0 محصولات
نمایش سبد خرید
گلوسکتومی برای درمان سرطان زبان
گلوسکتومی عمل جراحی برای برداشتن بخشی یا تمام قسمت زبان و معمولا جهت درمان سرطان زبان است؛ انواع و عوارض این روش را بخوانید.
گلوسکتومی (Glossectomy) عمل جراحی برای برداشتن جزئی و کلی زبان است. معمولا گلوسکتومی با هدف درمان سرطان زبان انجام می شود. این روش باید تحت بیهوشی عمومی انجام شود و احتمالا بهبودی آن در بیمارستان صورت می گیرد.
وسعت جراحی گلوسکتومی به اندازه و مرحله تومور بستگی دارد. پس از گلوسکتومی پزشک می تواند جراحی ترمیمی را برای کمک به بازگرداندن ظاهر نواحی آسیب دیده انجام دهد.
گلوسکتومی روی توانایی خوردن و صحبت کردن افراد تاثیر گذار است. برای بازگرداندن این عملکردها باید گفتار درمانی، گاهی اوقات همراه با سایر درمان ها، انجام شود.
این مقاله عمل جراحی گلوسکتومی، انواع و عوارض آن را مورد بررسی قرار می دهد. همچنین توضیح می دهد که قبل، در طول و بعد از عمل چه اتفاقی می افتد.
همچنین بخوانید:
طول عمر بیماران سرطان زبان (کلیک)
گلوسکتومی چیست؟
گلوسکتومی به گروهی از روش های جراحی گفته می شود که در آن جراح بخشی یا تمام زبان را خارج می کند. پزشکان معمولا عمل جراحی گلوسکتومی در جهت برداشتن تومورهای بدخیم یا پیش بدخیم (سرطانی) زبان توصیه می کنند. در برخی موارد نیز برای درمان ماکروگلوسیا (بزرگ شدن زبان) و آپنه انسدادی خواب در نظر گرفته می شود.
وسعت جراحی به بزرگی تومور و پیشرفته بودن آن بستگی دارد.
همچنین بخوانید:
انواع گلوسکتومی عبارتند از:
گلوسکتومی جزئی
جراح می تواند گلوسکتومی جزئی را برای برداشتن تومور کوچک زبان انجام دهد. در این روش بخش کوچکی از زبان خارج می شود. ناحیه آسیب دیده ممکن است خود به خود بهبود یابد یا به بازسازی جزئی نیاز داشته باشد.
گلوسکتومی ساب توتال
تومورهای بزرگتر زبان به گلوسکتومی ساب توتال، که در آن جراح بخش قابل توجهی از زبان را خارج می کند، نیاز دارند.
ممکن است برای بهینه سازی توانایی فرد برای بلع و صحبت کردن بعد از جراحی به بازسازی نیاز باشد.
گلوسکتومی کامل
در صورت وجود تومور پیشرفته در زبان، جراح کل زبان را خارج می کند. اگر سرطان به ساختارهای اطراف گسترش یافته باشد به جراحی بیشتری نیاز است، برای نمونه لارنژکتومی برای سرطانی که بر حنجره (جعبه صدا) تأثیر گذاشته است.
قبل از عمل جراحی گلوسکتومی
قبل از گلوسکتومی، پزشکان معاینات و آزمایشاتی را برای تعیین اینکه آیا فرد شرایط مناسب و مکفی برای انجام عمل جراحی دارد را انجام می دهند.
این آزمایشات شامل معاینه فیزیکی و سایر تست های زیر است:
- ارزیابی تغذیه ای
- معاینه دندانپزشکی
- شمارش کامل خون
- تست های عملکرد قلب و ریه
- تست لخته شدن خون و عملکرد کبد
همچنین پزشک باید سابقه پزشکی فرد را ارزیابی کند و در مورد درمان های گذشته وی سؤالاتی بپرسد. به این ترتیب پزشک می تواند این روش را تا حد امکان ایمن و موثر برنامه ریزی کنند.
