0 محصولات
نمایش سبد خرید
تشخیص سالپنژیت (التهاب لوله های رحم)
سالپنژیت به التهاب لوله های رحمی، بخش مهمی از دستگاه تناسلی زنان، گفته می شود؛ علائم – علت – تشخیص و درمان آن را بخوانید.
سالپنژیت (Salpingitis) به التهاب لوله های فالوپ، که لوله های رحمی نیز گفته می شود، اشاره دارد. عفونت باکتریایی، رشد بیش از حد پوشش داخلی لوله فالوپ و ناهنجاری مادرزادی از جمله علت های سالپنژیت هستند. گاهی اوقات پزشکان سالپنژیت را نوعی بیماری التهابی لگن (PID) می دانند.
عدم درمان سالپنژیت می تواند منجر به ناباروری شود. گزینه های درمانی این وضعیت شامل جراحی ترمیمی و هورمون درمانی هستند.
لقاح آزمایشگاهی (IVF) نیز می تواند برای افراد مبتلا به سالپنژیت که می خواهند باردار شوند، یک گزینه باشد.
در این مقاله علت، علائم و درمان سالپنژیت مورد بررسی قرار می گیرد.
همچنین بخوانید:
سالپنژیت چیست؟
سالپنژیت التهاب یک یا هر دو لوله رحم، بخش مهمی از دستگاه تناسلی زنان، است. این لوله های باریک تخمدان ها را به رحم متصل می کنند. آنها مسیری را برای تخمک ها فراهم می کنند تا از تخمدان ها به رحم بروند.
سالپنژیت گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد اسکار دائمی در لوله های رحم شود. این اسکار باعث مسدود شدن مسیر ورود تخمک ها به رحم و به طور بالقوه ناباروری می شود.
همچنین بخوانید:
آناتومی دستگاه تناسلی زنان (کلیک)
علت سالپنژیت
سه علت احتمالی سالپنژیت عبارتند از:
- عفونت: عفونت کلامیدیا گاهی باعث ایجاد سالپنژیت می شود. کلامیدیا یک باکتری مقاربتی است که معمولا باعث بیماری التهابی لگن (PID) می شود. محققان دریافتند که برخی از افراد مبتلا به سالپنژیت دارای بقایای باکتری کلامیدیا در لوله فالوپ آسیب دیده هستند.
- رشد بیش از حد پوشش: برخی از موارد سالپنژیت به علت رشد بیش از حد بافت لایه داخلی لوله فالوپ رخ می دهند. این بافت اضافی می تواند باعث رشد کیست، فیبروم و ضخیم شدن لوله فالوپ شود.
- ناهنجاری مادرزادی: طبق این نظریه غددی که بطور نادرست در لوله های فالوپ در طول رشد تشکیل می شوند، می توانند باعث سالپنژیت شوند. با این حال بیشتر شواهد به دو دلیل احتمالی اول اشاره می کنند.
همچنین بخوانید:
همه چیز درباره کلامیدیا (کلیک)
علائم سالپنژیت
ممکن است در مراحل اولیه سالپنژیت، فرد علائمی را تجربه نکند. گاهی اوقات، حتی در موارد شدید نیز ممکن است هیچ علامتی ایجاد نشود و فرد از ابتلا به این عارضه بی خبر باشد.
ممکن است در هنگام انجام تحقیقات ناباروری یا در صورت داشتن حاملگی خارج از رحم، سالپنژیت مشخص شود.
با این حال ممکن است فرد مبتلا به سالپنژیت علائم زیر را نیز تجربه کند:
- درد زیر شکم در یک یا هر دو طرف
- درد بالای شکم
- تهوع و استفراغ
- خونریزی نامنظم واژن
- تب
- درد در هنگام مقاربت
- ادرار دردناک
همچنین بخوانید:
تشخیص سالپنژیت
برای تشخیص سالپنژیت، پزشکان سوالاتی در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد می پرسند. آنها همچنین ناحیه لگن را از نظر فیزیکی برای بررسی حساسیت یا یافته های غیر طبیعی بررسی می کنند.
