خارش پوست می تواند به علت بثورات پوستی یا دیگر بیماری های پوستی به وجود آید؛ دلایل و روش های درمان خانگی و پزشکی خارش پوست را بخوانید.

پروریتوس (Pruritus) یا خارش پوست برای بعضی از افراد یک مشکل دائمی است.

گاهی اوقات فهمیدن علت دقیق خارش پوست می تواند دشوار باشد.

خارش پوست می تواند در اثر بثورات پوستی یا دیگر بیماری های پوستی به وجود آمده باشد.

این مشکل همچنین می تواند نشانه یک بیماری جدی تر، مانند بیماری کبدی یا نارسایی کلیه باشد.

به همین دلیل برای درمان خارش پوست، باید دلیل اصلی آن را شناسایی و درمان کرد.

این مقاله به بررسی دلایل احتمالی خارش پوست و روش های درمان پزشکی و خانگی آن می پردازد.

همچنین بخوانید:

بررسی رابطه بین خارش پوست و بیماری کبد (کلیک)

دلایل خارش پوست

پوست به عنوان سدی که از درون بدن محافظت می کند نقشی حیاتی را در محافظت از بدن انسان به عهده دارد.

پوست از سلول های مخصوصی از سیستم ایمنی تشکیل شده است که می توانند از پوست و بدن در برابر ویروس ها، باکتری ها و دیگر خطرات مخفی محافظت کنند.

هنگامی که سلول های پوستی وجود یک ماده مشکوک را تشخیص دهند، واکنشی از خود نشان می دهند که باعث ایجاد التهاب در آن بخش از پوست می شود.

پزشکان این التهاب را بثورات یا درماتیت می نامند. این بثورات می توانند باعث خارش پوست شوند.

سلول های ایمنی می توانند نسبت به چیزهایی که پوست را لمس می کنند، عفونت کل بدن یا بیماری ها، واکنش نشان دهند.

بعضی از بثورات قرمز، دردناک و تحریک پذیر هستند، در حالی که بعضی از آن ها می توانند منجر به تاول و لکه های پوستی شوند.

خارش پوست یک علامت مشترک برای بسیاری از مشکلات پوستی است.

خارش پوست می تواند در کل بدن یا تنها در یک منطقه احساس شود.

مشکلات زیر می توانند از دلایل پروریتوس (خارش پوست) باشند:

خشکی پوست

خشکی پوست یکی از متداول ترین دلایل خارش پوست است.

اگر فرد هیچ برآمدگی قرمز روشنی روی پوست خود نمی بیند یا هیچ تغییر ناگهانی در پوست خود احساس نمی کند، احتمالا دلیل خارش پوست او خشکی پوست است.

عوامل محیطی که می توانند منجر به خشکی پوست شوند شامل آب و هوای بیش از حد گرم یا سرد با رطوبت کم هستند.

شست و شوی بیش از حد نیز می تواند باعث خشکی پوست شود.

این مشکل می تواند در تمامی گروه های سنی ایجاد شود، اما با بالاتر رفتن سن، پوست را ضخیم تر و خشک تر می شود.

یک مرطوب کننده خوب معمولا می تواند به درمان خشکی پوست کمک کند.

پوست های بسیار خشک می توانند علامت دهنده خطر درماتیت باشند.

به همین دلیل برای رفع این مشکل و جلوگیری از وخیم تر شدن آن بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

نشانه های متداول خشکی پوست شامل موارد زیر هستند:

پوست خشن و پوسته پوسته
خارش بیش از حد
رنگ خاکستری یا مایل به خاکستری در کسانی که پوست تیره تر دارند
ترک های پوست که مستعد خونریزی هستند
ترک خوردن پوست و لب ها

درمان خشکی پوست بسیار مهم است زیرا ترک های پوست به میکروب ها اجازه ورود به بدن را می دهند.

میکروب ها پس از نفوذ به پوست می توانند باعث عفونت شوند.

نقاط قرمز و دردناک روی پوست معمولا نشانه های اولیه یک عفونت احتمالی هستند.

متخصص پوست ممکن است یک مرطوب کننده مخصوص یا یک دارو را برای شما تجویز کند که باید به طور روزانه به طور مستقیم روی پوست خود بمالید.

همچنین بخوانید:

مرطوب کننده بهتر است یا آبرسان؟ (کلیک)

اگزما

اگزما، یا درماتیت آتوپیک، یکی از متداول ترین دلایل بثورات پوستی و خارش در کودکان است.

کالج آمریکایی آلرژی، آسم و ایمونولوژی (ACAAI) گزارش داده است که اگزما 10 الی 20% از کودکان و 1 الی 3% از بزرگسالان را درگیر می کند.

علت اگزما به نشت سد پوستی مربوط است.

این مشکل باعث خشک شدن منطقه شده و آن را در معرض خطر حساسیت یا التهاب قرار می دهند.

