بیماری بالانیت یا التهاب کلاهک آلت تناسلی

بالانیت، التهاب و قرمزی سر آلت تناسلی مردان است. در این مطلب به علت، علائم بالانیتیس، پیشگیری از بالانیتیس و درمان بالانیت پرداخته شده است.

مقدمه:

به التهاب، درد و قرمزی در قسمت کلاهک آلت تناسلی مردان، بالانیت یا بالانیتیس گفته می شود.

این مساله می تواند موجب ناراحتی در یکی از حساس ترین مناطق بدن مردان یعنی سر آلت تناسلی و پوست شلی که نوک آن را می پوشاند (پوست ختنه گاه)، شود.

این مشکل قابل درمان بوده و اغلب پیشگیری از بروز آن آسان است.

ابتلا به آن در هر سنی ممکن است و اگر ختنه شده باشید احتمال مبتلا شدن به آن اندک است.

اما اگر ختنه نکرده اید و هنوز پوست ختنه گاه (پیش پوست یا غلفه) خود را دارید، باید از سر آلت تناسلی خود مراقبت بیشتری کنید.

اطلاعات این مقاله از به روزترین مقالات سال 2020 برگرفته شده است.

 

 

انواع بالانیت:

بصورت کلی سه نوع وجود دارد:

بالانیت زون

این نوع از بالانیت که رایج ترین نوع آن است، باعث قرمز و دردناک شدن سر آلت تناسلی می شود.

معمولا وقتی در مورد بالانیت صحبت می شود مقصود این نوع از بالانیت است.

بالانیت حلقوی

این نوع ممکن است در مردان دارای آرتریت واکنشی رخ دهد؛ نوعی آرتریت که دلیل بروز آن یک عفونت است.

بالانیت حلقوی علاوه بر قرمزی و تورم موجب ایجاد زخم هایی روی کلاهک آلت تناسلی می شود.

بالانیت کراتولیک و میکاپی

این نوع از بالانیت نادر است و فقط مردان بالای 60 سال را مبتلا می کند.

بالانیت کراتولیک و میکاپی سبب ایجاد زگیل های پوسته پوسته ای روی کلاهک آلت تناسلی می شود.

 

دو وضعیت مرتبط وجود دارد که بسیار شبیه به بالانیت است:

بالانوپوستیت:

به التهاب یا عفونت سر آلت تناسلی که شامل پوست ختنه گاه است، گفته می شود.

از نظر فنی بالانیت فقط سبب التهاب یا عفونت سر آلت تناسلی می شود و اگر پوست ختنه گاه نیز درگیر شود، بالانوپوستیت نام می گیرد.

فیموزیس:

به حالتی گفته می شود که مردان نتوانند پوست ختنه گاه خود را به عقب بکشند یا جمع کنند.

در هنگام تولد این مساله کاملا نرمال تلقی می شود ولی با گذشت زمان و در اکثر پسران بالای 14 سال پوست ختنه گاه می تواند بطور طبیعی از سر آلت تناسلی جدا شود.

 

علائم بالانیت

علائم آن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• قرمزی
• تورم
• درد
• خارش
• ترشح در نوک آلت تناسلی
• پوستی سفید و براق روی آلت تناسلی
• بوی نامطبوع
• زخم روی آلت تناسلی
• خونریزی اطراف پوست ختنه گاه
• مشکل در عقب کشیدن پوست ختنه گاه

همچنین بخوانید:

ترشحات با بوی بد و نامطبوع بدن

چین های پوستی روی آلت تناسلی می توانند سلول های مرده، ترشحات و چربی ها را به دام بیاندازند.

بنابراین اگر بطور مرتب آلت خود را شستشو ندهید، این مواد زائد می توانند سبب ایجاد اسمگما شوند و بویی نامطبوع ایجاد کنند.

در صورت بدتر شدن نیز، ممکن است سبب ایجاد ناراحتی هنگام ادرار کردن، بروز مشکلاتی در زندگی جنسی افراد و حتی اختلال در نعوظ مردان شود.

 

دلایل بالانیت

** در صورت عدم توجه و رعایت بهداشت ناحیه تناسلی، احتمال ابتلا به این عفونت افزایش می یابد.

جهت تمیز نمودن این ناحیه، از یک صابون ملایم استفاده کنید، زیرا مواد شیمیایی تند و خشن می توانند موجب تحریک پوست روی آلت تناسلی و در نتیجه بروز بالانیت شوند.

** این مشکل همچنین می تواند نتیجه ای از دیابت کنترل نشده یا اثر جانبی برخی داروهای خاص تجویزی برای درمان دیابت نوع 2 باشد.

بعنوان مثال، مصرف داپاگلیفلوزین (Farxiga) احتمال ابتلا به بالانیت را بالا می برد، زیرا وظیفه این دارو خارج کردن قند از بدن، از طریق ادرار است.

