ایبوپروفن (Ibuprofen) یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID)* است.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)* یکی از پرکاربردترین داروها در دنیای پزشکی هستند که با مهار سیکلواکسیژناز (یک ماده ی طبیعی خاص در بدن) سبب کاهش التهاب، تسکین درد و از بین رفتن تب می شوند. به علاوه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در دوز بالا خواص ضد التهابی نیز دارند. مهمترین ویژگی این داروها عدم ایجاد اعتیاد و وابستگی است. از جمله مشهورترین داروهای این خانواده می توان ناپروکسن، آسپرین و ایبوپروفن را نام برد.

بدین ترتیب از ایبوپروفن برای تسکین دردهای گوناگون از جمله سردرد، دندان درد، دردهای قاعدگی، دردهای عضلانی و آرتروز استفاده می شود؛ بعلاوه این دارو در کاهش تب و تسکین دردهای خفیف ناشی از سرماخوردگی و آنفولانزا نیز موثر است.

اگر از ایبوپروفن، به عنوان یک مسکن در کنترل و درمان بیماری های مزمن (مثل آرتروز) استفاده می کنید، بهتر است در خصوص سایر درمان های غیردارویی و/یا دیگر داروهای مسکن جایگزین با پزشک خود مشورت کنید.

هشدار:

** بخش موارد احتیاط و عوارض جانبی احتمالی دارو را نیز مطالعه کنید.

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (از جمله ایبوپروفن) به ندرت سبب افزایش احتمال حملات قلبی یا سکته مغزی می شوند. این اثر می تواند در هر زمانی از مصرف دارو رخ دهد، گرچه احتمال بروز آن در صورت مصرف طولانی مدت بیشتر است. ریسک این عارضه در موارد زیر شدیدتر است:

* مبتلایان به بیماری های قلبی

* افرادی که در معرض ابتلا به بیماری های قلبی قرار دارند؛ از جمله کسانی که سیگار می کشند، سابقه ی خانوادگی ابتلا به بیماری های قلبی دارند، به بیماری هایی نظیر دیابت یا فشار خون بالا مبتلا هستند.

از مصرف این دارو بلافاصله قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب خودداری کنید. این دارو ممکن است به ندرت باعث خونریزی شدید (گاهی کشنده) معده یا روده شود. این عارضه می تواند بدون هیچ علامت هشدار دهنده ای در هر زمان از مصرف دارو رخ دهد. افراد میانسال بیش از دیگر مصرف کنندگان در معرض ابتلا به این عارضه قرار دارند. اگر متوجه هر یک از عوارض جانبی نادر اما خطرناک زیر شدید، فورا مصرف دارو را قطع کرده و با اورژانس تماس بگیرید:

– مدفوع خونی یا تیره/ قیری، معده/ شکم درد شدید و مداوم، استفراغ، درد قفسه سینه/ فک/ بازو چپ، نفس های کم عمق، تعریق بی دلیل و غیر معمول، احساس ضعف که در نصف بدن شدیدتر است، تغییرات ناگهانی بینایی، مشکلات تکلم

** در خصوص مزایا و خطرات احتمالی درمان با این دارو با پزشک مشورت کنید.

پیش از مصرف ایبوپروفن، ترکیبات درج شده روی برچسب راهنما را با دقت بررسی کنید. (حتی اگر قبلا هم از این دارو استفاده نموده اید.) ممکن است تولید کننده های مختلف، برخی ترکیبات را تغییر دهند. بعلاوه محصولاتی با اسامی مشابه وجود دارند که ترکیبات متفاوت و اهداف درمانی متفاوتی دارند؛ مصرف داروهای نادرست می تواند موجب آسیب به سلامت جسمانی/روانی افراد شود.

ایبوپروفن در اشکال مختلف قرص، سافت ژل، شربت و قطره در دسترس می باشد؛ اطلاعات این مقاله با تمرکز روی تاثیرات قرص ایبوپروفن جمع آوری شده است.

