تاثیر قرنطینه بر سلامت روان در شرایط کروناویروس جدید
افراد جهت جلوگیری از شیوع ویروس SARS-CoV-2 (کروناویروس جدید) که منجر به بیماری کووید 19 میشود، از دیگران فاصله می گیرند و به اصطلاح خود را قرنطینه می کنند. اما، قرنطینه اثرات مهمی بر سلامت روان افراد دارد و می تواند به شرایطی از قبیل افسردگی، انزوا و زوال عقل منجر شود. بررسی تاثیر قرنطینه بر سلامت روان نشان می دهد که اگرچه فاصله فیزیکی و قرنطینه کردن، راهکاری موثر جهت کاهش شیوع بسیاری از ویروس هاست، اما میتواند منجر به احساس تنهایی و انزوا، بخصوص در بزرگسالان گردد.
به همین دلیل سازمان بهداشت جهانی (WHO) مردم را به ادامه معاشرت از راه دور از طریق موبایل و یا پلتفورم های آنلاین، تشویق میکند.
این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر قرنطینه بر سلامت روان پرداخته و به سوالات: چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟ علایم و نشانه هایی که ممکن است فرد نیاز به حمایت داشته باشد کدام است؟ و راههای مقابله افراد با تنهایی و انزوا چیست؟ پاسخ می دهد.
اطلاعات این مقاله از به روزترین مقالات علمی سال 2020 و از معتبرترین سایت های دنیا برگرفته شده است.
در صورت دارا بودن مشکلات سلامتی، به پزشک متخصص مربوطه مراجعه نمایید.
جهت دریافت هر گونه اطلاعات و مشاوره درباره ویروس کرونا فقط با شماره ۱۹۰ تماس بگیرید.
اویرو در خصوص مسائل پزشکی، به غیر از مقاله ی درج شده هیچگونه مشاوره ای ارائه نمی دهد.
تاثیر قرنطینه بر سلامت روان
مطابق اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO)، شبکههای حمایت اجتماعی، میتوانند تاثیر مهم و مثبتی بر سلامت داشته باشند. درواقع، بسیاری از کشورها، تنهایی را به عنوان یک اولویت بهداشتی تلقی میکنند.
ارتباط اجتماعی، هم برای سلامت روان و هم سلامت جسم حیاتی است. حتی برخی محققان باور دارند که داشتن ارتباط با دیگران، یک نیاز بیولوژیکی است که برای رفاه و بقای انسان ها ضروری می باشد.
برخی مشکلا سلامت روان مرتبط با تنهایی و انزوا شامل:
– افسردگی
– اضطراب
– روان گسیختکی
– خودکشی
– زوال عقل
– بیماری آلزایمر
علاوه بر این، محققان ارتباط معناداری بین انزوا و برخی عارضههای جسمی همانند بیماری قلبی و سرطان سینه را شناسایی کردهاند.
چه کسی در معرض خطر سلامت روان است؟
در حال حاضر کل جهان با بیماری همه گیر کووید 19 دست و پنجه نرم میکند؛ سازمانهای بهداشتی در سراسر دنیا از مردم میخواهند که فاصله گذاری فیزیکی را رعایت کنند.
هرچند فاصله گیری فیزیکی روشی موثر برای جلوگیری از شیوع بیماری کووید 19 است، اما ممکن است منجر به تنهایی شود.
در این حین، به ویژه افراد مسن تر احساس انزوا و تنهایی میکنند. قبل از همهگیری کووید 19، محققان تخمین زدند که قرنطینه، بیش از 8 میلیون از افراد مسن تر را تحت تاثیر قرار می دهد.
میتوان گفت، یکی از دلایلی که افراد مسن بیشتر در معرض خطر تنهایی هستند، این است که آنها غالبا تغییرات مهم زندگی را تجربه میکنند؛ همانند:
- بازنشستگی
- بیوگی
- ترک خانه توسط فرزندان
- مشکلات سلامتی مرتبط با سن
این تغییرات میتوانند روابط اجتماعی را شکننده تر و معاشرت را دشوار کنند.
افراد معلول و یا دارای مشکلات جسمی که فعالیت بدنی آنها محدود شده است، نیز ممکن است معاشرت در خارج از خانه را دشوار بیابند.
سن و دارا بودن مشکلات زمینه ای سلامت، عوامل خطرساز در بروز علایم شدید کووید 19 هستند. اگرچه بهترین راه برای محافظت از افراد آسیبپذیر، ممارست در رعایت فاصله فیزیکی است، این راه میتواند منجر به تشدید احساس تنهایی در افرادی شود که از قبل احساس انزوا داشته اند.
میزان انزوا و تنهایی در اکثر جوامع، رو به افزایش است. برخی از متخصصین اظهار می دارند که تعداد فزاینده ای از مردم در سراسر جهان بطور مرتب احساس انزوا و تنهایی را تجربه میکنند.
بسیاری از کشورها همانند ایالات متحده، آلمان، استرالیا و انگلیس اذعان می دارند که با همه گیر شدن تنهایی روبرو هستند.
همچنین شایان ذکر است که برخی از تمایلات اجتماعی امروزی نیز در قطع ارتباطات اجتماعی موثر بوده است. برای مثال، تعداد متوسط خانواده ها کاهش یافته و برخی از زوجین، تصمیم به نداشتن فرزند گرفتهاند.
