عوارض و مشکلات جراحی ایمپلنت دندان

جراحی ایمپلنت دندان در کنار مزایایی که دارد، به مراقبت های فراوان به منظور جلوگیری از عوارض و مشکلات احتمالی نیز نیاز دارد.

 

اگرچه میزان موفقیت عمل جراحی ایمپلنت دندان (DIS) بالاست اما برای همه افراد مناسب نیست. علاوه بر این احتمال بروز عوارض طولانی مدت وجود دارد.

ایملنت دندان جایگزینی دراز مدت برای دندان از دست رفته است. ایمپلنت یک پیچ تیتانیوم است که دندانپزشک آن را به استخوان فک وصل می کند.

پس از چند هفته، ایمپلنت و استخوان فک بهم می پیوندند و بعد از آن ایمپلنت کار دندان مصنوعی یا تاج دندان را انجام می دهد.

بر اساس آمار آکادمی دندانپزشکی ایمپلنت آمریکا (AAID) حدود 3 میلیون نفر در ایالات متحده ایمپلنت دندانی دارند.

بعلاوه محبوبیت ایملنت رو به افزایش است. به گفته AAID سالانه حدود 500 هزار نفر به جمعیت افرادی که ایملنت دندان انجام می دهند اضافه می شود.

در این مقاله به توضیح عوارض احتمالی و مشکلات بلند مدت جراحی ایملنت دندان می پردازیم. همچنین اطلاعاتی درباره میزان موفقیت ایمپلنت، مراقبت های بعد از جراحی و زمان بهبودی ارائه می شود.

 

عوارض احتمالی جراحی ایمپلنت دندان

پس از جراحی ایمپلنت دندان، عوارض مختلفی ممکن است ایجاد شود. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره می کنیم.

 

عوارض رایج ایمپلنت دندان

برخی از رایج ترین عوارضی که ممکن است به علت جراحی ایمپلنت دندان ایجاد شوند عبارتند از:

 

عفونت

باید از ایمپلنت دندان خود به خوبی مراقبت کنید تا از خطر ابتلا به عفونت بکاهید. رعایت نکات و توصیه های دندانپزشک درباره اصول مراقبت پس از جراحی بسیار مهم است.

درمان عفونت به شدت و محل آن بستگی دارد. به عنوان مثال عفونت باکتریایی در لثه ممکن است به آنتی بیوتیک یا پیوند بافت نرم نیاز داشته باشد. در حالی که عفونت باکتریایی در استخوان به برداشتن بافت استخوانی آلوده و احتمالاً ایملنت و پیوند استخوان و بافت نرم نیاز دارد.

 

تحلیل لثه

در برخی موارد بافت لثه اطراف ایملنت تحلیل می رود و باعث التهاب و درد می شود. در چنین مواردی مراجعه فوری به دندانپزشک به منظور جلوگیری از برداشتن ایمپلنت ضروری است.

 

 شل شدن ایملنت

 در چند هفته اول پس از جراحی، ایملنت دندان در حال حرکت و جفت شدن با استخوان فک است. این فرآیند استخوان سازی نامیده می شود و برای موفقیت طولانی مدت ایمپلنت بسیار مهم است. این روند ممکن است ماه ها طول بکشد.

اگر ایمپلنت با استخوان جفت نشود ممکن است دندانپزشک آن را خارج کند. پس از بهبودی ناحیه می توانید دوباره ایملنت را امتحان کنید.

 

آسیب به عصب یا بافت

گاهی اوقات ممکن است دندانپزشک ناخواسته ایمپلنت را بسیار نزدیک به عصب قرار دهد. این اتفاق باعث بی حسی طولانی مدت، سوزن سوزن شدن یا درد می شود.

یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که آسیب عصبی ناشی از DIS می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی شود.

یک مشکل عصبی یا بافتی نیاز به درمان فوری دارد. آسیب به عصب آلوئولار تحتانی (IAN) در فک پایین را باید جدی گرفت. برخی علائم احتمالی آسیب IAN عبارتند از:

• بی حسی مداوم در سمت ایملنت دندان از جمله لب پایین و چانه
• درد یا ناراحتی مداوم
• احساس سوزن سوزن شدن، غلغلک یا احساس سوزش در لثه و پوست

 

عوارض نه چندان رایج ایمپلنت دندان

از برخی عوارض نه چندان شایع جراحی ایملنت دندان می توان به مشکلات سینوس و آسیب به خود ایمپلنت دندان اشاره نمود.