*** این دارو در فروشگاه اویرو موجود نمی باشد ***

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی افراد بخصوص مصرف کنندگان قرص ایبوپروفن می باشد.

تهیه ی تمام داروها صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها امکان پذیر است. (جهت اطلاعات بیشتر با اطلاعات دارویی به شماره ۱۴۹۰ تماس بگیرید.)

اویرو هیچگونه مسئولیتی در قبال مصرف خودسرانه این دارو نداشته و به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ای ارائه نمی گردد.

روش مصرف ایبوپروفن

اگر از این دارو بدون تجویز پزشک استفاده می کنید، همانند سایر داروهای بدون نیاز به نسخه، ابتدا تمامی دستورالعمل ها و نکات درج شده روی جعبه ی دارو یا بروشور همراه آن را با دقت مطالعه کنید.

اگر پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است، توصیه های ایشان را در خصوص مصرف دارو کاملا رعایت کنید. سوالات و ابهامات ایجاد شده را با پزشک یا داروساز مطرح کنید.

این دارو می بایست بصورت خوراکی و معمولا هر 4 تا 6 ساعت همراه با یک لیوان پر از آب (240 میلی لیتر) مصرف شود. مگر آنکه پزشک دستورالعمل دیگری ارائه داده باشد. بعد از مصرف ایبوپروفن حداقل به مدت 10 دقیقه دراز نکشید. اگر در طول مصرف این دارو به معده درد دچار شدید، ایبوپروفن را همراه با غذا، شیر یا یک داروی آنتی اسید (مثلا آلومینیوم ام‌جی‌اس) میل کنید.

دوز مصرف دارو بستگی به وضعیت بیمار و میزان پاسخ وی به درمان دارد. به منظور کاهش احتمال خونریزی معده و دیگر عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو، ایبوپروفن می بایست در پائین ترین دوز موثر و برای کوتاه ترین مدت زمان ممکن مصرف شود. هرگز دوز مصرفی داروی خود را از آنچه پزشک تجویز کرده است (و یا روی راهنمای مصرف دارو درج شده است) بیشتر نکنید. در درمان بیماری های مداومی مثل آرتروز، مصرف دارو فقط با صلاحدید و تجویز پزشک مجاز است.

در کودکان، وزن نیز در تعیین دوز مصرفی دارو موثر است. جهت یافتن دوز مناسب برای فرزندتان، دستورالعمل های درج شده در بروشور دارو را مطالعه کنید و با پزشک متخصص او مشورت کنید. سوالات و ابهامات ایجاد شده را با پزشک یا داروساز مطرح کنید.

در شرایط خاص (مثل آرتروز)، اغلب بیش از 2 هفته زمان می برد تا فرد با مصرف منظم دارو متوجه اثربخشی آن شود.

اگر از این دارو فقط هنگام درد استفاده می کنید، به خاطر داشته باشید مسکن ها زمانی بهترین اثربخشی را خواهند داشت که با شروع اولین علائم درد مصرف شوند. اگر صبر کنید تا درد شدت یابد، ممکن است دارو به خوبی عمل نکند.

اگر وضعیت بیماری شما تشدید شد و یا استمرار یافت، و یا هر زمان متوجه علائم عوارض جانبی خطرناک دارو شدید، فورا پزشک را مطلع کنید.

ایبوپروفن را می توان بدون تجویز پزشک به عنوان مسکن ضد درد در بزرگسالان/داروی کاهش دهنده ی تب در کودکان استفاده نمود؛ در اینصورت:

– چناچه درد تشدید شد، و یا بیش از 10 روز ادامه داشت، فورا به پزشک مراجعه کنید.

– چنانچه تب کودک تشدید شد و یا بیش از 3 روز ادامه داشت، به نزدیک ترین مرکز درمانی مراجعه کنید.

