کارسینوم سلول مرکل (MCC) نوعی سرطان پوست است که با نام کارسینوم نورواندوکرین نیز شناخته می شود؛ علائم – علت – تشخیص و درمان آن را بخوانید.

کارسینوم سلول مرکل (Merkel Cell Carcinoma) نوعی نادر و تهاجمی از سرطان پوست است.

کارسینوم سلول مرکل (MCC)، به این دلیل نامگذاری شده است که این سلول های سرطانی پوست شبیه به سلول های مرکل که در لایه بالایی پوست قرار دارند، هستند.

سلول های مرکل بیشتر در نوک انگشتان، لب ها و صورت متمرکز هستند اما سلول های MCC به احتمال زیاد در سر، گردن و سایر نواحی که بیشتر در معرض تابش آفتاب قرار دارند، ایجاد می شوند.

در ادامه به بررسی علت، علائم و چگونگی پیشگیری از کارسینوم سلول مرکل پرداخته و در مورد تشخیص و گزینه های درمانی آن بحث می کنیم.

همچنین بخوانید:

ملانوما (سرطان پوست): علت، علائم و تشخیص (کلیک)

کارسینوم سلول مرکل (MCC) چیست؟

کارسینوم نوعی سرطان است که در پوست یا بافت های پوشاننده یا داخلی اندام ها ایجاد می شود.

سرطان زمانی رخ می دهد که سلول ها به طور تصادفی تقسیم شده و از کنترل خارج می شوند. این رشد سلولی در نهایت توده ای را تشکیل می دهند که تومور سرطانی نامیده می شود.

MCC یکی از انواع سرطان پوست است و سلول های آن شبیه به سلول های مرکل هستند.

این موارد در نزدیکی انتهای عصب پوست قرار دارند و به ایجاد حس لامسه کمک می کنند.

همچنین آنها اطلاعات مربوط به جزئیات مانند فشار و بافت را از پوست به مغز منتقل می کنند.

سلول های مرکل ویژگی های مشترکی با سلول های عصبی و سلول های تولیدکننده هورمون دارند.

در نتیجه آنها به عنوان سلول های عصبی و غدد درون ریز طبقه بندی می شوند.

MCC به نوبه خود گاهی اوقات کارسینوم نورواندوکرین پوست نامیده می شود. نام دیگر MCC، کارسینوم ترابکولار است.

کارسینوم نورواندوکرین پوست بسیار نادر است. در سال 2018، حدود 2000 نفر در آمریکا این تشخیص را دریافت کردند.

با این حال به نظر می رسد که شیوع آن در حال افزایش است.

بین سال های 2000 و 2013، تعداد مبتلایان به کارسینوم نورواندوکرین پوست در آمریکا 95% افزایش یافته است.

کارشناسان تخمین می زنند که تا سال 2025، هر سال حدود 3250 مورد جدید MCC در آمریکا تشخیص داده می شود.

شیوع فزاینده آن احتمالا مربوط به افزایش جمعیت سالمند در آمریکا است. تقریبا همه مبتلایان به کارسینوم نورواندوکرین پوست بالای 50 سال سن دارند.

همچنین بخوانید:

درمان ملانوما (سرطان پوست) (کلیک)

علت کارسینوم سلول مرکل (MCC)

کارسینوم نورواندوکرین پوست تمایل دارد تا در ناحیه سر و گردن ایجاد شود. این نواحی در گذشت زمان بیشتر در معرض نور خورشید هستند. علت ها و عوامل خطر مرتبط با کارسینوم سلول مرکل عبارتند از:

