داروخانه آنلاین اویرو
0 محصولات نمایش سبد خرید

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

مقایسه ی عفونت باکتریایی واژن و عفونت قارچی واژن

مقایسه ی عفونت باکتریایی واژن و عفونت قارچی واژن

عفونت باکتریایی واژن (BV) و عفونت قارچی واژن هر دو از انواع رایج عفونت های واژینال هستند. خوشبختانه هیچ یک از این دو نوع عفونت از نظر پزشکی چندان خطرناک و نگران کننده نیستند.

با وجود آنکه علائم و نشانه های هر دوی این عفونت اها، اغلب یکسان یا مشابه هستند، اما علل و درمان های متفاوتی دارند.

برخی از انواع عفونت های قارچی را می توان با داروهای بدون نسخه (OTC) درمان نمود، اما همه ی عفونت های باکتریایی، نیاز به داروهای نسخه ای دارند.

مطالب جمع آوری شده در ادامه ی این مقاله را مطالعه کنید تا علل اصلی این نوع عفونت ها را بشناسید و یاد بگیرید عفونتی که بدان مبتلا شده اید چگونه درمان می شود.

این مقاله صرفا جهت افزایش اطلاعات عمومی است. به غیر از مقاله درج شده هیچگونه مشاوره ای در خصوص این مطلب ارائه نمی شود.
اویرو هیچ مسئولیتی در خصوص مصرف خودسرانه داروهای درج شده  در این مقاله و بدون تجویز پزشک را ندارد.

 

تشخیص نوع عفونت: عفونت باکتریایی واژن یا عفونت قارچی واژن

عفونت های باکتریایی (BV) و عفونت های قارچی، هر دو می توانند باعث ایجاد ترشحات غیرمعمول از واژن شوند.

ترشحات ناشی از عفونت های قارچی معمولا ضخیم، با قوام و سفید رنگ هستند و هیچ بویی ندارند. در حالیکه ترشحات ناشی از عفونت های باکتریایی، رقیق هستند و رنگ زرد یا خاکستری دارند، بعلاوه اغلب بوی بسیار ناخوشایند و شدیدی نیز ایجاد می کنند.

 

در برخی موارد، هر دو عفونت همزمان ایجاد می شوند. بنابراین اگر علائم هر دو وضعیت را دارید، برای تشخیص دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.

 

** اصلی ترین علائم عفونت های باکتریایی واژن

متخصصان تحمین زده اند حدود نیمی از مبتلایان به عفونت های باکتریایی واژن، دچار هیچگونه علائمی نمی شوند.

در صورت ظاهر شدن علائم، ممکن است نشانه های زیر دیده شوند:

* بویی شبیه به ماهی که بعد از رابطه جنسی یا در طول دوران قاعدگی شدیدتر می شود.

* ترشحات واژینال رقیق خاکستری، زرد یا مایل به سبز

* خارش واژینال

* سوزش هنگام ادرار

 

** اصلی ترین علائم عفونت های قارچی واژن

رایج تریم علائم عفونت های قارچی عبارتند از:

* ترشحات واژینال ضخیم، سفید رنگ و پنیری شکل

* قرمزی و التهاب اطراف دهانه واژن

* درد، حساسیت و خارش نواحی ژنیتال

* سوزش هنگام ادرار

* سوزش هنگام رابطه جنسی

 

علت هریک از انواع عفونت ها چیست و چه کسانی در معرض خطر قرار دارند؟

علت عفونت های قارچی واژن، رشد بیش از اندازه نوعی قارچ به نام کاندیدا در محیط واژن است و علت عفونت های باکتریایی، رشد بیش از اندازه یکی از انواع باکتری های واژن است.

 

** علت رشد بیش از حد باکتری ها در واژن (علت ایجاد عفونت های باکتریایی واژن)

تغییر در pH واژن ممکن است باعث ایجاد عفونت های باکتریایی واژن شود.

تغییر pH واژن، باعث می شود جمعیت باکتری هایی که بطور طبیعی در واژن رشد می کنند، بیشتر از آنچه که باید، شود.

pH واژن به دلایل زیادی نوسان پیدا می کند، از جمله:

* تغییرات هورمونی مثل قاعدگی، بارداری و یائسگی

* استفاده از دوش واژینال یا استفاده از دیگر پاک کننده های خشن

* رابطه جنسی واژینال با شریک جنسی جدید

 

** علت رشد بیش از حد کاندیدا در واژن (علت ایجاد عفونت های قارچی واژن)

با رشد بیش از حد قارچی به نام کاندیدا، عفونت های قارچی ایجاد می شوند. این امر می تواند در اثر یکی از موارد زیر اتفاق بیفتد:

* قند خون بالا

* مصرف آنتی بیوتیک ها

* مصرف قرص های ضدبارداری

* هورمون تراپی

* بارداری

اگرچه عفونت های قارچی به عنوان یک عفونت مقاربتی شناخته نمی شوند، اما شواهدی وجود دارند که نشان می دهند این نوع عفونت ها می توانند در اثر فعالیت های جنسی نیز منتقل شوند.

