داروخانه آنلاین اویرو
0 محصولات نمایش سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

درمان دارویی اختلال انفجاری متناوب

درمان دارویی اختلال انفجاری متناوب : علائم - علت - تشخیص - سایر درمان ها

اختلال انفجاری متناوب باعث خشم و عصبانیت های شدید و ناگهانی به صورت فیزیکی یا کلامی می شود؛ علائم – علت و درمان دارویی آن را بخوانید.

 

اختلال انفجاری متناوب (Intermittent explosive disorder) باعث می شود که فوران ناگهانی و شدید خشم و عصبانیت نامتناسب با موقعیت می شود. این  فوران ها می توانند بصورت خشونت فیزیکی یا تشر کلامی باشند.

افراد دارای اختلال انفجاری متناوب (IED) معمولا قادر به کنترل خشم خود نیستند. احتمال بروز این وضعیت در هر زمانی و بدون هشدار وجود دارد. در نتیجه IED باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره و ناراحتی قابل توجهی برای افراد و دوستان و خانواده آنها خواهد شود.

هیچ درمان ثابتی برای IED وجود ندارد، بنابراین پزشکان می‌ توانند درمان‌ ها و داروهای موثری را برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد با توجه به شرایط وی توصیه کنند.

در این مقاله علائم، علت، تشخیص و درمان اختلال انفجاری متناوب مورد بررسی قرار می گیرد.

 

همچنین بخوانید:

انواع اختلالات رفتاری در کودکان (کلیک)

 

اختلال انفجاری متناوب چیست؟

IED یک بیماری مربوط به سلامت روان است که با دوره های کوتاه پرخاشگری غیر منتظره، شدید، خشم یا خشونت مشخص می شود. اغلب این احساسات قوی به صورت خود به خود ظاهر می شوند و معمولا شدیدتر از آن چیزی هستند که شرایط اقتضا می کند.

IED اغلب در اواخر دوران کودکی یا سال‌ های اولیه نوجوانی ظاهر می‌ شود و افراد احساس می‌ کنند که کنترلی بر خشم خود ندارند.

عصبانیت، دعوا یا فوران های کودکان دارای IED کمتر جدی است. با این حال ممکن است برخی از آنها خشم شدیدی را تجربه کنند که منجر به خشونت فیزیکی نسبت به افراد، حیوانات یا اشیا شود.

به دلیل این واکنش ها، اغلب IED روی عملکرد کودک در مدرسه تاثیر گذار بوده و باعث ایجاد مشکلاتی در روابط آنها با خانواده و دوستان می شود.

 

همچنین بخوانید:

انواع اختلالات رفتاری در کودکان (کلیک)

 

علت و عوامل خطر اختلال انفجاری متناوب

علت دقیق اختلال انفجاری متناوب مشخص نیست، اما محققان حدس می زنند که عوامل متعددی در ایجاد آن نقش دارند.

عوامل محیطی شامل رفتارهایی که فرد در کودکی تجربه کرده است، نمونه اس از عوامل تاثیر گذار است. تروما و بزرگ شدن در یک خانواده آزارگر فیزیکی، جنسی یا کلامی از جمله عوامل محیطی هستند.

به عقیده کارشناسان رفتار تهاجمی و تکانشی مکرر که مشخصه IED است با سطوح پایین سروتونین در مغز مرتبط است. بنابراین، شیمی مغز نیز می تواند در ایجاد IED موثر باشد.

 

همچنین بخوانید:

تروما: ترمای روانی چیست؟ (کلیک)

 

طبق برخی تحقیقات، افراد دارای احتمال خطر بیشتر برای IED عبارتند از:

  • افراد طلاق گرفته یا جدا شده
  • مردان
  • بین سنین 13 تا 23 سال
  • افراد بیکار
  • بزرگ شدن در خانواده‌ ای که از نظر جسمی، کلامی یا جنسی مورد آزار و اذیت بوده
  • تجربه چندین رویداد آسیب زا در دوران کودکی

همچنین افراد دارای سایر شرایط سلامت روان با احتمال بیشتری برای ابتلا به IED مواجه هستند. این بیماری ها شامل مواردی هستند که علائم رفتارهای مشکل ساز یا تکانشی مانند اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)، اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) دارند.

