ترمیم سوختگی با کرم سیلور سولفادیازین (سیلوادین)

در بسیاری از مواقع، پزشکان برای درمان و جلوگیری از پیشروی و ایجاد عفونت ناشی از سوختگی، کرم سیلور سولفادیازین (با نام تجاری سیلوادین) تجویز می کنند.

استفاده از کرم سیلور سولفادیازین از زمان های بسیار قدیم رواج داشته است. در حال حاضر کرم سیلور سولفادیازین یکی از شایع ترین داروهای موضعی برای پانسمان سوختگی، بخصوص سوختگی های درجه دو و سه محسوب می شود.

کرم سیلور سولفادیازین در دسته سولفونامیدها قرار می گیرد. گرچه مکانیسم دقیق اثربخشی این دارو بطور دقیق مشخص نیست اما سیلور سولفادیازین، برخلاف سایر داروهای این دسته (دسته سولفونامیدها) خواص ضد عفونی کنندگی خود را با مهار سنتز اسید فولیک اعمال نمی کند، بلکه با آسیب وارد کردن به غشا و دیواره ی سلولی، با عوامل عفونی مبارزه می کند و بدین ترتیب بستر مناسبی را برای سرکوب رشد باکتری ها فراهم می آورد.

اگر هنگام ایجاد یک زخم یا سوختگی، از کرم سیلور سولفادیازین (مطابق با دستورالعمل صحیح) استفاده شود، علاوه بر جلوگیری از انتشار عفونت می توان مانع حمله ی عفونت به جریان خون شُد. (راه یافتن عفونت به جریان خون منجر به وضعیت مهلکی می شود که به آن سپسیس می گویند.)

 

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی می باشد.

تهیه ی این دارو صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها امکان پذیر است.

لازم به ذکر است به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ی دیگری ارائه نمی گردد.

 

روش مصرف صحیح کرم سیلور سولفادیازین (سیلوادین)

کرم سیلور سولفادیازین (سیلوادین) یک داروی موضعی با خواص ضد میکروبی بسیار قوی است. معمولا از این کرم برای درمان زخم های ناشی از سوختگی های درجه ی دو و سه استفاده می شود. البته ممکن است بنابر صلاحدید پزشک این دارو برای دیگر عفونت های پوستی نیز تجویز شود.

بهترین دستورالعمل توصیه شده جهت استفاده از کرم سیلور سولفادیازین به شرح زیر می باشد:

* پیش از مصرف کرم، ابتدا پوست ناحیه درگیر را تمیز کنید، بطوریکه پوسته های مرده کاملا برداشته شوند. (بدیهی است این کار می بایست با ملایمت انجام شود. هرگز خودتان به زور‌ هیچ پوسته ای را جدا نکنید و فقط پوسته های جدا شده را پاک کنید.)

* کرم سیلور سولفادیازین حتما می بایست با حفظ اصول استریل استفاده شود. توصیه می شود قبل از پخش کرم روی پوست ناحیه ی درگیر، دستکش استریل بپوشید.

* پوست ناحیه ی درگیر را با یک لایه ی ضخیم (تقریبا 3 سانتی متر) از کرم سیلوادین بپوشانید. در صورت تمایل بعد از استعمال کرم می توانید روی آن را با گاز استریل بپوشانید.

* بطور کلی، کرم سیلور سولفادیازین می بایست دو بار در روز استفاده شود. اما چنانچه کرم در اثر هر فعالیتی از روی پوست پاک شد، هر چه سریعتر آن را تمدید کنید.

* به منظور بهره مندی از حداکثر نتایج درمانی و جلوگیری از احتمال ایجاد عفونت، لازم است پوست ناحیه ی درگیر همواره پوشیده از کرم باشد.

* مصرف کرم سیلور سولفادیازین را تا زمان ترمیم کامل پوست (و یا تا زمانی که پزشک تجویز کرده است) ادامه دهید.

 

عوارض جانبی کرم سیلور سولفادیازین (سیلوادین)

عوارض جانبی وجود دارند که ممکن است در اثر استفاده از سیلوادین ایجاد شوند، شدت این عوارض ممکن است بسیار خفیف یا بسیار شدید باشد. اگر متوجه هر نشانه ی آزار دهنده ای شُدید که مستمر است، حتما پزشک را مطلع نمایید. ممکن است این دارو برای شما مناسب نباشد. موارد زیر از جمله شایع ترین عوارض جانبی ناشی از مصرف کرم سیلور سولفادیازین می باشند:

*  درد

* خارش پوست

* سوزش پوست در نواحی تحت درمان

* تغییر رنگ پوست

گرچه خیلی از افراد، بدون هیچ عارضه ای، از مزایای این دارو بهره می برند، اما تعداد کمی از افراد هم هستند که با مصرف این دارو دچار عوارض جانبی جدی می شوند. بنابراین در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض جانبی زیر در طول مصرف کرم سیلور سولفادیازین فورا با پزشک تماس بگیرید:

* خونریزی یا کبودی بدون علت خاص

* احساس خستگی بی دلیل

* احساس درد مفاصل

* تب

* گلو درد

* ضعف

* مشاهده خون در ادرار

* ایجاد بثورات پوستی

* زرد شدن چشم ها یا پوست

علاوه بر موارد فوق، برخی افراد با مصرف سیلوادین دچار لکوپنی می شوند – لکوپنی به معنای کاهش گلبول های سفید در جریان خون می باشد؛ البته لکوپنی ایجاد شده در اثر مصرف سیلوادین سبب افزایش ریسک ابتلا به عفونت نمی شود، حتی نتایج درمان را هم تحت تاثیر قرار نمی دهد.

 

اقدامات احتیاطی

در صورتی که به سیلور سولفادیازین یا هر یک از ترکیبات دیگر این دارو حساسیت دارید، این دارو انتخاب مناسبی برای شما نیست.

اگر به هر یک از آنتی بیوتیک های خانواده ی سولفونامیدها (مثلا سپترا، باکتریم، اریترومایسین و…) حساسیت دارید، بهتر است با مشورت پزشک به فکر گزینه های درمانی دیگر‌ باشید.

ممکن است کسانی که مبتلا به بیماری های خاص خونی، کبدی یا کلیوی هستند، مجاز به مصرف‌ سیلوادین نباشند. چون اختلال در هر کدام از این اندام ها، می تواند روی نحوه متابولیسم و حذف دارو از بدن اثر بگذارد. همین مسئله باعث می شود دارو در بدن تجمع پیدا کند. البته در نهایت مصرف یا عدم مصرف‌ دارو به صلاحدید پزشک شما بستگی دارد.

اگر باردار هستید، مطمئن شوید که پزشک‌ شما اطلاع دارد. چرا که مصرف سیلوادین در خانم هایی که در ماه های خاص بارداری هستن توصیه نمی شود. از نظر تئوری، داروهای خانواده سولفونامیدها می توانند باعث کرن‌ایکتروس در نوزاد شوند. (کرن‌ایکتروس به معنای آسیب دیدگی مغز در اثر بالا بودن سطح بیلی روبین است) به همین خاطر سیلوادین می بایست در خانم های باردار، حتما در صورت لزوم  با احتیاط مصرف شود.

به همین ترتیب، در صورتی که در دوران شیردهی بسر می‌برید، حتما پزشک را مطلع کنید. البته هنوز معلوم نیست که سیلوادین وارد شیر مادر می شود یا خیر. اما از آنجائیکه سولفونامیدها و مشتقات آنها احتمال دارد منجر به کرن‌ایکتروس بشنوند، بهتر است بین مصرف این دارو و شیر دادن به نوزاد یک کدام را‌ انتخاب کنید.

 

سایر اطلاعات

چنانچه از هر داروی‌ دیگری‌ استفاده می‌ کنید، اعم از‌ داروهای نسخه ای، غیر نسخه ای، گیاهی‌ یا حتی مولتی‌ ویتامین های خوراکی، حتما‌ به پزشک خود اطلاع دهید. برخی فرآورده های خاص، روی اثربخشی سیلوادین اثر می گذارند که‌ ممکن‌ است منجر به عوارض جانبی خطرناکی شوند.

 

** لطفا توجه کنید:

کرم سیلوادین فقط برای مصرف موضعی است. از مصرف خوراکی این دارو جدا خودداری کنید.

از به اشتراک گذاری (و حتی معرفی) داروهای مصرفی خود به دیگران جدا خودداری کنید.

مصرف کرم سیلوادین در کودکان ناقص، نوزادان و کودکان زیر 2 ماه ممنوع‌ می‌باشد.

مصرف‌ کرم سیلوادین را تا زمانی که پزشک تعیین نموده، ادامه دهید. هر زمان در طول مصرف دارو متوجه هرگونه عارضه ی جانبی‌ ناخواسته ای شدید، فورا پزشک را مطلع نمایید.

اگر‌ متوجه تشدید یا استمرار وضعیت پوست خود شدید حتما پزشک را مطلع نمایید.

 

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی می باشد.

تهیه ی این دارو صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها امکان پذیر است.

لازم به ذکر است به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ی دیگری ارائه نمی گردد.