تعیین قبلی وسعت تومور و ایجاد یک طرح راه هوایی، نیز حیاتی است. دانستن این اطلاعات می تواند به پزشکان در برنامه ریزی یا تنظیم جراحی بر اساس آن کمک کند.
پزشک تومور و ساختارهای مجاور از جمله حنجره، کام نرم و کف دهان را بررسی می کند. تکنیک های تصویربرداری مانند لارنگوسکوپی انعطاف پذیر به ارزیابی اینکه آیا تومور به نواحی فراتر از زبان گسترش یافته است یا خیر کمک می کنند.
طرح های راه هوایی نیز به ارزیابی نیاز به لوله گذاری بینی و مسدود یا عدم انسداد لوله تنفسی ناحیه ای که جراحی می شود، کمک می کند.
در نهایت پزشک به فرد می گوید که چه چیزی را در روز انتظار داشته باشد و چگونه خود را آماده کند.
همچنین بخوانید:
در طول روند گلوسکتومی
بیمار قبل از شروع جراحی، عمل بیهوشی عمومی دریافت می کند.
بسته به اندازه، محل و پیشرفت تومور، جراحان می توانند از روش های زیر استفاده کنند:
- گلوسکتومی از طریق دهان: جراح تومور را در صورتی که کوچک یا کم عمق باشد از طریق دهان خارج می کند. ممکن است در نهایت محل برش را بخیه بسته بزنند یا بگذارند تا به طور طبیعی بهبود یابد. برای برش های بزرگتر، ممکن است از فلپ برای بازسازی ناحیه استفاده شود. این روش شامل برداشتن بافت از قسمت دیگر بدن و اتصال آن به زبان است.
- مندیبولوتومی (mandibulotomy) با شکاف لب: برای این روش، جراحان بخشی یا تمام استخوان فک پایین را بر می دارند و برشی را روی لب ها ایجاد می کند تا زبان قابل دسترس باشد. به این ترتیب امکان دسترسی برای برداشتن تومور و احتمالا غدد لنفاوی گردن فراهم می شود. قبل از بستن زخم ها، معمولا جراح زبان را با فلپ ها و پیوندهای استخوانی از سایر نواحی بدن بازسازی می کند.
- کشش ترانس سرویکال: جراح می تواند تومورهای زبان را با ایجاد سوراخی در گردن، جهت دسترسی به آن ناحیه، بردارند. سپس باید بازسازی بافت نرم را انجام دهد.
همچنین بخوانید:
سرطان دهان و اشکال مختلف آن (کلیک)
پس از عمل گلوسکتومی
پس از گلوسکتومی باید در گردن یا حفره بینی لوله تنفسی و همچنین لوله هایی برای تغذیه و تخلیه مایع قرار داده شود.
معمولاً فرد تا چند روز پس از جراحی قادر به غذا خوردن نیست. تیم مراقبت های بهداشتی مسئول مراقبت از افراد باید توصیه هایی در مورد نحوه دریافت تغذیه کافی و هرگونه تغییر رژیم غذایی در این مدت ارائه دهد.
بسته به وسعت جراحی، برخی افراد در صحبت کردن و بلع دچار مشکل می شوند. برخی از افراد به توانبخشی یا اقدامات بیشتری نیاز خواهند داشت.
عوارض گلوسکتومی
عوارض گلوسکتومی مشابه اکثر روش های جراحی سر و گردن و برخی موارد خاص تر است.
خطرات و عوارض گلوسکتومی عبارتند از:
- خونریزی
- درد
- تورم
- آسیب به بافت های مجاور
- آبریزش دهان
- مشکل در بلع
- مشکل در جویدن
- مشکل در صحبت کردن
- ایجاد تغییرات در احساس زبان
- تغییر در ظاهر لب ها
- فیستول های دهان (روزنه هایی که می تواند منجر به عفونت شود)
- زخم های مزمنی که نیاز به زمان زیاد برای بهبودی دارند
- جای زخم
- لنف ادم
- آسیب عصبی
- کاهش وزن
همچنین بخوانید:
ریکاوری گلوسکتومی
جزئیات در مورد مرحله ریکاوری به شرح زیر است.