به علاوه کارشناسان به این نتیجه رسیدهاند که میزان پیوستن به گروههای اجتماعی، میزان مشارکت در گروههای مذهبی و متوسط گروههای اجتماعی، در بسیاری از جوامع نیز کاهش یافته است.
سایر فاکتورهای شیوه زندگی که میتواند منجر به احساس تنهایی شود شامل موارد زیر است:
- طلاق
- تنها زندگی کردن
- مجرد بودن
علائم و نشانه ها جهت مراقبت
برخی از علائم و نشانههایی که نشان میدهد انزوا و قرنطینه بر سلامت روان فرد تاثیر گذاشته است شامل:
- احساس افسردگی و اضطراب
- رفتار پرخاشگرانه
- رفتار انفعالی
- کیفیت پایین خواب
- اختلال شناختی
- حافظه تغییر یافته
- عدم مراقبت از خود یا بیتوجهی به خود
محققان بر این عقیدهاند که عواقب تنهایی و خود قرنطینگی، بسته به سن افراد متفاوت است.
بهعنوان مثال افراد 18 تا 49 ساله ممکن است به جهت تمرکز تلاش بیشتری کنند، یا بیشتر اوقات غذا بخورند. در عین حال، کودکان و جوانان، ممکن است مشکلات شناختی، رفتاری و یا عاطفی سختتری را تجربه کنند.
چگونه با دیگران در ارتباط باشیم؟
یافتن راههایی جهت برقراری ارتباط با دیگران میتواند اثرات تنهایی بر سلامت روان افرادی که در یک جا ماندهاند را کاهش دهد.
امروزه سعی در ایجاد ارتباط با کسانی که دوستشان داریم، دوستان و افراد نیازمند، به اشکال متعددی امکان پذیر است.
افراد میتوانند از طرق زیر با یکدیگر در ارتباط باشند:
- نامه
- تلفن و پیام های متنی
- ایمیل
- شبکه های اجتماعی
- پلتفورمهای ویدیو چت و …
چگونه از دیگران مراقبت کنیم؟
سازمان بهداشت جهانی (WHO) با وجود پروتکل های فاصله گذاری فیزیکی در سرتاسر جهان، توصیه به کمک و پشتیبانی افراد نیازمند در همه گیری کووید 19 می کند.
تماس با افرادی که ممکن است در معرض خطر تنهایی، انزوا و مشکلات سلامتی باشند، ایده خوبی است.
احوالپرسی از همسایهها و یا تماس تلفنی با آنها، میتواند به همسایههایتان یادآوری کند که از پشتیبانی شما برخوردار هستند. تنظیم تماسهای منظم تلفنی یا تماس های ویدیویی میتواند به کاهش حس تنهایی کمک کند.
ارسال بستههای مراقبتی برای افراد میتواند راه دیگری جهت در ارتباط ماندن باشد. مثلا افرادی که از اشخاص آسیب پذیر مراقبت میکنند، میتوانند داروها، مواد غذایی و یا سایر مواد ضروری را به دست آنها برسانند.
همچنین، اگرچه بسیاری از مشاغل در همه گیری کووید 19 تعطیل هستند، میتوان برنامههای ورزشی، زیبایی و آرایشی و یا سایر دورههای آنلاین را پیدا و در آنها شرکت کرد.
شرکت در فعالیتهای آنلاین همراه با افراد دیگر، میتواند احساس در ارتباط قرار گرفتن با افراد دیگر را افزایش و تنهایی را کاهش دهد.
چه زمانی کمک بخواهید؟
افرادی که احساس تنهایی می کنند، در صورت مشاهده هر یک از علایم افسردگی یا اضطراب می بایست از پزشک و یا درمانگر کمک بگیرند.
این علایم شامل:
– بیقراری یا تحریک پذیری
– نگرانی مداوم
– خوابیدن خیلی زیاد یا خیلی کم
– عدم توانایی در تمرکز
– افکار خودکشی
هنگام مراجعه به شخصی دیگر، بررسی موارد زیر ارزشمند است:
آیا غذا میخورد؟ آیا خوب میخوابد؟ آیا از خود مراقبت میکند؟
به آنها اطمینان بدهید که اگر نیاز به کمک داشته باشند، از آن بهرهمند خواهند شد.
جلوگیری از خودکشی
اگر کسی را میشناسید که در معرض خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران و یا خودکشی قرار دارد:
- این سوال سخت را بپرسید: “ایا قصد خودکشی داری؟”
- به آن شخص بدون قضاوت کردن، گوش کنید.
- سعی کنید هرگونه سلاح، دارو یا اشیا بالقوه خودکشی را حذف کنید.
- سریعا با اورژانس تماس بگیرید.
خلاصه
همهگیری ویروس سارس-کووید 19 افراد را مجبور به قرنطینه کردن و رعایت فاصله گذاری کرده است تا از شیوع بیماری کووید 19 (کروناویروس جدید) جلوگیری شود.
تنهایی، می تواند عواقب بسیار جدی برای سلامت روان داشته باشد و شرایطی مانند افسردگی، اضطراب و زوال عقل را تشدید نماید.
معاشرت از راه دور، مثل ارتباط از طریق پلتفورم های آنلاین، میتواند به کاهش احساس تنهایی و جلوگیری از عوارض ناشی از آن بویژه در افراد آسیبپذیر کمک کند.
هر شخصی که به دلیل قرنطینه، در سلامت روحی و یا جسمی خود تغییراتی را مشاهده نماید، میبایست با یک پزشک صحبت کند.