انواع عفونت های ادراری و علائم آن

کِیس مورد بررسی خانم پرستار 50 ساله ای است که ازدواج کرده و دو پسر بزرگ دارد. ایشان اواخر هفته گذشته، زمانی که برای گردش به بیرون شهر رفته بودند، احساس نیاز به دفع فوری ادرار می کند. طی دو ساعت، تقریبا 4 مرتبه این اتفاق تکرار می شود. با این وجود حس مقاوم دفع ادرار در مثانه ی ایشان پابرجا مانده و هر بار فقط مقدار کمی ادرار تخلیه شده است. ایشان فورا تصمیم می گیرند برای درمان به کلینیک مراجعه کند.

اگر داستان فوق برای شما آشناست، باید بدانید سالانه بیش از 8 میلیون نفر در سراسر کشور، به دلیل ابتلا به عفونت های ادراری به مراکز درمانی مراجعه می کنند. 60% خانم ها، حداقل یکبار در طول زندگی خود عفونت ادراری را تجربه می کنند. عفونت های ادراری بسیار شایع هستند، اما آیا با ماهیت اصلی آنها آشنایی دارید؟ انواع مختلف عفونت های ادراری را می شناسید؟ آیا می دانید عفونت های ادراری به دنبال چه علائمی ظاهر می شوند؟

اگر تمایل به دریافت پاسخ سوالات فوق دارید، تا انتهای این مقاله با اویرو همراه باشید. 

 

اطلاعات این مقاله برگرفته از به روزترین مقالات علمی (May 2020) معتبرترین سایت های دنیا می باشد.

عفونت ادراری چگونه ایجاد می شود؟

عفونت ادراری زمانی ایجاد می شود که باکتری ها، بخشی از دستگاه ادراری را آلوده کنند. دستگاه ادراری متشکل از دو کلیه، دو حالب، مثانه و مجرای ادرار می باشد. کلیه ها و حالب ها را سیستم ادراری فوقانی و مثانه و مجرای ادرار را سیستم ادراری تحتحانی می نامند. 

ادرارِ تولید شده در کلیه ها از طریق لوله ی کوچکی به نام حالب به مثانه منتقل شده و در آن ذخیره می شود. سپس، از مجرای ادرار عبور کرده و از بدن خارج می گردد. عفونت های ادراری در اغلب موارد مثانه را درگیر می کنند.

 

 

آیا عفونت های ادراری انواع مختلفی دارند؟

عفونت مثانه و عفونت کلیه، هر دو از انواع عفونت های ادراری هستند.

علت متفاوت بودن این نام ها به این خاطر است که بتوان تعیین کرد عفونت، کدام قسمت از سیستم ادراری را درگیر کرده است.

انواع عفونت های ادراری:

عفونت مثانه که به آن عفونت ادراری بی عارضه (سیستیت) می گویند دستگاه ادراری تحتحانی (مثانه و مجرای ادرار) را درگیر می کند.

عفونت کلیه، که به آن عفونت ادراری پیچیده هم می گویند، دستگاه ادراری فوقانی (کلیه ها و حالب ها ) را درگیر می کند. عفونت دستگاه ادراری فوقانی خیلی جدی تر است و حتی ممکن است به کلیه ها هم صدمه وارد کند.

عفونت های ادراری زیر هم، در دسته عفونت های ادراری پیچیده قرار می گیرند:

• عفونت های ادراری که در دوران بارداری بوجود آیند.
• عفونت های ادراری که بعد از دوران یائسگی ایجاد شوند.
• عفونت های ادراری که در کنار مشکلات پزشکی دیگر، مثلا سنگ کلیه ایجاد شوند.

علائم عفونت های ادراری

تکرر ادرار (شش تا هشت مرتبه در روز) و کاهش حجم ادرار، از شایع ترین علائم عفونت ادراری بدون عارضه (سیستیت) محسوب می شوند.

اصلی ترین علائم عفونت ادراری عبارتند از:

• دیسوریا (دشواری یا درد هنگام ادرار کردن)
• تکرر ادرار
• فوریت ادرار (نیاز فوری به دفع ادرار)
• احساس درد در زیر شکم
• کف آلود یا صورتی شدن ادرار

دیگر علائمی که ممکن است در عفونت های ادرای پیچیده تر دیده شوند عبارتند از:

• تب
• لرز
• رعشه شدید
• حالت تهوع و/یا استفراغ
• احساس ضعف و خستگی
• احساس ناراحتی در کمر یا بالای شکم
• دردی که به سمت کلیه ها و زیر و پشت دنده ها پیشروی می کند.

در عفونت های ادراری، معمولا چند مورد از علائم فوق در کنار یکدیگر ظاهر می شوند. مثلا اگر کسی هم تکرر ادرار داشته باشد و هم هنگام ادرار کردن احساس درد و ناراحتی کند، و هیچ ترشح واژینالی هم نداشته باشد، به احتمال 90% به عفونت ادراری مبتلا شده است.

 

 

به غیر از عفونت ادراری، چه مشکلات دیگری علائم مشابه بوجود می آورند؟

اگر علائم با عفونت ادراری مطابقت نداشته باشند، ممکن است علت چیز دیگری باشد.

گاهی اوقات عفونت های قارچی، بیماری های مقاربتی یا سندروم مثانه دردناک به اشتباه عفونت های ادراری تشخیص داده می شوند.

بنابراین با مشاهده علائم، مراجعه به پزشک برای تشخیص درست و دریافت درمان به موقع ضروری است.

دیگر علائم عفونت های غیر ادراری عبارتند از:

• ترشح
• خارش واژن
• سوزش در پایان ادرار

و اما سرنوشت مراجعه کننده ای که در ابتدای مقاله عنوان شد:

برای ایشان تشخیص عفونت ادراری بدون عارضه داده شد و تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار گرفتند. ایشان پس از سه روز بعد از شروع درمان احساس بهتری داشتند.

اگر فکر می کنید شما هم مبتلا به عفونت ادراری شده اید، بهتر است هر چه سریعتر قرار ملاقاتی با متخصص ترتیب دهید.

این مقاله، اولین بخش از سری مقالات شناخت عفونت ادراری است. هدف از ارائه این مجموعه هفت قسمتی، ارائه اطلاعات درست و قابل درک علمی در مورد عفونت ادراری است.

کِیس هایی که در این مقالات مورد بررسی قرار گرفته اند، از میان مراجعه کنندگان به کلینیک های معتبر انتخاب شده اند.