تشخیص سندرم آسپرگر : علائم - علت - درمان - عوارض | اختلال طیف اوتیسم

سندرم آسپرگر بخشی از اوتیسم است که بر مهارت های ارتباطی و اجتماعی تاثیر می گذارد؛ علائم – تشخیص – درمان و عوارض این بیماری را بخوانید.

در گذشته بیماری سندرم آسپرگر (AS) یک تشخیص مستقل به شمار می رفت، با این حال از سال 2013، انجمن روانپزشکی آمریکا راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی 5 (DSM-5) آن را به عنوان بخشی از اختلال طیف اوتیسم (ASD) معرفی کرد.

از آنجایی که خواندن سیگنال های اجتماعی برای یک فرد اوتیستیک دشوار است اغلب آنها در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارند. این مشکلات باعث ایجاد اضطراب و افسردگی در آنها می شود.

تعداد دقیق مبتلایان سندرم آسپرگر مشخص نیست. طبق برخی برآوردها این بیماری در حدود 1 نفر از هر 250 نفر را درگیر می کند. با این حال به دلیل عدم وجود مطالعات در مورد شیوع و طبقه‌ بندی جدید این سندرم در دسته وسیع اوتیسم، این تخمین دقیق نیست.

از هر 44 نفر یک نفر دچار اوتیسم است. همچنین به دلایل متعددی این بیماری بیش از چهار برابر در پسران نسبت به دختران تشخیص داده می شود.

همچنین بخوانید:

تفاوت آسپرگر و اوتیسم (کلیک)

حقایقی در خصوص سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر (AS) بخشی از اختلال طیف اوتیسم (ASD) است و دیگر یک تشخیص مستقل نیست.
این بیماری بر مهارت های ارتباطی و اجتماعی افراد اثر می گذارد.
علائم سندرم آسپرگر شامل علایق وسواسی، گفتار رسمی، تشریفات، انزوای اجتماعی، تاخیر در مهارت های حرکتی، کمبود تخیل و مشکلات حسی است.
ممکن است علائم اولیه این اختلال در کودک اوتیستیک مشخص شود، با این حال بیشتر آنها در سنین 3 تا 10 سالگی تشخیص داده می شوند.
با آموزش راهبردها و روش های درمانی می توان به افزایش کیفیت زندگی یک فرد اوتیستیک مبتلا به سندرم آسپرگر کمک کرد.
تشخیص سندرم آسپرگر بیشتر در نوزادان پسر متولد شده نسبت به دختران متولد شده صورت می گیرد.

علائم سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر علائم بسیار متفاوتی دارد. به طور کلی ممکن است علائم اولیه اختلال طیف اوتیسم در اوایل زندگی ظاهر شوند. بیشتر موارد اوتیسم در کودکان 3 تا 10 ساله تشخیص داده می شود. تأخیر در ارزیابی رشدی عاملی برای تشخیص دیرتر است.

علائم این وضعیت شامل مهارت های حرکتی ناهماهنگی است که باعث بی دقتی در حرکات یا ناهنجاری در آنها می شود.

تفاوت اصلی بین AS و سایر اشکال اوتیسم، وجود مهارت های کلامی و فکری قوی است.

سایر علائم رایج سندرم آسپرگر شامل موارد زیر هستند:

مشکل در تعامل موفق با دیگران
مشکلات ارتباط غیرکلامی
بی دقتی در حرکات و عدم هماهنگی
علاقه وسواسی کودک به یک شی یا موضوع واحد
روال یا مناسک تکراری
ویژگی های خاص و عجیب گفتار و زبان
رفتارهای اجتماعی متفاوت، که ممکن است افراد آن را نامناسب بدانند

با این حال، برخی از کودکان و بزرگسالان دارای این وضعیت می توانند با کار کردن روی نقاط قوت، کمبودهای خود را جبران کنند. نقاط قوت این افراد می تواند شامل موارد زیر باشد:

پشتکار قوی
توانایی تشخیص آسان الگوها
توانایی قوی برای تمرکز و توجه به جزئیات

همچنین بخوانید:

اوتیسم چیست؟ علائم و درمان (کلیک)

تشخیص سندرم آسپرگر

اولین قدم برای دریافت درمان مناسب، تشخیص سندرم آسپرگر است.