عوارض جانبی احتمالی ایبوپروفن

معده درد، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خواب آلودگی از جمله رایج ترین عوارض مصرف ایبوپروفن هستند. در صورت استمرار و یا تشدید هر یک از این علائم پزشک یا داروساز را مطلع کنید.

اگر پزشک، این دارو را برای شما تجویز کرده است به خاطر داشته باشید، ایشان با توجه به شرایط فعلی شما، فواید دارو را بیش از عوارض جانبی احتمالی آن ارزیابی کرده اند. بعلاوه بسیاری از افراد با مصرف این دارو هیچگونه عارضه جانبی خاصی را تجربه نخواهند کرد.

ایبوپروفن می تواند باعث افزایش فشار خون شود. در صورت مصرف مداوم این دارو، فشار خون خود را بطور منظم کنترل کرده و هرگونه تغییر نگران کننده ای را به پزشک اطلاع دهید.

اگر متوجه هر یک از نشانه های زیر شدید، پزشک را مطلع کنید:

سهولت در کبودی/خونریزی

تغییرات شنوایی (مثلا زنگ زدن در گوش)

تغییرات خلقی/فکری/رفتاری

خشک شدن و گرفتگی بی دلیل عضلات گردن

نشانه های مشکلات کلیوی (تغییر در میزان ادرار)

تغییرات بینایی

نشانه های نارسایی قلبی (مانند تورم مچ/قوزک پا، خستگی غیرمعمول، افزایش ناگهانی/غیرمعمول وزن)

این دارو می تواند باعث اختلالات کبدی شود که به ندرت کشنده است. چنانچه متوجه بروز علائم آسیب های کبدی شدید فورا با اورژانس تماس بگیرید. از جمله: ادرار تیره، حالت تهوع/استفراغ/از دست دادن اشتها که استمرار دارد، شکم/معده درد، زرد شدن پوست/چشم ها

واکنش آلرژیک به این دارو نادر است. با این حال چنانچه متوجه علائم واکنش دارویی (راش پوستی، خارش/تورم بخصوص در نواحی صورت، گلو و زبان، سرگیجه شدید، تنگی نفس) شدید، فورا با اورژانس تماس بگیرید.

این بخش تمام عوارض جانبی احتمالی این دارو را شامل نمی شود. چنانچه متوجه هر گونه نشانه ی غیرمعمول دیگری شدید که در این لیست بدان اشاره نشده است، با پزشک مشورت کنید.

احتیاط

پیش از مصرف ایبوپروفن چنانچه به این دارو، آسپرین یا دیگر NSAID ها (مثل ناپروکسن، سلکوکسیب)، آلرژی دارید، پزشک خود را مطلع کنید. بطورکلی بهتر است پزشک را در جریان تمام حساسیت های خوراکی خود قرار دهید. این دارو ممکن است ترکیبات غیرفعالی داشته باشد که ایجاد واکنش آلرژیک می کنند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

پیش از شروع مصرف دارو، سابقه ی پرونده ی پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید. بخصوص موارد زیر را به پزشک اطلاع دهید؛ سابقه شخصی/خانوادگی ابتلا به:

آسم (شامل سابقه ی تنگی نفس هنگام مصرف آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی)

اختلالات خونی (مثل آنمی، مشکلات خونریزی/لختگی)

بزرگ شدن بینی (پولیپ بینی)

بیماری های قلبی (مثلا سابقه ی حمله ی قلبی)

فشار خون بالا

بیماری های کبدی

سکته مغزی

مشکلات گلو/معده/روده (مثلا خونریزی، سوزش قلب، زخم)

گاهی اوقات با مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (اc جمله ایبوپروفن) احتمال دارد مشکلات کلیوی پدید آیند. عوامل زیر ریسک ابتلا به مشکلات کلیوی را افزایش می دهند:

دهیدراته بودن بدن

ابتلا به بیماری های کلیوی و/یا قلبی

سن بالا

مصرف برخی داروهای خاص (به بخش تداخلات دارویی مراجعه کنید.)

