آلوپورینول برای درمان نقرس و سنگ کلیه

Allopurinol – آلوپورینول به شکل قرص های 100 و 300 میلی گرم تولید می شود. این دارو دشمن اسید اوریک خون است. در این مطلب علاوه بر اینکه یاد می گیرید این دارو برای چیست، با بهترین زمان مصرف، مدت زمان درمان و عوارض آن آشنا خواهید شد. 

اگر بدن کسی بیش از اندازه اسید اوریک تولید کند، یا کلیه های او به اندازه کافی اسید اوریک را دفع نکنند، اسید اوریک جمع شده و کریستال های تیز و کوچکی را در داخل و اطراف مفاصل و گاهی کلیه ها ایجاد می کنند. این کریستال ها منجر به نقرس یا سنگ کلیه خواهند شد. 

آلوپورینول (Allopurinol) دشمن اسید اوریک خون است بنابراین از آن برای درمان نقرس و بعضی از انواع سنگ های کلیه استفاده می شود. این دارو برای برخی از انواع درمان های سرطان هم تجویز می شود. چراکه بعضی درمان های سرطان منجر به تجمع اسید اوریک می شوند.

آلوپورینول (Allopurinol) به شکل قرص های 100 میلی گرم و 300 میلی گرم تولید می شود و فقط با ارائه نسخه پزشک قابل دسترس است.

همچنین بخوانید:

هر آنچه لازم است درباره نقرس بدانید

 

سرفصل مورد نظر خود رو سریعتر پیدا کنید:

1. نکات کلیدی درباره آلوپورینول↓
2. کسانی که می توانند / نمی توانند از این دارو استفاده کنند↓
3. آنچه لازم است درباره مصرف آلوپورینول بدانید↓
4. عوارض آلوپورینول↓
5. مصرف در دوران بارداری و شیردهی↓
6. تداخل با داروهای دیگر↓

نکات کلیدی درباره آلوپورینول – Allopurinol:

• آلوپورینول (Allopurinol) مقدار اسید اوریک ساخته شده توسط سلول های بدن را کاهش می دهد. این عملکرد علائمی مثل درد و ورم مفاصل (نقرس) را کم می کند.
• ممکن است چند ماه زمان ببرد تا متوجه اثربخشی آلوپورینول (Allopurinol) شوید.
• طی چند ماه اول درمان، با شروع اثربخشی آلوپورینول (Allopurinol)، احتمال دارد حملات نقرس شدیدتر شوند. در چنین حالتی ممکن است پزشک داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا کلشی سین تجویز کند.
• آلوپورینول (Allopurinol) اگر بطور مرتب مصرف شود، می تواند تعداد حملات نقرس را کم کرده و از آسیب دیدگی مفاصل جلوگیری نماید.
• معمولا مصرف آلوپورینول (Allopurinol)، زمانی آغاز خواهد شد که تمام علائم یک حمله نقرس بطور کامل از بین رفته اند.

 

کسانی که می توانند / نمی توانند از این دارو استفاده کنند:

بزرگسالان و گاهی اوقات کودکان می توانند آلوپورینول (Allopurinol) مصرف کنند.

آلوپورینول (Allopurinol) برای برخی افراد خاص مناسب نیست.

با پزشک یا داروساز مشوت کنید اگر شما:

• واکنش آلرژیک نسبت به آلوپورینول (Allopurinol) یا هر داروی دیگری داشته اید.
• اهل هان، تایلند، یا اصالتا کره ای هستید.
• با کبد یا کلیه خود مشکلاتی دارید.
• اخیرا یک حمله نقرس داشته اید.
• مشکلات تیروئید دارید.

آنچه لازم است درباره مصرف آلوپورینول بدانید:

دوز معمول مصرف آلوپورینول بین 100 تا 300 میلی گرم در روز است.

در مورد تعداد دفعات و تعداد قرص هایی که باید مصرف کنید، توصیه های پزشک خود را دنبال کنید.

در طول درمان با این دارو، لازم است جهت کنترل سطح اسید اوریک، بطور منظم آزمایش خون بدهید.

اگر با مصرف آلوپورینول سطح اسید اوریک به اندازه کافی کم نشود، ممکن است پزشک، مقدار داروی مصرفی شما را زیاد کند. (حداکثر تا 900 میلی گرم در روز برای موارد خیلی شدید).