 

چه زمانی می بایست به پزشک مراجعه کنید؟

اگر هر کدام از شرایط زیر در مورد شما صدق می کنند، حتما به پزشک مراجعه کنید:

* اولین باری است که متوجه علائم عفونت های قارچی شده اید.

* قبلا سابقه ی عفونت قارچی داشته اید، اما مطمئن نیستید که عفونتی که الان به آن دچار هستید از چه نوعی است.

* احتمال می دهید مبتلا به عفونت باکتریایی شده اید.

 

در موارد زیر نیز لازم است به پزشک مراجعه کنید:

* علائم بعد از یک دوره درمان آنتی بیوتیکی یا مصرف داروهای OTC هنوز استمرار داشته اند؛ عفونت های قارچی و باکتریایی، اگر درمان نشده رها شوند می توانند بسیار پیچیده شوند.

* عفونت به حدی پوست نواحی ژنیتال شما را تحریک کرده که در اثر آن، دچار ترک خوردگی یا خونریزی پوست شده اید. در این صورت ممکن است مبتلا به واژینیت یا حتی بیماری های مقاربتی باشید.

* عفونت پس از درمان مجددا بازگشته است یا علائم بیماری هنوز استمرار دارند؛ عفونت های باکتریایی طولانی مدت می توانند روی توانایی باروری شما اثر بگذارد.

 

عفونت باکتریایی واژن | عفونت قارچی واژن | فرق علائم عفونت های باکتریایی و عفونت های قارچی

 

گزینه های درمان

درمان های خانگی، کرم های بدون نیاز به نسخه پزشک و آنتی بیوتیک های نسخه ای می توانند در درمان عفونت های قارچی موثر باشند.

برای درمان عفونت های باکتریایی، فقط آنتی بیوتیک های نسخه ای موثر هستند.

 

** اصلی ترین راه های درمان عفونت های باکتریایی واژن

مترونیدازول و تینیدازول هر دو از رایج ترین داروهای خوراکی هستند که برای درمان عفونت باکتریایی با تجویز پزشک استفاده می شوند.

ممکن است پزشک برای شما کرم یا شیاف مخصوص واژنیال، مثل کلیندامایسین تجویز کند.

اگرچه ممکن است علائم فورا، طی دو یا سه روز، بهبود یابند، اما کامل کردن دوره مصرف آنتی بیوتیک ها ضروری است. تکمیل کردن دوره درمان، تنها راه از بین بردن عفونت و کاهش ریسک عود مجدد است.

در طول دوره درمان، از برقرار کردن تماس جنسی و یا وارد کردن چیزهایی مثل تامپون، یا کاپ های قاعدگی به داخل واژن خودداری کنید.

در صورت موفقیت پس از اتمام دوره ی درمان احتمالا نیازی به مراجعه مجدد به پزشک نخواهید داشت، مگر آنکه علائم شما از بین نرفته باشند.

عفونت های باکتریایی، معمولا پس از چه مدت از بین می روند؟

پس از شروع درمان، احتمالا علائم عفونت های باکتریایی، پس از گذشت 2 تا 3 روز برطرف می شوند.

عفونت های باکتریایی اگر درمان نشوند احتمالا پس از 2 هفته خود به خود از بین خواهند رفت. البته در اینصورت عفونت مجددا پس از مدتی باز خواهد گشت.

 

** اصلی ترین راه های درمان عفونت های قارچی واژن

کرم هایی وجود دارند می توانند قارچ کاندیدا را نابود کنند. مثل میکونازول و کلوتریمازول؛ شما می توانید این نوع داروها را بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه ها تهیه کنید.

اگر به پزشک مراجعه کنید، احتمال دارد برای شما کرم واژینال یا داروی خوراکی قوی تری مثل فلوکونازول تجویز کند.

اگر مکررا دچار عفونت های قارچی می شوید (منظور از مکرر یعنی بیش از چهار مرتبه در یکسال) احتمالا پزشک انواع دیگری از داروها را برای شما تجویز می کند.

