ترک نوک سینه اغلب به خاطر عرق سوز شدن حین ورزش و یا شیردهی رخ می دهد. در این مقاله علل آن، درمان ترک و زخم نوک سینه و نحوه مدیریت علائم در حین شیردهی بررسی می شود.

مقدمه

ترک نوک سینه معمولا با قرمزی، سوزش و پوسته شدن پوست نوک سینه ها یا اطراف آن شناخته می شود. استفاده از کرم های ملایم و پرهیز از صابون‌های قوی، مواد شیمیایی و لباس های تنگ می‌تواند به درمان و پیشگیری از ترک خوردن نوک سینه ها کمک کند.

طبق برآوردها، 38% از کسانی که با تغذیه شیر مادر مشکل دارند، نوک سینه های دردناک و ترک خورده داشته اند. وضعیتی که نوبت های بعدی شیردهی را دشوار می کند.

علت ایجاد ترک نوک سینه ها و روش درمان آنها را بررسی می کنیم.

همچنین نگاه دقیقی به نحوه مدیریت علائم در حین شیردهی (از جمله کاهش درد و پیشگیری از آسیب بیشتر) خواهیم داشت.

علت ترک نوک سینه

ترک نوک سینه اغلب اوقات در اثر آسیب و زخم نوک پستان رخ می‌دهد.

این مشکل چه در زنان و چه در مردان می تواند در نتیجه عرق سوز شدن، ساییدگی با لباس یا آسیب دیدگی بافت در اثر بریدگی و ضربه باشد.

هرچه نوک پستان بیشتر بیرون زده باشد، احتمال زخم و ترک خوردگی نوک سینه هم بیشتر می شود.

علل ترک نوک پستان ها در دوران شیردهی عبارتند از:

مشکل در محکم گرفتن نوک سینه توسط کودک
پیدا نکردن پوزیشن مناسب برای شیردهی
پیدا نکردن تکنیک ایده آل
استفاده از شیردوش، به خصوص اگر لبه آن خیلی کوچک باشد.

بر اساس مقاله ای در نشریه BMC Pregnancy and Childbirth، احتمال ایجاد ترک نوک پستان ها در ماه اول بعد از زایمان بیشتر است.

نوزادی که مشغول یادگیری شیر خوردن است، برای گرفتن سینه مادر تلاش و زمان بیشتری صرف می کند. این اصطکاک می تواند نوک سینه را حساس و تحریک کند.

همچنین ممکن است نوک سینه خشک بشود که منجر به پوست ترک خورده و خونریزی گاه به گاه می شود.

استفاده از شیشه شیر:

استفاده از شیشه شیر قبل از شروع شیر دادن به نوزاد هم می تواند احتمال ترک نوک پستان ها را بیشتر کند.

علت این است که نوزاد برای شیر خوردن از شیشه، تکنیک مکیدن متفاوتی را نسبت به شیر خوردن از سینه مادر استفاده می کند.

اگر نوزادان بیشتر به شیشه عادت داشته باشند، احتمال ایجاد آسیب نوک پستان توسط آنها بیشتر می شود.

مشاوران شیردهی، برای نوزادی که در روزها یا هفته های اول عمرش به شیر اضافی نیاز دارد، استفاده از قاشق یا فنجان یا سرنگ را به جای شیشه پیشنهاد می کنند.

استفاده از قاشق، فنجان یا سرنگ تاثیر منفی کمتری روی چسبندگی دهان نوزاد و مکیدن محکم سینه جهت تغذیه و موفقیت شیردهی در بلندمدت دارد.

همچنین بخوانید:

آنتی بادی های شیر مادر و فواید شگفت انگیز آن

درمان ترک نوک سینه

افراد برای درمان ترک و زخم نوک پستان می توانند:

پس از شیر دادن به کودک، از کرم های نرم کننده همانند کرم های بر پایه لانولین و روغن نارگیل بر روی نوک سینه خود استفاده کنند.

این کار پوست را نرم کرده و ترک خوردگی را کاهش می دهد.

برخی افراد حتی شیر مادر را به نوک سینه می زنند و اجازه می دهند خشک بشود که هم مانع ترک خوردگی می شود و هم خواص آنتی باکتریال دارد.

