سیتالوپرام (citalopram)

سیتالوپرام (citalopram) دارویی است که از آن برای درمان افسردگی استفاده می شود. این دارو می تواند سطح انرژی و احساس تندرستی را بهبود بخشد. سیتالوپرام یک داروی مهار کننده اختصاصی باز جذب سروتونین (به انگلیسی Selective serotonin reuptake inhibitor و به اختصار SSRI) است. این دارو به بازگشت تعادل سروتونین (یک ماده طبیعی خاص) در مغز کمک می کند.

سیتالوپرام با نام های تجاری سیپرام، سیتالکس، اکسی پرام، اسالپورام و سیپرامیل، در دو دوز 20 میلی گرم و 40 میلی گرم در دسترس می باشد.

 

*** این دارو در فروشگاه اویرو موجود نمی باشد ***

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی افراد بخصوص مصرف کنندگان سیتالوپرام می باشد.

تهیه ی تمام داروها صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها و ارائه نسخه پزشک امکان پذیر است.

اویرو هیچگونه مسئولیتی در قبال مصرف خودسرانه این دارو نداشته و به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ای ارائه نمی گردد.

 

نکاتی در خصوص مصرف سیتالوپرام (citalopram)

هر بار پیش از شروع مصرف این دارو، ابتدا دستورالعمل های درج شده توسط پزشک را مطالعه نمایید و چنانچه بروشور راهنما همراه داروست، آن را با دقت مطالعه کنید. سوالات و ابهامات خود را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید.

سیتالوپرام معمولا می بایست روزانه یکمرتبه، مطابق دستورالعمل پزشک، صبح یا عصر، همراه با غذا یا بدون غذا میل شود. دوز مصرفی دارو بستگی به وضعیت پزشکی، میزان پاسخ به درمان، سن، تست های آزمایشگاهی و دیگر داروهایی دارد که ممکن است بیمار مصرف کند. لیستی از تمام داروهای مصرفی خود (اعم از نسخه ای، غیر نسخه ای، گیاهی و مکمل ها) تهیه کرده و پیش از شروع مصرف سیتالوپرام در اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید. بیشترین دوز مجاز مصرف سیتالوپرام 40 میلی گرم در طول روز است.

اگر از فرم لیکوئیدی (شربت) سیتالوپرام استفاده می کنید، دوز دارو را با دقت، با استفاده از یک قاشق مدرج اندازه گیری کنید. از قاشق های معمولی برای اینکار استفاده نکنید چراکه ممکن است نتوانید دوز صحیح را اندازه گیری کنید.

به منظور کاهش ریسک عوارض جانبی، ممکن است پزشک شما دستور دهد استفاده از این دارو را با دوزهای پائین آغاز کنید. دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. دوز مصرفی داروی خود را زیاد نکنید و یا دارو را بیش از تعداد دفعات تجویز شده و یا به مدت طولانی تر از دوره ی توصیه  شده مصرف نکنید. چراکه در اینصورت وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و فقط ریسک عوارض جانبی بالا می رود. به منظور بهره مندی از حداکثر نتایج درمانی، این دارو را بطور مرتب مصرف کنید. برای آنکه مصرف دارو را فراموش نکنید، سعی کنید دارو را هر روز سر ساعت معینی میل کنید.

حتی اگر احساس می کنید درمان شده اید، لازم است مصرف دارو را تا اتمام دوره درمان ادامه دهید. هرگز بدون مشورت و تایید پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید. اگر مصرف دارو بطور ناگهانی متوقف شود، ممکن است برخی شرایط بدتر شوند. همچنین احتمال دارد دچار علائمی مثل نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، اختلالات خواب و حسی کوتاه شبیه به شوک الکتریکی شوید. برای آنکه با قطع مصرف این دارو، دچار چنین علائمی نشوید، احتمال دارد پزشک دوز مصرفی داروی شما را به تدریج کاهش دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز مشورت کنید و چنانچه متوجه ظاهر شدن علائم جدید شدید و یا وضعیت بیماری شما بدتر شد، پزشک را مطلع کنید.

احتمال دارد 1 تا 4 هفته طول بکشد تا مزایای این دارو را متوجه شوید. همچنین ممکن است بیش از چندین هفته زمان لازم باشد تا بطور کامل متوجه مزایای درمانی این دارو شوید.

اگر وضعیت شما بهبود نیافت و یا وخیم تر شد، پزشک را مطلع کنید.

 

** هشدار:

داروهای ضدافسردگی برای درمان شرایط متعددی، از جمله افسردگی و دیگر اختلالات روانی/خلقی استفاده می شوند. این داروها می توانند از فکر کردن/ اقدام به خودکشی جلوگیری کرده و مزایای مهم دیگری را به همراه بیاورند.