مدت زمان ریکاوری
زمان ریکاوری بین افراد متفاوت است. مدت زمان بهبودی به دلایل مختلف زیر بستگی دارد:
- سن
- محل جراحی
- نوع گلوسکتومی
- سلامت کلی فرد
برخی از افراد ممکن است اثرات طولانی مدت یا دائمی ناشی از جراحی، مانند تغییر گفتار و مشکل در جویدن را تجربه کنند.
آیا بعد از عمل میتوان صحبت کند یا مزه ها را احساس کرد؟
ممکن است فرد بعد از عمل در صحبت کردن یا تولید صدا دچار مشکل شود و مجبور شود به طور متفاوتی با دیگران ارتباط برقرار کند، مثلا با نوشتن.
برخی افراد برای توانایی صحبت کردن به درمان بیشتری نیاز دارند. برای نمونه فردی که عمل جراحی حنجره را در کنار گلوسکتومی انجام داده باید استفاده از دستگاه ویبراتور حنجره یا گفتار و صوت درمانی گسترده را در نظر داشته باشد.
ممکن است گلوسکتومی بر طعم و مزه تاثیر نگذارد، زیرا جریان هوا به حفره بینی عامل اصلی تسهیل کننده چشایی است.
اگرچه به عقیده برخی افراد، نواحی مختلف زبان مسئول مزه های مختلف است، اما احتمالا این نادرست است. تمام نواحی زبان حاوی تمام حواس چشایی هستند. این به این معنی است که فرد می تواند بخشی از زبان خود را بدون از دست دادن توانایی تجربه طعم های خاص از دست بدهد.
با این حال در گلوسکتومی که بخش بزرگی یا تمام زبان خارج می شود، ممکن است چشایی تحت تاثیر قرار گیرد. بر اساس یک مطالعه در سال 2014، افرادی که طی عمل گلوسکتومی کمتر از 1/3 زبانشان را از دست دادند، با اختلالات چشایی مواجه شود.
همچنین بخوانید:
چگونه گلوسکتومی چگونه بر گفتار تاثیر می گذارد؟
گلوسکتومی می تواند گفتار را برای همیشه تغییر دهد و منجر به مشکلات زیر شود:
- مشکل در دریافت پروتز زبان
- تریسموس، باز نشدن کامل فک
- آسیب به تارهای صوتی در حنجره
- ضعف و مشکلات هماهنگی در زبان
گفتار درمانی و صوت درمانی می تواند به افراد در بهبود توانایی صحبت کردن کمک کنند. این درمان ها شامل استفاده از تمرینات، وسایل و ابزار، ماساژ و تکنیک های دیگر هستند.
زمان مراجعه به پزشک
پس از انجام عمل جراحی گلوسکتومی، در صورت مشاهده عوارض جانبی زیر به پزشک مراجعه کنید:
همچنین بخوانید:
خلاصه
عمل جراحی گلوسکتومی جهت برداشتن بخشی یا تمام قسمت زبان انجام می شود. معمولا عمل جراحی گلوسکتومی در جهت برداشتن تومور سرطانی از زبان استفاده می شود.
به طور کلی فرد قبل از عمل، بیهوشی عمومی دریافت می کند و احتمالا مجبور است چند روز را در بیمارستان بگذراند. زمان بهبودی بسته به عوامل متعددی متفاوت است.
پس از عمل احتمال ایجاد تغییراتی در توانایی صحبت کردن و بلع وجود دارد. فرد بیمای برای یادگیری مجدد این عملکردها به توانبخشی با گفتار درمانی یا دستگاه نیاز دارد.
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.
0