عوارض تبخال در بارداری : تشخیص - درمان و مدیریت | تاثیر ویروس هرپس بر بارداری

برخی زنان در اوایل یا اواخر دوران بارداری دچار تبخال ناشی از ویروس هرپس می شوند؛ عوارض، تشخیص و درمان تبخال در بارداری را بخوانید.

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) عامل ایجاد تبخال در دهان یا اندام تناسلی است. عفونت HSV بسیار شایع است.

طبق داده های سال 2016 سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از دو سوم افراد زیر 50 سال به عفونت HSV-1 و حدود 13% از افراد بین 15 تا 49 سال به دلیل عفونت HSV-2، تبخال تناسلی دارند.

همچنین تبخال 2% تا 3% از زنان باردار را تحت تاثیر قرار می دهد. احتمال انتقال تبخال به نوزاد در حین زایمان وجود دارد.

با این حال برای بیشتر موارد تبخال در دوران بارداری، به ویژه در اوایل بارداری، تاثیری بر بارداری یا سلامت جنین وجود ندارد. اما ایجاد تبخال در نزدیکی زایمان باعث افزایش احتمال انتقال آن به جنین و ایجاد خطرات جدی می شود.

در این مقاله تاثیر تبخال بر بارداری، عوارض مرتبط با آن و نحوه مدیریت تبخال بررسی می شود.

همچنین بخوانید:

تبخال: علائم، دلایل و درمان (کلیک)

تبخال چیست؟

HSV ویروس عامل ایجاد تبخال دارای دو نوع زیر است:

HSV-1: این نوع باعث ایجاد ضایعاتی در اطراف دهان می شود. احتمال انتقال آن از طریق تماس دهانی وجود دارد. همچنین رابطه جنسی دهانی نیز می تواند باعث انتقال تبخال و ایجاد تاول های تناسلی شود.
HSV-2: این نوع HSV معمولا در اطراف ناحیه تناسلی ایجاد شده اما می تواند باعث ایجاد ضایعات دهانی نیز شود. این عفونت معمولا از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

ویروس HSV همیشه در بدن وجود خواهد داشت. این ویروس می تواند برای مدت طولانی و قبل از عود در بدن پنهان بماند.

همچنین بخوانید:

تبخال تناسلی (کلیک)

تاثیر تبخال بر بارداری

علائم تبخال بارداری معمولا مشابه علائم افراد غیرباردار است.

تبخال حدود 75% از زنان در دوران بارداری وارد فاز اشتعال می شود، با این حال مدرکی برای تاثیر بارداری بر تشدید تبخال، وجود ندارد.

ایجاد تبخال در دوران بارداری نسبت به زمانی که تبخال از قبل وجود داشت، عوارض بیشتری برای جنین متولد نشده دارد. عفونت های اولیه تبخال معمولا شدیدتر از عفونت های از قبل موجود، هستند.

برخی پزشکان برای درمان تبخال در دوران بارداری مصرف داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر را توصیه می کنند. این داروها با ایجاد برخی عوارض همراه هستند.

همچنین بخوانید:

پیشگیری از تبخال با آسیکلوویر (کلیک)

تشخیص

غربالگری تبخال برای همه افراد باردار توصیه نمی شود. با این وجود در صورت تمایل می توان درخواست آزمایش داد.

در صورت تماس جنسی با فرد دارای عفونت یا علائم مشابه با تبخال، به آزمایش تبخال نیاز خواهد بود.

آزمایشات تشخیصی تبخال عبارتند از:

آزمایش خون: این روش شامل یک سوزن برای گرفتن نمونه خون است. نمونه در آزمایشگاه از نظر علائم ویروس یا آنتی بادی ارزیابی می شود.
پونکسیون کمری: پزشک یک نمونه مایع از بین دو مهره ستون فقرات و با استفاده از یک سوزن بلند و نازک خارج می کند.این آزمایش فقط در صورت مشکوک بوده به عفونت در نخاع یا مغز توصیه می شود.
تست سواب: در این روش از یک تبخال مایعات و سلول ها جمع آوری می شوند.

