کلامیدیا یک عفونت باکتریایی مقاربتی (STI) است که گرچه معمولا غشاهای مخاطی واژن، آلت تناسلی مردان و مقعد را درگیر می کند، اما گاهی اوقات هم در گلو ایجاد می شود.

کلامیدیا می تواند منجر به گلودرد شود. اما اگر فقط این منطقه را درگیر کرده باشد، ممکن است هرگز هیچ علامت دیگری ایجاد نکند.

در برخی افراد، این عفونت باکتریایی، هم گلو و هم نواحی تناسلی را درگیر می کند.

در این مطلب در مورد کلامیدیا گلو، علت، روش تشخیص و راه های درمان آن اطلاعات جامعی را کسب خواهید کرد.

علائم

کلامیدیا گلو در بیشتر افراد باعث ایجاد هیچ نوع علامت بخصوصی نمی شود. در برخی مواقع، عفونت باعث قرمز شدن و احساس درد در گلو یا دهان می شود.

البته حتی کسی که هیچ علامتی ندارد هم می تواند ناقل عفونت باشد. این مسئله در مورد کلامیدیا تناسلی هم صادق است.

کلامیدیا می تواند از نواحی تناسلی فرد مبتلا، به نواحی تناسلی یا گلو شخص در معرض منتقل شود.

عفونت در بیشتر مواقع، نواحی تناسلی را درگیر می کند، در اینصورت علائم احتمالی که ممکن است طی 1 تا 3 هفته بعد از عفونت باکتریایی اولیه ظاهر شوند عبارتند از:

در واژن:

سوزش موقع ادرار کردن

درد موقع فعالیت های جنسی

ترشح غیر طبیعی و بوی نامطبوع

در آلت تناسلی مردان:

سوزش موقع ادرار کردن

ترشح

خارش یا سوزش اطراف سوراخ آلت تناسلی

در مقعد:

خارش یا سوزش

درد هنگام دفع مدفوع (اجابت مزاج)

علت

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که ممکن است فرد از طریق تماس ژنیتال، یا استفاده مشترک از اسباب بازی های جنسی به آن دچار شود.

در بیشتر موارد عفونت از طریق تماس با مایعات، بخصوص اسپرم فرد مبتلا منتقل می شود.

سکس دهانی روش رایجی برای انتقال عفونت نیست، چراکه باکتری این عفونت باکتریایی غشای مخاطی واژن، مقعد و آلت تناسلی مردان را به گلو ترجیح می دهد.

کلامیدیا از راه های زیر منتقل نمی شود:

نشستن روی صندلی توالت عمومی
بوسیدن
بغل کردن
استفاده مشترک از حوله یا لباس

انتقال و آزمایش

با وجود اینکه کلامیدیا یکی از رایج ترین بیماری های مقاربتی باکتریایی در سراسر دنیاست، اما کلامیدیا گلو چندان رایج نیست.

در هر صورت احتمال دارد افراد از طریق تماس دهانی با آلت تناسلی فرد مبتلا به این عفونت به کلامیدیا گلو مبتلا شوند.

ممکن است فردی نداند که به کلامیدیا مبتلاست، چراکه کلامیدیا گاهی اوقات بدون علامت است. به خاطر اشته باشید مراقبت از سلامت جنسی شما به عهده خود شماست.

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) توصیه می کند برای پیشگیری از ابتلا به عفونت های مقاربتی ناشی از روابط جنسی دهانی توصیه های زیر را دنبال کنید:

از کاندوم های پلاستیکی یا لاتکس روان نشده استفاده کنید.
در طول تماس جنسی واژینال یا مقعدی از Dental dam استفاده کنید.
اگر داخل دهان خود زخم فعال دارید، از برقراری تماس جنسی خودداری کنید.
طی هر بار دخول، از وسیله های محافظت جنسی مثل کاندوم استفاده کنید.
بطور منظم آزمایش های مربوط به سلامت جنسی را انجام دهید.

گرچه همه افراد بطور منظم باید آزمایشات سلامت جنسی را انجام دهند، با این وجود انجام این آزمایشات برای افراد زیر ضروری تر است:

هر کسی که علائم عفونت دارد – گرچه بعضی عفونت های مقاربتی از جمله کلامیدیا اغلب بدون علامت هستند.
خانم های باردار
هر کسی که تست سلامت جنسی همسر او از نظر علائم مثبت بوده است.

بعضی افراد می بایست بصورت سالانه آزمایش دهند، از جمله:

مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند
خانم هایی که به تازگی وارد یک رابطه جنسی شده اند، یا روابط جنسی متعدد یا شرکای جنسی مختلف دارند
خانم های زیر 25 سالی که زندگی جنسی فعال دارند

تشخیص

پزشک برای تشخیص کلامیدیا گلو با استفاده از یک سواپ پنبه ای نمونه ای از مایعات ته حلق را بر می دارد. سپس نمونه را برای آزمایشگاه ارسال می کند.

اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، فرد موظف است به تمام کسانی که اخیرا با آنها رابطه جنسی داشته است اطلاع بدهد.

روش های درمان

درمان کلامیدیا اغلب یک دوره مصرف آنتی بیوتیک را شامل می شود. این دوره ممکن است بین 1 تا 7 روز طول بکشد.

کسی که تحت درمان دوره یک روزه است می بایست به مدت 7 روز از فعالیت جنسی پرهیز کند.

کسی که تحت درمان دوره 7 روزه است می تواند پس از اتمام دوره درمان، فعالیت های جنسی خود را از سر بگیرد.

از آنجائیکه خطر عود عفونت بسیار بالاست، شخص می بایست حدودا 3 ماه بعد مجددا آزمایش بدهد.

جمع بندی

کلامیدیا گلو رایج نیست.

در اغلب مواقع، این عفونت از آلت جنسی مرد به گلو منتقل می شود، اما ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی واژینال یا مقعدی هم منتقل شود.

برای جلوگیری از کلامیدیا و دیگر عفونت های مقاربتی، در طول هر نوع رابطه جنسی از روش های محافظت کننده جنسی مثل کاندوم یا Dental dam استفاده کنید.

پزشک می تواند با تجویز یک دوره آنتی بیوتیک پس از مدت کوتاهی کلامیدیا را درمان کند. اما ریسک عود مجدد عفونت بالاست، بنابراین رعایت جوانب احتیاط کلید اصلی درمان است.

بیماری عفونی / باکتریایی / ویروسی بیماری مقاربتی / بهداشت جنسی گوش و حلق و بینی