به همین دلیل مرطوب نگهداشتن پوست بسیار ضروری است.

اگزما معمولا به مرور زمان بهبود پیدا می کند. اما افرادی که اگزما دارند باید مراقب باشند، چون آن ها بیشتر نسبت به عفونت های پوستی آسیب پذیر هستند.

همچنین بخوانید:

درماتیت آتوپیک / اگزما آتوپیک (کلیک)

حساسیت ها (آلرژی)

حساسیت ها و واکنش های آلرژیک نیز می توانند باعث خارش پوست شوند.

درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ می دهد که پوست در تماس مستقیم با یک عامل حساسیت زا قرار می گیرد.

همچنین بخوانید:

انواع درماتیت تماسی : از علائم تا درمان (کلیک)

نتیجه حساسیت پوستی، بثورات قرمز و همراه با خارش هستند که می توانند شامل تاول یا برجستگی های پوستی باشند.

هر زمان که پوست با ماده حساسیت زا تماس پیدا می کند، سیستم ایمنی بدن تلاش می کند تا به ماده حساسیت زا حمله کند.

به همین دلیل بثورات روی پوست نمایان می شوند.

معمولا یک تاخیر زمانی بین تماس با ماده حساسیت زا و نمایان شدن بثورات وجود دارد.

تماس با پارچه، حیوانات خانگی، مواد شیمیایی، صابون ها و موادی مانند پیچک سمی یا مواد آرایشی می تواند باعث واکنش حساسیتی شود.

حساسیت های غذایی نیز می توانند منجر به خارش پوست شوند.

حساسیت به نیکل بسیار متداول است.

زمانی که فرد با جواهراتی که حاوی حتی مقادیر بسیار کمی نیکل هستند تماس پیدا می کند، ممکن است پوست او در نقطه تماس با فلز قرمز، برجسته و دارای خارش شود.

یکی از ساده ترین کار ها برای جلوگیری از خارش پوست برای افرادی که به ماده خاصی حساسیت دارند دوری از آن ماده است.

کرم هایی بدون نیاز به نسخه و همچنین کرم های دارویی می توانند برای از بین بردن بثورات پوستی مفید باشند.

همچنین بخوانید:

انواع آلرژی و علائم آنها (کلیک)

کهیرها

کهیرها نوعی التهاب پوستی هستند که در اثر ترشح یک ماده شیمیایی به نام هیستامین درون بدن ایجاد می شوند.

ترشح این ماده باعث می شود رگ های خونی کوچک نشت کرده و همین امر منجر به تورم پوست می شود.

دو نوع کهیر وجود دارد:

کهیرهای حاد: این نوع کهیرها معمولا پس از تماس با یک عامل حساسیت زا، مانند یک نوع غذا یا داروی خاص ایجاد می شوند. عوامل غیر حساسیتی کهیر حاد می توانند آب و هوای بیش از حد گرم یا سرد، قرارگرفتن در معرض خورشید یا تمرینات ورزشی باشند.
کهیرهای مزمن: عوامل خاص منجر به این نوع کهیرها نمی شوند. به همین دلیل آزمایش های آلرژی برای این نوع کهیرها بی فایده هستند. این نوع کهیرها می توانند برای چند ماه یا حتی چند سال باقی بمانند. کهیرهای مزمن می توانند باعث خارش های ناراحت کننده شده و دردناک باشند، اما آن ها مسری نیستند.

ACAAI بیان کرده است که حدود 20% از مردم حداقل یک بار در زندگی خود کهیر را تجربه کرده اند.

همچنین بخوانید:

بررسی انواع کهیر و علل آن (کلیک)

نیش حشرات

نیش حشرات می تواند باعث سوزش پوست شده و خارش ایجاد کند.

نیش پشه و عنکبوت معمولا منجر به یک جای گزش کوچک می شود که با یک ناحیه قرمز احاطه شده است.

این نوع نیش ها پس از 7 الی 14 روز از بین می روند.

نیش ساس و کنه ممکن است باعث به وجود آمدن بثورات بزرگ تر شده و باعث خارش تمام بدن شود.

اگر شخصی به آلودگی به ساس مشکوک است، باید تمام مبلمان را برداشته و اتاق را کاملا با مواد دافع تمیز کند.

تمام مواد آلوده شده باید در دمای 60 درجه سانتی گراد شسته شوند.

افرادی که به تنهایی قادر به از بین بردن آلودگی نیستند می توانند از افراد متخصص کمک بگیرند.

همچنین بخوانید:

آگاهی از محل تجمع حشرات و پیشگیری از نیش آن ها (کلیک)

اثرات روانشناسی

افراد ممکن است احساس خارشی داشته باشند که دارای هیچ عامل فیزیکی نیست.

بعضی از بیماری های روانی می توانند باعث احساس خارش پشت شده و فرد را وادار به خاراندن پوست کنند.

خاراندن بیش از حد پوست می تواند باعث آسیب به پوست شود.