با اینحال، مطالعات نشان داده اند تعداد کمی از افراد (بخصوص افراد زیر 25 سال) که داروی ضدافسردگی مصرف می کنند، ممکن است وخیم تر شدن افسردگی یا مشکلات روانی/خلقی دیگری را تجربه کنند و یا به فکر خودکشی بیفتند. (و یا حتی اقدام به خودکشی کنند.)

بنابراین، مهم است درباره مزایا و خطرات احتمالی داروهای ضد افسردگی با پزشک مشورت کنید. حتی اگر از این دارو برای درمان مشکلات روانی/خلقی استفاده نمی کنید. بخصوص اگر کمتر از 25 سال سن دارید؛ همچنین چنانچه متوجه هر یک از علائم زیر شدید، فورا پزشک خود را مطلع نمایید.

* تشدید افسردگی/مشکلات روانی

* تغییرات رفتاری غیر معمول (از جمله فکر کردن/اقدام به خودکشی)

* تغییرات دیگر روانی/خلقی دیگر (مثلا تشدید اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، تحریک پذیری، احساس خشم/دشمنی، اقدامات تحریک آمیز، بی قراری شدید، تکلم بسیار سریع)

اگر به تازگی مصرف یک داروی ضدافسردگی جدید را شروع کرده اید و یا میزان مصرف داروی شما تغییر کرده است، بیش از پیش در مورد علائم فوق هوشیار باشید.

 

عوارض جانبی سیتالوپرام

حالت تهوع، خشک شدن دهان، از دست دادن اشتها، خستگی، خواب آلودگی، تعریق، دوبینی و خمیازه کشیدن رایج ترین علائمی هستند که ممکن است با مصرف سیتالوپرام ایجاد شوند. در صورت تشدید و یا ادامه یافتن هر یک از این علائم، پزشک یا داروساز را مطلع نمایید.

به خاطر داشته باشید، پزشک با در نظر گرفتن شرایط شما، مزایای این دارو را بیشتر از عوارض جانبی احتمالی آن تشخیص داده است. بعلاوه بسیاری از افراد با مصرف این دارو هیچگونه عارضه جانبی جدی را تجربه نخواهند کرد.

چنانچه متوجه هر یک از عوارض جانبی جدی زیر شدید، فورا پزشک خود را مطلع نمایید:

ضعف، ضربان قلب سریع/نامنظم، استفراغ کافی گراند، تشنج، درد/قرمزی/تورم چشم، گشاد شدن مردمک چشم ها، تغییرات بینایی (مثلا دیدن رنگین کمان اطراف چراغ ها در طول شب)

این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث وضعیتی خیلی جدی شود که سندروم سروتونین یا مسمومیت سروتونین نامیده می شود. اگر از داروی افزایش دهنده سروتونین دیگری نیز استفاده می نمایید خطر این عارضه افزایش می یابد. بنابراین لیست تمام داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهید. اگر متوجه هر یک از نشانه های زیر شدید، فورا به اورژانس مراجعه کنید:

ضربان قلب سریع، توهم، از بین رفتن هماهنگی، سرگیجه شدید، اسهال/استفراغ/حالت تهوع شدید، جمع شدگی عضلات، تب بی دلیل، بی قراری/پریشانی بی دلیل.

به ندرت، بعضی آقایان با مصرف این دارو دچار نعوظ طولانی مدت یا دردناک می شوند که ممکن است 4 ساعت یا بیشتر به طول انجامد. چنانچه چنین عارضه ای رخ داد، مصرف دارو را متوقف کرده و فورا به اورژانس نزدیک ترین بیمارستان مراجعه کنید، چراکه ممکن است مشکلات دائمی برای شما ایجاد شود.

واکنش آلرژیک شدید به این دارو نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش های آلرژیک دارویی از جمله ضایعات پوستی، خارش/تورم (بخصوص در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید یا مشکلات تنفسی، شُدید فورا با اورژانس تماس بگیرید.

این لیست کامل نیست و تمام عوارض جانبی احتمالی سیتالوپرام را شامل نمی شود. اگر متوجه هر اثر دیگری شُدید که در این مقاله به آن اشاره نشده است، بهتر است با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

 

** احتیاط:

اگر به سیتالوپرام یا اس سیتالوپرام حساسیت دارید، پیش از شروع مصرف این دارو، پزشک یا داروساز را مطلع نمایید. این فرآورده ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعال دیگری باشد که ممکن است در برخی افراد حساسیت ایجاد کند. لذا اگر هر حساسیت دارویی دیگری دارید، بهتر است داروساز را مطلع نمایید.

