آیا میزان قند خون بدن، تمرینات ورزشی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

میزان قند خون بالا برای سلامت بدن خوب نیست. سطح بالای قند خون سبب تغییر واکنش بدن به تمرینات ورزشی شده و در طولانی مدت سبب تاثیرات منفی در سلامت خواهد شد.

مقدمه

داشتن یک رژیم غذایی حاوی مقادیر بالای قند و سرشار از غذاهای فرآوری شده، می تواند با تغییر در نحوه پاسخگویی بدن شما به ورزش، در طولانی مدت وضعیت سلامت شما را به خطر بیاندازد.

بر اساس تحقیق جدیدی که در مورد تغذیه، قند خون و تمرینات ورزشی انجام شده است:

افرادی که بطور مداوم سطح قند خون بالایی دارند، نسبت به کسانی که میزان قند خون نرمالی دارند، فواید کمتری از ورزش نصیبشان می‌شود.

تحقیق

این تحقیق که هم روی موش های آزمایشگاهی و هم افراد انجام شده است، نشان می دهد:

رژیم غذایی سرشار از مواد قندی و غذاهای فرآوری شده که کنترل سطح قند خون را دشوار می‌کند؛ با تغییر نحوه واکنش بدن ما به تمرینات ورزشی، روی سلامت در طولانی‌مدت تاثیر منفی می‌گذارد.

شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد افزایش قند خون، ناسالم است.

 

افراد مبتلا به هایپرگلیسمی* معمولا اضافه وزن دارند و با خطرات طولانی مدت بیشتری از نظر بیماری‌های قلبی و دیابت نوع 2 مواجه هستند، حتی اگر در مراحل اولیه، علائم آنها معیارهای مربوط به آن بیماری‌ها را نداشته باشد.

* هایپرگلیسمی (هیپر گلایسمی) وضعیتی است که در آن افراد دارای مقادیر بیش از حد گلوکز در پلاسمای خونشان می باشند.

این افراد معمولا تناسب اندام ندارند.

در مطالعات اپیدمیولوژیک، افرادی که قند خون بالایی دارند غالباً از آمادگی هوازی کمی برخوردار هستند، حال آنکه در مطالعات حیوانی نیز، موش‌هایی که از بدو تولد استقامت کم دارند مشکلات اولیه قند خون را نشان می‌دهند.

این ارتباط بین قند خون و تناسب اندام بسیار مهم است زیرا آمادگی هوازی پایین، ارتباط نزدیکی با خطر مرگ زودرس دارد.

 

همچنین بخوانید:

آیا ورزش قبل از خواب روی کیفیت خواب تاثیر می گذارد؟

بیشتر مطالعات گذشته درباره رابطه قند خون و تناسب اندام، اپیدمیولوژیک (همه گیر) بوده است به این معنی که ارتباطی بین این دو شرط مشخص شده اما توالی یا مکانیسم‌های آنها بررسی نشده است.

این تحقیقات روشن نکرده‌اند که آیا قند خون معمولاً باعث عدم تناسب در اندام می‌شود یا برعکس؛

و یا اینکه چگونه هر یک از این شرایط می‌تواند بر دیگری تأثیر بگذارد.

بنابراین، برای این تحقیق جدید، که این ماه (AUG 2020) در Nature Metabolism منتشر شد، محققان مرکز دیابت Joslin در بوستون و سایر موسسات، تصمیم گرفتند که سطح قند خون را در موش‌ها بالا ببرند و ببینند که هنگام ورزش چه اتفاقی می‌افتد.

 

روند

– آنها با موش‌های بزرگسال شروع کردند و رژیم غذایی بعضی از آنها را از خوراک طبیعی به رژیم غذایی پر از قند و چربی اشباع تغییر دادند، چیزی که امروزه بسیاری از ما در جهان توسعه یافته می‌خوریم.

این موش‌ها به سرعت افزایش وزن پیدا کردند و قند خون آنها بالا رفت.

– آنها به موش‌های دیگر ماده‌ای تزریق کردند که توانایی آنها در تولید انسولین را کاهش می‌دهد، هورمونی که به کنترل قند خون کمک می‌کند، مشابه زمانی که افراد دارای اشکال خاصی از دیابت هستند.

آن حیوانات چاق تر نشدند اما میزان قند خون آنها به همان میزان موش های گروه رژیم غذایی قندی افزایش یافت.

– سایر موش‌ها به عنوان گروه کنترل در رژیم غذایی طبیعی خود باقی ماندند.