قند مکانی مناسب جهت تولید مثل و رشد مخمر ایجاد می کند.

** باکتری ها نیز می توانند سبب بروز عفونت شوند. در نتیجه حتما آلت تناسلی خود را تمیز نگه دارید.

** یکی دیگر از عواملی که می تواند در ایجاد بالانیت موثر باشد، نوعی آرتریت به نام آرتریت واکنشی یا سندروم رایتر است که می تواند روی مفاصل و چشم ها تاثیر بگذارد.

** برخی داروهایی که سبب ایجاد واکنش های آلرژیک می شوند نیز می توانند در ایجاد بالانیت موثر باشند؛ از جمله داروهای تتراسایکلین و آسپیرین.

** در صورت داشتن اضافه وزن یا شرایطی که باعث می شود بدن شما آب را حفظ کند (مانند بیماری های قلبی، کبدی یا کلیوی) نیز احتمال ابتلا به این عفونت وجود دارد.

 

تشخیص

در بیشتر موارد پزشک می تواند بالانیت را بر اساس علائم و با انجام معاینه جسمی تشخیص دهد.

ممکن است آن ها برای اطمینان آزمایش هایی انجام دهند از جمله:

• آزمایش گلوکز سرم (جهت غربالگری دیابت)
• آزمایشات تشخیص بیماری های مقاربتی (STD)
• آزمایشات مربوط به شرایط پزشکی که سبب ایجاد بالانیت می شوند

همچنین بخوانید:

عفونت های مقاربتی

 

درمان بالانیت

پس از ابتلا به بالانیت، جهت از بین بردن و درمان بالانیت باید به پزشک مراجعه کنید.

پزشکان داروها و توصیه های درمانی مناسب را با توجه به علت ایجاد این عفونت ارائه می دهند.

داروهایی که پزشکان برای درمان تجویز می کنند معمولا به فرم کرم یا پماد هستند.

پزشکان ممکن است داروهای زیر را تجویز کنند:

•  آنتی بیوتیک های مناسب بالانیت باکتریایی (بصورت قرص یا کرم)
• کرم ضد قارچ (اگر شرایط بوجود آمده ناشی از مخمر کاندیدا باشد)

همچنین بخوانید:

کاندیدیازیس یا عفونت مخمری چه شکلی است؟

• کرم های استروئیدی (که می توانند بالانیت ناشی از بیماری های پوستی یا یک واکنش آلرژیک را تسکین دهند.)

چند نکته:

** برای بهبود تورم نیز می توانید از حمام سیتز (یک حمام گرم و کم عمق که می توان در آن نشست) استفاده نمایید.

با اضافه کردن محلول نمک به آب می توان به بهبود علائم ناشی از این عفونت کمک کرد.

** پزشکان در مواردی که بالانیت پس از درمان مجددا بروز پیدا می کند، ختنه را پیشنهاد می کند.

** اگر پوست ختنه گاهی دارید که جمع کردن و عقب کشیدن آن دشوار است به احتمال زیاد به ختنه احتیاج دارید.

 

 

عوارض بالانیت:

در صورتی که بالانیت درمان نشود می تواند عوارض زیر را ایجاد کند:

** باریک شدن دهانه ای که ادرار از آن خارج می شود (تنگی مجرای ادرار)

** احتباس ادرار (شاش بند)

** ریفلاکس ادراری (بازگشت بخشی از ادرار به سمت کلیه، به جای خروج)

** انقباض دردناک پوسته ختنه گاه

** کمبود خون در آلت تناسلی

اگر این عوارض بدتر شوند، احتمالا برای درمان ختنه توصیه می شود.

 

پیشگیری از بالانیت:

برای اطمینان از عدم بازگشت بالانیت، باید توجه بیشتری به تمیز نگه داشتن ناحیه تناسلی شود.

توصیه هایی جهت تمیز نمودن هر چه بهتر:

** عقب کشیدن و تمیز نمودن زیر پوست ختنه گاه با آب گرم

** استفاده از صابونی ملایم (عدم استفاده از شاورژل یا صابون هایی با مواد خشن)

** خشک کردن کامل ناحیه

** در نظر گرفتن این عمل به عنوان بخشی از روتین روزانه، مانند مسواک زدن

چند نکته مهم دیگر:

** در صورت داشتن علائم بالانیت، از برقری رابطه جنسی خوددرای کنید.

** از کاندوم های متناسب و ساخته شده از موادی که روی پوست ملایم هستند، استفاده کنید.

** دست ها را قبل از ادرار کردن بشویید.

** اگر رابطه جنسی علائم شما را تشدید می کنند، آلت تناسلی خود را پس از اتمام رابطه جنسی بشویید.