آدرال (Adderall) داروی موثر در درمان بیش فعالی

آدرال (Adderall) یک داروی نسخه ای است که دو ترکیب دارویی دیگر را شامل می شود: آمفتامین (amphetamine) و دکستروآمفتامین (dextroamphetamine). این دارو در دسته داروهای محرک قرار می گیرد. اغلب از آدرال برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (به اختصار ADHD) استفاده می شود. از این دارو برای درمان نارکولپسی (حمله خواب) نیز استفاده می شود.

آدرال خط اول درمان برای ADHD محسوب می شود. مطالعات نشان داده اند که این دارو تمرکز و توجه را بهبود بخشیده و رفتارهای تکانشی را کاهش می دهد. در بین 75 تا 80 درصد کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، با استفاده از محرک هایی مثل آدرال، علائم بهبود دیده خواهند شد.

اگرچه تحقیقات کمی در این زمینه انجام شده است، اما آدرال زمان بیداری و هوشیاری کامل را در افراد مبتلا به حمله خواب بیشتر می کند.

توزیع و مصرف این دارو توسط دولت کنترل می شود. این دارو پتانسیل سوءاستفاده و سوء مصرف را دارد و می تواند وابستگی روانی یا جسمی ایجاد کند. دولت مقررات ویژه ای را ایجاد کرده است که تعیین می کنند، داروهای این چنینی چطور تجویز و توزیع شوند. یکی از ملزومات این مقررات این است که هر بار برای تهیه ی مجدد این دارو، نسخه ای با تاریخ روز از پزشک ارائه دهید.

ممکن است از آدرال، بنابر صلاحدید پزشک، برای اهداف درمانی دیگری که در این مقاله به آنها اشاره ای نشده است نیز استفاده شود.

 

مطالب جمع آوری شده در این مقاله، صرفا جهت بالا بردن اطلاعات عمومی می باشد.

این دارو در فروشگاه اویرو موجود نمی باشد و تهیه ی آن صرفا از طریق مراجعه حضوری به داروخانه و ارائه نسخه امکان پذیر است.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با شماره 1490 تماس بگیرید.

لازم به ذکر است به غیر از مقاله درج شده در خصوص این دارو هیچگونه مشاوره ی دیگری ارائه نمی گردد.

 

اشکال دارویی و دوزهای آدرال

آدرال به دو شکل دارویی ارائه می شود:

• قرص خوراکی آدرال – در دوزهای 5 میلی گرم، 7.5 میلی گرم، 10 میلی گرم، 12.5 میلی گرم، 15 میلی گرم، 20 میلی گرم و 30 میلی گرم
• کپسول خوراکی آهسته رهش آدرال – در دوزهای 5 میلی گرم، 10 میلی گرم، 15 میلی گرم، 20 میلی گرم، 25 میلی گرم و 30 میلی گرم

 

مهمترین اطلاعاتی که لازم است درباره ی آدرال بدانید:

آدرال اعتیاد آور است و ممکن است مورد سوء مصرف قرار گیرد. اگر سابقه ی سوء مصرف مواد مخدر یا الکل را داشته اید، پزشک خود را در جریان بگذارید.

مصرف داروهای محرک در افراد مبتلا به فشار خون بالا یا کسانی بیماری قلبی/نقص مادرزادی قلب دارند ممکن است باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی شود. 

اگر در طول 14 روز گذشته از داروهای مهار کننده MAO استفاده کرده اید، از این دارو استفاده نکنید. برخی از داروهای مهار کننده MAO عبارتند از ایزوکاروباکسید، لینزولید، فنلزین، راساگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و محلول تزریقی متیلن بلو.

ممکن است آدرال باعث ظاهر شدن علائم جدید یا تشدید علائم روان پریشی (داشتن افکار یا رفتار غیرمعمول) شود. بخصوص در کسانی که سابقه ی افسردگی، بیماری های روانی یا اختلال دوقطبی دارند.

در طول مصرف این دارو ممکن است دچار مشکلاتی در گردش خون خود شوید که می توانند باعث بی حسی، درد یا تغییر رنگ انگشتان دست یا پا شوند.

