پارکینسون و مصرف الکل
مصرف الکل می تواند باعث بدتر شدن علائم پارکینسون و ایجاد تداخل برای داروهای درمانی آن شود؛ تاثیر مشروبات الکلی بر پارکینسون را بخوانید.
احتمالا مصرف متوسط الکل ارتباط مستقیمی با علائم پارکینسون یا خود بیماری ندارد. با این وجود الکل می تواند با ایجاد تداخل برای داروهای پارکینسون باعث بدتر شدن علائم آن شود.
هم الکل و هم بیماری پارکینسون تاثیراتی روی مغز دارند. در طول سال ها، چندین مطالعه مختلف رابطه بین مصرف الکل و پارکینسون را مورد بررسی قرار دارند.
نوشیدن الکل توسط فردی که داروهای خاصی مصرف می کند می تواند باعث بدتر شدن علائم یا ایجاد علائم اضافی شود. این مساله می تواند ناشی از تداخل الکل با داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون باشد.
در این مقاله تاثیر الکل بر علائم پارکینسون و داروهای درمانی آن مورد بررسی قرار می گیرد.
همچنین بخوانید:
بیماری پارکینسون : علائم و درمان (کلیک)
تاثیر الکل بر علائم پارکینسون
مطالعات بررسی کننده رابطه بین الکل و پارکینسون، بیشتر روی مصرف الکل بعنوان یک عامل خطر بالقوه متمرکز هستند. طبق چندین مطالعه هیچ مدرکی برای حمایت از این نظریه که مصرف کم تا متوسط الکل می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به پارکینسون شود، وجود ندارد.
الکل می تواند باعث بدتر شدن برخی از علائم مرتبط با پارکینسون شود. برای نمونه متخصصان به افراد دارای اختلالات خواب ، مانند بی خوابی، اجتناب از الکل را قبل از خواب توصیه می کنند.
همچنین مستقل از پارکینسون، طبق توصیه متخصصان الکل می تواند باعث بدتر شدن علائم افسردگی و ایجاد اختلال در درمان علائم آن شود.
طبق سایر مطالعات اخیر، نوشیدن زیاد الکل می تواند در افزایش خطر ابتلا به پارکینسون و سایر اختلالات عصبی موثر باشد.
صرف نظر از اینکه الکل می تواند بک عامل خطر باشد یا نه، فرد مبتلا به پارکینسون باید مصرف الکل خود را کاهش داده یا متوقف کند. دلیل این امر این است که الکل می تواند برخی از علائم مانند مشکلات خواب را تشدید کرده و با داروهای مورد استفاده برای درمان پارکینسون تداخل ایجاد کند.
طبق توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، مردان باید حداکثر دو نوشیدنی الکلی در روز و زنان یک نوشیدنی الکلی مصرف کنند.
همچنین بخوانید:
تاثیر الکل بر داروهای پارکینسون
پزشکان از چندین داروی مختلف برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می کنند. الکل می تواند با چندین مورد از آنها تداخل داشته و باعث ایجاد اختلال در عملکرد آنها یا منجر به عوارض جانبی ناخواسته شود.
حتما باید این داروها مطابق طبق دستور پزشک متخصص مصرف شوند.
همچنین بخوانید:
بازدارنده مونوآمین اکسیداز نوع b
بازدارنده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) نوع B در تجزیه چندین ماده شیمیایی در مغز مانند دوپامین موثر است. این دسته از داروها به تسکین علائم حرکتی کمک می کنند. پزشک می تواند آنها را در اوایل پیشرفت بیماری توصیه کند.
در صورت مصرف الکل با این داروها احتمال تجربه عوارض زیر وجود خواهد داشت:
- حالت تهوع خفیف
- سبکی سر
- توهمات
- خشکی دهان
- گیجی
- یبوست
همچنین بخوانید:
لوودوپا
لوودوپا یکی از متداول ترین و موثرترین داروهای پارکینسون است. الکل می تواند باعث افزایش احتمال ایجاد عوارض این دارو شود.
اغلب لوودوپا را همراه با کاربیدوپا (Sinemet ) مصرف می شود.
عوارض این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- افت فشار خون ارتواستاتیک، افت ناگهانی فشار خون به دلیل تغییر وضعیت بدن
- حالت تهوع
- توهمات
- اضطراب
- اختلال حرکات ارادی
- گیجی
همچنین بخوانید:
سرگیجه بعد از مصرف الکل (کلیک)
آگونیست های دوپامین
آگونیست های دوپامین نوع دیگری از داروهای مورد استفاده برای درمان پارکینسون هستند. نوشیدن الکل در حین مصرف آگونیست های دوپامین می تواند باعث افزایش احتمال عوارض زیر شود:
- اختلالات کنترل تکانه
- خواب آلودگی
- سرگیجه
- حملات خواب
- حالت تهوع
- اختلال حرکات ارادی
- گیجی
- هیپوتانسیون ارتواستاتیک
- تورم مچ پا
- توهمات
همچنین بخوانید:
دوپامین در بیماری پارکینسون (کلیک)
زمان مراجعه به پزشک
فرد باید در مورد داروهایی که مصرف می کند با پزشک صحبت کند. پزشک بهتر می تواند تشخیص دهد که چه زمانی و آیا مصرف الکل همزمان با مصرف داروهایی برای درمان پارکینسون، ممکن است یا خیر.
در صورتی که متوجه متوجه بدتر شدن علائم پارکینسون شدید، حتما با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند داروهای مصرفی را تغییر داده یا آزمایش درمان های جدید برای کمک به کنترل علائم را در نظر بگیرند.
همچنین بخوانید:
یافتن کمک
برای برخی افراد کاهش یا ترک الکل یک مساله چالش برانگیز است. با چندین برنامه و راه حل می توان به توقف مصرف یا سوء استفاده از الکل کمک کرد. یک یا چند مورد از اقدامات زیر برای قطع مصرف الکل کمک کننده هستند:
- خدمات سلامت رفتاری: این خدمات می تواند شامل گفتگو درمانی یا رفتار درمانی شناختی (CBT) باشد.
- داروهای تجویزی: مصرف داروهای خاصی مانند نالترکسون می توانند مفید باشند.
- کار با پزشک: یک پزشک یا سایر متخصصان می توانند به تعیین الگوهای نوشیدن، ایجاد یک برنامه درمانی و ارجاع فرد به خدمات اضافی کمک کنند.
همچنین بخوانید:
خلاصه
اگرچه مصرف خفیف تا متوسط الکل باعث افزایش خطر ابتلا به پارکینسون نمی شود، اما مصرف زیاد آن با احتمالاتی همراه است. مصرف الکل توسط افراد مبتلا به پارکینسون می تواند باعث بدتر شدن علائم این بیماری مانند افسردگی یا مشکلات خواب شود.
نکته دیگر تاثیر مشروبات روی داروهای درمان پارکینسون است. الکل می تواند باعث افزایش احتمال بروز واکنش نامطلوب به داروها شود.
در این موارد باید در خصوص امکان مصرف الکل با پزشک صحبت کرد.
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.