همچنین بخوانید:

فواید فراوان حمام شیر مادر

بلافاصله بعد از شیردهی و به مدت دو هفته متوالی (نه بیشتر)، از کرم کورتیکواستروئید در نوک سینه ها استفاده نمایید.

استفاده از استروئیدها برای مدت زمان طولانی و بیشتر از دو هفته منجر به نازک شدن پوست نوک سینه می شود. فقط در این صورت از این روش استفاده کنید که پزشک متخصص، آن را توصیه و تجویز کرده باشد.

از پوشیدن سوتین‌های خیلی تنگ خودداری کنید چون می‌تواند اصطکاک روی نوک سینه ها را افزایش بدهد.

از مصرف صابون‌های قوی، دئودورانت، پودر بچه و سایر موادی که نوک سینه ها را خشک می کنند، خودداری کنید.

صرف زمان برای بهبود ترک ها و پیدا کردن روش های بهتر جهت گرفتن سینه توسط نوزاد نیز به بهبود ترک های نوک پستان کمک می کند.

بهره مندی از مشاورین

مشاور شیردهی می‌تواند به کسانی که با شیر دادن به کودک مشکل دارند، کمک کند تا راه های بهبود تجربه شیردهی را پیدا کنند.

این امر می تواند سبب افزایش راحتی شیر دهی شده و آسیب به نوک پستان ها که منجر به ترک خوردگی می شوند را کاهش دهد.

برخی راه های بهبود شامل ارزیابی موارد زیر است:

کودک چطور سینه را به دهان می گیرد
تنظیم قرارگیری جای نوزاد
تنظیم قرارگیری مادر
ظاهر نوک پستان بعد از شیردهی

مشاور پس از مشاهده یک نوبت شیردهی می تواند توصیه هایش را در اختیارتان بگذارد.

همچنین بخوانید:

شیردهی در دوران کرونا

موارد زیر می تواند در پیشنهادات مشاورین بگنجد:

روی تخت یا صندلی بنشینید، پشتتان را در حالتی تکیه بدهید که احساس راحتی داشته باشید. برای داشتن تکیه گاه کافی از هر تعداد بالش که لازم است، استفاده کنید.

کودک را طوری شکم به شکم نگه دارید که جلوی بدنش جلوی بدن خودتان قرار بگیرد. کودک نباید برای رسیدن به پستان مجبور بشود سرش را به یک طرف بچرخاند.

قبل از قرار دادن پستان در دهان کودک، جایش را طوری تنظیم کنید که دماغش در راستای نوک پستان قرار گرفته باشد.

به آرامی نوک پستان را با حرکات عقب و جلو روی دهان کودک بمالید. این کار کودک را تشویق می کند دهانش را باز کند. پستان را کمی فشار بدهید تا کمی شیر یا آغوز بیرون بیاید. این امر نیز به جلب توجه کودک کمک می کند.

وقتی دهان کودک باز بشود، باید نوک پستان و تمام هاله تیره دورش در دهان قرار بگیرد نه فقط نوک پستان. معمولا، ابتدا چانه کودک سینه را لمس می کند.

اگر در ابتدای قرار گرفتن پستان در دهان کودک احساس درد داشتید، یک انگشت را گوشه دهانش بگذارید و دور لب هایش بچرخانید تا دهانش کمی باز شده و از چفت شدن دهان در سینه بکاهد.

اگر این روش جواب نداد، روش‌های دیگر نگه داشتن را تمرین کنید.

دو نمونه پیشنهادی شامل:

روش نگه داشتن فوتبال و موقعیت گهواره می باشند.

در روش نگه داشتن فوتبال، بدن نوزاد در همان طرفی قرار می‌گیرد که از آن شیر می‌خورد. مشاوران شیردهی این روش نگه داشتن را به کسانی پیشنهاد می‌کنند که سزارین کرده‌اند چون بدن کودک روی برش جراحی قرار نمی‌گیرد.

