انواع هیپوسپادیاس : علائم - علت - تشخیص - عوارض - درمان - مدت زمان عمل

در هیپوسپادیاس دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی قرار ندارد؛ انواع – علت – عوارض و مدت زمان لازم برای عمل جراحی آن را بخوانید.

هیپوسپادیاس (Hypospadias) یک ناهنجاری در هنگام تولد است. در این وضعیت دهانه مجرای ادرار به جای قرار داشتن در نوک آلت تناسلی جایی در امتداد آلت تناسلی یا روی کیسه بیضه است.

بر اساس اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، هیپوسپادیاس یکی از شایع ترین ناهنجاری های هنگام تولد است. طبق گزارش ها از هر 200 نوزاد یک نفر تحت تاثیر هیپوسپادیاس قرار می گیرد.

معمولا نوزاد دارای هیپوسپادیاس را می توان در سنین 6 تا 12 ماهگی تحت درمان قرار داد. با این وجود درمان آن برای کودکان در هر سنی و بزرگسالان امکان پذیر است.

در این مثاله مطالبی در خصوص هیپوسپادیاس، علت، انواع و درمان آن با عمل جراحی و مدت زمانی که طول می کشد، ارائه می شود.

همچنین بخوانید:

آلت تناسلی مخفی یا دفن شده : علت و درمان (کلیک)

هیپوسپادیاس چیست؟

هیپوسپادیاس یک ناهنجاری هنگام تولد است. این وضعیت باعث می شود که مجرای ادرار در زمانی که نوزاد در رحم است در مکان نامناسبی رشد کند.

مجرای ادرار لوله ای برای خارج کردن ادرار از مثانه به بیرون از بدن است. معمولا دهانه مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی قرار دارد.

با این وجود در نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در هر جایی در امتداد زیر آلت تناسلی قرار خواهد داشت. حتی ممکن است روی کیسه بیضه قرار داشته باشد.

هیپوسپادیاس باعث ایجاد مشکل برای ادرار در حالت ایستاده می شود. همچنین ممکن است در مراحل بعدی زندگی با فعالیت جنسی مشکل رخ دهد.

اگرچه احتمال ایجاد هیپوسپادیاس در نوزادان پسر بیشتر است اما احتمال بروز آن در زنان نیز وجود دارد.

همچنین بخوانید:

علت التهاب بیضه (اورکیت) (کلیک)

انواع هیپوسپادیاس

نوع هیپوسپادیاس بر اساس محل مجرای ادرار مشخص می شود. انواع هیپوسپادیاس شامل موارد زیر هستند:

گلاندولار: در این نوع از هیپوسپادیاس، دهانه مجرای ادرار در نزدیکی سر آلت تناسلی ظاهر می شود.
دیستال: در هیپوسپادیاس دیستال، دهانه مجرای ادرار در امتداد آلت تناسلی ایجاد می شود.
پروگزیمال: در این وضعیت دهانه مجرای ادرار بین پایین آلت تناسلی و کیسه بیضه ایجاد می شود.

بر اساس یک مقاله در سال 2021، حدود 50% از موارد هیپوسپادیاس گلنولار، 30% دیستال و 20% پروگزیمال هستند.

گلانولار و دیستال نوع خفیف هیپوسپادیاس هستند. پروگزیمال شکل شدیدتر و پیچیده تر این وضعیت است.

علت هیپوسپادیاس و عوامل خطر

علت دقیق هیپوسپادیاس مشخص نیست. با این حال به اعتقاد محققان عوامل زیر در ایجاد آن دخیل هستند:

ژنتیک

ژنتیک در ایجاد هیپوسپادیاس نقش دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده در سال 2017، 7% از افراد مبتلا به هیپوسپادیاس، دارای نزدیکان مبتلا به این اختلال هستند.

همچنین خواهر یا برادر کودک مبتلا به هیپوسپادیاس، با احتمال 9% تا 17% به این بیماری مبتلا می شود.