اگر بیماری کبدی یا کلیوی داشته باشید، احتمالا پزشک علاوه بر تحت نظر داشتن مداوم شما، دوز پایین تری را هم تجویز خواهد کرد.

روش مصرف

قرص آلوپورینول را ترجیحا بعد از غذا، با یک لیوان پر از آب ببلعید.

معمولا روزی یک عدد قرص تجویز خواهد شد، اما اگر دوز تجویز شده بالا باشد، ممکن است پزشک دوز دارو را به دو نوبت در روز تقسیم کند.

اگر پزشک توصیه کرده قرص آلوپورینول را با مقدار زیادی مایعات مصرف کنید، سعی کنید هر روز بین 2 تا 3 لیتر آب / مایعات بنوشید.

شما می توانید قرص آلوپورینول در هر ساعتی از شبانه روز مصرف کنید. اما سعی کنید هر روز سر ساعت معینی داروی خود را میل کنید.

آیا ممکن است مقدار داروی مصرفی کم / زیاد شود؟

معمولا پزشک داروی شما را با یک دوز پایین شروع می کند.

برای بررسی وضعیت سطح اسید اوریک می بایست بطور منظم آزمایش بدهید.

بر اساس نتایج آزمایش احتمال دارد پزشک مقدار داروی مصرفی شما را کم / زیاد کند.

فراموش کردن نوبت مصرف

اگر شما قرص آلوپورینول را:

• یکبار در روز مصرف می کنید – دوز فراموش شده را به محض به خاطر آوردن مصرف کنید. اگر مصرف دارو را تا روز بعد به خاطر نیاوردید، نیازی به استفاده از دوز فراموش شده نیست. دارو را مطابق برنامه معمول مصرف نمایید.
• دو یا چند بار در روز مصرف می کنید – اگر مصرف دارو را تا زمان استفاده از نوبت بعد به خاطر نیاوردید، نیازی به استفاده از دوز فراموش شده نیست. مصرف دارو را مطابق برنامه معمول ادامه دهید.

هرگز به منظور جبران دوز فراموش شده مقدار داروی مصرفی خود را دو برابر نکنید.

اگر مصرف داروی خود را اغلب فراموش می کنید، تنظیم کردن آلارم گوشی می تواند به شما کمک کند. از پزشک / داروساز بخواهید در مورد روش های به خاطر داشتن مصرف دارو شما را راهنمایی کند.

 

عوارض آلوپورینول – Allopurinol:

همانند تمام داروهای دیگر، آلوپورینول هم می تواند منجر به عوارض جانبی شود، البته همه مصرف کنندگان به عوارض جانبی دچار نمی شوند.

عوارض جانبی شایع

احساس ناخوشی شایع ترین عارضه جانبی است که ممکن است به دنبال مصرف این دارو ایجاد شود. اگر حجم وعده های غذایی خود را کمتر کنید و به دفعات زیاد آب و مایعات بنوشید، می توانید احتمال این عارضه را به حداقل برسانید. اگر احساس می کنید ناخوش احوال هستید، برای جلوگیری از بی آب شدن بدن، بصورت مداوم جرعه جرعه آب بنوشید.

عوارض جانبی جدی

بثورات پوستی

اگر متوجه ظاهر شدن هر نوع ضایعه یا قرمزی پوست شدید، فورا به پزشک خبر دهید؛ این مسئله می تواند تبدیل به یک مشکل پوستی مهلک به نام سندروم استیونز جانسون شود.

سندروم استیون جانسون یک عارضه نادر در اثر مصرف آلوپورینول است. این سندروم علائمی شبیه به آنفولانزا ایجاد می کند و به دنبال آن ضایعات قرمز / بنفش در پوست منتشر شده و ایجاد تاول می کنند. پوست ناحیه درگیر سرانجام می میرد و از بین می رود.

احتمال بروز این اتفاق در 8 هفته  اول مصرف آلوپورینول، یا وقتی دوز دارو سریع زیاد می شود، بالاتر است. همچنین اگر مصرف آلوپورینول بطور ناگهانی برای چند هفته متوقف شود و دوباره با همان دوز قبلی مجدد مصرف شود، احتمال بروز این اتفاق وجود دارد. بهتر است مصرف دارو به آرامی کم / زیاد شود.