با وجود آنکه برخی داروها فقط نیاز به یکبار استفاده دارند، برخی دیگر، دوره های درمانی طولانی تری (بعضا مدت 2 هفته) دارند. دوره درمان خود را کامل کنید تا تمام علائم بهبود یابند و خطر عود مجدد عفونت نیز کمتر شود.

در طول دوره درمان، از برقرار کردن تماس جنسی و یا وارد کردن چیزهایی که احتمال دارد باکتری وارد واژن کنند، مثل تامپون، یا کاپ های قاعدگی به داخل واژن خودداری کنید.

در صورت موفقیت پس از اتمام دوره ی درمان احتمالا نیازی به مراجعه مجدد به پزشک نخواهید داشت، مگر آنکه علائم شما از بین نرفته باشند.

عفونت های قارچی، معمولا پس از چه مدت از بین می روند؟

معمولا داروها می توانند ظرف مدت یک هفته تمام علائم عفونت های قارچی را از بین ببرند.

اگر درمان های خانگی را ادامه دهید و برای درمان عفونت خود به سراغ دارو درمانی نروید، ممکن است علائم چند هفته یا حتی بیشتر هم ادامه داشته باشند.

 

یک نگاه کلی…

عفونت باکتریایی یا عفونت قارچی درمان نشده منجر به ایجاد عوارض جانبی در آینده خواهند شد.

 

آیا احتمال انتقال عفونت به پارتنر جنسی شما وجود دارد؟

ممکن است عفونت قارچی به پارتنر جنسی شما منتقل شود. اما عفونت های باکتریایی معمولا به آقایان منتقل نمی شوند.

 

** چند نکته در مورد عفونت های باکتریایی واژن

بازگشت علائم عفونت های باکتریایی واژن، 3 تا 12 ماه پس از درمان، مسئله ای رایج است.

در صورت عدم درمان عفونت های باکتریایی، یک عفونت باکتریایی می تواند ریسک ابتلای مجدد به عفونت و یا حتی ابتلا به بیماری های مقاربتی را بالا ببرد.

اگر باردار هستید، ابتلا به عفونت باکتریایی، خطر زایمان زودرس را بالاتر می برد.

اگر مبتلا به HIV هستید، عفونت باکتریایی احتمال انتقال HIV به شریک جنسی شما را بالا می برد.

 

** چند نکته در مورد عفونت های قارچی واژن

عفونت های قارچیِ خفیف احتمالا خود به خود بدون درمان برطرف می شوند. مگر اینکه باردار باشید.

در دوران بارداری، زمان دادن به عفونت قارچی برای درمان خود به خودی، خطر زیادی به همراه دارد.

اگر عفونت واژینال داشته باشید و زایمان طبیعی انجام دهید، احتمال دارد عفونت قارچی شما به نوزاد منتقل شده و منجر به ایجاد برفک در نوزاد شود.

 

توصیه هایی برای پیشگیری

برای جلوگیری از بازگشت مجدد عفونت، تحریکات نواحی تناسلی را به حداقل برسانید و مراقب حفظ تعادل طبیعی محیط میکروبی واژن خود باشید. می توانید برای جلوگیری توصیه های زیر را دنبال کنید:

* خودتان را از جلو به عقب بشوئید.

لباس هایِ زیر گشاد، جاذب رطوبت و نخی بپوشید.

* لباس زیرِ خیس را فورا عوض کنید.

* از گذراندن زمان های طولانی در وان یا حمام گرم خودداری کنید.

* از مصرف صابون های عطری در نواحی ژنیتال خود خودداری کنید.

* از استفاده از دوش واژینال پرهیز کنید.

* مکمل های پروبیوتیک میل کنید.

 

این مقاله صرفا جهت افزایش اطلاعات عمومی است. به غیر از مقاله درج شده هیچگونه مشاوره ای در خصوص این مطلب ارائه نمی شود.
اویرو هیچ مسئولیتی در خصوص مصرف خودسرانه داروهای درج شده  در این مقاله و بدون تجویز پزشک را ندارد.
1
دیدگاه‌های نوشته
Subscribe
Notify of
1 دیدگاه
Inline Feedbacks
دیدن تمام نظرات
ملایجردی
تیر 27, 1401 05:36

اگر قاعدگی هفته به هفته تاخیر بیفتد.باید چیکار کنیم.اما وقت پیروئید علائم عفونت دارم

1
0
- سوال دارم! میخوام نظر بدم! (کلیک) x