قرارگیری در معرض اشعه ماورابنفش: قرارگیری بیش از حد یا طولانی در معرض اشعه ماورابنفش می تواند به DNA ژن هایی که رشد سلول های پوست را کنترل می کنند آسیب رسانده و منجر به سرطان پوست شود. قرارگیری در معرض اشعه ماورابنفش معمولا به دلیل گذراندن وقت زیر نور آفتاب بدون محافظت است. البته استفاده از تخت های برنزه و نور درمانی برای پسوریازیس نیز می تواند در این امر نقش داشته باشد.
سن بالاتر: بروز MCC در افراد زیر 50 سال غیرمعمول است و از هر 10 نفر مبتلا به این سرطان در آمریکا، 8 نفر بالای 70 سال سن دارند. ممکن است دلیل این امر این باشد که آسیب به پوست با گذشت زمان افزایش یافته و همچنین با افزایش سن، سیستم ایمنی ضعیف تر می شود.
سیستم ایمنی ضعیف: سیستم ایمنی سالم به تخریب سلول های سرطانی کمک می کند.
جنسیت مرد: مردان در آمریکا دو برابر زنان به MCC مبتلا می شوند.
رنگ پوست روشن تر: افراد مبتلا به این نوع پوست بیشتر در معرض ابتلا به MCC هستند.
یک عفونت پولیوما ویروس سلول مرکل: از هر 10 نفر مبتلا به MCC، 8 نفر این ویروس را در سلول های سرطانی خود دارند. بسیاری از افراد در بعضی از مواقع در دوران کودکی به این ویروس مبتلا می شوند ولی به ندرت به بروز MCC کمک می کند.

همچنین بخوانید:

آیا همه افراد سلول های سرطانی دارند؟ (کلیک)

علائم و نشانه های کارسینوم سلول مرکل (MCC)

کارسینوم سلول مرکل معمولا در نواحی زیر ایجاد می شود:

صورت
گردن
بازوها
پاها

MCC به ندرت در مری یا بینی ایجاد می شود اما تمایل دارد تا نواحی را تحت تاثیر قرار دهد که با گذشت زمان در معرض سطح قابل توجهی از اشعه ماورابنفش قرار می گیرند.

علائم کارسینوم سلول مرکل می توانند مانند سایر انواع شایع تر سرطان پوست باشند. با این حال تومورهای MCC مشخصات زیر را دارند:

سفت و محکم هستند.
می توانند صورتی، قرمز یا بنفش باشد.
به طور معمول بدون درد هستند اما می توانند باز و دردناک شوند، خونریزی کنند یا باعث ایجاد زخم شوند.
به سرعت رشد می کنند.
ممکن است شبیه به گزش حشرات، کیست ها یا گل مژه باشند.
ممکن است گسترش یابند و توده های جدید و کوچکی زیر پوست ایجاد کنند.
ممکن است باعث تورم غدد لنفاوی اطراف شوند.
دارای قطر متوسط 1.7 سانتی متری (تقریبا برابر با یک سکه) باشند.
ممکن است گنبدی شکل باشند.
تقریبا هرگز تیره نیستند – شبیه به تومورهای بدخیم ملانوما
مانند تومورهای کارسینوم سلول سنگفرشی به ندرت پوسته می شوند.

تشخیص کارسینوم سلول مرکل (MCC)

برای تشخیص کارسینوم سلول مرکل، پزشکی که متخصص بیماری های پوستی، سرطان یا هر دو است، اقدامات زیر را انجام می دهد:

پوست اطراف توده را بررسی کرده و غدد لنفاوی را لمس می کند.
سلول های پوستی یا تومور آسیب دیده را برای بررسی دقیق تر برداشت می کند.
در صورتی که بروز MCC تایید شود، فرد تحت بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان (SLNB) قرار می گیرد. این روش شامل استفاده از سوزن های بسیار ظریف برای گرفتن نمونه های ریز از غدد لنفاوی اطراف است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد میزان سرطان، پزشک از اسکن های PET، MRI و سایر آزمایشات استفاده می کند.

درمان کارسینوم سلول مرکل (MCC)

درمان کارسینوم سلول مرکل دشوار است زیرا تمایل به رشد و گسترش سریع دارد. بهترین روش برای درمان به عوامل زیر بستگی دارد:

سن
سلامت عمومی
محل تومور
مرحله یا میزان سرطان
عوارض جانبی بالقوه درمان
احتمال ریشه کن شدن به وسیله درمان یا منجر به پیشرفت چشمگیر آن

گزینه های درمانی با توجه به مرحله سرطان

با اینکه ملاحظات مختلف به تعیین بهترین روش درمان کمک می کنند اما مرحله MCC اغلب مهمترین عامل است.

