سن انجام تست پاپ سمیر و فاصله زمانی آن

تست پاپ اسمیر تغییرات سلولی دهانه رحم (HPV، سرطان و..) را بررسی می کند؛ سن انجام آزمایش پاپ اسمیر 21-65 سال و با فاصله زمانی 3-5 سال است.

 

در تست پاپ اسمیر یا آزمایش پاپ، پزشک با استفاده از ابزاری شبیه به قلم مو یا کاردک نمونه کوچکی از سلول های دهانه رحم فرد برمی دارد تا تغییرات سلول های رحم را بررسی کند.

پزشکان از تست پاپ اسمیر برای یافتن تغییرات سلولی که می تواند ناشی از سرطان، دوره پیش از سرطان، ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)، التهاب یا عفونت باشد، استفاده می کند.

پزشک می تواند آزمایش پاپ اسمیر را در جلسات معاینه معمول انجام بدهد.

با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره پاپ اسمیر از جمله سن مناسب آزمایش و فواصل زمانی بین آزمایش ها بخوانید.

 

سن توصیه شده برای آزمایش پاپ اسمیر

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) توصیه می کند تمام زنان بین 21 تا 65 سال به طور مرتب آزمایش پاپ اسمیر بدهند.

موسسه ملی سلامت (NIH)، پاپ اسمیر را برای افراد زیر 21 سال توصیه نمی کند. همچنین این آزمایش را برای افراد بالای 65 سال نیز توصیه نمی کند؛ مگر اینکه شرایط خاصی مثل نتایج غیرعادی یا افزایش عوامل خطر سرطان وجود داشته باشد.

 

فواصل بین تست ها به سن بستگی دارد

طبق اعلام CDC، فواصل زمانی بین تست ها را هم براساس سن افراد مشخص کرده است. در ادامه برنامه زمانی تست ها را براساس سن افراد خواهید خواند.

 

سن 21 تا 29 سالگی

فرد باید تست پاپ اسمیر را از سن 21 سالگی شروع کند. اگر نتیجه طبیعی باشد، پزشک احتمالا تا 3 سال برای انجام آزمایش بعدی فرد صبر می کند.

 

همچنین بخوانید:

آیا ترشح سفید و غلیظ واژن طبیعی است؟

 

سن 30 تا 65سالگی

فرد باید با پزشک خود مشورت کند تا ببیند فقط به آزمایش پاپ اسمیر نیاز دارد یا همراه پاپ اسمیر باید آزمایش HPV هم بدهد.

اگر فرد فقط پاپ اسمیر بدهد و نتیجه طبیعی باشد، پزشک توصیه می کند سه سال تا تست بعدی صبر کند.

اگر فرد هر دو تست را بدهد و نتایج طبیعی باشند، پزشک توصیه می کند تا آزمایش های بعدی پنج سال صبر کند.

 

همچنین بخوانید:

علت ترشحات شفاف و چسبناک واژن

 

سن 65 سال به بالا

اگر فرد بالای 65 سال دارای شرایط زیر باشد، پزشک دیگر نیازی به آزمایش های غربالگری نخواهد دید:

• نتایج آزمایش های غربالگری برای سالیان متوالی مثبت بوده باشد.
• فرد عمل هیسترکتومی یا بیرون آوردن رحم را انجام داده باشد و پزشک دهانه رحم آنها را بیرون آورده باشد.

با این وجود، موسسه ملی سرطان توصیه می کند افراد بالای 65 سالی که عوامل خطر سرطان دهانه رحم دارند، باید تست پاپ اسمیر بدهند.

عوامل خطر این بیماری عبارتند از:

• ابتلا به بیماری های سرکوب کننده سیستم ایمنی
• سابقه درمان ضایعه پیش سرطانی دهانه رحم یا سرطان دهانه رحم
• ابتلا به HIV
• قرار گرفتن در معرض دی اتیل استیل بسترول پیش از تولد

 

آماده سازی برای تست پاپ اسمیر

به طور کلی، کار خاصی وجود ندارد که افراد قبل از آزمایش پاپ اسمیر برای آماده شدن انجام دهند.

