قرص و آمپول / داروهای شل کننده عضلات

پزشکان قرص یا آمپول شل کننده عضلات برای درد و اسپاسم عضله تجویز می کنند، اسم داروهای شل کننده، دوز مصرف و عوارض آنها را بخوانید.

 

قرص و آمپول های شل کننده های عضلات برای همه ایمن نیستند. در ادامه به بررسی انواع مختلف، دوزهای توصیه شده برای بزرگسالان و عوارض جانبی احتمالی داروهای شل کننده عضلات در فرم قرص و آمپول) می پردازیم. همچنین به بررسی گزینه بدون نسخه (OTC) و احتمال موثر بودن شاهدانه خواهیم پرداخت.

 

داروهای شل کننده های عضلات چه هستند؟

داروهای شل کننده های عضلات در فرم های قرص و آمپول، شامل دو طبقه بندی دارویی هستند: داروهای آنتی اسپاسم (Antispasmodics) و آنتی اسپاستیک (Antispastics).

داروهای آنتی اسپاستیک (Antispastics) با هدف بهبود گرفتگی و اسپاسم عضلات به طور مستقیم بر نخاع یا عضلات اسکلتی تاثیر می گذارند.

Antispasmodics به کاهش اسپاسم عضلانی از طریق سیستم عصبی مرکزی کمک کرده و از انتقال نورون ها در مغز جلوگیری می کنند.

داروهای Antispasmodics و Antispastics میزان دوز مصرفی و عوارض مختلفی دارند.

از آنجایی که این داروها متفاوت عمل می کنند، هرگز نباید به جای یکدیگر استفاده شده یا نوع دیگری از داروها جایگزین آنها شود.

 

همچنین بخوانید:

12 شل کننده عضلات طبیعی (کلیک)

 

هشدارها و ایمنی

داروهای شل کننده عضلات برای درد و اسپاسم عضله تجویز می شودند.

با اینکه قرص و آمپول های شل کننده های عضلات می توانند باعث تسکین کوتاه مدت درد حاد کمر و اسپاسم عضلات شوند اما ممکن است عوارض جانبی نامطلوبی ایجاد کنند.

همچنین بعضی از شل کننده عضلات اعتیادآور هستند. به همین دلیل باید تا حد امکان استفاده از آنها را محدود کرد.

همچنین پزشکان و داروسازان در مورد استفاده از بعضی داروها یا مصرف الکل به همراه داروهای شل کننده عضلات هشدار می دهند زیرا این تداخلات می توانند خطرناک باشند.

 

Antispasmodics یا ضد اسپاسم ها

این شل کننده های عضلانی با تغییر هدایت سیستم عصبی مرکزی، اسپاسم عضلات را کاهش می دهند.

دو نوع Antispasmodics وجود دارد: بنزودیازپین ها و غیر بنزودیازپین ها.

بنزودیازپین ها مواد شیمیایی خاصی در مغز را مسدود می کنند و غیر بنزودیازپین ها بر روی مغز و نخاع تاثیر می گذارند.

 

دیازپام (Diazepam)

دیازپام یک بنزودیازپین است. این داروی شل کننده عضلات در فرم های قرص، آمپول، شربت و نمونه تنقیه در دسترس است و پزشکا آن را برای اسپاسم عضلانی شدید و اسپاستیسیته همراه با اختلالات عصبی تجویز می کنند. Valium و Diastat برخی نام های تجاری متداول این دارو هستند.

 

دوز مصرفی:

DailyMed به عنوان یکی از زیرمجموعه های موسسه ملی سلامت (NIH) دوز مصرفی دارو را 2 تا 10 میلی گرم به صورت خوراکی و برای 3 تا 4 مرتبه در روز گزارش کرد.

در صورتی که افراد به تزریق دیازپام نیاز داشته باشند، پزشک دوز اولیه 5 تا 10 میلی گرم را به صورت تزریق وریدی انجام داده و دوز دیگر را 3 تا 4 ساعت بعد توصیه می کند.

 

عوارض جانبی:

عوارض جانبی شایع قرص و آمپول دیازپام بعنوان یک شل کننده عضلات عبارتند از:

• خواب آلودگی
• خستگی (Fatigue)
• ضعف عضلانی
• از دست دادن حرکت عضلات

در صورتی که افراد از این دارو و یک ماده افیونی (Opioid) استفاده کند، خطر خواب آلودگی شدید یا آرامبخشی وجود خواهد داشت. خطرات دیگر مصرف یک بنزودیازپین به همراه اپیوئید شامل نارسایی تنفسی، کما و مرگ هستند.