در صورت مشاهده ی هر یک از عوارض زیر فورا با پزشک تماس بگیرید:

• علائم مشکلات قلبی – درد قفسه سینه، احساس سبک شدن سر یا تنگی نفس
• علائم روان پریشی – پارانویا، پرخاشگری، مشکلات جدید رفتاری، شنیدن یا دیدن چیزهایی که واقعی نیستند.
• علائم مشکلات گردش خون – بوجود آمدن زخم های بی دلیل روی انگشتان دست یا پا

ممکن است افراد مبتلا به گلوکوم، پرکاری تیروئید، پریشانی شدید، فشار خون متوسط/شدید، بیماری های قلبی یا عروقی یا کسانی که سابقه اعتیاد به الکل دارند نتوانند آدرال مصرف کنند.

 

 

نکاتی که می بایست پیش از مصرف این دارو بدانید:

اگر طی 14 روز گذشته از داروهای مهار کننده MAO استفاده کرده اید، نمی بایست آدرال مصرف کنید. در غیر اینصورت ممکن است دچار یک تداخل دارویی خطرناک بشوید. مهارکننده های MAO عبارتند از ایزوکاروباکسید، لینزولید، فنلزین، راساگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و محلول تزریقی متیلن بلو.

ممکن است در صورت سابقه ی حساسیت نسبت به داروهای محرک نتوانید آدرال مصرف کنید. همچنین ممکن است در صورت ابتلا به هر یک از شرایط زیر هم اجازه ی استفاده از آدرال برای شما صادر نشود:

• گلوکوم
• پرکاری تیروئید
• پریشانی یا اضطراب شدید (داروهای محرک این عارضه را تشدید می کنند.)
• فشار خون بالا
• بیماری های قلبی یا بیماری عروق کرونر
• بیماری های عروقی یا تنگی شریان ها
• سابقه ی اعتیاد به مواد مخدر یا الکل

بعضی داروها می توانند با آمفتامین و دکستروآمفتامین تداخل ایجاد کرده و باعث بوجود آمدن وضعیتی جدی به نام سندروم سروتونین شوند. لیست تمام داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهید. بخصوص اگر از مُسَکن های مخدر، داروهای گیاهی، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد بیماری های روانی، ضد پارکینسون، ضد سردرد های میگرنی، ضد عفونت های شدید یا داروهای پیشگیری کننده از حالت تهوع و استفراغ استفاده می کنید، اطمینان حاصل نمائید پزشک شما در جریان باشد. قبل از هرگونه تغییر در نحوه یا زمان مصرف داروهای خود، با پزشک مشورت کنید. برخی از اصلی ترین علائم سندروم سروتونین عبارتند از:

• احساس پریشانی، توهم (شنیدن یا دیدن چیزهای غیرواقعی)، کما، تسریع ضربان قلب، سرگیجه، تعریق، احساس گرما، سفت شدن یا لرزش عضلات، تشنج، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال؛ چنانچه دچار هر یک از این علائم شدید، فورا مصرف آدرال را متوقف نمائید.

در بعضی افراد، مصرف داروهای محرک باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی شده است. اگر مبتلا به هر یک از شرایط زیر هستید، پزشک را در جریان بگذارید:

• مشکلات قلبی یا نقص مادرزادی قلب
• پرفشاری خون
• سابقه خانوادگی بیماری های قلبی یا مرگ ناگهانی

برای اطمینان از اینکه آدرال برای شما خطری ایجاد نمی کند، اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده تان سابقه ی ابتلا به هر یک از وضعیت های زیر را دارید/داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید:

• افسردگی، اضطراب، بیماری های روانی، اختلال دوقطبی، روان پریشی، مشکلات پرخاشگری، فکر کردن یا اقدام به خودکشی
• پرش غیر ارادی عضلات یا ابتلا به سندروم توره (بیماری تیک)
• تشنج یا صرع
• نتایج غیرطبیعی نوار مغز
• بیماری های کبدی یا کلیوی
• مشکلات گردش خون در دست ها یا پاها

مصرف آدرال در طول دوران بارداری می تواند منجر به زایمان زودرس، کم بودن وزن نوزاد هنگام تولد، یا ظاهر شدن علائم ویدراوال (سوء مصرف مواد) در نوزاد شود. اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، به پزشک اطلاع بدهید.

