درمان درد آرنج گلف باز
بیماری آرنج گلف باز باعث ایجاد درد و التهاب بین آرنج و مچ دست می شود؛ روش های درمان آرنج گلف بازان از جمله دارو – جراحی و تمرینات را بخوانید.
آرنج گلف باز (Golfer’s elbow) به دلیل پاره و ملتهب شدن تاندون های ساعد رخ می دهد. این وضعیت اغلب به دلیل استفاده بیش از حد یا حرکات تکراری رخ می دهد.
آرنج گلف باز که تحت عنوان اپی کندیلیت داخلی نیز شناخته می شود یک آسیب ورزشی شایع است. البته بیش از 90% از موارد آن ارتباطی با ورزش ندارند. این وضعیت بیشتر افراد 40 تا 50 ساله را درگیر می کند.
در این مقاله گزینه های درمانی آرنج گلف بازان، از جمله داروهای مسکن، تمرینات و جراحی مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی نیز ارزیابی می شود.
همچنین بخوانید:
درد آرنج دست : علت و درمان (کلیک)
هدف درمان آرنج گلف بازان
آرنج گلف باز با هدف های زیر مورد درمان قرار می گیرد:
- کاهش التهاب
- جلوگیری از آسیب بیشتر
- بهبود دامنه حرکتی
- تسکین درد
- بهبود عملکرد
پس از تشخیص آرنج گلف باز، پزشک معمولا اجتناب از فعالیت های تشدید کننده را توصیه می کند. البته این امر ممکن است برای افراد دارای مشاغل خاص یا ورزشکاران دشوار باشد.
درمان های توصیه شده توسط پزشکان برای آرنج گلف بازان شامل موارد زیر هستند.
همچنین بخوانید:
استراحت و حمایت
افراد باید از فعالیت های بدتر کننده آسیب اجتناب کنند. در صورت امکان باید به بازو استراحت داده و هنگام دراز کشیدن یا نشستن آن را بالا آورد. در مواقعی که به استفاده از بازو نیاز هست، باید فشار وارده بر آن را تا حد امکان کاهش داد.
بریس هایی که در اطراف آرنج یا ساعد قرار می گیرند می توانند فشار را از روی ماهیچه ها بردارند. اما مشخص نیست که آیا این بریس ها می توانند کمک کننده باشند یا خیر.
افراد می توانند در خصوص چگونگی پوشیدن بریس یا گیره اپی کندیلیت از یک متخصص مراقبت های بهداشتی یا داروساز سوال کنند.
دارو برای آرنج گلف بازان
داروها برای تسکین درد و کاهش التهاب آرنج گلف بازان موثر هستند. این داروها شامل موارد زیر هستند.
استامینوفن
استامینوفن در کاهش درد آرنج گلف بازان موثر است. با این حال استامینوفن نباید به صورت طولانی مدت استفاده شود و در صورت نوشیدن زیاد الکل یا آسیب کبدی باید از مصرف آن خودداری کرد.
برای بزرگسالان، حداکثر دوز روزانه استامینوفن 4000 میلی گرم و حداکثر دوز منفرد 1000 میلی گرم است. نباید از این سطوح حداکثر دوز فراتر مصرف کرد.
همچنین بخوانید:
استامینوفن – acetaminophen (کلیک)
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
NSAID ها، مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک، برای تسکین درد شدید اولیه آرنج گلف باز و کاهش التهاب موثر هستند.
با این حال، از آنجایی که NSAID ها می توانند باعث زخم معده و آسیب کلیه شوند برای استفاده طولانی مدت نامناسب هستند.
این داروها را می توان به صورت ژل یا چسب روی آرنج مالید یا به شکل قرص مصرف کرد.
هیچ مدرکی مبنی بر تسریع روند بهبودی توسط NSAID ها وجود ندارد.
افراد بزرگسال می توانند برای درمان درد روزانه 800 تا 2400 میلی گرم از NSAID ها را مصرف کنند.
همچنین بخوانید:
قرص ایبوپروفن (Ibuprofen) (کلیک)
تزریق آرنج
در صورت شدید بودن درد و بی اثر بودن سایر درمان ها، پزشک می تواند برای درمان آرنج آسیب دیده تزریق هایی را به آرنج انجام دهد. تزریق می تواند با عوارضی چون آسیب بافتی و درد در محل تزریق همراه باشد.