ابتلا به IED لزوما به این معنی نیست که فرد احتمال بیشتری برای داشتن سایر بیماری های مربوط به سلامت روان دیگری دارد و بالعکس. با این حال احتمال تاثیر این دو روی هم بالا است. علیت می تواند به هر دو صورت کار کند و همبستگی بین IED و سایر شرایط سلامت روان هنوز مورد بحث است.

افراد مبتلا به IED همچنین احتمال بیشتری برای ابتلا به اختلال مصرف مواد یا فکر کردن به خودآزاری یا خودکشی دارند.

 

همچنین بخوانید:

سلامت روان چیست؟ (کلیک)

 

پیشگیری از خودکشی

اگر فردی را می شناسید که در معرض خطر آسیب رساندن به خود، خودکشی و یا صدمه زدن به دیگران است، باید:

– قاطعانه از او بپرسید که: “آیا قصد خودکشی داری؟”

– بدون قضاوت به حرف های او را بشنوید.

– برای ارتباط با یک مشاور آموزش دیده برای شرایط بحران با اورژانس تماس بگیرید.

– تا زمان رسیدن کمک در کنار فرد بمانید.

– هر گونه سلاح، دارو و اشیا خطرناک را از دسترس او دور کنید.

اگر خودتان یا کسی را می شناسید که افکار خودکشی دارند، خطوط تلفن پیشگیری می توانند کمک کننده باشند. این خطوط تلفن 24 ساعته فعال هستند و به شما کمک خواهند کرد.

در ایران می توانید با شماره 1480 بهزیستی، اورژانس 115 یا اورژانس اجتماعی 123 تماس بگیرید.

 

همچنین بخوانید:

دلایل خودکشی، علائم هشدار دهنده چیست؟ (کلیک)

 

علائم اختلال انفجاری متناوب

افراد دارای اختلال انفجاری متناوب دارای اشکال مختلف اپیزودهای تهاجمی شامل موارد زیر هستند:

  • ناتوانی در کنترل انفجارهای ناگهانی عصبانیت
  • فوران های انفجاری خشم کمتر از 30 دقیقه طول می کشند
  • موارد شدیدتر از خشم و خشونت در برخی موارد
  • فوران های پرخاشگرانه در هنگام ناامیدی
  • فوران های مکرر به شکل مشاجره، عصبانیت و دعوا

 

تشخیص

پزشکان اغلب فرآیند تشخیص اختلال انفجاری متناوب را با رد سایر علت های بالقوه برای رفتار فرد آغاز می کنند.

سایر شرایطی که می تواند باعث رفتارهای مشابه شود عبارتند از:

  • دلایل فیزیکی، مانند ضربه به سر
  • سایر اختلالات سلامت روان
  • اختلال مصرف مواد مخدر یا الکل

پزشک پس از رد کردن وارد فوق، فرد مبتلا به IED را در موارد زیر تشخیص دهد:

  • قادر به کنترل کردن خشم خود نیست.
  • تجربه فوران های مخرب خشونت و خشم داشته باشید که متناسب با وضعیت نیست.
  • اغلب عصبانی و وارد دعوا می شوند.

 

همچنین بخوانید:

اختلالات روانی ناشی از مصرف مواد (کلیک)

 

گزینه های درمان اختلال انفجاری متناوب

خطر اول درمان برای اختلال انفجاری متناوب معمولا ترکیبی از دارو و تراپی است.

 

تراپی

رفتار درمانی شناختی (CBT) نیز می تواند برای افراد مبتلا به اختلال انفجاری متناوب مفید باشد. CBT باعث می شود فرد بتواند موقعیت هایی را که باعث طغیان شدید خشم آنها می شود، درک و تشخیص دهد.

CBT برای افراد دارای IED راهی ارائه می دهد تا بتوانند خشم خود را به روشی سالم مدیریت کنند و آنها را بصورت فوران های خشونت آمیز و کلامی بروز ندهند. این عمل نه تنها تضمین می کند که هیچ فرد دیگری در طول فوران های خشم صدمه نمی بیند، بلکه به افراد کمک می کند تا با ارائه سطحی از کنترل که قبلا نداشتند، احساس بهتری نسبت به موقعیت خود داشته باشند.

در CBT ممکن است والدین نیز با درمانگر کار کنند. آنها در CBT درک محرک های طغیان خشم و چگونگی مدیریت موقعیت را می آموزند.