خاراندن وسواسی پوست می تواند در اثر بیماری های زیر به وجود بیاید:

افسردگی
اضطراب
اختلال وسواس فکری-عملی

دیگر علل خارش پوست

خارش پوست می توانند به وجود انگل هایی مانند کرمک، حشراتی مانند ساس، پشه یا شپش مرتبط باشد.

عفونت های قارچی، مانند عفونت پای ورزشکاران نیز می توانند باعث خارش بین انگشتان پا و اطراف آن ها شوند.

خارش پوست می تواند به دلیل بیماری های جدی باشد.

اختلالات عصبی ناشی از دیابت، رادیکولوپاتی و زونا می توانند باعث خارش شدید شوند.

پزشکان همچنین ممکن است خارش اورمیک را خارش کلیه یا خارش مزمن مرتبط با بیماری کلیوی بنامند.

اورمی یک سندروم گسترده است که زمانی رخ می دهد که کلیه ها در اثر آسیب شدید قادر به فیلتر کردن سموم از بدن نباشند.

خارش همراه با اورمی در شب بدتر می شود.

این بیماری معمولا پشت، بازوها و شکم را درگیر می کند.

درمان های خانگی برای خارش پوست

درمان های خانگی زیر ممکن است به کاهش خارش پوست کمک کنند:

استفاده از یک کرم مرطوب کننده با کیفیت برای پوست و استفاده از آن حداقل یک یا دو بار در روز
استفاده از کرم ضد خارش، مانند کرم هیدروکورتیزون بدون نیاز به نسخه، نیز ممکن است خارش را کاهش دهد.
استفاده از یک کمپرس سرد و مرطوب در ناحیه دارای خارش
حمام ولرم یکی از روش های خانگی است که می تواند خارش پوست را درمان کند.
انتخاب صابون های ملایم بدون رنگ یا عطر و استفاده از پودر لباسشویی ملایم بدون بو. محصولات مختلفی برای پوست های حساس موجود هستند.
اجتناب از موادی که باعث حساسیت پوست یا واکنش های آلرژیک می شوند، مانند نیکل، جواهرات و پشم.

همچنین بخوانید:

هیدروکوتیزون پوستی: میزان مصرف و عوارض (کلیک)

یکی از مهم ترین اقدامات مراقبتی اجتناب از خاراندن پوست است.

خاراندن پوست می تواند باعث التهاب بیشتر و آسیب به پوست شده و خارش را بیشتر کند.

اگر دارو های داروخانه کارساز نبودند، اگر بثورات در پوست بخش شدند یا اگر فرد علائم دیگری به جز خارش را تجربه کرد، باید به پزشک عمومی یا متخصص پوست مراجعه کند تا علت مشکل را شناسایی کرده و آن را درمان کند.

درمان خارش پوست

برنامه درمانی به علت خارش پوست بستگی دارد. افرادی که از خشکی پوست رنج می برند ممکن است به یک مرطوب کننده خوب نیاز داشته باشند.

اگزما، درماتیت، کهیر: درمان این مشکلات ممکن است به کرم های کورتیکواستروئید تجویز شده توسط متخصص پوست نیاز داشته باشد. این کرم ها می توانند به طور مستقیم روی پوست مالیده شوند تا به رفع خارش کمک کنند. مهارکننده های موضعی کلسینورین و آنتی هیستامین های خوراکی نیز به تسکین خارش کمک می کنند.
حساسیت ها: آنتی هیستامین های خوراکی داروهای متداول ضد حساسیت هستند. این دارو ها می توانند با نسخه خریداری شوند. مثال های این دارو ها شامل زیرتک، کلاریتین و بنادریل است.
عفونت قارچی: کرم حلقوی، بیماری پای ورزشکاران و دیگر عفونت های قارچی می توانند با استفاده از داروهای ضد قارچ درمان شوند. استفاده از درمان های موضعی مانند کرم ها و شامپو ها برای درمان این عفونت ها متداول است. پزشک ممکن است برای عفونت های شدید استفاده از داروهای خوراکی را تجویز کند. داروهای تربینافین یا لامیزیل معمولا برای عفونت های قارچی استفاده می شوند.
نیش حشرات: آنتی هیستامین های موضعی می توانند باعث از بین رفتن خارش شوند. برای جلوگیری از نیش حشرات، از یک دافع حشرات استفاده کنید، توری ضد پشه خود را تعمیر کرده و بدن خود را با لباس بپوشانید.

ممکن است به افرادی که به پسوریازیس یا نارسایی کلیه مبتلا هستند توصیه شود از درمان های دیگری استفاده کنند. زیرا ممکن است این افراد به دلایلی نتوانند دارو مصرف کنند.

نوردرمانی یا فتو تراپی یکی از چنین روش های درمانی است.

درمان شامل قراردادن پوست در معرض طول موج های خاصی از اشعه ماوراء بنفش برای کمک به کنترل خارش پوست است.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.