آگاهی از محل تجمع حشرات گزنده و پیشگیری از نیش آنها

با پایان یافتن قرنطینه (ناشی از شیوع کووید 19)، بسیاری افراد در بسیاری از شهرها، پس از گذشت ماه‌ها خانه نشینی، تمایل دارند بدون ترس همانند گذشته از خانه خارج شوند و از بودن در فضای باز و طبیعت لذت ببرند.

این در حالی است که با فرا رسیدن فصل تابستان و گرم شدن هوا، شاهد هجوم حشرات خواهیم بود و احتمال گزش در محیط ها و فضاهای طبیعی بیشتر خواهد شد.

معمولا نیش حشرات تنها با خارش، قرمزی و درد جزئی همراه است. اما در موارد نادر، حشرات می‌توانند عامل انتقال بیماری‌هایی باشند که ممکن است سلامتی و جان افراد را به خطر بیندازد، همانند آنسفالیت (التهاب حاد بافت مغزی: EEE).

به طور معمول، نیش حشرات تنها کمی آزار هنده بوده و مشکل خاصی بوجود نمی آورد، اما مواردی دیده شده که همین نیش‌های به ظاهر بی‌خطر منشاء انتقال بیماری‌های مختلفی بوده‌اند. در نتیجه، محافظت از خود و خانواده‌تان در برابر نیش حشرات یکی از مهم‌ترین اقداماتی است که باید در فصل تابستان و هنگام گردش در محیط های طبیعی انجام دهید.

شناسایی محل زندگی حشرات گزنده و انجام اقدامات احتیاطی در آن مناطق، یکی از راه های ایمن ماندن در برابر نیش حشرات خواهد بود.

با آگاهی از محل تجمع حشرات گزنده از نیش آن‌ها در امان بمانید.

حشرات گزنده کجا زندگی می‌کنند؟

در ادامه به حشرات گزنده تابستانی و مناطقی که بیشتربن تجمع را دارند، اشاره می‌گردد:

پشه

پشه‌ها معمولا در خاک مرطوب یا مکان‌هایی با آب راکد همانند استخرها پرورش می‌یابند.

در حالیکه پشه ها سالانه بیش از 70 هزار نفر در سراسر جهان را با انتشار بیماری‌هایی مانند تب دنگ (Dengue fever)، آنسفالیت، مالاریا، ویروس نیل غربی و زیکا می‌کشند، این بیماری ها تنها در برخی مناطق، تهدید کننده بوده و در سایر مناطق همچون قاره ایالات متحده نسبتا نادر هستند.

ویروس EEE (نوعی آسیب دیدگی مغزی کشنده) که از پشه انتقال پیدا می‌کند، در کشوری مانند ایالات متحده و خصوصا در شمال شرقی و جنوب شرقی این کشور، تهدید بزرگی برای شهروندان محسوب می‌شود و طبق اظهارات کارشناسان بهداشت عمومی، عفونت ناشی از این ویروس بالاتر از حد معمول است.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) پشه‌هایی که حامل این ویروس هستند اغلب در باتلاق‌های آب شیرین کشورهای حاشیه اقیانوس اطلس، خلیج فارس و مناطق اطراف دریاچه گریت لیکس آمریکا یافت می‌شوند.

در طول سال 2019، CDC گزارش 38 مورد تایید شده از EEE را ثبت کرده که 15 مورد با فوت مبتلایان همراه بوده است. این یک جهش قابل توجه نسبت به سال 2018 که فقط شش مورد مبتلا گزارش شده بود، محسوب می‌شود.

کنه

بنابه گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، کنه‌ها در مناطق جنگلی و چمنزار‌ها یافت می‌شوند.

گاو، گوسفند، گوزن، خرگوش، پرنده، مارمولک، سنجاب، موش و سایر جوندگان جانورانی هستند که معمولا در این نواحی پرسه می‌زنند و قربانیان اصلی کنه‌ها به حساب می‌آیند.

اگر در مناطق روستایی سکونت دارید، ممکن است در حیاط خود کنه داشته باشید، به خصوص اگر تعداد زیادی درخت، درختچه و حجم زیادی چمن دارید. اما کنه‌ها را می‌توانید در مناطق شهری و در نزدیک سواحل نیز پیدا کنید.

برخی از کنه‌ها بیماری خاصی منتقل نمی‌کنند و تنها چسبیدن دائمی آن‌ها به پوست و دشوار بودن جدا کردنشان، آزار دهنده‌‌ است.

اما، براساس گزارش بنیاد بیماری لایم امریکایی (ALDF)، بعضی از کنه‌ها همچون کنه پا سیاه (black-legged deer ticks ) می‌تواند عامل بیماری لایم (نوعی عفونت اسپیروکتی چندسیستمی) و تب منقوط کوه های راکی (Rocky Mountain spotted fever) باشد.
بیماری لایم یک وضعیت جدی برای سلامت است، اما همه کنه‌ها باکتری‌های ایجاد کننده این بیماری را گسترش نمی‌دهند.