 

همچنین بخوانید:

رفتار درمانی شناختی یا CBT چیست ؟ (کلیک)

 

درمان دارویی اختلال انفجاری متناوب

اگرچه هیچ داروی خاصی برای درمان اختلال انفجاری متناوب وجود ندارد، اما گزینه های موثر برای بهبود این وضعیت عبارتند از:

  • داروهای ضد اضطراب، از جمله بتا بلاکرها مانند پروپرانولول (ایندرال) و نادولول (کورگارد)
  • داروهای ضد افسردگی، از جمله فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین (لووکس) و سیتالوپرام (سلکسا)، که مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین هستند.
  • تثبیت کننده های خلق و خوی ضد تشنج، از جمله والپروئیک اسید (Depakote) و توپیرامات (Topamax)

توجه به این نکته ضروری است که ممکن است داروهای سلامت روان برای اثربخشی کامل، به 2 ماه مصرف نیاز داشته باشند. برخی افراد نیز به یک نسخه و مصرف طولانی مدت نیاز داشته باشند.

دور ریختن نامتناسب داروهای می تواند باعث آسیب به افراد، حیوانات و محیط زیست شود.

 

همچنین بخوانید:

داروهای موثر در درمان اختلالات اضطرابی (کلیک)

 

سایر شرایط

برخی دیگر از شرایط سلامت روان ممکن است علائم مشابهی با اختلال خشم انفجاری متناوب داشته باشند، اما تفاوت‌های کلیدی نیز وجود دارد.

 

اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD)

کودکانی که به طور غیرعادی عصبانی هستند، از قوانین پیروی نمی کنند یا عمدا به دیگران آسیب می رسانند، تشخیص ODD دریافت می کنند. کودکان مبتلا به ODD حداقل به مدت 6 ماه این رفتار شدید را از خود نشان می دهند.

معمولا، ODD کودکان را قبل از سن 8 سال و حداکثر 12 سال، که کمتر از سن معمول برای IED است، تحت تاثیر قرار می دهد.

درمان اولیه ODD می تواند به زندگی خانوادگی و بهبود آینده کودک کمک کند.

 

همچنین بخوانید:

درمان اختلال odd کودکان (کلیک)

 

اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یک وضعیت سلامت روان است که منجر به تغییرات غیرعادی در خلق و خو، سطح فعالیت، انرژی، تمرکز و توانایی انجام کارهای منظم و روزانه می شود.

این تغییرات خلقی اغلب باعث تغییر حالت‌ فرد از حالت پر انرژی، مانند با انگیزه بودن، هیجان‌ زده یا تحریک‌ پذیر بودن به حالت‌ های کم انرژی غمگینی، بی‌ تفاوتی و نا امیدی تبدیل شود.

این پایین بودن خلق و خو مشخصه IED نیست. علاوه بر این دوره های شیدایی اختلال دوقطبی معمولا حداقل 7 روز طول می کشد، در حالی که یک دوره IED معمولا کمتر از 30 دقیقه است.

 

همچنین بخوانید:

اختلال دوقطبی در کودکان : علائم و درمان (کلیک)

 

خلاصه

اختلال خشم انفجاری متناوب یک وضعیت سلامت روان است که اغلب به صورت عصبانیت ناگهانی و فوران های خشونت آمیز ظاهر می شود. این بیماری معمولا در سال های اولیه نوجوانی ظاهر می شود و می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در روابط و عملکرد مدرسه فرد شود.

پزشکان علت دقیق ایجاد اختلال خشم انفجاری متناوب را نمی دانند، اما شیمی مغز و قرار گرفتن در معرض آسیب های دوران کودکی احتمالا در ایجاد آن نقش دارند.

برای تشخیص IED، پزشکان ابتدا سایر دلایل احتمالی عصبانیت و تحریک پذیری را رد می کنند. سایر شرایط سلامت روان، سوء استفاده از مواد و صدمات سر از جمله این موارد هستند.

CBT و مصرف دارو مانند تثبیت کننده های خلق و خو، داروهای ضد اضطراب و داروهای ضد افسردگی از جمله گزینه های درمانی برای اختلال انفجاری متناوب هستند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

0
دیدگاه‌های نوشته
Subscribe
Notify of
0 دیدگاه
Inline Feedbacks
دیدن تمام نظرات
0
- سوال دارم! میخوام نظر بدم! (کلیک) x