 

همچنین بخوانید:

دیازپام و درمان اسپاسم عضلانی (کلیک)

 

کاریسوپرودول (Carisoprodol)

کاریسوپرودول یک غیر بنزودیازپین است. بزرگسالان می توانند از آن برای تسکین بیماری های حاد و دردناک عضلانی استفاده کنند. نام تجاری متداول این دارو در آمریکا Soma است.

پزشکان فقط می توانند حداکثر 3 هفته آن را تجویز کنند. شواهد کافی برای موثر بودن آن در بلندمدت وجود ندارد.

 

دوز مصرفی:

دوز مصرفی توصیه شده 250 تا 300 میلی گرم برای 3 مرتبه در روز و هنگام خواب است.

 

عوارض جانبی:

شایع ترین عوارض جانبی مصرف قرص های شل کننده عضلات کاریزوپرودل عبارتند از:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• سر درد

خواب آلودگی یک عارضه جانبی مکرر است و می تواند بر توانایی رانندگی یا کار با ماشین آلات تاثیرگذار باشد.

همچنین پزشکان در مورد خطرات ترکیب این دارو با الکل هشدار می دهند. علاوه بر این خطر ایجاد وابستگی به کاریسوپرودول وجود دارد.

 

سیکلوبنزاپرین (Cyclobenzaprine)

سیکلوبنزاپرین یک غیر بنزودیازپین است. این دارو زمانی که با استراحت و فیزیوتراپی ترکیب شود، می تواند اسپاسم عضلانی را که به همراه بیماری های حاد عضلانی رخ می دهد را درمان کند. برخی نام های تجاری این دارو  Flexeril، Amrix و Fexmid هستند.

سیکلوبنزاپرین به دو شکل خوراکی وجود دارند: قرص های فوری و کپسول های آهسته رهش که بعنوان شل کننده عضلات کاربرد دارند.

 

دوز مصرفی:

به گزارش DailyMed، پزشکان معمولا مصرف 5 میلی گرم از آن را برای سه مرتبه در روز توصیه می کنند.

با این حال بعضی از افراد به دوزهای بالاتر مانند 7.5 تا 10 میلی گرم برای سه مرتبه در روز نیاز دارند. حداکثر دوز مصرفی روزانه آن 30 میلی گرم در روز است.

 

عوارض جانبی:

شایع ترین عوارض جانبی سیکلوبنزاپرین بعنوان قرص یا کپسول شل کننده عضلات عبارتند از:

• سرگیجه
• خشکی دهان
• خواب آلودگی
• سر درد
• تحریک پذیری
• گیجی

افرادی که از داروهایی که بر روی سروتونین عمل می کنند، استفاده می کنند، باید از مصرف سیکلوبنزاپرین اجتناب کنند. زیرا این امر می تواند خطر ابتلا به سندروم سروتونین را افزایش دهد. این سندروم کشنده است.

 

متاکسالون (Metaxalone)

متاکسالون یک غیر بنزودیازپین است. پزشکان متاکسالون را در ترکیب با استراحت، فیزیوتراپی و سایر روش های درمانی بدون دارو و برای بیماری های دردناک عضلانی تجویز می کنند. نام تجاری این دارو در آمریکا Skelaxin است.

 

دوز مصرفی:

دوز مصرفی توصیه شده برای افراد بالای 12 سال 800 میلی گرم برای سه تا چهار مرتبه در روز است.

 

عوارض جانبی:

افراد با مصرف متاکسالون عوارض جانبی زیر را تجربه خواهند کرد:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• سر درد
• تحریک پذیری
• ناراحتی معده

افراد به دلیل خطر ابتلا به سندروم سروتونین نمی توانند متاکسالون را با داروهایی که میزان سروتونین در بدن را تحت تاثیر قرار می دهند، استفاده کنند.