 

مشکلات سینوسی

ایمپلنت های دندانی فک فوقانی می توانند از حفره های سینوس بیرون زده و باعث تورم سینوس ها شوند که به آن سینوزیت هم می گویند.

برخی علائم احتمالی سینوزیت عبارتند از:

• درد، حساسیت یا تورم در اطراف گونه ها، چشم ها یا پیشانی
• مخاط بینی سبز یا زرد
• انسداد بینی
• کاهش حس بویایی
• سردردهای سینوسی
• دندان درد
• بوی بد دهان
• دمای بالای بدن

 

آسیب ناشی از فشار بیش از حد

مانند هر دندانی فشار زیاد یا ضربه می تواند باعث ترک خوردن یا لق شدن ایمپلنت دندان شود.

برخی افراد ممکن است بدون اینکه حتی متوجه شوند بیش از حد به ایملنت دندان خود فشار وارد کنند. به عنوان مثال برخی افراد هنگام خواب دندان های خود را به هم می سایند یا دندان قروچه می کنند. افرادی که این رفتار را دارند بهتر است برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ایمپلنت و همچنین دندان های طبیعی خود از محافظ دهان استفاده کنند.

 

مشکلات طولانی مدت

پری ایمپلنتیت (Peri-implantitis) نوعی بیماری لثه است. این بیماری باعث از بین رفتن استخوانی می شود که از ایمپلنت حمایت می کند. پری ایمپلنتیت به دلیل التهاب مزمن در محل ایمپلنت ایجاد می شود.

طبق یک بررسی در سال 2017 حدودا 5 سال طول می کشد تا بیماری پری ایمپلنتیت عود کند و علائم آن ظاهر شود. این علائم معمولا شامل خونریزی یا تورم قسمت ایمپلنت دندان است.

همچنین احتمال رد ایمپلنت دندان توسط بدن وجود دارد. در یک بررسی در سال 2019 محققان خطرات استفاده از ایمپلنت های دندانی ساخته شده از تیتانیوم یا فلزات دیگر را مورد بررسی قرار داده‌ اند. بعضی افراد به فلزات کمیاب حساسیت دارند که باعث می شود بدن آنها ایمپلنت های فلزی را رد کند. محققان توصیه می کنند که قبل از دریافت چنین ایمپلنت هایی آزمایش حساسیت به فلز انجام دهید.

 

 

ایمپلنت دندانی برای چه کسانی مناسب است؟

بر اساس اعلام AAID ایمپلنت های دندانی راه حل مناسبی برای افرادی هستند که دندان های آنها در اثر پوسیدگی شدید یا ضربه آسیب دیده است.

با این وجود، دو مشکل احتمالی در مورد ایمپلنت دندان وجود دارد. در ادامه جزئیات بیشتری در این باره ارائه می دهیم.

 

مناسب بودن

یک مشکل اساسی ایمپلنت های دندانی این است که برای همه افراد مناسب نیست.

برای دریافت ایمپلنت های دندانی باید از سلامت کافی و خوبی برخوردار باشید. همچنین لثه ها و استخوان فک باید سالم باشند زیرا این ساختارها از ایمپلنت دندان در طول عمر فرد پشتیبانی می کنند.

ایملنت دندان برای کودکان مناسب نیست زیرا استخوان های صورت آنها هنوز در حال رشد است.

میزان موفقیت

گاهی ممکن است ایمپلنت دندان از کار بیفتد. متخصصان بهداشت نارسایی ایمپلنت را به دو دسته تقسیم می کنند: نارسایی زودرس (که قبل از قرار دادن ایمپلنت اتفاق می افتد) یا نارسایی دیررس (که مدتی بعد از استقرار ایملنت رخ می دهد).

میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی حدود 95% است. با این حال ممکن است میزان موفقیت در بین افراد زیر کمتر باشد:

• افراد سیگاری
• افراد مبتلا به دیابت
• افرادی که بیماری لثه دارند
• افرادی که پرتودرمانی در ناحیه فک انجام داده اند
• افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند

 

مراقبت از ایمپلنت دندان

بهترین راه برای اطمینان از موفقیت کاشت دندان پیروی از توصیه های مراقبت های بعدی جراح است.