ترکیبات بکار رفته در آدرال (آمفتامین و دکستروآمفتامین) می توانند وارد شیر مادر شوند و ممکن است به کودک شیرخوار آسیب وارد کنند. در طول مصرف این دارو نمی بایست شیر بدهید.

استفاده از آدرال در کودکان زیر 3 سال تایید نشده است.

نکاتی که می بایست در خصوص مصرف آدرال در نظر داشته باشید:

آدرال را دقیقا مطابق دستورالعمل پزشک خود مصرف کنید. تمامی دستورات درج شده در نسخه را دنبال کنید. ممکن است پزشک دوز مصرفی دارو را گهگاهی تغییر دهد. این دارو را بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده یا برای مدت زمانی طولانی تر از دوره توصیه شده، مصرف نکنید.

ممکن است آدرال اعتیاد ایجاد کند. هرگز این دارو را با هیچ کس دیگری، بخصوص کسی که سابقه ی اعتیاد یا سوءمصرف مواد داشته است، سهیم نشوید. دارو را در محلی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی داشته باشند.

تمام اطلاعات مربوط به بیمار، راهنمایی های دارویی و برگه دستور مصرف ارائه شده را به دقت بخوانید. سوالات خود را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید.

آدرال می بایست به عنوان اولین چیز هنگام صبح، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود.

کپسول های آهسته رهش نمی بایست جویده، خُرد یا شکسته شوند. آنها را باید بطور کامل بلعید.

به منظور بلع آسانتر، می توانید کپسول را باز کرده و محتویات آن را بطور کامل روی یک قاشق سیب رنده شده بپاشید. بدون آنکه مخلوط را بجوید، آن را بطور کامل ببلعید. مخلوط تهیه شده را برای مصارف بعدی نگه ندارید.

در طول مصرف این دارو، لازم است پزشک مرتبا طی یک برنامه منظم، روند پیشرفت درمان را در شما بررسی کند. در صورت مراجعه به پزشکان دیگر، حتما به آنها هم بگویید، آدرال مصرف می کنید.

آدرال می تواند باعث نتایج غیرمعمول در برخی آزمایش های خاص شود. به پزشک/مسئولین آزمایشگاه بگویید آدرال مصرف می کنید.

در دمای اتاق و به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.

از داروی خود محافظت کنید. آدرال دارویی است که ممکن است مورد سوءمصرف قرار گیرد. شما موظف هستید مراقب داروی خود باشید تا کسی از آن بطور نادرست یا بدون ارائه نسخه استفاده نکند.

فراموش کردن نوبت مصرف

در صورت فراموش کردن یک نوبت از مصرف دارو، به محض به خاطر آوردن، اگر در اواخر روز نیستید، دارو را مصرف کنید. اما اگر تقریبا عصر شده است، نیازی به مصرف دوز فراموش شده نیست. هرگز به منظور جبران، میزان مصرف دارو را دو برابر نکنید.

اوردوز – مصرف بیش از حد دارو

اوردوز آدرال می تواند کشنده باشد. در صورت قرار گرفتن در چنین وضعیتی هرچه سریعتر با مرکز سم شناسی یا اورژانس تماس بگیرید.

علائم احتمالی اوردوز آدرال عبارتند از بی قراری، تِرِمور، لرزش غیرارادی عضلات، نفس های تند تند، گیجی، توهم، پانیک، پرخاشگری، درد یا ضعف عضلانی، تیره شدن رنگ ادرار؛ به دنبال این علائم ممکن است افسردگی و خستگی هم ظاهر شوند.

از دیگر علائم اوردوز می توان به حالت تهوع، استفراغ، اسهال، معده درد، ضربان غیرمعمولی قلب، احساس سبک شدن سر، غش، تشنج یا کما اشاره کرد.

کارهایی که می بایست در طول مصرف آدرال از آنها پرهیز کنید:

این دارو ممکن است افکار یا عکس العمل شما را تحت تاثیر قرار دهد. هنگام رانندگی کردن یا انجام هر کار دیگری که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.

از نوشیدن همزمان آبمیوه یا مصرف ویتامین C، همراه با آدرال خودداری کنید. این مسئله باعث می شود بدن شما داروی کمتری جذب کند.

