها، بنزودیازپین ها و استراحت در تخت از دیگر درمان هایی که ممکن است پزشک برای این وضعیت توصیه کند.
در صورتیکه داروها به مشکلات شنوایی کمک نکنند، کاشت حلزون می تواند گزینه مفیدی باشد. اینها دستگاه های کوچکی هستند که صداها را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند تا به مغز منتقل شوند. جراح بخشی از دستگاه را در گوش می کارد و قسمت دیگر را پشت گوش قرار می دهد.
برخی افراد فقط به سمعک های سنتی نیاز دارند.
اگر التهاب به چشم آسیب جدی وارد کند، پیوند قرنیه می تواند برای بهبود بینایی مفید باشد. در این جراحی قرنیه آسیب دیده با قرنیه یک فرد اهداکننده عضو جایگزین می شود.
همچنین بخوانید:
مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک (کلیک)
خلاصه
سندروم کوگان یک بیماری خود ایمنی است که چشم و گوش داخلی را تحت تاثیر قرار می دهد. محققان از علت دقیق این بیماری مطمئن نیستند، اما ویژگی های خاص آن شامل مشکلات بینایی، کاهش شنوایی و سرگیجه هستند.
سندرم کوگان یک بیماری مزمن است، اما اغلب به خوبی به درمان پاسخ می دهد. درمان این وضعیت اغلب شامل ترکیبی از داروها و جراحی است. کاهش شنوایی دائمی و مشکلات قلبی از جمله عوارض احتمالی سندروم کوگان هستند.
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.