طبق گفته محققان هیپوسپادیاس دارای وراثت پذیری تخمینی 57% تا 77% است. با این حال، تنها 30% از موارد هیپوسپادیاس دارای یک علت ژنتیکی واضح هستند.

مسائل هورمونی

هیپوسپادیاس می تواند به خودی خود ایجاد شود، با این حال احتمال ایجاد آن در کنار سایر شرایط نیز وجود دارد. بیضه های نزول نکرده و میکروپنیس از جمله این شرایط هستند.

هورمون های خاصی برای رشد دستگاه تناسلی نیاز است. در نتیجه کمبود هورمونی یک علت بالقوه برای هیپوسپادیاس به شمار می رود.

همچنین طبق گزارش CDC زنانی که هورمون های خاصی را قبل یا در طول بارداری مصرف می کنند، با احتمال بیشتری نوزاد مبتلا به هیپوسپادیاس را زایمان می کنند.

مشکلات قبل یا حین بارداری

طبق گفته CDC نوزادانی که از مادران 35 سال یا بیشتر که دارای چاقی نیز هستند، متولد می شوند خطر بیشتری برای هیپوسپادیاس دارند.

نوزادان نارس و دوقلوهای مونوکوریون (جفت مشترک دارند) نیز در معرض خظر بیشتری برای هیپوسپادیاس هستند.

همچنین بنظر می رسد که بین لقاح آزمایشگاهی (IVF) و هیپوسپادیاس رابطه وجود دارد. البته بحث هایی در این خصوص وجود دارد، زیرا IVF همچنین می تواند باعث نارس بودن و وزن کم نوزاد هنگام تولد که خود در ایجاد هیپوسپادیاس نقش دارد، شود.

همچنین بخوانید:

خطرات روش IVF (کلیک)

علائم هیپوسپادیاس

قرار گرفتن نادرست مجرای ادرار نشانه اصلی هیپوسپادیاس است. همچنین هیپوسپادیاس می تواند با علائم زیر نیز همراه باشد:

مشکل در ادرار کردن، زیرا ممکن است ادرار به سمت پایین یا به طرفین پاشیده شود
وجود یک بیضه نزول نکرده
کوردی (انحنای آلت تناسلی)، در این وضعیت آلت تناسلی کمی به سمت پایین خم می شود
تشکیل پوست ختنه گاه ناقص، که در آن پوست ختنه گاه در پشت آلت تناسلی تشکیل می شود

همچنین بخوانید:

ختنه در بزرگسالی (کلیک)

درمان هیپوسپادیاس

درمان هیپوسپادیاس وابسته به شدت بیماری متفاوت است. اگر هیپوسپادیاس باعث ایجاد مشکل نشود نیازی به درمان نخواهد بود.

جراحی هیپوسپادیاس برای افراد در هر سنی امکان پذیر است. با این وجود پزشکان معمولا آن را روی نوزادان 6 تا 18 ماهه انجام می دهند.

افراد دارای هیپوسپادیاس شدید نیز به جراحی نیاز خواهند داشت. این جراحی شامل 4 بخش زیر است:

صاف کردن آلت تناسلی در صورت خمیدگی
ساخت کانال ادراری
قرار دادن سوراخ مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی
انجام ختنه یا بازسازی پوست ختنه گاه

مدت زمان عمل جراحی برای هیپوسپادیاس دیستال حدود 1.5 ساعت است. مدت زمان عمل جراحی هیپوسپادیاس پروگزیمال نیز می تواند تا 3 ساعت باشد.

ممکن است برای افراد دارای هیپوسپادیاس پروگزیمال با آکوردی شدید به چنیدن مرحله عمل جراحی نیاز باشد.

تشخیص هیپوسپادیاس

معمولا هیپوسپادیاس در بدو تولد مشخص است. پزشک می تواند با بررسی محل مجرای ادرار نوزاد، پوست ختنه گاه و هر گونه انحنای آلت تناسلی آن را تشخیص دهد.