نتیجه روند

پس از چهار ماه، دانشمندان با اندازه گیری طول مدت دویدن آنها روی تردمیل قبل از خستگی، میزان تناسب اندام موش را بررسی کردند.

آنها سپس چرخ های در حال چرخش را در قفس هر حیوان قرار داده و به آنها اجازه دادند تا شش هفته دیگر به خواست خود، روی چرخ ها بدوند.

به طور متوسط، هر موش در طی آن یک ماه و نیم، حدود ۳۰۰ مایل (483 کیلومتر) دوید.

اما همه آنها به سطح یکسانی از آمادگی جسمانی نرسیدند.

گروه کنترل مدت زمان طولانی تری قبل از خستگی روی تردمیل دویدند و تناسب اندام بهتری داشتند.

اما حیوانات با قند خون بالا پیشرفت کمی نشان دادند. آمادگی هوازی آنها تغییر چندانی نکرده بود.

 

جالب اینجاست که مقاومت ورزشی در همه آنها – چه مشکلات قند خون آنها ناشی از رژیم غذایی بوده و چه کمبود انسولین و اینکه آیا دچار اضافه وزن یا لاغر هستند- یکسان بوده است؛

اگر قند خون بالایی داشتند، در مقابل مزایای ورزش مقاومت نشان می‌دادند.

برای درک بهتر علت، دانشمندان عضلات نمونه ها را بررسی کردند.

عضلات گروه کنترل، بافت هایی سالم، تازه و شبکه ای از رگ های خونی جدید داشت که گذرگاهی برای عبور اکسیژن و سوخت رسانی به عضلات بود.

ولی بافت عضلانی موش هایی که قند خون بالا داشتند، رسوبات جدیدی از کلاژن ها بود که مانع ایجاد رگ های خونی جدید شده و عضلات را از هماهنگ شدن با تمرینات جدید و رسیدن به تناسب اندام بهتر، منع کرده بودند.

 

همچنین بخوانید:

حذف عادت غذا خوردن قبل از خواب در کاهش وزن موثر است.

 

در نهایت، چون موش‌ها انسان نیستند، دانشمندان میزان قند خون و مقاومت گروهی ۲۴ نفره از جوانان بزرگسال را بررسی کردند.

هیچکدام دیابت نداشتند ولی برخی از آنها میزان قند خونشان در اندازه‌ای بود که مراحل پیش از دیابت را نشان می‌داد.

در زمان تست تندرستی روی تردمیل، داوطلبانی که سطح قند خون آنها کنترل نشده بود، مقاومت کمتری داشتند.

وقتی دانشمندان بافت عضلانی آنها را بررسی کردند، فعالیت شدید پروتئینی را مشاهده کردند که مانع از تندرستی و مقاومت هوازی می‌شود.

 

نتیجه گیری

نتایج حاصل از تحقیق روی موش ها و انسان ها، نشان داد که سطح بالای قند در بافت‌ها، برای سلامتی خوب نیست و مانع از این می‌شود که از فواید ورزش بهره مند شوید.

* قند و غذاهای پر چرب فرآوری شده، سبب افزایش قند خون شده و اثرات تمرین روی بدن را کند می کند.

* برای کسانی که قند خون آنها به رژیم غذایی وابسته است، می‌توان قند و غذاهای بسیار چرب و فرآوری شده را حذف نمود.

* موش های گروه کنترل، رژیم غذایی پر کربوهیدرات داشتند. بنابراین، کربوهیدرات ها به خودی خود مسئله ای نیستند؛ بلکه کیفیت رژیم غذایی مهم است.

 

 

* این تحقیق تاکید می‌کند که وقتی در مورد چگونگی بهبود سلامت خود فکر می‌کنیم، باید رژیم غذایی و ورزش را با هم در نظر بگیریم.

* رژیم غذایی و ورزش بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند و بیشتر از آنچه که انتظار داریم، روی بدن ما تاثیر گذار هستند.

 

به گفته محققان، اين مطالعه حاوی داده های دلگرم کننده است. موش های دارای هایپرگلیسمی مقاومت کمی از چند هفته تمرین به دست آورده اند، اما علائم اولیه کنترل بهتر قند خون را نشان داده‌اند.

در واقع ورزش می‌تواند به افراد مبتلا به قند خون کمک کند تا قند خون خود را تثبیت کنند و تناسب اندام خود را افزایش دهند؛ ولی این به زمان بیشتری نیاز دارد.