 

جدول خلاصه Antispasmodics یا ضد اسپاسم ها

در ادامه اطلاعات مربوط به Antispasmodics یا ضد اسپاسم ها را در یک جدول مشاهده می کنید:

دارو	نام تجاری	فرم	دوز مصرفی
دیازپام	Valium	قرص یا آمپول	2 تا 10 میلی گرم برای سه تا چهار مرتبه در روز (قرص) 5 تا 10 میلی گرم (آمپول)
کاریزوپرودل	Soma	قرص	250 تا 350 میلی گرم برای سه مرتبه در روز
سیکلوبنزاپرین	Flexeril	قرص	5 تا 7.5 میلی گرم برای سه مرتبه در روز (قرص) یا 15 تا 30 میلی گرم در روز برای یک مرتبه در روز (قرص آهسته رهش)
متاکسالون	Skelaxin	کپسول	800 میلی گرم برای سه تا چهار مرتبه در روز

Antispastics

Antispastics بر روی نخاع یا سلول های عضلانی کار می کنند.

این داروها می توانند به بیماری هایی که باعث اسپاسم می شوند مانند فلج مغزی، ام اس (MS) و آسیب نخاعی کمک کنند.

 

باکلوفن (Baclofen)

سازمان غذا و دارو (FDA)، باکلوفن را برای کنترل اسپاستیسیته در افراد مبتلا به موارد زیر تائید کرده است:

• اسپاسم فلکسور
• کلونوس یا اسپاسم لرزشی
• ضایعات نخاعی
• ام اس (MS)

پزشکان فرم های خوراکی مانند قرص یا تزریق داخل نخاعی (آمپول) باکلوفن را به عنوان شل کننده عضلات توصیه کنند. مورد دوم شامل تزریق دارو به کانال نخاع است.

نام تجاری این دارو در آمریکا Lioresal است.

 

دوز مصرفی:

معمولا پزشکان مصرف قرص های 5 میلی گرمی را برای سه مرتبه در روز توصیه می کنند. حداکثر دوز مصرفی آن به صورت خوراکی 80 میلی گرم در روز است.

در صورتی که افراد به تزریق داخل نخاعی نیاز داشته باشند، یک دوز 50 میکروگرم دریافت می کنند. در صورت پاسخ به درمان، پزشک مقدار مصرف را تنظیم می کند.

 

عوارض جانبی:

شایع ترین عوارض جانبی قرص / آمپول باکلوفن بعنوان شل کننده عضلات عبارتند از:

• خواب آلودگی
• گیجی
• ضعف عضلانی
• سرگیجه
• حالت تهوع

 

همچنین بخوانید:

قرص شل کننده عضلات باکلوفن (کلیک)

 

دانترولن (Dantrolene)

دانترولن به کاهش اسپاستیسیتی عضله کمک می کند. نام های تجاری این دارو در آمریکا Dantrium، Revonto و Ryanodex هستند.

 

دوز مصرفی:

پزشکان برای اسپاستیسیتی عضله میزان 25 میلی گرم در روز را به مدت 7 روز توصیه می کنند.

وابسته به پاسخ فرد ممکن است دوز مصرفی افزایش یابد. حداکثر دوز مصرفی روزانه 400 میلی گرم است.

نمونه تزریق داخل وریدی دانترولن نیز در دسترس است.

 

عوارض جانبی:

عوارض جانبی تزریق داخل وریدی دانترولن شامل تغییرات تنفسی است که به دلیل ضعف در عضلات تنفسی و ضعف عضلانی رخ می دهد.

دانترولن خوراکی می تواند به کبد آسیب برساند.

 

تیزانیدین (Tizanidine)

تیزانیدین هم اثرات Antispasmodic و هم Antispastic دارد. افراد از این دارو برای کمک به مدیریت اسپاستیسیتی ناشی از ام اس (MS) یا ضایعات نخاعی استفاده می کنند.

نام تجاری این دارو در آمریکا Zanaflex است.

 

دوز مصرفی:

ممکن است پزشکان کپسول های 2، 4 یا 6 میلی گرمی را تجویز کنند. همچنین ممکن است قرص های 2 یا 4 میلی گرمی توصیه شود. در صورت لزوم افراد می توانند هر 6 تا 8 ساعت یکبار تیزانیدین مصرف کنند.

 

عوارض جانبی:

افراد معمولا به خوبی تیزانیدین را تحمل می کنند.

بعضی از افراد عوارض زیر را گزارش کردند:

• خارش
• خواب آلودگی
• سرگیجه
• ضعف
• خشکی دهان
• یبوست
• رینیت
• تکرر ادرار
• تاری دید
• عصبی شدن
• توهم
• فشار خون پایین
• ضربان قلب کم

 

جدول خلاصه Antispastics

جدول زیر حاوی اطلاعاتی در مورد Antispastics است.