در ادامه با مراحل و روش های درمانی توصیه شده آشنا می شویم.

MCC بدون انتشار آشکار

پس از انجام SLNB برای بررسی شیوع سرطان، بیشتر افراد تحت برداشت موضعی گسترده قرار می گیرند. این روش سلول های سرطانی را از روی پوست پاک می کنند.

در صورتی که MCC روی صورت یا سایر نواحی حساس باشد، ممکن است فرد تحت عمل جراحی میکروگرافیک Mohs که به حفظ سلامت پوست کمک می کند، قرار گیرد.

ممکن است بعضی از افراد به طور متناوب (به ویژه با هدف قرار دادن غدد لنفاوی اطراف) تحت پرتو درمانی قرار گیرند.

MCC با انتشار

درمان این مشکل بسیار دشوار است. ممکن است افراد به موارد زیر نیاز داشته باشند:

جراحی برای از بین بردن سلول های آسیب دیده
پرتو درمانی
شیمی درمانی
داروهای ایمنی درمانی مانند پمبرولیزومب (Pembrolizumab) یا اوه لومب (Avelumab)

MCC دوره ای

زمانی که MCC بازگردد، پزشکان اغلب از ترکیب موارد زیر استفاده می کنند:

جراحی برای برداشتن بافت آسیب دیده، احتمالا به همراه غدد لنفاوی اطراف
پرتو درمانی
شیمی درمانی
داروهای ایمنی درمانی مانند پمبرولیزومب (Pembrolizumab) یا اوه لومب (Avelumab)

درمان مکرر MCC می تواند بسیار دشوار باشد. به ویژه اگر در نواحی مختلفی بازگردد. در این وضعیت پزشکان تمرکز خود را بر روی کاهش علائم و نه بهبود بیماری می گذارند.

همچنین بعضی از افراد به درمان های تکمیلی زیر نیاز خواهند داشت:

طبیعی درمانی
تغییرات رژیم غذایی
مکمل های تقویت کننده سیستم ایمنی بدن

چشم انداز

چشم انداز یک فرد مبتلا به MCC به مرحله سرطان، روش درمانی و عواملی مانند سن و قدرت سیستم ایمنی بدن بستگی دارد.

حدود 78% از افراد مبتلا به MCC بدون انتشار تا 5 سال پس از تشخیص زنده می مانند. به این برآورد میزان بقای 5 ساله گفته می شود.

همچنین لازم به ذکر است که بسیاری از افراد مبتلا به این نوع سرطان، دچار بازگشت آن شده که معمولا طی 2 تا 3 سال از زمان تشخیص اولیه خواهد بود.

پیشگیری

پیشگیری از بسیاری از عوامل خطر برای MCC مانند سن و جنس مذکر دشوار یا غیرممکن است. با این حال موارد زیر می توانند کمک کننده باشند:

محدود کردن قرارگیری در معرض اشعه ماورابنفش
در سایه ماندن در هنگام حضور در بیرون از خانه
استفاده از لباس پوشاننده بدن از جمله کلاه در بیرون از خانه
استفاده از کرم ضد آفتاب و عینک آفتابی
پرهیز از قرارگیری در معرض چراغ ها و تخت های برنزه
معاینه ماهانه پوست و صحبت فوری با پزشک در صورت بروز تغییرات
رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل
ورزش منظم
هیدراته (پر آب) ماندن
استراحت کافی
استفاده از روش های محافظتی در هنگام فعالیت جنسی
عدم استفاده از داروهای وریدی
ترک سیگار و پرهیز از قرارگیری در معرض دود دست دوم

خلاصه

افرادی که به سرعت در حال رشد یا گسترش زخم یا توده پوستی هستند، باید در اولین فرصت با پزشک تماس بگیرند.

درمان زودهنگام کارسینوم سلول مرکل خطر بروز عوارض را کاهش می دهد و چشم انداز آن را بهبود می بخشد.

زمانی که به دنبال درمان MCC هستید، حتما با یک متخصص که تجربه این بیماری را داشته باشد، مشورت کنید.

همچنین این پزشک باید با یک متخصص پوست همکاری کند.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.