در طول مصرف ایبوپروفن، به منظور جلوگیری از کم آب شدن آب بدن، به مقدار فراوان مایعات بنوشید. چنانچه متوجه تغییر حجم ادرار خود شدید، فورا پزشک را مطلع کنید.

ایبوپروفن ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی یا سرگیجه شود. الکل و ماریجوانا (کانابیس) این عارضه را تشدید می کنند. لذا بعد از مصرف ایبوپروفن، تا زمان بازگشت کامل هوشیاری، از رانندگی کردن و کار با ماشین آلات صنعتی (و یا هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری و تمرکز دارد.) پرهیز کنید. مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کرده و در صورتی که به مصرف ماریجوانا اعتیاد دارید پزشک را مطلع کنید.

این دارو می تواند باعث خونریزی معده شود. مصرف روزانه الکل و تنباکو، بخصوص در صورت مصرف همزمان با ایبوپروفن، احتمال خونریزی معده را افزایش می دهد. مصرف الکل را محدود کرده و سیگار کشیدن را متوقف کنید. جهت کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

این دارو می تواند شما را نسبت به نور آفتاب حساس تر کند. مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور آفتاب را محدود کنید. از آفتاب گرفتن و استفاده از دستگاه سولاریوم پرهیز کنید. هنگام خارج شدن از منزل، از لباس های محافظ و ضدآفتاب استفاده کنید. اگر دچار آفتاب سوختگی شدید و یا تاول/قرمزی پوستی دارید، حتما پزشک را مطلع کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر توصیه می شود به مقاله بررسی علائم فتوسنسیویتی مراجعه کنید. (جهت مطالعه مقاله کلیک کنید.)

قبل از جراحی و انجام اعمال دندانپزشکی لیستی از تمام داروهای مصرفی خود (اعم از داروهای نسخه ای، غیرنسخه ای، گیاهی و مکمل ها) تهیه کرده و در اختیار درمانگر خود قرار دهید.

افراد مسن بیش از دیگران مستعد ابتلا به عوارض جانبی ناشی از مصرف این دارو هستند. بخصوص خونریزی معده/روده و مشکلات کلیوی

خانم ها در سنین باروری، پیش از مصرف ایبوپروفن می بایست در خصوص مزایا و عوارض احتمالی ناشی از مصرف آن (مثلا احتمال سقط جنین یا مشکلات در بارداری) با پزشک خود مشورت کنند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، پزشک خود را مطلع کنید.

در طول دوران بارداری، ایبوپروفن فقط در صورتی تجویز می شود که لزوم مصرف آن بوضوح اثبات شود. مصرف این دارو در سه ماهه ی نخست و آخر بارداری توصیه نمی شود چراکه ممکن است به جنین آسیب وارد کرده و سبب ایجاد مشکلاتی در زایمان شود.

ایبوپروفن وارد شیر مادر می شود، اما بعید است بتواند به نوزاد شیرخوار آسیب وارد کند. در خصوص مصرف ایبوپروفن در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.

رایج ترین تداخلات احتمالی قرص ایبوپروفن

تداخل دو دارو ممکن است عملکرد یک یا هر دو دارو را تغییر دهد و یا ریسک بروز عوارض جانبی احتمالی دارو را بالا ببرد. این بخش حاوی تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. لذا لیستی از تمام محصولات مصرفی خود (اعم از داروهای نسخه ای/ غیر نسخه ای، مکمل ها و داروهای گیاهی) تهیه کرده و در اختیار پزشک قرار دهید. هرگز بدون تایید پزشک دوز مصرف دارو را تغییر ندهید. بعلاوه از مصرف خودسرانه یا توقف مصرف خودسرانه ی تمام داروها جدا خودداری کنید.