عوارض جانبی آدرال:

اگر متوجه بروز علائم واکنش آلرژیک نسبت به آدرال شدید، به اورژانس نزدیک ترین بیمارستان مراجعه کنید؛ کهیر، تنگی نفس، ورم کردن صورت، لب ها، زبان یا گلو از جمله اصلی ترین علائم واکنش های آلرژیک دارویی هستند.

اگر متوجه هر یک از عوارض زیر شدید، فورا با پزشک تماس بگیرید:

• علائم مشکلات قلبی – احساس درد در قفسه سینه، تنگی نفس، به حال بیهوشی در آمدن
• علائم روان پریشی – توهم (شنیدن یا دیدن چیزهای غیر واقعی)، مشکلات رفتاری جدید، پرخاشگری، سوءظن، پارانویا
• علائم مشکلات گردش خون – بی حسی، درد، احساس سرما، زخم های بی دلیل، تغییر رنگ پوست (رنگ پریدگی، قرمز یا آبی شدن ظاهر پوست) انگشتان دست یا پا
• تشنج
• لرزش غیر ارادی ماهیچه ها
• تغییرات بینایی

اگر متوجه بروز علائم سندروم سروتونین شُدید، فورا مراقبت های حرفه ای اورژانسی دریافت کنید. اصلی ترین علائم سندروم سروتونین عبارتند از پریشانی، توهم، تب، تعریق، لرز، تند شدن ضربان قلب، سفت شدن عضلات، پرش غیر ارادی عضلات، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال.

آدرال می تواند روی رشد کودکان تاثیر بگذارد. اگر کودک شما در طول مصرف این دارو، بطور طبیعی رشد نمی کند، به پزشک بگویید.

رایج ترین عوارض جانبی آدرال عبارتند از:

• معده درد، از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• تغییرات خلقی، احساس عصبی بودن
• تند شدن ضربان قلب
• سردرد، سرگیجه
• اختلالات خواب (بی خوابی)
• خشک شدن دهان

این بخش تمام عوارض جانبی این دارو را شامل نمی شود. ممکن است آدرال عوارض جانبی دیگری هم ایجاد کند. برای دریافت اطلاعات بیشتر با پزشک مشورت کنید.

داروهای دیگری که ممکن است عملکرد آدرال را تحت تاثیر قرار دهند:

قبل از مصرف داروهای ضد اسید معده (مثل آلکا سلتزر یا بی کربنات سدیم) نظر پزشک خود را جویا شوید. بعضی از این داروها می توانند فرآیند جذب آدرال را در بدن تغییر دهند و بدین ترتیب منجر به بالا رفتن ریسک عوارض جانبی خواهند شد.

تمام داروهایی که در حال مصرف آنها هستید و هر دارویی که قصد شروع یا متوقف کردن مصرف آن را دارید، به پزشک بگویید. بخصوص:

• بوسپیرون، لیتیوم، SSRI ها (شالم سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، سرترالین و…)، ضد افسردگی های سه حلقه ای (از جمله آمی تریپتیلین) یا هر داروی دیگری که برای درمان افسردگی یا بیماری های روانی تجویز می شود. 
• داروهای فشار خون
• داروهای ضد اسید معده
• داروهای رقیق کننده خون مثل وارفارین
• داروهای سرماخوردگی یا آلرژی که حاوی دکونژستانت هستند.
• اپیوئیدها – مسکن های مخدر
• داروهای ضد تشنج

این بخش کامل نیست. ممکن است داروهای دیگری هم وجود داشته باشند که عملکرد آدرال را تحت تاثیر قرار دهند. پیش از شروع مصرف این دارو لازم است لیستی از تمام داروهای مصرفی خود (اعم از نسخه ای، غیر نسخه ای، گیاهی و مکمل های خوراکی) تهیه کرده و در اختیار پزشک قرار دهید.

 اطلاعات تکمیلی

به خاطر داشته باشید این دارو هم همانند تمام داروهای دیگر می بایست دور از دید و دسترس کودکان نگهداری شود.

هرگز داروهای مصرفی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید. آدرال فقط برای شخص شما و با توجه به شرایط فردی شما تجویز شده است.