یکی از چالش‌ های تشخیص این بیماری مشابه بودن علائم این بیماری با سایر بیماری‌ های رایج سلامت روان، مانند اختلال وسواس فکری عملی (OCD)، اختلال بیش‌ فعالی و کمبود توجه (ADHD)، اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) است.

دختران متولد شده اغلب به دلیل تفاوت در رفتار، تشخیص اشتباهی دریافت می کنند. این یکی دیگر از چالش های تشخیص است.

همچنین طبق برخی تحقیقات تشخیص های بیش از حدی برای ASD وجود دارد. با این حال نتخصصان برای انجام این تصمیم به تحقیقات بیشتری نیاز دارند.

بهتر است والدین در صورت مشکوک بودن به تاخیر در مهارت های اجتماعی، کودک خود را به متخصص اطفال ارجاع دهند. سپس پزشک با ارجاع آنها به یک متخصص، مانند یک متخصص اطفال یا روانشناس رشدی به تشخیص وضعیت کودک کمک می کند.

آزمایش خاصی برای بیماری سندرم آسپرگر وجود ندارد. با این وجود متخصصان آموزش دیده، گاهی اوقات از ترکیبی از مصاحبه ها و پرسشنامه ها مانند مقیاس درجه بندی طیف اوتیسم (ASRS)، مقیاس اوتیسم گیلیام (GARS-3)، مقیاس درجه بندی اوتیسم کودکان (CARS 2) و برنامه مشاهده تشخیصی اوتیسم (ADOS-2) برای اتخاذ تصمیمات بالینی آگاهانه استفاده می کنند.

آزمایش‌ های فیزیکی، مانند شنوایی، آزمایش خون یا اشعه ایکس نیز برای رد سایر شرایط و تعیین اینکه آیا یک اختلال فیزیکی باعث ایجاد علائم شده است یا خیر، در دسترس هستند.

تشخیص زودهنگام سندرم آسپرگر به دلیل وجود طیف گسترده علائم دشوار است، بنابراین تشخیص دقیق یا درمان مناسب ممکن است تا بزرگسالی صورت نگیرد.

همچنین بخوانید:

درجه بندی اوتیسم (کلیک)

درمان و حمایت از سندرم آسپرگر

پس از تشخیص وجود سندرم آسپرگر، با استفاده از چندین روش درمانی و حمایت اجتماعی می توان به آنها کمک کرد. هیچ درمان قطعی برای AS وجود ندارد. با این حال کمک به یادگیری تفاوت ها در نحوه تفکر، درک دنیای بیرون و تعامل با دیگران در مدیریت وضعیت آنها موثر است. درمان های متداول این وضعیت شامل موارد زیر هستند:

رفتار درمانی شناختی (CBT): این روش در کنترل احساسات و کاهش علایق وسواسی و روال های تکراری موثر است.
آموزش مهارت های ارتباطی: گفتار درمانی تخصصی و زبان درمانی به یادگیری شروع و حفظ مکالمه کمک می کند. یادگیری نحوه استفاده از لحن صدا در سؤالات، تاییدها، مخالفت ها، دستورالعمل ها و نحوه تفسیر و پاسخ به نشانه های کلامی و غیرکلامی از دیگر مزایای این روش درمانی هستند.
تحصیلات و مهارت های تحصیلی: کودک دارای تشخیص AS به حمایت آموزشی نیاز دارد. سازمان‌ دهی یادداشت‌ ها، مدیریت اهداف تکالیف و رسیدگی به نیازهای یادگیری خاص از جمله اهداف حمایت آموزشی هستند.

همچنین بخوانید:

اوتیسم با عملکرد بالا چیست؟ (کلیک)

کسب مهارت‌های اجتماعی مناسب: فرد دارای AS راهبردهایی را برای تقویت تعاملات خود با دیگران مانند، یادگیری نحوه خواندن و پاسخ به نشانه‌ های اجتماعی، می آموزد.
اصلاحات و حمایت‌ های رفتاری: این روش شامل استراتژی‌ هایی برای حمایت از رفتار مثبت و کاهش رفتار غیر مؤثر، مانند تحلیل رفتار کاربردی (ABA)، است.
دارو: هیچ دارویی برای خود AS وجود ندارد، با این حال می توان برای درمان علائمی مانند اضطراب از دارو استفاده کرد.
کار درمانی یا فیزیوتراپی: این روش برای کمک به مشکلات یکپارچگی حسی یا هماهنگی حرکتی ضعیف موثر است.