اگر پزشک مشکوک به سالپنژیت باشد، چندین آزمایش را برای تایید تشخیص تجویز می کند. این آزمایشات عبارتند از:
- هیستروسالپنگوگرافی (HSG): این روش که شامل استفاده از اشعه ایکس است، انسداد رحم و لوله های فالوپ را بررسی می کند.
- لاپاراسکوپی: این یک روش جراحی و شامل ایجاد برش های کوتاه در شکم است. پزشک با این روش می تواند با یک دوربین کوچک دارای نور، داخل رحم و لوله های فالوپ را بررسی کند.
- نمونه بافت: در طول لاپاراسکوپی، پزشک می تواند نمونه بافت کوچکی را برای مشاهده زیر میکروسکوپ نیز خارج کند.
همچنین بخوانید:
سالپنژیت و حاملگی خارج از رحم
حاملگی خارج از رحم، که در آن جنین در خارج از رحم شروع به رشد می کند، یک نگرانی مهم در ارتباط با سالپنژیت است. این یک وضعیت بسیار خطرناک برای خانم باردار است و نیاز به درمان فوری دارد.
همانطور که بالاتر گفته شد، سالپنژیت باعث ایجاد التهاب و بافت اسکار در لوله های فالوپ می شود. به همین دلیل اغلب این بیماری، مانع از حرکت تخمک به رحم می شود. در نتیجه خطر کاشت تخمک بارور شده در خارج از رحم و حاملگی خارج رحمی افزیش می یابد.
یک مطالعه که اخیرا در مورد حاملگی های خارج از رحم انجام شد، نشان داد که سالپنژیت مزمن در 44% موارد وجود دارد. سالپنژیت حاد نیز در 23% موارد وجود داشت.
همچنین بخوانید:
درمان سالپنژیت
درمان سالپنژیت بستگی به شدت بیماری و علت اصلی آن دارد.
آنتی بیوتیک ها درمان اولیه سالپنژیت ناشی از عفونت باکتریایی هستند.
داروهای ضد درد نیز می توانند به افراد دارای درد شدید ناشی از سالپنژیت، کمک کنند.
گاهی اوقات هورمون درمانی با استفاده از آنالوگ های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH-a) در کاهش التهاب در لوله های فالوپ موثر واقع می شود. این درمان به ویژه زمانی مفید است که فرد مبتلا به اندومتریوز باشد.
IVF نیز می تواند یک گزینه موثر برای افراد مبتلا به سالپنژیتی باشد، که می خواهند باردار شوند. میزان موفقیت تولد زنده با IVF حدود 80% است.
جراحی ترمیمی لوله فالوپ گزینه دیگری است که میزان موفقیت تولد زنده توسط این روش نیز حدود 68% است.
همچنین بخوانید:
چشم انداز
درمان زودهنگام سالپنژیت از اسکار شدید جلوگیری کرده و باعث کاهش خطر عوارض می شود. با این حال عدم درمان و پیشرفت سالپنژیت می تواند باعث ایجاد جای زخم و انسداد همیشگی لوله های فالوپ و ناباروری شود.
همچنین بخوانید:
خلاصه
سالپنژیت به التهاب لوله های رحم گفته می شود. این وضعیت بدون درمان می تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای باروری شود.
عفونت باکتریایی، رشد بیش از حد پوشش داخلی لوله فالوپ یا ناهنجاری مادرزادی در طول رشد از علت های بیماری سالپنژیت هستند.
برخی از افراد دارای این وضعیت بدون علامت هستند و تنها طی بررسی های ناباروری متوجه سالپنژیت می شوند. برخی دیگر ممکن است علائمی مانند درد زیر شکم، حالت تهوع و تب را تجربه کنند.
سالپنژیت خانم ها را در معرض خطر بیشتری برای بارداری خارج از رحم قرار می دهد.
آنتی بیوتیک، جراحی ترمیمی یا IVF از گزینه های درمان و مدیریت آن هستند. در برخی موارد، هورمون درمانی نیز می تواند به کاهش التهاب در لوله های فالوپ کمک کند.
بسیاری از خانم های مبتلا به سالپنژیت با دریافت درمان مناسب، بهبود یافته و می توانند باردار شوند.
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.
0