علت میرنگواسکلروز

میرنگواسکلروز بیماری است که معمولا به علت ضربه یا عفونت پرده گوش را تحت تاثیر قرار می دهد؛ علائم – نحوه تشخیص و درمان این وضعیت را بخوانید.

 

میرنگواسکلروز (Myringosclerosis) یک بیماری شایع است که غشای تمپان (پرده گوش) را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت می تواند در واکنش به عفونت یا ضربه گوش ایجاد شود. این بیماری همیشه باعث ایجاد علائم در افراد نمی شود.

هنوز علت دقیق ایجاد میرنگواسکلروز در برخی افراد مشخص نیست، با این حال عوامل زیادیمی توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. برای نمونه التهاب طولانی مدت می تواند یک عامل موثر در بروز میرنگواسکلروز باشد. در پاسخ به التهاب، رسوبات کلسیم در گوش میانی انباشته شده و باعث سفت شدن یا آسیب به پرده گوش می شود.

وضعیتی که هم پرده گوش و هم گوش میانی را درگیر می کند، تمپانواسکلروز نامیده می شود. در موارد شدید هر دو بیماری به جراحی نیاز خواهند داشت.

در این مقاله اطلاعات بیشتری در خصوص میرنگواسکلروز مانند علت، علائم و درمان این آن ارائه می شود.

 

همچنین بخوانید:

عفونت گوش داخلی در کودکان و بزرگسالان : علائم و درمان (کلیک)

 

علت میرنگواسکلروز

میرنگواسکلروز ممکن است به علت موارد زیر رخ می دهد:

• جراحی اخیر میرنگوتومی، در این روش یک سوراخ کوچک در پرده گوش ایجاد می شود.
• داشتن استعداد ژنتیکی برای این بیماری
• التهاب ناشی از عفونت گوش، مانند اوتیت میانی مزمن
• ضربه یا آسیب به گوش

بر اساس تحقیقات انجام شده در یک مطالعه در سال 2018، التهاب طولانی مدت و محیطی با اکسیژن کم می تواند باعث ایجاد میرنگواسکلروز شود. در این وضعیت بدن رادیکال های آزاد زیادی تولید می کند. رادیکال های آزاد می توانند باعث آسیب بافتی منجر به تجمع کلسیم (کلسیفیکاسیون) در گوش داخلی و تغییر در بافت همبند پرده گوش شوند.

رسوبات کلسیم منجر به سفت شدن پرده گوش و آسیب آن می شوند.

طبق تحقیقات انجام شده در سال 2020، عوامل خطر زیر احتمال ابتلا به میرنگواسکلروزیس را افزایش می دهند:

• بالا رفتن سن
• تجربه سوراخ شدن پرده گوش پس از قرار دادن لوله تهویه
• وارد شدن مکرر لوله تهویه به گوش
• تجمع مایع در گوش میانی
• داشتن یک لوله تهویه داخل گوش

شدت این بیماری می تواند بر اساس مدت زمان انباشته بودن مایع در گوش و میزان تغییر لوله تهویه در گوش متفاوت باشد.

 

همچنین بخوانید:

پیشگیری از عفونت گوش میانی (کلیک)

 

علائم میرنگواسکلروز

همه افراد مبتلا به میرنگواسکلروز دچار علائم نمی شوند.

به ندرت برخی افراد کاهش شنوایی خفیف را تجربه می کنند. به این معنی که صدا نمی تواند از گوش میانی به گوش داخلی عبور کند. در نتیجه این وضعیت افراد صداهای بلند را آرام شنیده یا صداهای ملایم را به سختی می شوند.

بنابراین هنگامی که فردی با پرده گوش سفید و پلاک مانند به پزشک مراجعه می کنند، به میرنگواسکلروز مشکوک می شود. یک مطالعه در سال 2018 شکل پلاک ها را به صورت هلالی و بافت های متفاوت توصیف می کند. معمولا مقدار کلسیم در پلاک تعیین کننده قوام آن است.

در برخی موارد، این بیماری می تواند مشابه یک بیماری نادر دیگر به نام کلستئاتوم باشد. در این وضعیت سلول های پوست به طور غیر طبیعی در عمق گوش جمع می شوند. عدم درمان این بیماری منجر به مشکلات شنوایی و تعادل خواهد شد.