دارو	نام تجاری	فرم	دوز مصرفی
باکلوفن	Lioresal	قرص تزریق داخل نخاعی	5 یا 50 میلی گرم به عنوان دوز اولیه و در صورت نیاز تنظیم دوز پس از 24 ساعت
دانترولن	Dantrium	قرص آمپول	25 میلی گرم برای یک مرتبه در روز و افزایش 25 میلی گرمی تا رسیدن به دوز موثر – حداکثر 400 میلی گرم در روز
تیزانیدین	Zanaflex	کپسول قرص	2، 4 یا 6 میلی گرم (کپسول) برای هر 6 تا 8 ساعت 2 یا 4 میلی گرم (قرص) برای هر 6 تا 8 ساعت

 

داروهای بدون نسخه (OTC)

شل کننده عضلات OTC نیازی به نسخه ندارد اما می تواند خطرات مشابه شل کننده های عضلات تجویزی را داشته باشد.

 

متوکاربامول (Methocarbamol)

متوکاربامول یک دارو غیر بنزودیازپین بدون نسخه و ضد اسپاسم (Antispasmodic) است. نام تجاری متداول آن در آمریکا Robaxin است.

افراد معمولا این دارو را به صورت خوراکی مصرف می کنند اما پزشکان می توانند فرم داخل وریدی یا عضلانی آن را توصیه کنند.

 

دوز مصرفی:

در صورت تجویز قرص 500 میلی گرمی توسط پزشک، ممکن است در ابتدا سه قرص و سپس 2 قرص برای حفظ اثر آن توصیه شود. در صورت تجویز قرص 750 میلی گرمی، ممکن است در ابتدا دو قرص و سپس یک یا دو قرص برای حفظ اثر توصیه شود.

به طور کلی در این دستورالعمل ها توصیه می شود که 6 گرم در روز برای 48 تا 72 ساعت اول درمان مصرف شود. اگرچه در صورت بروز مشکل شدید پزشک می تواند مصرف 8 گرم را در این دوره توصیه کند.

پس از آن پزشک توصیه می کند تا مقدار مصرف به 4 میلی گرم در روز کاهش یابد.

 

عوارض جانبی

عوارض جانبی مصرف متوکاربامول شامل موارد زیر است:

• سرگیجه
• خواب آلودگی
• سردرد
• ناراحتی معده
• گیجی

 

همچنین بخوانید:

متوکارباومل (کلیک)

 

آیا شاهدانه شل کننده عضلات است؟

بعضی از تحقیقات نشان می دهند که بعضی از اجزای موجود در شاهدانه می توانند اثرات شل کنندگی عضلات داشته باشند.

تتراهیدروکانابینول (THC) ترکیب مسئول مهار اثرات روانگردان شاهدانه است و می تواند خاصیت شل کنندگی عضلات داشته باشد.

با این حال به طور کلی شواهد بسیار کمیابی از این اثر بالقوه وجود دارد. احتمالا این امر به دلیل ممنوعیت گسترده کشت، عرضه و نگهداری شاهدانه است.

قانونی کردن شاهدانه در بسیاری از حوزه های قضایی به محققان کمک کرده تا کاربردهای پزشکی آن را مطالعه کنند.

 

زمان تماس با پزشک

افرادی که دچار اسپاسم و درد عضلانی هستند باید با پزشک صحبت کنند. ممکن است پزشک مصرف شل کننده های عضلات را تجویز یا توصیه کند. آگاهی از عوارض جانبی احتمالی مصرف آنها مهم است.

با اینکه یک شل کننده عضلات بدون نسخه یا OTC وجود دارد اما ممکن است مصرف آن برای همه بیماری های عضلانی مناسب نباشد. قبل از مصرف هر نوع شل کننده عضلات با پزشک تماس گرفته یا با داروساز صحبت کنید.

 

خلاصه

شل کننده های عضلانی به تسکین درد و اسپاسم عضلات کمک می کنند اما عوارض جانبی نیز در پی خواهند داشت. بهترین گزینه به آسیب یا بیماری های زمینه ای و عواملی مانند سن و داروهای مصرفی فعلی وابسته است.

مصرف داروهای شل کننده عضلات تجویزی یا بدون نسخه (OTC) خطراتی به همراه دارد. برای مصرف آنها ابتدا با پزشک یا داروساز مشورت کرده و دستورالعمل های آنها را دنبال کنید.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.