علائم پوستی مننژیت در کودکان و بزرگسالان | بثورات پوستی مشابه مننژیت

علائم مننژیت در نواحی مختلفی از بدن از جمله پوست بروز پیدا می کنند؛ بثورات پوستی مننژیت و دیگر علائم آن در کودکان و بزرگسالان را بخوانید.

مننژیت نوعی بیماری عفونی ایجاد شده توسط ویروس ها، باکتری ها یا قارچ های خاص است. این بیماری باعث ایجاد تورم در مننژها که پوشش محافظ مغز و نخاع هستند، می شوند.

باکتری هایی به نام مننگوکوک باعث ایجاد جدی ترین نوع مننژیت می شوند.

مننژیت ها علائم مختلفی در نواحی بدن مانند پوست ایجاد می کنند. با تشخیص هر چه سریعتر بثورات پوستی ناشی از مننژیت و دیگر علائم آن می توان به درمان هر چه موثر تر این وضعیت کمک کرد.

از آنجایی که این بیماری بسیار خطرناک و تهدید کننده زندگی است به دریافت مراقبت های فوری پزشکی نیاز دارد.

در این مقاله به بررسی علائم پوستی مننژیت و نحوه تشخیص آنها پرداخته می شود.

همچنین بخوانید:

انواع مننژیت : علت و درمان (کلیک)

علائم پوستی مننژیت

همانطور که بالاتر گفته شد مننژیت باعث ایجاد بثورات پوستی مشخصی می شود. این بثورات به دلیل تحریک یا التهاب نیستند بلکه به علت خونریزی زیر پوست ایجاد می شوند.

این خونریزی پس از پیشرفت بیماری و مسمومیت خون بروز پیدا می کند. سپتیسمی مننگوکوکی اصطلاح مورد استفاده برای این وضعیت است. در واقع در این حالت رگ‌ های خونی دچار شکستگی شده و نوعی بثورات پوستی ایجاد می شوند.

بعضا پزشکان به این بثورات راش مننژیت یا بثورات پتشیال می گویند.

بثورات ناشی از مننژیت باکتریایی، بدون در نظر گرفتن سن فرد، دارای علائم زیر هستند:

ایجاد خال های ریز در زیر پوست
بنفش شدن پوست چیزی شبیه به کبودی
ایجاد نواحی به صورت لکه دار روی پوست
لکه های ریز قرمز، صورتی، قهوه ای یا بنفش روی پوست به نام پتشی

همچنین بخوانید:

بثورات روی پوست تیره: انواع و درمان (کلیک)

بثورات مننژیت روی پوست های تیره کمتر مشخص هستند.

احتمال ایجاد این بثورات در نقطه ای از بدن وجود دارد. علائم این وضعیت در قسمت های کم رنگ تر بدن مانند کف دست یا کف پا واضح تر هستند.

این بثورات برآمده و برجسته نبوده به همین دلیل با دشت کشیدن روی آنها احساس زبری یا برآمدگی ایجاد نخواهد شد.

علائم پوستی مننژیت ابتدا کوچک بوده اما رفته رفته نواحی بزرگ تری از پوست را درگیر می کنند. از آنجایی که بدن سلول های خونی را دوباره جذب می کند، بثورات پس از گذشت مدتی تیره تر می شوند.

بثورات پوستی مننژیت در مراحل جدی تر بیماری نمایان می شوند.

حتی بدون وجود علائم پوستی مننژیت، مراجعه به پزشک برای درمان این بیماری اهمیت زیادی دارد. درمان سریع در افزایش بهبودی موثر است.

انواع دیگر مننژیت، بثورات دیگری روی پوست ایجاد می کنند.

بثورات پوستی مشابه مننژیت

بثورات پتشیال ناشی از خونریزی زیر پوست، لزوما بیانگر وجود مننژیت نیست.

برخی از داروها و بسیاری از مشکلات سلامتی، مانند جراحات و عفونت های ویروسی، باعث ایجاد بثورات پوستی مشابه مننژیت می شوند. به این جهت بررسی سایر علائم مننژیت دارای اهمیت است.

همچنین بخوانید:

تفاوت عفونت باکتریایی و عفونت ویروسی چیست؟ (کلیک)

آزمایش شیشه

با استفاده از آزمایش شیشه می توان مشخص کرد که آیا این بثورات ناشی از مننژیت هستند یا خیر.

این آزمایش روش قابل اعتمادی برای تشخیص هر بیماری نیست. با این حال برای تصمیم گیری در خصوص نیاز سریع به مراجعه به اورژانس مناسب است.

یک لیوان آب آشامیدنی شفاف را روی نواحی دارای بثورات فشار دهید. در صورت قابل مشاهده بودن علائم با وجود فشار، باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.

این مساله نشان می دهد که این بثورات پتشیال بوده و ناشی از مننژیت یا سایر بیماری های جدی است که باعث خونریزی می شوند.

بثورات مننژیت، به ویژه در پوست ها تیره|، به سختی دیده می شوند.

بهتر است آزمایش شیشه را روی نواحی که دسترسی آنها آسان‌ تر دارند، مانند تنه یا اندام‌ ها، مانند کف دست‌ ها و کف پا، امتحان کنید.

این آزمایش روش مطمئنی برای تشخیص نیاز به مراقبت پزشکی، نیست. در صورت داشتن هر گونه علائم مننژیت، حتی با وجود محو شدن بثورات با فشار زیر شیشه، باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.

علائم مننژیت در نوزادان و کودکان

احتمال ایجاد مننژیت در هر فردی با هر سنی وجود دارد. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیماری مننژیت در کودکان کمتر از یک سال در ایالات متحده، بیشتر است.

