تاثیر دویدن روی افسردگی

درمان های متفاوتی برای افسردگی وجود دارد؛ در این مقاله به بررسی تاثیر دویدن روی کاهش افسردگی و مقایسه آن با داروهای ضد افسردگی می پردازیم.

 

• محققان آمستردام مطالعه ای انجام دادند تا ببینند آیا دویدن می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی برای درمان علائم افسردگی و اضطراب مفید باشد.
• محققان دریافتند که هر دو گروه بهبودهای مشابهی را در علائم افسردگی خود تجربه کردند.
• با این حال گروهی که دویدن را به عنوان روش درمانی انتخاب کرده بودند، بهبودهایی را در سلامت جسمانی مشاهده کردند، در حالیکه شرکت کنندگان مصرف کننده داروهای ضد افسردگی، از سلامت جسمانی پایین تری برخوردار بودند.

افراد بسیاری دارای افسردگی هستند. گاهی اوقات این افسردگی وضعیتی یا خفیف است و نیازی به درمان ندارد. با این حال برای دیگر افراد این افسردگی تا حد شدیدتر است.

برای افراد مبتلا به افسردگی بالینی، روش هایی چون روان درمانی و/یا داروهای خاص مناسب هستند.

 

همچنین بخوانید:

علت افسردگی موقعیتی (کلیک)

 

با توجه به اعلام اتحاد ملی برای بیماری های روانی، 8.3% از افراد بزرگسالان در ایالات متحده آمریکا هر سال یک دوره افسردگی اساسی را تجربه می کنند. علاوه بر این، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) گزارش می دهد که 13.2% از بزرگسالان یک داروی ضد افسردگی مصرف می کنند.

از آنجایی که افسردگی بسیار شایع است، دانشمندان علاقه مند به ارائه روش های جدید و بهبود درمان های قبلی هستند. محققان در آمستردام به بررسی تاثیر دویدن روی افسردگی پرداختند و تمایل داشتند ارزیابی کنند که آیا دویدن به اندازه مصرف یک داروی ضد افسردگی مفید است یا خیر.

برای انجام این کار، محققان بیش از 100 نفر را برای شرکت در مطالعه ای انتخاب کردند تا اثرات دویدن و داروهای ضد افسردگی را بر بهبود علائم افسردگی و اضطراب مقایسه کنند. هر گروه برای 16 هفته در دویدن درمانی یا مصرف یک داروی ضد افسردگی شرکت کردند.

پس از 16 هفته، محققان دریافتند که هر دو گروه بهبودهای مشابهی در علائم خود تجربه کردند.

این یافته ها در کنگره ECNP در بارسلون اسپانیا ارائه و در مجله اختلالات عاطفی منتشر شد.

 

همچنین بخوانید:

درمان اختلال افسردگی ماژور (کلیک)

 

افراد مبتلا به افسردگی دویدن را به جای مصرف داروهای ضد افسردگی انتخاب می کنند

محققان 141 شرکت کننده دارای افسردگی یا اختلال اضطراب را انتخاب کردند. شرکت کنندگان دارای دو گزینه انتخابی بودند: 1. مصرف یک داروی ضد افسردگی (SSRI ها اسیتالوپرام یا سرترالین) 2. دو تا 3 بار دویدن در هفته.

شرکت کنندگان برای ارزیابی وضعیت روانی خود باید با ارائه نمونه خون، ارزیابی روانپزشکی و ارزیابی کامل خود موافقت می کردند. میانگین سنی شرکت کنندگان 38.2 سال و 58.2% از گروه خانم بودند.

اکثر شرکت کنندگان دویدن را انتخاب کردند و اگر شرکت کننده ترجیح خاصی نداشت، محققان خود آنها را به گروه 1 یا 2 اختصاص می دادند. به طور کلی گروه دویدن درمانی 96 شرکت کننده و گروه مصرف داروی ضد افسردگی 45 شرکت کننده داشت.

شرکت کنندگان گروه دویدن باید دو یا سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه می دویدند. محققان از شرکت کنندگان انتظار داشتند که حداقل 70% از جلسات خود را تکمیل کنند و در طول جلسات دویدن از مانیتور ضربان قلب استفاده کنند تا بتوانند سطح مشارکت و سایر داده ها را پیگیری کنند.

محققان اسیتالوپرام (Lexapro) را برای گروه ضد افسردگی تجویز کردند، اما اگر آن را بی‌ اثر می‌ دانستند یا شرکت‌ کنندگان نمی توانستند آن را به خوبی تحمل کنند، به سرترالین (Zoloft) روی می‌ آوردند.

 

همچنین بخوانید:

قرص سرترالین (کلیک)

 

افزایش اندورفین با فعالیت بدنی

افسردگی و اضطراب هر دو از مشکلات رایج سلامت روان هستند که علاوه بر تاثیر بر سلامت روان می‌ توانند سلامت جسمانی را نیز تحت تاثیر قرار دهند.

برخی از مشکلات سلامت جسمانی مرتبط با افسردگی عبارتند از:

• درد مزمن مفاصل
• اختلال خواب
• مشکلات گوارشی
• تغییر فعالیت روانی حرکتی

علاوه بر این طبق گزارش انجمن قلب آمریکا، با گذشت زمان افسردگی مزمن به دلیل بالا بردن سطوح کورتیزول می تواند منجر به بیماری قلبی شود.

