مقایسه داکسی سایکلین با تتراسایکلین: تفاوت آنها در چیست؟

معرفی داکسی سایکلین و تتراسایکلین

داکسی سایکلین یک آنتی بیوتیک سنتتیک (ساخت دست انسان) است که از تتراسایکلین مشتق می شود. داکسی سایکلین برای درمان انواع مختلفی از عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله عفونت های دستگاه تنفسی به دلیل هموفیلوس آنفلونزا، استرپتوکوک نومونیا، یا مایکوپلاسما پنومونیه؛ اورتریت غیر گونوکوکی ناشی از اوره پلاسما؛ تب منقوط کوه های راکی؛ حصبه؛ سرطان خون؛ وبا؛ تب مالت؛ سیاه زخم؛ سفلیس؛ آکنه؛ و بیماری پریودنتال.

جهت آشنایی بیشتر با داکسی سایکلین می توانید به مقاله درمان جوش با داکسی سایکلین مراجعه کنید.

 

تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است، یعنی قادر به مقابله با بسیاری از انواع باکتری های مختلف است. تتراسایکلین با جلوگیری از ساخت پروتئین های لازم برای ادامه ی حیات باکتری ها، مانع رشد و تکثیر آنها می شود. تتراسایکلین برای مقابله علیه هموفیلیس آنفولانزا، استرپتوکوک نومونیا، مایکوپلاسما پنومونیه، کلامیدیوفیلا پسی‌تاسی، کلامیدیا تراکوماتیس، نایسریا گونوره آ و بسیاری دیگر از عفونت ها موثر است. از تتراسایکلین برای درمان عفونت های دستگاه تنفسی، مجاری ادراری، پوست، التهاب مجاری ادراری، حصبه، تب منقوط کوه های راکی، برخی از بیماری های مقاربتی خاص، آکنه، وبا و H پیلوری نیز استفاده می شود.

جهت آشنایی بیشتر با تتراسایکلین می توانید به مقاله درمان جوش با تتراسایکلین مراجعه کنید.

 

مقایسه عوارض جانبی داکسی سایکلین و تتراسایکلین

داکسی سایکلین

بطور کلی بدن به خوبی داکسی سایکلین را تحمل می کند. رایج ترین عوارض جانبی داکسی سایکلین عبارتند از:

• اسهال یا شل شدن مدفوع
• حالت تهوع
• شکم درد
• استفراغ

داروهای متعلق به خانواده تتراسایکلین ها، از جمله داکسی سایکلین، ممکن است باعث تغییر رنگ دندان ها در کودکان زیر 8 سال شوند. بعلاوه ممکن است در اثر مصرف داکسی سایکلین تحمل پوست نسبت به آفتاب به شدت کم شود و پوست دچار آفتاب سوختگی بیش از حد شود. بنابراین در طول درمان این دارو از قرار گرفتن در برابر تابش نور آفتاب تا حد ممکن خودداری کنید.

 

تتراسایکلین

بطور کلی بدن به خوبی تتراسایکلین را تحمل می کند. رایج ترین عوارض جانبی تتراسایکلین عبارتند از:

• اسهال یا شل شدن مدفوع
• حالت تهوع
• شکم درد
• استفراغ
• ایجاد بثورات پوستی
• سردرد
• سرگیجه

تتراسایکلین ممکن است باعث تغییر رنگ دندان ها در کودکان زیر 8 سال شود. بعلاوه ممکن است در اثر مصرف تتراسایکلین تحمل پوست نسبت به آفتاب به شدت کم شود و پوست دچار آفتاب سوختگی بیش از حد شود. بنابراین در طول درمان این دارو از قرار گرفتن در برابر تابش نور آفتاب تا حد ممکن خودداری کنید.

 

مقایسه مقدار مصرف داکسی سایکلین و تتراسایکلین

داکسی سایکلین

معمولا مواد غذایی نمی توانند میزان جذب داکسی سایکلین را به میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهند. بنابراین می توانید این دارو را همراه با وعده های غذایی نیز مصرف نمایید.

برای بیشتر عفونت ها، داکسی سایکلین، روزی یک تا دو مرتبه به مدت یک هفته تا 14 روز مصرف می شود.

برای عفونت های بزرگسالان، دوز معمول داکسی سایکلین 200 میلی گرم در روز اول درمان (100 میلی گرم هر 12 ساعت) و بعد از آن روزانه 100 تا 200 میلی گرم در دوزهای واحد یا منقسم دوبار در روز می باشد.

 

تتراسایکلین

مواد غذایی یا لبنیات، جذب تتراسایکلین را کاهش می دهند. بنابراین تتراسایکلین می بایست حداقل 2 ساعت قبل یا بعد از غذا مصرف شود.

در بیشتر عفونت ها، تتراسایکلین دو تا چهار مرتبه در روز به مدت 7 تا 14 روز مصرف می شود.

دوز معمول مصرف تتراسایکلین برای بزرگسالان 1 تا 2 گرم در روز طی 2 یا چهار واحد منقسم می باشد.