مننژیت در نوزادان و کودکان باعث ایجاد علائم زیر می شود:

سفتی گردن
قوس شدن پشت
تب
لرز
سرد شدن دست و پاها
حساسیت به نور
ایجاد برآمدگی روی فونتانل
امتناع از خوردن
استفراغ یا اسهال
زودرنجی و کج خلقی بیش از حد، مانند بیزاری از بلند شدن
بی حالی شدید، ناتوانی در بیدار شدن

هیچ ترتیبی برای بروز علائم وجود ندارد. درصورت مشاهده علائم مننژیت در کودکان یا هر فرد دیگری حتما به پزشک مراجعه کنید.

در صورت تبدیل مننژیت به سپتیسمی، احتمالا بثورات پوستی این وضعیت ظاهر می شوند. به دلیل پیشرفت سریع مننژیت، بروز این علائم پوستی پس از گذشت چند ساعت اتفاق می افتد.

همچنین بخوانید:

مننژیت و سفتی گردن (کلیک)

علائم مننژیت در بزرگسالان

احتمال ایجاد مننژیت در نوجوانان و جوانان بیشتر از افراد بزرگسالان یا افراد مسن است. بر اساس اعلام انجمن ملی مننژیت، 21% از همه موارد مننژیت در افراد 11 تا 24 ساله اتفاق می افتد.

علائم مننژیت در نوجوانان و بزرگسالان شامل موارد زیر هستند:

تغییرات ذهنی، مانند سردرگمی
تب
دو بینی
سردرد شدید
حساسیت به نور
درد شکم
یدرد عضلانی
استفراغ
تشنج
سفتی گردن

همچنین بخوانید:

فتودرماتیت یا حساسیت به نور (کلیک)

عوامل خطر

برخی افراد خطر بالاتری برای ابتلا به مننژیت دارند این افراد عبارتند از:

افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
نوزادان زیر 1 سال
افراد با شرایط پزشکی خاص
افراد ساکن در جوامع عمومی مانند خوابگاه های دانشگاهی یا مراکز مراقبت از بزرگسالان

تشخیص مننژیت

با انجام یک یا چند آزمایش می توان وجود مننژیت را مشخص کرد. اقدامات پزشکی موردنیاز برای تشخیص مننژیت شامل موارد زیر هستند:

سی تی اسکن
اسکن MRI
معاینه فیزیکی برای بررسی علائم
آزمایش مایع نخاعی، این مایع با احاطه مغز و نخاع از آنها محافظت می کند
آزمایشات خون
آزمایشات ادرار

پزشک برای آزمایش مننژیت باکتریایی مثبت، مصرف آنتی بیوتیک را توصیه می کند.

در این وضعیت پزشک برای تعیین نوع پاتوژنی که باعث عفونت شده، نمونه ای از مایع نخاعی را برداشت می کند. با این وجود به عنوان یک اقدام احتیاطی و به دلیل جدی تر بودن مننژیت باکتریایی نسبت به مننژیت ویروسی، مصرف آنتی بیوتیک را تجویز می کند.

موارد خفیف مننژیت ویروسی پس از گذشت 7 تا 10 روز خود به خود از بین می روند. موارد شدیدتر نیاز به مراقبت بیمارستانی داشته و احتمالا پزشک مصرف داروهای ضد ویروسی را توصیه می کند.

برای مننژیت قارچی نیز داروهای ضد قارچ تجویز خواهد شد.

برخی از افراد مبتلا به مننژیت به مصرف استروئیدها برای کاهش التهاب مغز و برای جلوگیری از تشنج نیاز است.

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره سی تی اسکن (CT scan) (کلیک)

عوارض

مننژیت بسیار خطرناک و تهدید کننده زندگی بوده و سرعت پیشرفت زیادی دارد.

درصورتی که مراقبت های پزشکی در اسرع وقت دریافت شوند، بسیاری از افراد بهبود می یابند. با این وجود عوارض طولانی این وضعیت عبارتند از:

مشکلات بینایی
ضعف یا فلج
تشنج
سردرد
مشکلات یادگیری
آسیب کلیه
مشکلات گفتاری
از دست دادن حافظه
مشکلات شنوایی

همچنین بخوانید:

فلج: انواع، دلایل و راه های درمان (کلیک)

چشم انداز

چشم انداز مننژیت وابسته به عواملی مانند عامل ایجاد بیماری (باکتری، قارچی یا ویروسی بودن) و سلامت عمومی فرد متفاوت است.

ایجاد علائم مننژیت در کودکان و بزرگسالان نیازمند دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی است. با دریافت درمان به موقع میتوان به افزایش شانس بقا و کاهش خطر عوارض طولانی مدت کمک کرد.

جلوگیری

برخی از انواع مننژیت قابل سرایت از فردی به فرد دیگر هستند. با استفاده از اقدامات زیر می توان مانع انتقال مننژیت شد:

عدم به اشتراک گذاشتن غذاها، نوشیدنی ها، ظروف یا وسایل شخصی
شستن دست ها به طور صحیح و اغلب با صابون و آب، به ویژه قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از توالت
سرفه و عطسه در ناحیه آرنج به جای دست
ماندن در خانه در هنگام بیماری و اجتناب از فرستادن کودکان بیمار به مهدکودک یا مدرسه

دریافت واکسن، یکی از بهترین راه‌ ها برای پیشگیری از بسیاری از انواع مننژیت است. CDC واکسن مننگوکوک را برای همه افراد در سنین 11 تا 12 سالگی و با دوز تقویتی در سن 16 سالگی توصیه می کند.

واکسیناسیون مننژیت به ویژه برای کودکان و بزرگسالان دارای احتمال خطر بالا، بسیار با اهمیت است.

همچنین بخوانید:

اهمیت واکسن / واکسیناسیون برای سلامت (کلیک)

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.