به دلیل تاثیرات افسردگی بر سلامت روان و جسم، درمان مداوم افسردگی دارای اهمیت بالایی است. بسیاری از پزشکان داروهایی از کلاس‌ های ضد افسردگی مانند مهارکننده‌ های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارکننده‌ های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) و ضد افسردگی‌ های سه حلقه‌ ای را تجویز می‌ کنند.

درمان افسردگی با دارو تنها گزینه موجود نیست. افزایش فعالیت بدنی با افزایش اندورفین (ماده شیمیایی تولید شده توسط بدن که خلق و خو را افزایش می دهد) می تواند مفید باشد.

با توجه به درمان دارویی افسردگی و این واقعیت که فعالیت بدنی باعث افزایش اندورفین می شود، محققان در مطالعه حاضر می خواستند بررسی کنند که آیا دویدن درمانی می تواند به اندازه استفاده از یک داروی ضد افسردگی مفید باشد.

 

همچنین بخوانید:

تفاوت بین SSRIs و SNRIs (کلیک)

 

کاهش علائم افسردگی با دویدن

در حالی که بیشتر شرکت‌ کنندگان دویدن را انتخاب کردند، در کل پایبندی این گروه به برنامه درمانی کمتر بود. از شرکت کنندگان، 82.2% از افراد گروه مصرف داروی ضد افسردگی به پروتکل دارویی پایبند بودند، در حالیکه تنها 52.1 % از افراد در گروه دویدن حداقل جلسات ورزشی مورد نیاز را تکمیل کردند.

صرف نظر از اینکه افراد در کدام گروه درمانی شرکت کردند، به طور کلی هر دو گروه بهبودی را در سلامت روان خود مشاهده کردند.

محققان برای مقایسه، علائم افسردگی شرکت‌ کنندگان در ابتدای مطالعه را با پایان بررسی کردند. 43.3% از گروه دویدن و 44.8% از گروه مصرف داروی ضد افسردگی، کاهش در علائم افسردگی را تجربه کردند.

شرکت کنندگان در گروه مصرف داروی ضد افسردگی نسبت به افراد گروه دویدن بهبودی سریعتری را تجربه کنند، اما نتیجه نهایی در پایان مطالعه 16 هفته ای تقریبا یکسان بود.

در حالیکه هر دو برنامه درمانی از نظر بهبود و کاهش علائم افسردگی تقریبا یکسان بودند، افراد گروه دویدن بهبودی سلامت جسمانی را تجربه کردند که گروه دیگر فاقد آن بودند.

محققان برای شرکت کنندگان در گروه دویدن کاهش وزن، بهبود عملکرد ریه، کاهش فشار خون و کاهش ضربان قلب را گزارش کردند. از طرفی گروه مصرف کنندگان داروهای ضد افسردگی دچار افزایش وزن و افزایش فشار خون شدند.

به گفته نویسندگان، این مطالعه اهمیت ورزش را در جمعیت افسرده و مضطرب و احتیاط در مصرف داروهای ضد افسردگی در بیماران ناسالم نشان می دهد.

 

همچنین بخوانید:

داروهای موثر در درمان افسردگی (کلیک)

 

چرا ممکن است دویدن برای همه موثر نباشد

دکتر دیوید مریل، روانپزشک سالمندان و مدیر مرکز سلامت مغز مؤسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، که در تحقیق فعلی شرکت نداشت، در مورد این مطالعه توضیحات زیر را بیان کرد.

دکتر مریل قبل از توضیح اینکه چگونه داروهای ضد افسردگی و دویدن می توانند بر مغز تاثیر بگذارند اینگونه شروع کرد که این یک مطالعه مهم است.

هم داروهای ضد افسردگی و هم دویدن باعث افزایش فاکتور نورون‌ زایی مشتق‌ شده از مغز (BDNF) می شوند. BDNF یک مولکول مهم افزایش دهنده انعطاف پذیری عصبی است که در حفظ خلق و خوی طبیعی مهم است.

BDNF مانند رشد معجزه آسا برای مغز است. این یکی از دلایلی است که چرا حرکت منظم فیزیکی برای سلامت مغز بسیار مهم است.

حالت های افسردگی باعث کاهش سطح BDNF شده در حالیکه دارو یا ورزش می توانند به اصلاح آن کمک کنند. به گفته دکتر مریل در حالت ایده آل، بیماران می توانند ترکیبی را برای بهره گیری از مزایای هم افزایی امتحان کنند.

دکتر مریل همچنین ضمن توضیح یافته‌ های مطالعه بیان کرد که آرزو می‌ کند افراد بیشتری به پروتکل دویدن پایبند بودند.

 

همچنین بخوانید:

کاهش استرس با ورزش (کلیک)

 

هیچ رویکرد «یک اندازه مناسب برای همه» برای درمان افسردگی وجود ندارد

دکتر رایان سلطان، روانپزشک، درمانگر و استاد دانشگاه کلمبیا در نیویورک که در این مطالعه شرکت نداشت بیان می کند:

موضوع درمان افسردگی همیشه در خط مقدم بحث های روانپزشکی بوده است و این مطالعه جدید بینش های جالبی را در مورد تاثیر مقایسه ای دویدن و داروهای ضد افسردگی در درمان این بیماری ارائه می دهد.

در حالی که دکتر سلطان این مطالعه را جذاب می‌ دانست، اما خاطر نشان کرد که هیچ «رویکرد یکسانی برای همه» برای درمان افسردگی وجود ندارد.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.