 

 

مقایسه تداخلات دارویی داکسی سایکلین و تتراسایکلین

داکسی سایکلین

توصیه می شود داکسی سایکلین بطور همزمان با آنتی اسیدهای بر پایه آلومینیوم، منیزیم، یا کلسیم مصرف نشود. چراکه این ترکیبات داخل روده به داکسی سایکلین می چسبند و مانع جذب دارو می شوند. به همین ترتیب داکسی سایکلین نمی بایست با مواد معدنی (مثل کلسیم یا آهن) یا همراه با بیسموت ساب سالیسیلات مصرف شود.

ممکن است داکسی سایکلین اثرات وارفارین را تشدید کند و باعث شود خون بیش از حد رقیق شود، این امر می تواند منجر به خونریزی شدید شود. بنابراین در صورتی که وارفارین مصرف می کنید، بهتر است دوز مصرفی دارو تحت نظر پزشک کاهش یابد. ممکن است فنی توئین، کاربامازپین و باربیتورات ها (مثل فنوباربیتال) متابولیسم (فرآیند تخریب) داکسی سایکلین را تقویت کنند، در چنین حالتی اثربخشی داکسی سایکلین احتمالا کاهش می یابد.

داکسی سایکلین ممکن است با عملکرد پنی سیلین ها تداخل ایجاد کند، بنابراین نمی بایست با پنی سیلین ها ترکیب شود. داکسی سایکلین ممکن است اثربخشی داروهای ضدبارداری خوراکی را نیز کاهش دهد. ترکیب شدن داکسی سایکلین و متوکسی فلوران احتمال دارد عملکرد کلیه را کم کند.

 

تتراسایکلین

از آنجائیکه داروهای باکتریواستاتیک (مهار کننده باکتری) مثل تتراسایکلین ممکن است با داروهای باکتری سیدال (باکتری کش) از جمله پنی سیلین تداخل ایجاد کنند، توصیه می شود از مصرف همزمان تتراسایکلین و پنی سیلین خودداری شود.

از آنجائیکه نشان داده شده تتراسایکلین باعث کاهش فعالیت پروترومبین پلاسما می شود، در بیماران تحت درمان داروهای ضد انعقاد خون، در صورت نیاز می بایست دوز داروهای ضد انعقاد خون مجددا زیر نظر پزشک تنظیم شود.

جذب تتراسایکلین توسط آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم، کلسیم یا منیزیم و ترکیبات حاوی آهن مختل می شود. استفاده همزمان از تتراسایکلین و داروهای ضدبارداری خوراکی ممکن است اثرات داروهای ضد بارداری خوراکی را کاهش دهد.

براساس گزارشات، استفاده همزمان تتراسایکلین و متوکسی فلوران منجر به مسمومیت کشنده کلیوی می شود.

 

مقایسه ایمنی مصرف داکسی سایکلین و تتراسایکلین در طول دوران بارداری و شیردهی

داکسی سایکلین

آنتی بیوتیک های خانواده تتراسایکلین ها، از جمله تتراسایکلین و داکسی سایکلین، می توانند اثرات سمی روی رشد استخوان جنین بگذارند. بنابراین، مصرف تتراسایکلین/داکسی سایکلین در طول دوران بارداری توصیه نمی شود. مگر اینکه آنتی بیوتیک مناسب دیگری وجود نداشته باشد.

داکسی سایکلین می تواند وارد شیر مادر شود اما مشخص نیست چه میزانی از آن جذب بدن نوزاد شیرخوار می شود. از آنجائیکه تتراسایکلین ها می توانند باعث اثرات سمی روی استخوان شوند، مصرف تتراسایکلین توسط مادران شیرده نگران کننده است. به همین خاطر پزشک توصیه می کند یا در طول مصرف داکسی سایکلین، شیردهی به نوزاد متوقف شود یا آنتی بیوتیک مشابه دیگری تجویز می کند. 

 

تتراسایکلین

تتراسایکلین وارد شیرمادر می شود. از آنجائیکه تتراسایکلین می تواند رشد استخوان های نوزادان را مختل کند، مادران شیرده نمی بایست تتراسایکلین مصرف کنند.

 

جمع بندی

• داکسی سایکلین و تتراسایکلین آنتی بیوتیک هایی هستند که برای انواع مختلفی از عفونت ها، از جمله عفونت های دستگاه تنفسی ناشی از هموفیلوس آنفلوانزا، استرپتوکوک نومونیا، یا مایکوپلاسما پنومونیه تجویز می شوند.
• عوارض جانبی مشترک داکسی سایکلین و تتراسایکلین عبارتند از اسهال، شل شدگی مدفوع، حالت تهوع، شکم درد، استفراغ، تغییر رنگ دندان ها در کودکان زیر 8 سال، و آفتاب سوختگی بیش از حد معمول (فتوسنسیویتی).
• عوارض جانبی مختص به تتراسایکلین که با داکسی سایکلین متفاوت است عبارتند از راش های پوستی، سر درد و سرگیجه.

 

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی افراد بخصوص مصرف کنندگان داروهای فوق می باشد.

تهیه ی تمام داروها صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه ها امکان پذیر است. 

(جهت اطلاعات بیشتر با اطلاعات دارویی به شماره ۱۴۹۰ تماس بگیرید.)

اویرو هیچگونه مسئولیتی در قبال مصرف خودسرانه این دارو نداشته و به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ای ارائه نمی گردد.