اگر فرد در وقت تعیین شده برای پاپ اسمیر پریود باشد، باید به کلینیک اطلاع بدهد تا ببیند در این شرایط باید مراجعه کند یا خیر. در اکثر موارد، این مانعی برای تست پاپ اسمیر نیست.

پزشکان همچنین توصیه می کنند افراد قبل از پاپ اسمیر از کارهای زیر خودداری کنند:

• رابطه جنسی
• استفاده از دوش واژینال
• استفاده از تامپون و روان کننده های واژینال
• استفاده از کرم ها، شیاف ها یا داروهای واژینال
• استفاده از کرم ها، فوم ها یا ژل های پیشگیری از بارداری

 

آيا نیاز به تست پاپ اسمیر دارید؟

اکثر افراد از سن 21 سالگی به آزمایش پاپ اسمیر نیاز دارند. اما ممکن است شرایط زیر آنها را درباره انجام منظم این تست به شک بیاندازد.

 

انجام عمل هیسترکتومی

برخی از افرادی که عمل بیرون آوردن رحم را انجام داده‌اند، همچنان به پاپ اسمیر نیاز دارند. این به سابقه سلامتی فرد و نوع عمل هیسترکتومی انجام شده بستگی دارد.

 

نداشتن فعالیت جنسی

آزمایش پاپ اسمیر برای بررسی وجود رشد غیرطبیعی سلول هاست. اگرچه این می تواند در نتیجه یک بیماری مقاربتی (STI) مانند HPV باشد اما فرد بدون داشتن رابطه جنسی هم می تواند به سرطان دهانه رحم مبتلا بشود.

 

باردار بودن

پزشک ممکن است در دوران بارداری فرد، تست پاپ اسمیر را توصیه کند. با این حال، فرد باید درباره وضعیت خود و اینکه آیا به آزمایش نیاز دارد یا خیر، با پزشک مشورت کند.

 

عبور از یائسگی

زنان بعد از یائسگی و تا سن 65 سالگی همچنان باید این آزمایش را بدهند. ادامه پاپ اسمیر بعد از 65 سالگی به این بستگی دارد که فرد عوامل خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را داشته باشد.

 

در آزمایش پاپ اسمیر چه اتفاقی می افتد؟

متخصص امور درمانی معمولا پاپ اسمیر را در جلسات معاینه روتین انجام می دهد.

در طول ویزیت، پزشک چندین سوال مربوط به سلامتی فرد پرسیده و آزمایش را انجام می دهد.

در این آزمایش، فرد به پشت و با پاهای باز شده از هم دراز می کشد. سپس پزشک برای باز نگه داشتن دیواره های واژن، یک اسپکولوم را وارد واژن می کند.

هنگامی که اسپکولوم در جای خود قرار گرفت، متخصص با استفاده از اسپاچولا یا کاردک مخصوص، نمونه ای از سلول های دهانه رحم برمی دارد. این نمونه داخل ظرفی پر شده با مایع مخصوص نمونه گیری (مایعی که نمونه را حفظ می کند) قرار می گیرد.

سپس متخصص اسپکولوم را بیرون می آورد. ممکن است فرد در حین انجام کار کمی احساس ناراحتی، فشار یا درد کند. ادرار کردن قبل از تست می تواند این ناراحتی را کاهش بدهد.

این آزمایش نیازی به زمان ریکاوری ندارد و فرد می تواند بلافاصله بعد از تست پاپ اسمیر، کلینیک را ترک کند.

 

 

نتایج تست

متخصص امور درمانی نمونه را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. حاضر شدن جواب آزمایش بسته به آزمایشگاه، یک تا سه هفته طول می کشد.

جواب آزمایش معمولا از طریق نامه یا به صورت آنلاین ارسال می شود. پزشک می تواند نتایج را به همراه فرد بررسی کند تا برای او توضیح دهد هرکدام چه معنایی دارند و اگر لازم بود، اقدامات بعدی را مشخص نماید.