قبل از شروع مصرف سیتالوپرام، سابقه ی پرونده ی پزشکی خود را در اختیاز پزشک یا داروساز قرار دهید، بخصوص در مورد موارد زیر ایشان را مطلع نمایید:

* سابقه ی شخصی/خانوادگی اختلال دوقطبی/اختلال افسردگی مانیک

* سابقه ی شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی

* بیماری کبدی

* تشنج

* کمبود سدیم در خون

* زخم/خونریزی روده (بیماری زخم معده)

* مشکلات خونریزی

* سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته)

سیتالوپرام ممکن است باعث وضعیتی شود که ریتم قلب را تحت تاثیر قرار می دهد. (سندروم کیوتی). طولانی شدن کیوتی می تواند به ندرت باعث ضربان سریع/نامنظم قلب و دیگر مشکلات (مثل سرگیجه شدید، غش کردن) شود که وضعیتی خطرناک است و نیاز به مراقبت های فوری پزشکی دارد.

اگر مشکل پزشکی خاص دیگری داشته باشید و یا داروی دیگری استفاده کنید که ممکن است سندروم کیوتی ایجاد کند، ریسک این عارضه در شما افزایش می یابد. لذا قبل از شروع مصرف سیتالوپرام، لیست تمام داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید. بعلاوه چنانچه هر یک از شرایط زیر در مورد شما صدق می کند به پزشک اطلاع دهید:

* مشکلات خاص قلبی (مثل نارسایی قلبی، ضربان قلب آرام، حمله قلبی اخیر، طولانی شدن کیوتی در EKG)

* سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (طولانی شدن کیوتی در EKG، مرگ ناگهانی قلبی)

پائین بودن سطح پتاسیم یا منیزیم خون نیز ریسک طولانی شدن کیوتی را افزایش می دهد. این ریسک ممکن است در صورت استفاده از برخی داروهای خاص (مانند دیورتیک ها) یا ابتلا به شرایط خاص پزشکی مثلا تعریق شدید، اسهال یا استفراغ، افزایش یابد. در خصوص ایمنی مصرف سیتالوپرام از پزشک خود راهنمایی بخواهید.

این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی یا دو بینی شود. الکل یا ماریجوانا می توانند خواب آلودگی را تشدید کنند. تا زمان به دست آوردن دید و هوشیاری کامل از رانندگی کردن، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد، خودداری کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. اگر ماریجوانا مصرف می کنید پزشک را مطلع کنید.

قبل از انجام هر نوع جراحی، لیستی از تمام داروهای مصرفی خود (اعم از نسخه ای، غیر نسخه ای، گیاهی، و مکمل ها) تهیه کرده و در اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید.

سالمندان به احتمال زیاد نسبت به عوارض جانبی این دارو آسیب پذیرتر هستند، بخصوص در مورد خونریزی، از دست دادن هماهنگی و طولانی شدن کیوتی. همچنین ممکن است افرادی که در این گروه سنی هستند، مستعد نوعی عدم تعادل نمکی (هیپوناترمی) باشند، بخصوص اگر از داروهای دیورتیک نیز استفاده کنند. از دست دادن هماهنگی می تواند ریسک زمین خوردن را افزایش دهد.

ممکن است کودکان نسبت به عوارض جانبی این دارو آسیب پذیرتر باشند. بخصوص در مورد از دست دادن اشتها و کاهش وزن. قد و وزن کودکانی که این دارو را مصرف می کنند را مرتبا کنترل کنید.

در طول دوران بارداری، این دارو فقط می بایست در صورتی مصرف شود که لزوم آن به وضوح اثبات شود. سیتالوپرام ممکن است به جنین آسیب برساند. بعلاوه، کودکان متولد شده از مادرانی که در طول 3 ماه آخر بارداری خود سیتالوپرام مصرف کرده اند، احتمال دارد به ندرت دچار علائم ترک اعتیاد شوند؛ رایج ترین این علائم در کودکان عبارتند از مشکلات تغذیه ای/تنفسی، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم. چنانچه متوجه هر یک از این علائم در نوزاد خود شُدید، فورا پزشک را مطلع نمایید.

از آنجائیکه مشکلات روحی/روانی درمان نشده (مانند افسردگی، اختلال وسواس فکری، اختلال پانیک) می توانند یک وضعیت جدی ایجاد کنند، مصرف این دارو را بدون تایید پزشک متوقف نکنید. اگر قصد دارید باردار شوید یا در طول مصرف این دارو باردار شُدید، یا احتمال می دهید باردار باشید، فورا در مورد مزایا و خطرات احتمالی ادامه مصرف سیتالوپرام در طول دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو می تواند وارد شیر مادر شود و باعث اثرات نامطلوب روی شیرخوار شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

 

تداخلات دارویی

تداخل دو دارو ممکن است نحوه ی عملکرد یک یا هر دو دارو را تغییر دهد و یا ریسک عوارض جانبی خطرناک را بالا ببرد. این بخش تمام تداخلات دارویی احتمالی سیتالوپرام را شامل نمی شود. لذا لیستی از تمام محصولات مصرفی خود (اعم از داروهای نسخه ای/غیرنسخه ای و فرآورده های گیاهی) تهیه کرده و در اختیار پزشک قرار دهید.