بر اساس یک بررسی در سال 2015 از مطالعات انجام شده در مورد درمان های جایگزین برای AS، موسیقی درمانی، درمان یکپارچگی حسی، طب سوزنی و ماساژ نیز برای این افراد موثر هستند.

با این وجود، هیچ مدرکی به طور کامل برای پشتیبانی از اثربخشی داروهای جایگزین یا مکمل برای ASD وجود ندارد.

همچنین بخوانید:

انواع فیزیوتراپی و فواید آن (کلیک)

علت

علت دقیق این وضعیت مشخص نیست، با این حال AS می تواند از ترکیبی از تفاوت‌ های مغزی ژنتیکی و قبل از تولد رخ دهد.

طبق گفته برخی از محققان احتمالا عوامل محیطی نیز در توسعه AS نقش دارند.

با وجود ارائه بودن چندین علت حدسی، اما شواهد قابل توجهی برای حمایت از تاثیر عوامل محیطی به عنوان یک علت مستقیم یا غیرمستقیم بیماری سندرم آسپرگر وجود ندارد.

نقش حمایت از مراقبین

معمولا والدین و مراقبان کودکان از تجربیات یادگیری برای درک عمیق تر AS بهره مند هستند.

این افراد می توانند با یادگیری برخی از استراتژی ها، مانع از احساس انزوا در افراد AS شوند.

والدین در صورت مشاهده نشانه‌ هایی از AS در فرزند خود باید با مدرسه کودک ارتباط برقرار کرده و به آنها اطلاع دهند. مؤسسات آموزشی می‌ توانند پشتیبانی یادگیری را در قالب یک برنامه آموزشی فردی شده (IEP) یا طرح آموزش فردی با استعداد (GIEP) ارائه دهند.

هر کودکی واجد شرایط IEP یا GIEP نیست. در صورت اعتقاد تیم آموزشی به ضروری بودن آنها، کودک حمایت های اضافی را دریافت می کند.

بیماری سندرم آسپرگر به صورت مادام العمر است، با این حال حمایت اضافی در حداکثر شدن دستاوردها و کیفیت زندگی فرد موثر است.

همچنین بخوانید:

انواع اختلالت رفتاری در کودکان (کلیک)

عوارض سندرم آسپرگر

سندرم آسپرگر دارای برخی عوارض است. این عوارض می توانند یک بیماری زمینه ای تشدید کننده سایر مشکلات عملکردی یا عوارض ناشی از برخی از علائم سندرم آسپرگر باشد.

برخی از عوارض احتمالی سندرم آسپرگر شامل موارد زیر هستند:

مسائل اجتماعی: مشکل در نحوه تفسیر زبان بدن، احساسات و نحوه صحبت کردن باعث ایجاد مشکلاتی در ارتباط با دیگران می شود. این مساله زندگی در مدرسه، کار، اجتماع و خانه را تحت تاثیر قرار می دهد.
ایجاد سایر شرایط: در برخی موارد در کنار سندرم آسپرگر شرایط دیگری، مانند افسردگی یا اضطراب مربوط به انزوای اجتماعی یا عوارض دیگر، ایجاد می شود. سایر شرایط پزشکی نیز، مانند شرایط ایمنی، اختلالات گوارشی و خواب، تشنج، چاقی، دیس لیپیدمی، فشار خون بالا و دیابت در افراد اوتیستیک شایع تر است.
مشکلات حسی: برخی از این افراد دارای مشکلات حساسیت حسی هستند. بنابراین حواس آنها می تواند خیلی شدید یا کم باشد. این امر نحوه درک آنها از صدا، نورهای روشن، بوهای شدید، بافت غذا و مواد را تحت تاثیر قرار می دهد.

همچنین بخوانید:

تشنج در کودکان : انواع – علائم و درمان (کلیک)

خلاصه

سندرم آسپرگر (AS) دیگر به عنوان یک تشخیص مستقل در نظر گرفته نمی شود و انجمن روانپزشکی آمریکا DSM-5 آن را در سال 2013 به عنوان بخشی از اختلال طیف اوتیسم معرفی کرد.

تشخیص اختلال طیف اوتیسم چالش‌ برانگیز و مشکل است، اما روش‌ های درمانی و حمایتی برای مدیریت تفاوت‌ ها در الگوهای فکری و عادات و اجتناب از عوارض در مبتلایان به ASD موثر است.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.