هرپس دهان و تبخال تناسلی می توانند بدون علامت باشند.

علائم آنها هنگام بروز شامل موارد زیر هستند:

علائمی شبیه آنفولانزا مانند تب، بدن درد و تورم غدد لنفاوی
گزگز، خارش یا سوزش قبل از ظاهر شدن ضایعات
تاول های دردناکی که ممکن است بترکند و باعث ایجاد زخم شوند.

خانم بارداری در صورت داشتن این علائم می تواند انجام آزمایش عفونت ویروس هرپس را درخواست کند.

همچنین بخوانید:

راه های پیشگیری و درمان تبخال (کلیک)

عوارض تبخال در دوران بارداری

با اینکه احتمال ایجاد آن بسیار کم است اما ممکن است نوزاد در هنگام زایمان به تبخال مبتلا شود. این بیماری تبخال نوزادی نام دارد. بر اساس تخمین WHO، از هر 100000 تولد در جهان 10 مورد دچار تبخال نوزادی می شوند.

عوارض جدی تبخال نوزادی ناشی از انتقال در دوران بارداری شامل آسیب مغزی، مشکلات چشمی یا حتی مرگ نوزاد هستند.

خطر ابتلا به تبخال نوزادی هنگام ایجاد تبخال در سه ماهه سوم بارداری، بیشتر است. هرچه ایجاد تبخال در حوالی زمان زایمان بیشتر باشد، این خطر بیشتر خواهد بود. ممکن است در طول زایمان طبیعی و هنگام حرکت نوزاد در دهانه رحم و کانال واژن، ویروس به نوزاد منتقل شود.

خطر و احتمال عوارض تبخال نوزادی در صورت ایجاد تبخال از قبل یا در اوایل بارداری کمتر است. در این وضعیت بدن زمان کافی برای تولید آنتی بادی های محافظ و انتقال آنها از طریق جفت به کودک دارد.

برای جلوگیری از ابتلا به تبخال تناسلی باید از تماس جنسی با فرد مبتلا خودداری یا برای به حداقل رساندن خطر آن از کاندوم استفاده کرد. همچنین باید از رابطه جنسی دهانی با فرد دارای تبخال اجتناب کنند. البته احتمال انتقال عفونت از طریق تماس با مناطقی که کاندوم را پوشش نمی دهد، وجود دارد.

همچنین بخوانید:

راه های پیشگیری و درمان تبخال (کلیک)

نحوه مدیریت تبخال در دوران بارداری

اولین خط مقابله در برابر ویروس هرپس در دوران بارداری، داروهای ضد ویروسی هستند. داروهایی مانند آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر باعث کاهش شدت و فراوانی علائم می شوند.

داروهای ضد ویروسی از هفته 35 بارداری تا زمان زایمان، به صورت روزانه قابل مصرف هستند. این امر در پیشگیری از شیوع نزدیک به تولد و کاهش نیاز به زایمان سزارین موثر است.

بر اساس یک مقاله در سال 2018، از 100 نفری که در هفته 35 بارداری خود داروهای ضد ویروسی پیشگیرانه مصرف کردند، تنها چهار نفر نیاز به زایمان سزارین داشتند. همچنین از 100 نفری که داروهای ضد ویروسی پیشگیرانه مصرف نکردند، 13 نفر نیازمند زایمان سزارین بودند.

خانم های بارداری باید از محرک های موثر در شیوع تبخال مانند استرس و خستگی، پرهیز کنند.

همچنین بخوانید:

والاسیکلوویر (ویرابکس) در درمان تبخال (کلیک)

چشم انداز

ویروس هرپس در دوران بارداری برای بیشتر زنان، فاقد تاثر بر بارداری، زایمان یا سلامت جنین است. در صورت ایجاد عفونت تبخال در سه ماهه پایانی، ویروس در 30 تا 50 تولد از 100 تولد به جنین منتقل می شود.