حدود 8% از نوزادان پسر مبتلا به هیپوسپادیاس، دارای بیضه نزول نکرده هستند. این علامت نیز می تواند به متخصص مراقبت های بهداشتی برای تشخیص کمک کند.

عوارض هیپوسپادیاس

هیپوسپادیاس می تواند باعث ایجاد عوارض خاصی شود.

نوزادانی دارای هیپوسپادیاس تفاوت بیشتری در رشد جنسی تجربه می کنند. تفاوت در رشد جنسی در نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس پروگزیمال یا شدید شایع تر است.

در طول تشخیص، متخصص سونوگرافی را برای نوزادانی که هیپوسپادیاس پروگزیمال دارند توصیه می کند. دلیل این امر این است که نوزادانی دارای این وضعیت، بیشتر در معرض ناهنجاری‌ در سیستم ادراری خود هستند.

طبق اعلام محققان 11% تا 14% از افراد مبتلا به هیپوسپادیاس در ناحیه ای از پروستات نیز کیست دارند. این میزان در افراد مبتلا به هیپوسپادیاس در پرینه به 50% افزایش می یابد.

سایر عوارضی که ممکن است در اثر هیپوسپادیاس ایجاد شود شامل موارد زیر هستند:

مشکلات باروری به دلیل مشکلات رسوب اسپرم
احساس نارضایتی از ظاهر اندام تناسلی
پاشیدن ادرار در اطراف
ناتوانی در دفع ادرار در حالت ایستاده
داشتن مشکل در فعالیت جنسی به دلیل کوردی

همچنین بخوانید:

کیست در بیضه: انواع – علت – علائم و درمان (کلیک)

چشم انداز

معمولا پس از درمان، افراد مبتلا به هیپوسپادیاس نتیجه طولانی مدت خوبی هم از نظر عملکردی و هم از نظر زیبایی تجربه می کنند. البته ممکن است آنها عملکرد یکسان یا ظاهر دستگاه تناسلی مشابهی با یک فرد بدون هیپوسپادیاس نداشته باشند.

همچنین در برخی موارد عمل جراحی برای ترمیم هیپوسپادیاس خود باعث ایجاد عوارض اضافی می شود. فیستول یا سوراخ و جای زخم، از شایع ترین عوارضی است که پس از جراحی هیپوسپادیاس رخ هر دوی این شرایط باعث ایجاد اختلال در دفع ادرار می شوند.

پزشکان می توانند هر گونه مشکل مربوط به جراحی را حدود 6 ماه پس از عمل اولیه درمان کنند.

خلاصه

هیپوسپادیاس وضعیتی است که نوزاد متولد نشده را تحت تاثیر قرار می دهد. در این وضعیت دهانه مجرای ادرار در قسمت اشتباه آلت تناسلی یا کیسه بیضه ایجاد می شود.

معمولا انواع هیپوسپادیاس نوزادان پسر را درگیر می کنند با این حال با احتمال بسیار کم احتمال بروز آن در دختران نیز وجود دارد.

نوع هیپوسپادیاس به قسمت آسیب دیده آلت تناسلی یا کیسه بیضه بستگی دارد. هیپوسپادیاس پروگزیمال نوع شدیدتر و پیچیده تر این وضعیت است.

علت انواع هیپوسپادیاس در حال حاضر مشخص نیست. با این حال، به عقیده محققان تعدادی از عوامل مختلف در ایجاد آن نقش دارند.

گاهی اوقات هیپوسپادیاس به همراه شرایطی مانند کوردی یا بیضه های نزول نکرده رخ می دهد. این شرایط را می توان در طی عمل جراحی هیپوسپادیاس ترمیم کرد.

مدت زمان عمل جراحی هیپوسپادیاس معمولاً حدود 1.5 ساعت برای هیپوسپادیاس دیستال و برای هیپوسپادیاس پروگزیمال تا 3 ساعت است.

درمان نتایج عملکردی و زیبایی مطلوبی به همراه خواهد داشت. با این حالجراحی خود می تواند با عوارض خاصی همراه باشد.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.