در پوزیشن گهواره، بدن نوزاد به صورت متقاطع روی بدن مادر قرار می‌گیرد. بالش شیردهی یا بالش زیر نوزاد، او را تا ارتفاع پستان بالا می‌آورد و مادر کودک را طوری در آغوش می‌گیرد که کاملا جلوی سینه و شکم قرار بگیرد. کودک نباید مجبور باشد برای رسیدن به پستان سر خود را بچرخاند.

پیشگیری

حساسیت و ناراحتی نوک سینه هنگام شروع شیردهی بسیار رایج است. اما اقدامات پیشگیرانه زیر می توانند از ترک نوک سینه جلوگیری کنند:

مطمئن شوید کودک نوک پستان را به اندازه کافی در دهان نگه داشته باشد.

نوک پستان باید کاملا در دهان کودک قرار بگیرد و قسمت اعظمی از هاله تیره دورش هم باید در دهان باشد. اگر مطمئن نیستید کودک پستان را درست به دهان می‌گیرد، باید بلافاصله با مشاور شیردهی مشورت کنید.

قبل از شیر دادن به کودک، مقداری از شیر پستان را با دست بیرون بیاورید تا پستان بیش از حد سفت و پر نباشد. پری پستان می‌تواند گرفتن پستان را برای نوزادان سخت تر کند.

پستان ها را فقط با آب گرم بشویید و برای پیشگیری از خشکی، از مصرف صابون های قوی خودداری کنید.

از پماد مخصوص نوک پستان استفاده کنید یا بگذارید شیر روی نوک پستان خشک بشود.

از پدهای سینه ساخته شده با مواد طبیعی استفاده کنید زیرا می‌توانند اصطکاک روی سینه را کاهش بدهند.

همیشه اجازه دهید کودک پستان را به صورت طبیعی رها کند.

ترفندهای شیردهی با ترک نوک پستان

بر اساس اعلام آکادمی تغذیه با شیر مادر، دردهای ناشی از شیردهی یکی از رایج ترین دلایل توقف زودهنگام شیردهی مادران است.

حتی اگر نوک پستان مادر ترک خورده باشد، معمولا می‌توانند در حین درمان به شیردهی ادامه بدهند.

برای انجام این کار:

پوزیشن های شیردهی را مرتب تغییر بدهید. این امر می تواند فشار روی نوک پستان‌ها را کاهش دهد، همچنین به فرد کمک می‌کند بهترین پوزیشن مناسب هم برای خود و هم کودک را پیدا کند.

آغاز شیردهی را با سینه ای شروع کنید که درد کمتری دارد تا زمانی که شیر پستان خارج شود. سپس با طرف دیگر شیر بدهید، موقعیتی که کودک نیاز به مکیدن شدید آن ندارد چون شیر خیلی راحت تر بیرون می آید.

بعد از شیردهی به نوک پستان، کرم لانولین یا شیر مادر بزنید و اجازه دهید تا با جریان هوا خشک شود.

گاهی اوقات مشاور شیردهی توصیه می کند برای مدتی از محافظ نوک پستان سیلیکونی استفاده کنید تا نوک پستان بدون قطع شیردهی، فرصت بهبود داشته باشد.

اگر ترک نوک سینه به طور مداوم ادامه داشت، می توانید با ماما یا متخصص زنان و زایمان مشورت کنید. پزشکان در این شرایط مشاوره شیردهی بیشتری در اختیارتان می گذارند یا کرم هایی برای بهبود نوک سینه تجویز می کنند.

خلاصه

ترک نوک سینه می تواند یکی از عوارض رایج در اوایل شیردهی باشد.

افراد معمولا لازم نیست به خاطر ترک نوک سینه خود، شیردهی را متوقف کنند ولی این عارضه می‌تواند نشان دهنده این باشد که برای کاهش درد و افزایش موفقیت کلی شیردهی، نحوه به دهان گرفتن سینه و چفت شدن دهان کودک بر روی سینه را تغییر و بهبود دهید.

اگر فردی درباره ترک نوک پستان ها یا عفونت ناشی از آن نگران است، می‌تواند درباره آن با مشاور شیردهی، ماما یا متخصص زنان و زایمان مشورت نماید.

زنان / زایمان / بارداری سرطان پستان سینه / پستان شیردهی کودکان