انواع تزریق شامل موارد زیر هستند:
- بوتاکس
- تزریق خون اتولوگ
- استروئیدها
- اسید هیالورونیک
همچنین بخوانید:
تزریق استروئید : موارد مصرف و عوارض (کلیک)
تمرینات
تمرینات کششی با بهبود انعطاف پذیری باعث تسریع روند بهبودی می شوند.
ورزش های اکسنتریک شامل کشش و تقویت همزمان عضلات خم کننده ساعد هستند. برخی از تمرینات به وزنه نیاز دارند، اما باید توجه داشتن که نباید خیلی سنگین باشند. طبق یک مقاله در سال 2018، بهتر است وزنه هایی با حدود 30% حداکثر وزنی که یک فرد می تواند نگه دارد، مورد استفاده قرار گیرند.
افراد می توانند این تمرینات را خود به تنهایی انجام دهند. همچنین آنها می توانند از یک فیزیوتراپیست یا شریک آموزشی بخواهند که این ورزش ها را روی آنها انجام دهند. به این نوع فعالیت ها تمرینات غیر فعال می گویند.
همچنین بخوانید:
انواع فیزیوتراپی و فواید آن (کلیک)
عمل جراحی آرنج گلف بازان
در موارد شدید، و اگر درد فرد در عرض 12 ماه برطرف نشد، پزشکان ممکن است جراحی باز اپی کندیلار داخلی را توصیه کنند.
در این روش، جراح برشی در امتداد آرنج ایجاد می کند و سپس تاندون فلکسور را برش می دهد. سپس جراح هرگونه بافت آسیب دیده یا زخمی و خارهای استخوانی را در صورت وجود خارج می کند.
گاهی اوقات جراح انتهای شل تاندون را به بافت های مجاور متصل می کند. در نهایت زخم بخیه زده می شود.
مزایا و خطرات جراحی
مطالعات کمی برای بررسی این جراحی انجام شده است. با این حال بر اساس یک مطالعه کوچک، از هر 15 بیمار، 14 بیمار پس از جراحی ناراحتی کم یا هیچ گونه ناراحتی را تجربه نکردند. از 12 بیمار شاغل قبل از عمل، 11 نفر توانستند در عرض 8 هفته پس از عمل به همان شغل قبلی خود بازگردند.
پزشکان معمولا فقط در صورت بی اثر بودن درمان های محافظه کارانه، جراحی را توصیه می کنند.
مانند تمام جراحی ها، خطراتی مانند عفونت در محل برش و جراحی ناموفق وجود دارد.
همچنین بخوانید:
مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی بیماری آرنج گلف بازان
زمان بهبودی آرنج گلف باز وابسته به عوامل مختلفی مانند شدت آسیب متفاوت است. عوامل دیگری مانند آسیب های قبلی، سن فرد و سلامت عمومی نیز روی مدت زمان بهبودی موثر هستند.
برای برخی افراد علائم معمولا پس از چند ماه، حتی بدون درمان خاصی، بهبود می یابند.
بر اساس سرویس بهداشت ملی بریتانیا (NHS)، اگر وضعیت فرد پس از 6 هفته بهبود نیافت، می توان برای مشاوره بیشتر یا ارجاع به فیزیوتراپ با پزشک صحبت کرد.
خلاصه
بیماری آرنج گلف باز باعث ایجاد درد و التهاب بین آرنج و مچ دست می شود. این وضعیت می تواند بدلیل حرکات تکراری و استفاده بیش از حد رخ دهد.
درد معمولا از آرنج شروع می شود و به ساعد و مچ دست می رسد.
استراحت، ورزش های ملایم و دارو برای بهبود از جمله درمان ها برای درد آرنج گلف باز هستند. پزشکان برای موارد شدید جراحی را توصیه می کنند.
آرنج گلف باز معمولا پس از گذشت چند ماه بهبود می یابد، با این حال جراحات شدید به مدت زمان بیشتری نیاز خواهد داشت.
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.