برخی از رایج ترین داروهایی که ممکن است با ایبوپروفن تداخل ایجاد کنند، عبارت اند از: آلیسکیرن، داروهای مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (مثل کاپتوپریل، لیزینوپریل)، داروهای مسدود کننده ی گیرنده آنژیوتانسین (مثل والسارتان، لوزارتان)، سیدوفوویر، لیتیوم، قرص های مدر (دیورتیک ها مثل فوروزماید)

مصرف همزمان ایبوپروفن با داروهایی که خطر خونریزی را افرایش می دهند، ریسک خونریزی را بالا می برد. از جمله داروهای ضد پلاکت مثل کلوپیدوگرل، داروهای رقیق کننده خون مثل دبیگاتران، انوکساپارین، وارفارین و از این قبیل داروها

همواره برچسب دارویی درج شده روی تمام داروهای نسخه ای و غیر نسخه ای خود را با دقت بررسی کنید. بسیاری از داروها حاوی ترکیبات ضددرد/تب

(مثل آسپرین، ترکیبات ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند سلکوکسیب، کتورولاک، ناپروکسن) هستند. این ترکیبات شبیه ایبوپروفن عمل می کنند و مصرف همزمان آنها با یکدیگر ریسک ایجاد عوارض جانبی را بالا می برد. با این حال، اگر پزشک دستور داده که دوز پائین آسپرین را برای حمله قلبی یا جلوگیری از سکته مغزی استفاده کنید. (معمولا روزانه در دوز 81 تا 325 میلی گرم) شما می بایست مصرف آسپرین را ادامه دهید مگر آنکه پزشک دستورالعمل دیگری ارائه دهد.

مصرف روزانه ی ایبوپروفن ممکن است توانایی آسپرین در جلوگیری از حمله قلبی/سکته مغزی را کاهش دهد. برای انتخاب داروهای مسکن مشابه با پزشک خود مشورت کنید. (مثلا استامینوفن)

اگر می بایست ایبوپروفن مصرف کنید، در خصوص مصرف آسپرین سریع الاثر (نه فرم آهسته رهش) در طول مدت زمان مصرف ایبوپروفن با پزشک مشورت کنید. ایبوپروفن را حداقل 8 ساعت قبل یا حداقل 30 دقیقه بعد از آسپرین مصرف کنید. میزان مصرف روزانه آسپرین خود را افزایش ندهید. هرگز بدون مشورت پزشک روش مصرف، دوز مصرف و تعداد دفعات مصرف هیچ دارویی را تغییر ندهید.

اووردوز

اگر فردی در اثر مصرف بیش از اندازه ی یک دارو دچار علائم مسمومیت دارویی شود می بایست فورا با اورژانس تماس گرفته شود. تنگی نفس و اغما رایج ترین نشانه های اوردوز دارویی هستند.

یادداشت

هرگز مصرف هیچ دارویی را به دیگران توصیه نکنید. تشخیص لزوم مصرف هر دارویی نیاز به تخصص دارد که فقط پزشک صلاحیت آن را دارا می باشد.

در صورتی که به مدت طولانی و یا بطور منظم از یک داروی خاص استفاده می کنید، بهتر است بصورت دوره ای برای اطمینان از سلامت عمومی بدن خود و جلوگیری از ایجاد عوارض جانبی، آزمایشات مربوطه را انجام دهید. (مثلا آزمایش فشار خون، آزمایش عملکردهای کبدی)

برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

فراموش کردن نوبت مصرف ایبوپروفن

اگر از این دارو، طبق دستور پزشک، در بازه های زمانی مشخص استفاده می کنید، چنانچه یک نوبت از مصرف آن را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک نوبت بعدی مصرف دارو است، نیازی به مصرف دوز فراموش شده نمی باشد. دارو را مطابق معمول استفاده کنید. هرگز به منظور جبران، دوز مصرفی دارو را افزایش ندهید.

شرایط و اصول نگهداری

ایبوپروفن می بایست در دمای اتاق و به دور از تابش مستقیم نور و رطوبت نگهداری شود.

از نگهداری دارو در حمام خودداری کنید. همانند تمام داروها دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

*** این دارو در فروشگاه اویرو موجود نمی باشد ***