زنبور

طبق اظهارات انجمن ملی حیات وحش (NWF)، زنبورها در باغ‌ها، مناطق جنگلی و نقاطی که گل و گیاهان زیادی وجود دارد، زندگی می‌کنند. زنبورها معمولا در حفره درختان و بخش‌هایی از ساختمان‌ها یا سازه‌ها لانه می‌سازند.

در حالت کلی، نیش زنبور ولو اینکه کمی دردناک است اما بی ضرر بوده و درمان‌های خانگی نظیر کمپرس آب گرم یا سرد می‌توانند جهت بهبود محل گزیدگی مکفی باشد.

اما اگر به نیش زنبور حساسیت دارید، ممکن است بدنتان در اثر نیش زنبور یک واکنش بالقوه مرگ آور به نام شوک آنافیلاکسی (علایمی همچون ضایعات جلدی، خارش، تورم گلو و افت فشار خون) بروز دهد. اگر علائمی از جمله قرمزی در ناحیه‌ای از پوست که با ابعادی بیش از 25 سانتی‌متر همراه بود یا افزایش درد، تورم، قرمزی، تخلیه چرک و تب را تجربه کردید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

مگس

مگس‌ها اغلب در باتلاق‌ها، جنگل‌ها، مناطق سایه‌دار یا مکان‌هایی که فضای سبز بسیار متراکمی دارند، یافت می شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند در مناطقی که محل دفع زباله یا مراکز تجمع فضولات دام‌ها هستند، اجتماع کنند.

در اکثر موارد، نیش های مگس‌ چیزی بیش از یک خارش سطحی ایجاد نمی‌کنند، اگرچه این امکان وجود دارد که مگس‌های سیاه در موارد نادر باعث واکنش آلرژیک شوند. این مگس ها همانند نامشان تیره و سیاه بوده و پوست اطراف سر و گردن را نیش می‌زنند.

خرمگس ها (Horseflies) جثه بزرگ و سیاهی دارند و بعضی مواقع سرشان سبز رنگ است این نوع از مگس‌ها معمولا در نزدیکی آب یا مناطق گرم و مرطوب دیگر زندگی می‌کنند. نیش آن‌ها بسیار دردناک است.

گونه دیگر مگس‌ها که کوچک و خاکستری رنگ می باشند، اطراف مچ پای انسان را نیش می‌زنند.

مگس گوزنی (DeerFly) و شن مگس دو گونه شناخته شده جهت گسترش بیماری ها در ایالات متحده می باشند.

مگس های گوزنی در فصل بهار ظاهر می‌شوند، بدنی به رنگ سیاه یا قهوه‌ای داشته و در بعضی موارد روی بال‌های آن‌ها نوارهای تیره رنگی دیده می‌شود. مگس‌های گوزنی می‌توانند یک بیماری باکتریایی به نام تولارمی یا تب خرگوش را بین انسان‌ها گسترش دهند.

شن مگس‌ها هم عضو دیگری از خانواده مگس‌ها به شمار می‌روند و همانطور که از نامشان مشخص است، در شن و ماسه‌ها یافت می‌شوند. شن مگس می‌تواند یک نوع عفونت شدید پوستی به نام لیشمانیوز (سالک) را به انسان منتقل کند.

عنکبوت

در آمریکای شمالی بیش از 3000 گونه عنکبوت وجود دارد و اکثر آن‌ها انسان را نیش نمی‌زنند مگر اینکه احساس خطر کنند. در حقیقت، بسیاری از عنکبوت‌ها قادر به گاز گرفتن انسان نیستند، زیرا نیش آن‌ها برای نفوذ به داخل پوست به اندازه کافی بلند نیست.

دو نوع عنکبوت به نام‌های عنکبوت گوشه‌نشین قهوه‌ای و بیوه سیاه وجود دارند که می‌توانند انسان را نیش بزنند.

عنکبوت بیوه سیاه بیشتر تمایل دارد در گاراژها، گلدان‌های بلا استفاده و تجهیزات باغبانی، چوب‌های مرطوب جنگلی، کمد و کابینت (در هوای سرد) زندگی کند. نیش بیوه سیاه کشنده نیست، اما می‌تواند باعث گرفتگی شدید عضلات، ضعف، تعریق، سردرد، اضطراب، خارش، تهوع، استفراغ، تنفس دشوار و فشار خون بالا شود.