بعلاوه بهتر است در صورت ابتلا به عفونت ویروسی، واکسیناسیون یا ظاهر شدن ضایعات پوستی به هر دلیلی، تا دو هفته شروع به مصرف آلوپورینول نکنید.

 

دیگر عوارض جانبی جدی

دچار شدن به عوارض جانبی جدی در اثر استفاده از آلوپورینول مسئله ای غیر قابل انتظار است. با این وجود موارد زیر را بلافاصله به پزشک اطلاع دهید:

• زرد شدن پوست یا سفیدی چشم ها – این علائم می توانند نشانه ی مشکلات کبدی باشند.
• بالا رفتن دمای بدن، گلو درد، تورم غدد یا احساس ناخوشی عمومی – این علائم می توانند نشانه ی مشکلات گلبول های سفید باشند.
• کبودی یا خونریزی بی دلیل لثه ها هنگام مسواک زدن به شرطی که متوقف شدن آن زمان زیادی ببرد.
• تشنگی بی دلیل، افزایش دفعات و حجم ادرار، خستگی بی دلیل، از دست دادن وزن بدون هیچگونه برنامه ای، تاری دید – این علائم می توانند نشانه ی دیابت باشند.

واکنش آلرژیک جدی

در موارد نادر، احتمال واکنش آلرژیک جدی- آنافیلاکسی نسبت به آلوپوینول وجود دارد.

این بخش تمام عوارض جانبی آلوپورینول را شامل نمی شود. برای دسترسی به لیست کامل به بروشور داخل جعبه دارو مراجعه کنید.

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

آلوپورینول و بارداری

معمولا مصرف آلوپورینول در دوران بارداری توصیه نمی شود. شواهد کافی برای اعلام ایمنی آن وجود ندارد.

اگر قصد دارید باردار شوید به پزشک اطلاع بدهید. ممکن است داروهای دیگری که ایمن تر هستند هم وجود داشته باشند.

آلوپورینول و شیردهی

اگر پزشک سلامت فرزند شما را تایید کرده است، مصرف آلوپورینول در طول دوران شیردهی بلامانع است.

آلوپورینول به مقدار خیلی کم وارد شیر مادر می شود، اما ارتباط ناچیزی بین مصرف این دارو و عوارض جانبی برای شیرخوار یافت شده است.

هرگاه متوجه شدید کودک شما به خوبی قبل شیر نمی خورد، یا به نظر می رسد بی دلیل خسته است، یا چنانچه هر نوع نگرانی دیگری در مورد کودک خود دارید، با پزشک مشورت نمایید.

تداخل دارویی

برخی داروها و آلوپورینول می توانند با یکدیگر تداخل ایجاد کرده و شانس بروز عوارض مصرف را بالا ببرند.

قبل از شروع مصرف آلوپورینول چنانچه از یکی از داروهای زیر استفاده می کنید، به پزشک / داروساز اطلاع دهید:

• آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون مثل وارفارین
• هر کدام از آنتی بیوتیک ها
• داروهای سرکوب کننده ایمنی (معمولا برای آرتریت یا بعد از پیوند عضو تجویز می شوند).
• قرص های مُدِر مثل فوروزماید یا مهار کننده های ACE برای درمان پرفشاری خون مثل انالاپریل و رامیپریل

اگر آلومینیوم هیدروکساید مصرف می کنید، بین مصرف آلوپورینول و آلومینیوم هیدروکساید حداقل 3 ساعت فاصله در نظر بگیرید.

مصرف آلوپورینول همراه با مسکن ها

می توانید آلوپورینول را همراه با استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن، ناپروکسن یا ایندومتاسین مصرف کنید.

ممکن است پزشک برای کمک به جلوگیری یا درمان حملات نقرس، ضد التهاب های غیراستروئیدی مثل دیکلوفناک یا ناپروکسن یا کلشی سین تجویز کند.

ترکیب آلوپورینول یا داورهای گیاهی و مکمل ها

اطلاعات بسیار کمی در مورد مصرف داروهای گیاهی و مکمل ها همراه با آلوپورینول در دسترس است.