هر دارویی که ریسک خونریزی/کبود شدن را بالا می برد، از جمله داروهای ضد پلاکت خون مثل کلوپیدوگرل، NSAID هایی مثل ایبوپروفن، و رقیق کننده های خون مثل وارفارین، ممکن است با سیتالوپرام تداخل ایجاد کند.

چنانچه آسپرین با سیتالوپرام مصرف شود، می تواند ریسک خونریزی را بالا ببرد. با اینحال اگر پزشک برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته برای شما آسپرین تجویز کرده است (معمولا در چنین مواردی دوز پائین آسپرین – 81 تا 325 میلی گرم تجویز می شود)، می بایست مصرف آسپرین را ادامه دهید مگر آنکه پزشک دستور دیگری بدهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

مصرف داروهای مهار کننده MAO همراه با سیتالوپرام، ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (حتی مهلک) شود. در طول درمان با سیتالوپرام از مصرف داروهای مهار کننده MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سیفامینید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهار کننده های MAO نمی بایست تا دو هفته قبل و بعد از درمان با سیتالوپرام مصرف شوند. در خصوص زمان شروع و متوقف کردن مصرف این داروها نظر پزشک خود را جویا شوید.

مصرف داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می شوند، خطر ابتلا به سندروم/سمیت سروتونین را بالا می برد. به عنوان مثال می توان به قرص اکستازی، برخی داروهای ضدافسردگی خاص (از جمله دیگر SSRI ها مثل فلوکستین/پاروکستین، داروهای SNRI مثل دولوکستین/ونلافاکسین)، تریپتوفان و… اشاره کرد. ریسک سندروم/سمیت سروتونین هنگام شروع یا افزایش دوز مصرفی چنین داروهایی بالاتر است.

اگر داروی دیگری استفاده می کنید که باعث خواب آلودگی می شود پزشک را مطلع کنید. از جمله الکل، ماری جوانا، آنتی هیستامین ها (مثل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مثل آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و داروهای مُسَکن مخدر (مثل کدئین)

لیبل تمام داروهای خود را کنترل کنید (از جمله فرآورده های ضد آلرژی یا ضد سرفه و سرماخوردگی) چراکه ممکن است حاوی ترکیباتی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. در خصوص ایمنی مصرف چنین محصولاتی با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

مصرف بسیاری از داروها در کنار سیتالوپرام روی ریتم قلب اثر می گذارد. از جمله آمیودارون، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول و…

سیتالوپرام بسیار شبیه اس سیتالوپرام است. در طول مصرف سیتالوپرام از داروهای حاوی اس سیتالوپرام استفاده نکنید.

این دارو ممکن است در نتایج برخی آزمایش ها اختلال ایجاد کند. (از جمله اسکن مغز برای تشخیص بیماری پارکینسون) در اینصورت احتمالا نتایج بدست آمده کاذب و نادرست هستند. لذا قبل از انجام هر نوع آزمایشی نخست مطمئن شوید پرسنل آزمایشگاه می دانند شما سیتالوپرام مصرف می کنید.

 

اوور دوز

اگر کسی در اثر مصرف بیش از اندازه این دارو دچار علائمی مثل تنگی نفس یا بیهوشی شد، فورا با اورژانس تماس بگیرید.

 

** یادداشت:

از به اشتراک گذاشتن داروی مصرفی خود با دیگران جدا خودداری کنید.

در طول مصرف این دارو، به منظور بررسی عوارض جانبی، بطور منظم جهت چکاپ آزمایشات لازم را انجام دهید.

طبق فواصل تعیین شده برای ملاقات با پرشک حاضر شوید.

 

فراموش کردن نوبت مصرف

اگر یک نوبت مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض به خاطر آوردن آن را استفاده کنید.

اگر زمان مصرف دوز بعدی دارو نزدیک است، نیازی به مصرف دوز فراموش شده نیست.

دارو را مطابق معمول مصرف کنید. از دو برابر کردن میزان مصرف دارو به منظور جبران دوز فراموش شده خودداری کنید.

 

اصول و شرایط نگهداری

در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری شود.

از نگهداری این دارو داخل حمام خودداری کنید.

تمام داروهای را دور از دید و دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری کنید.

 

*** این دارو در فروشگاه اویرو موجود نمی باشد ***

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی افراد بخصوص مصرف کنندگان سیتالوپرام می باشد.

تهیه ی تمام داروها صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها امکان پذیر است.

اویرو هیچگونه مسئولیتی در قبال مصرف خودسرانه این دارو نداشته و به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ای ارائه نمی گردد.