بعد از انجام DIS تا اتمام کامل بی حسی، باید از خوردن غذا و نوشیدنی های گرم خودداری کرده و حداقل برای چند روز یک رژیم غذایی حاوی غذای نرم و آبکی را دنبال نمود. همچنین پرهیز از ورزش شدید به مدت 2 الی 3 روز برای جلوگیری از افزایش جریان خون و تورم ناشی از ناحیه مهم است.

همانند دندان های طبیعی، ایمپلنت و بافت های اطراف آن نیاز به نظافت منظم دارند. پس از بهبود لثه حداقل یک بار در روز نخ دندان بکشید و از برس های بین دندانی برای دسترسی به مناطقی که دسترسی به آنها سخت است استفاده کنید.

 

مشاهده محصولات دهان و دندان در سایت اویرو

 

پس از اتمام فرایند ایمپلنت دندانی باید برای معاینه و قرارهای منظم دندانپزشکی برای تمیز کردن نواحی روی لثه برنامه ریزی کنید.

افراد سیگاری باید سیگار را ترک کنند زیرا این امر خطر عوارض ناشی از ایمپلنت دندان را کاهش می دهد.

مراجعه به پزشک

دندانپزشک برای جلوگیری عفونت پس از جراحی ایمپلنت، آنتی بیوتیک تجویز می کند. ممکن است برای تسکین درد به داروی مسکن بنیاز داشته باشید.

هر تورم یا کبودی باید طی چند روز پس از جراحی فروکش کند. با این حال اگر درد و تورم بیش از یک هفته ادامه داشت یک قرار ملاقات با دندانپزشک ترتیب دهید.

روند بهبودی اولیه چند هفته به طول می انجامد و استخوان سازی کامل ماه ها طول می کشد. اگر بعد از چند هفته ایمپلنت های دندانی شروع به حرکت کرد و یا درد آنها ادامه داشت پزشک را مطلع کنید. رسیدگی سریع به چنین مشکلاتی برای جلوگیری از عوارض بعدی الزامی است.

 

چشم انداز

جراحی ایمپلنت دندان معمولاً فقط به بی حس کننده های موضعی نیاز دارد، بنابراین بیشتر افراد ظرف مدت کوتاهی پس از جراحی بهبود می یابند.

با این حال برخی افراد ممکن است پس از DIS علائم زیر را داشته باشند:

• درد در محل ایملنت دندان
• خونریزی جزئی
• کبودی لثه یا پوست
• تورم لثه یا صورت

معمولا دندانپزشک یا جراح دهان و دندان توصیه می کند که پس از جراحی، زیاد استراحت کنید. دندانپزشک ممکن است برای کاهش التهاب و تورم، یک رژیم غذایی موقت حاوی غذای نرم را توصیه کند و از شما بخواهد که از کیسه یخ در قسمت آسیب دیده صورت استفاده کنید.

میزان درد در افراد مختلف متفاوت است و به تعداد ایمپلنت هایی که جراح کار گذاشته است بستگی دارد. معمولا مصرف قرص استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین درد این نواحی کافی است. مصرف داروهای ضد درد معمولاً در 2 تا 3 روز پس از عمل ضروری است.

متوسط ​​زمان لازم برای بهبودی بعد از جراحی ایملنت دندانی متفاوت بوده و حدود 2 ماه تا 6 ماه طول می کشد. جراح دندانپزشکی پس از اتمام ترمیم یک دندان مصنوعی را روی ایملنت قرار می دهد.

 

جمع بندی

عوارض ایمپلنت دندان (DIS) برای همه افراد مناسب نیست. جراح باید معاینات دندانپزشکی گسترده ای انجام دهد تا مشخص شود آیا کاندیدای مناسبی برای انجام این عمل هستید یا خیر.

میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی حدودا 95% است و کیفیت زندگی بسیاری از افراد را بهبود می بخشد.

با این حال ایمپلنت های دندانی می توانند عوارضی مانند عفونت، تحلیل لثه و آسیب عصب و بافت را به دنبال داشته باشند. در صورت بروز علائم نگران کننده پس از DIS دندانپزشک خود را مطلع کنید.