نتیجه تست می تواند یکی از موارد زیر باشد:

طبیعی: نتیجه پاپ اسمیر سلول های طبیعی را نشان داده و بنابراین تا نوبت آزمایش بعدی، نیاز به اقدام خاصی نیست.

غیرطبیعی: سلول ها ناهنجاری یا رشد ضایعه ای را نشان داده اند که لزوما به معنای ابتلا به سرطان نیست. احتمالا پزشک آزمایش های بیشتر مانند کولپوسکوپی را جهت بررسی شرایط خاص تجویز می کند.

پزشک ممکن است بلافاصله یا طی  6 ماه تا یک سال، یک تست پاپ اسمیر دیگر را تجویز می کند.

غیرواضح: پزشک نمی تواند مشخص کند نتایج طبیعی یا غیرطبیعی هستند. ممکن است آزمایش های دیگری تجویز کند یا از فرد بخواهد در عرض 6 ماه تا یک سال برای تست پاپ اسمیر مجدد مراجعه نماید.

 

آزمایش های پاپ اسمیر همیشه دقیق نیستند. گاهی اوقات پاپ اسمیر نتیجه طبیعی یا غیرطبیعی اشتباه می دهد. با این وجود، آزمایش پاپ اسمیر منظم معمولا در غربالگری سرطان دهانه رحم موثر است.

پاپ اسمیر، بیماری های مقاربتی (STIs) را تشخیص نمی دهد. اگر فرد علائم مربوط به ابتلا به بیماری های مقاربتی داشته باشد، پزشک آزمایش های مربوط به آن را انجام خواهد داد.

 

همچنین بخوانید:

عفونت های مقاربتی (STIs)

 

علائمی که باید مورد توجه قرار بگیرند

ممکن است افراد هیچ علائمی مبتنی بر نیاز به تست پاپ اسمیر نداشته باشند. اما ممکن است علائم بیماری های مقاربتی یا سایر عفونت ها را داشته باشد؛ از جمله:

• ترشحات غیرطبیعی
• درد در حین دخول یا ادرار کردن
• ضایعات یا زگیل
• درد شکمی

اگر این علائم را مشاهده کردید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. احتمالا پزشک در حین معاینه، آزمایش پاپ اسمیر هم تجویز می کند.

 

سایر تست های مهم

افراد باید علاوه بر تست پاپ اسمیر، به طور مرتب معاینه و آزمایش شوند. این می تواند شامل معاینات پزشکی روتین، ماموگرافی و مراجعه به متخصص زنان باشد.

افرادی که فعالیت جنسی دارند، باید به طور مرتب برای بیماری های مقاربتی غربالگری شوند. افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند، بیشتر در معرض تماس با عفونت های مقاربتی قرار دارند.

افراد همچنین باید به طور مرتب آزمایش HPV هم بدهند. پزشک می تواند آزمایش HPV را همزمان با پاپ اسمیر انجام دهد.

دفتر سلامت زنان توصیه می کند افراد بالای 30 سال هر پنج سال یکبار تست HPV دهند.

اگر نتایج آزمایش ها غیرطبیعی باشد، پزشک ممکن است دستور کولوپوسکوپی بدهد. همچنین ممکن است برای آزمایش سلول های سرطانی، دستور بیوپسی نیز دهد.

 

خلاصه

زنان بین سن 21 تا 65 سالگی باید هر 3 تا 5 سال، تست پاپ اسمیر بدهند.

پاپ اسمیر وجود سلول های غیرطبیعی را بررسی کرده و مشخص می کند آیا فرد سرطان دهانه رحم دارد یا می تواند به آن مبتلا شود.

اکثر افراد از آزمایش پاپ اسمیر نتیجه طبیعی دریافت می کنند. اما اگر نتیجه تست غیرطبیعی بشود، ممکن است فرد به آزمایش های بیشتر نیاز داشته باشد.