عنکبوت گوشه‌نشین قهوه‌ای بیشتر دوست دارند در مناطق ساکت و آرام، به ویژه در داخل خانه، در زیرزمین‌های نامرتب یا اتاق‌های زیر شیروانی، پشت مبلمان، کمد یا کابینت‌ها مخفی شود. در خارج از منزل، معمولا آن‌ها را در نقاط تاریک و ساکتی مانند زیر صخره‌ها یا کُنده درختان خواهید یافت.

زنبور بی‌عسل (Wasps)

طبق آمار وزارت بهداشت آمریکا، هزاران نوع مختلف زنبور وجود دارد، اما زنبورهای ژاکت زرد و زنبورهای سرخ (hornets) رایج‌ترین آن‌ها هستند.

زنبورهای ژاکت زرد دوست دارند در نزدیکی زباله و در فضای خنک و تاریک از جمله در درختان، درختچه‌ها و شکاف دیوارها زندگی کنند.

زنبورهای سرخ معمولا لانه‌هایی را داخل زمین، در برگ درختان، درختچه‌ها و زیر ایوان‌ها و سقف‌ها می‌سازند. گزیدگی توسط زنبورهای بی‌عسل همیشه دردناک و در عین حال بی‌ضرر است، مگر اینکه هم‌زمان چندین نیش را متحمل شوید، که در این صورت می‌تواند باعث آنافیلاکسی (عدم توانایی تنفس و کاهش ناگهانی و شدید فشار خون) شود.

کک

کنه‌ها از خون انسان، سگ، گربه و حیوانات خونگرم دیگر تغذیه می‌کنند.

این حشرات ریز و درشت از سگ و گربه های ‌بدون خانمان و حیوانات وحشی همانند موش‌ها یا سنجاب‌ها، بر روی حیوانات خانگی و یا حتی انسان‌ها می پرند.

این حشره بیشتر در مناطق روستایی و جنگلی وجود دارند، اما روی پوست بدن حیوانات ولگردی که در شهرها و حومه شهرها پرسه می‌زنند نیز یافت می‌شوند.

به گفته متخصصان، بهتر است هنگام حضور در مراکز مراقبت‌ حیوانات و مطب‌های دامپزشکی نیز مراقب کک‌ها باشید.

اگر قصد دارید با سگتان از منزل خارج شوید، بهتر است برای سگ از اسپری ضد کک استفاده کنید و از تماس حیوانات ولگرد با سگتان جلوگیری نمایید.

اقدامات اولیه جهت جلوگیری از گزش حشرات

به طور کلی، متخصصان مراحل زیر را برای جلوگیری از گزش حشرات در تابستان توصیه می‌کنند:

* از عطرها و صابون‌های معطر که می‌توانند برخی از حشرات به ویژه پشه‌ها را جذب کنند، خودداری کنید.

* از آب‌های راکد دور بمانید. پشه‌ها تمایل دارند که بیشتر در اطراف آب استخرها جمع شوند و تولیدمثل کنند.

* هنگامی که در مناطق و مسیرهای جنگلی می باشید، در مسیرهای مسطح و جاده ای بمانید. مگس های گوزنی ناقل بیماری Lyme، در مناطق پر درخت و جنگلی حضور دارند.

* از پوشیدن لباس روشن خودداری کنید، زیرا این رنگ‌ها زنبورها را جذب می‌کنند. برای مواقعی که قصد رفتن به جنگل و محیط‌های باز را دارید، پیراهن آستین بلند و شلوار بپوشید تا پوستتان تا حد امکان پوشیده باشد.

* از اسپری یا لوسیون دافع حشرات مناسب استفاده نمایید.

پیشنهاد:

اسپری دافع حشرات سی گل  (جهت مشاهده و خرید کلیک کنید)

* عصر هنگام و قبل از رفتن به بیرون از منزل، حتما دوباره از اسپری یا لوسیون استفاده نموده و این عمل را تکرار کنید. (توجه داشته باشید که مواد دافع حاوی DEET نباید برای کودکان کمتر از شش ماه استفاده شوند.)

* پس از بازگشت به خانه دوش بگیرید. این کار می‌تواند اثر هر نوع ماده دفع کننده حشرات و همچنین انواع کنه‌هایی را که هنوز به بدن شما چسبیده‌اند، پاک کرده و از بین ببرد.

* تمام قسمت‌های بدن خود به ویژه گوش، کمر، سر، ناف، بازوها و پاها را جهت شناسایی جای نیش یا وجود کنه، بررسی کنید. اگر جای نیش مشاهده کردید، یک کیسه یخ برای تسکین درد و خارش روی آن بمالید. مصرف آنتی هیستامین‌ها از جمله بنادریل می‌تواند خارش را تسکین دهد.

* از حیوانات خانگی خود محافظت کنید. برای حیوان خانگی‌تان از اسپری دافع حشرات استفاده کنید و در صورت مشاهده هرگونه گزش و یا بثورات مشکوک، با دامپزشک خود تماس بگیرید.