در نتیجه پزشکان برای کاهش خطر عفونت، سزارین را توصیه می کنند.

مدت زمان طولانی تر وجود ویروس هرپس در سیستم بدن زن باردار باعث تولید بیشتر آنتی بادی ها می شود. این امر در کاهش خطر عود موثر است.

افرادی که قبل از بارداری یا در اوایل (دو سه ماهه اول) به تبخال مبتلا می شوند، احتمالا آنتی بادی هایی را از طریق جفت به جنین منتقل می کنند. این امر باعث ایجاد کمی محافظت در برابر ویروس می شود.

همچنین بخوانید:

تبخال تناسلی در مردان : علت و درمان (کلیک)

سوالات متداول

در ادامه به چند سوال رایج در خصوص عفونت ویروس هرپس در بارداری پاسخ داده می شود.

آیا با تبخال می توان بارداری سالمی داشت؟

شانس خوبی برای داشتن یک بارداری سالم در زنان مبتلا به تبخال دارد. به دلیل نهفته بود تبخال برای ماه ها یا سال ها، برخی از خانم ها در طول بارداری خود دچار شیوع بیماری نمی شوند.

اکثر افراد مبتلا به تبخال علائم خفیفی را تجربه می کنند. البته عفونت های اولیه علائم شدیدتری دارند.

چگونه می توان مانع از ابتلای کودک به تبخال شد؟

هیچ روش تضمینی برای جلوگیری از ابتلای جنین یا نوزاد به عفونت وجود ندارد. با این حال با موارد زیر می توان به کاهش این خطر کمک کرد:

پوشاندن زخم های سرد فعال و شستن مرتب دست ها
مصرف داروهای ضد ویروسی: که پزشک در اواخر بارداری تجویز می کند
قطع شیردهی: در صورت مشاهده زخم در نوک پستان یا اطراف آن تا زمان انجام آزمایش HSV
اجتناب از بوسیدن نوزاد تا زمانی که بهبود یافتن کامل تبخال
زایمان سزارین: در صورتی که پزشک فکر می کند احتمال ابتلای نوزاد به عفونت در حین زایمان طبیعی زیاد است.

آیا با وجود تبخال می توان طبیعی زایمان کرد؟

برای اکثر خانم های مبتلا به تبخال امکان زایمان طبیعی وجود دارد. پزشک می تواند کمی قبل از تولد، پوست را برای بررسی علائم تبخال آزمایش کند. در صورت وجود علائم عفونت، پزشکان احتمالا برای کاهش خطر انتقال عفونت به نوزاد، سزارین را توصیه می کنند.

در سزارین به دلیل ایجاد برش هایی در شکم و رحم، این خطر کاهش می یابد. این امر مانع از ابتلای نوزاد به ویروس در کانال زایمان می شود.

خلاصه

تبخال یک عفونت دهان یا تناسلی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است. در صورت ابتلا به این وضعیت، ویروس تا همیشه در بدن وجود خواهد داشت.

ابتلا به تبخال در سه ماهه آخر بارداری باعث افزایش خطر انتقال عفونت به نوزاد، در هنگام زایمان می شود. تبخال نوزادی می تواند بسیار خطرناک و جدی باشد.

افرادی که قبل از بارداری یا در اوایل آن به تبخال مبتلا می شوند، به دلیل تولید آنتی بادی خطر کمی برای انتقال آن به نوزاد دارند.

به صورت کلی نیازی به انجام تست تبخال برای خانم باردار نیست، مگر اینکه وی با فرد مبتلا به تبخال تماس نزدیک داشته یا دارای علائمی این وضعیت است.

در هفته های آخر بارداری می توان از داروهای ضد ویروسی برای کاهش خطر انتقال عفونت استفاده کرد. زایمان سزارین نیز در دسترس خواهد بود.

بیشتر خانم های باردار مبتلا به تبخال می توانند بارداری، زایمان و نوزاد سالمی داشته باشند.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.