 

همچنین بخوانید:

بیماریهای مجرای گوش (کلیک)

 

میرنگواسکلروز در مقابل تمپانواسکلروز

میرنگواسکلروز و تمپانواسکلروز بیماری های مشابهی هستند که باعث ایجاد التهاب می شوند. با این حال این دو قسمت های مختلف گوش را تحت تاثیر قرار می دهند.

در تمپانواسکلروز هر دو گوش میانی و پرده گوش درگیر شده در حالی که میرنگواسکلروز فقط روی پرده گوش اثر می گذارد. هر کدام از این دو می توانند به علت عفونت مزمن گوش یا ضربه ایجاد شوند.

همچنین درمان موارد شدید تمپانواسکلروز می تواند شامل میرنگوپلاستی یا روش دیگری به نام تمپانوپلاستی باشد. تمپانوپلاستی دارای یک مرحله اضافی برداشتن هرگونه بافت اسکار در پرده گوش است.

همچنین بخوانید:

علائم تمپانواسکلروز (کلیک)

 

تشخیص میرنگواسکلروز

برای تشخیص میرنگواسکلروز، پزشک ابتدا سابقه پزشکی فرد دریافت می کند. برای نمونه در خصوص سابقه عفونت گوش یا جراحی سوالاتی مطرح می کند.

پزشک همچنین فرد را معاینه فیزیکی کرده و پلاک های سفید که مشخصه این بیماری است را روی پرده گوش بررسی می کند. در حالیکه نشانه می تواند برای تشخیص کافی باشد اما باید وجود بیماری های جدی تر دیگر رد شوند.

گاهی اوقات متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) بیوپسی و آزمایشات غربالگری مانند موارد زیر برای تشخیص میرنگواسکلروز توصیه می کند:

• سی تی اسکن: طبق یک مطالعه در سال 2021، میرنگواسکلروز ممکن است به صورت خطوط یا شبکه هایی از توده های کلسیفیه در حفره گوش در تصاویری که سی تی اسکن ایجاد می کند، ظاهر شود.
• ادیوگرام: در صورت کم شنوایی این آزمایش می تواند ناهنجاری های مربوط به هدایت صدا را مشخص کند.
• آزمون وبر یا آزمون رینه: آزمایش های جایگزینی برای هدایت صدا هستند که به جای ادیوگرام از دیاپازن استفاده می کنند.

 

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره سی تی اسکن (CT scan) (کلیک)

درمان

در صورت عدم وجود علائم، نیازی به درمان میرنگواسکلروز نخواهد بود. در صورت بروز عوارض متخصص گوش و حلق و بینی می تواند در مورد بهترین درمان شما را راهنمایی کند.

 

عوارض

به عنوان نمونه اگر فردی به دلیل میرنگواسکلروز دچار کم شنوایی شود، متخصص روشی به نام میرنگوپلاستی را توصیه کند. در این روش پرده گوش و استخوان های آسیب دیده گوش ترمیم می شوند.

در طول جراحی میرنگوپلاستی، جراح یک گرافت یا ماده چسب مانند را روی پرده گوش قرار می دهد. گرافت قسمتی از بافت است که جراح آن را از قسمت دیگری از گوش جدا می‌ کند. ای روش پرده گوش را برای بهبود تحریک می کند.

اگر شنوایی فرد پس از جراحی بهبود نیابد، به استفاده از سمعک نیاز خواهد بود.

 

خلاصه

میرنگواسکلروز یک بیماری است که معمولا به علت التهاب حاد تاثیر گذار روی پرده گوش، ایجاد می شود. ضربه یا عفونت گوش منجر به ایجاد التهاب خواهند شد.

اگرچه علت دقیق میرنگواسکلروز مشخص نیست، کارشناسان معتقدند که تجمع کلسیم روی پرده گوش اثر می گذارد. این بیماری به خودی خود پیچیده است و عوامل دیگری مانند تغییرات بافت همبند پرده گوش می تواند در بروز آن نقش داشته باشند.

در صورتیکه این بیماری گوش میانی و پرده گوش را با هم درگیر کند، تمپانواسکلروز نامیده می شود.

هر دو بیماری باعث ایجاد پلاک های سفید در قسمت های مربوطه گوش می شوند. اغلب افراد بدون علامت هستند، با این حال برخی از آنها کم شنوایی نیازمند جراحی را تجربه می کنند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.