آنتی بیوتیک برای درمان عفونت گوش

آنتی بیوتیک برای درمان عفونت گوش یکی از قدرتمندترین و موثرترین راه هاست. با این وجود ممکن است پزشک راه های دیگری را پیشنهاد نماید. در این مطلب هر آنچه لازم است در مورد عفونت گوش و روش های درمان آن بدانید جمع آوری شده است.

عفونت گوش (اوتیت مدیا یا عفونت گوش میانی) هنگامی اتفاق می افتد که ترشحاتی در پشت لاله گوش شما در قسمت میانی گوش جمع شده و باعث تورم (التهاب) شود. این عفونت با درد و ناراحتی شدیدی همراه است.

از آنجایی که بیشتر عفونت های گوش ناشی از وجود باکتری هستند، بهتر است برای درمان موارد از آنتی بیوتیک استفاده کنید.

اما برای هر نوع عفونت گوش درمان با آنتی بیوتیک مناسب نیست. برای درمان عفونت گوش باید عوامل مختلفی در نظر گرفته شود، از جمله:

• علت
• شدت
• محل عفونت
• سن

برخی عفونت های مکرر گوش نیز ممکن است به نوع دیگری از درمان نیاز داشته باشند.

اگر برای درمان عفونت گوش خود یا یکی از عزیزان خود در نظر دارید آنتی بیوتیک مصرف کنید بهتر است قبل از مصرف آن درباره این داروها و همچنین فواید و ضررهای احتمالی آن اطلاعات کافی کسب کنید.

 

چطور از آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت گوش استفاده کنیم؟

عفونت های گوش بیشتر در کودکان خردسال دیده می شوند. اغلب عفونت های گوش عارضه جانبی ناشی از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی هستند.

قبل از اینکه خود یا فرزندتان به عفونت گوش دچار شوید ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

• گلو درد
• آبریزش بینی
• سرفه

اگر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی به علت عفونت باکتریایی باشد ممکن است همزمان با آن عفونت گوش نیز رخ دهد.

عفونت گوش وقتی اتفاق می افتد که باکتری های داخل گوش میانی شما حبس شوند.

باکتری هایی مانند هموفیلوس آنفلوانزا و استرپتوکوک پنومونیه شایع ترین علل عفونت باکتریایی هستند.

در صورتی که به یک بیماری تنفسی ویروسی مبتلا باشید باز هم ممکن است به عفونت گوش دچار شوید.

هنگام بهبودی ممکن است باکتری ها به گوش میانی شما نفوذ کنند، در آنجا جمع شوند و سبب بروز عفونت ثانویه در گوش شوند.

 

همچنین بخوانید:

تفاوت عفونت باکتریایی و عفونت ویروسی (کلیک)

 

انواع عفونت گوش

شایع ترین نوع عفونت گوش، اوتیت مدیای حاد (AOM) نام دارد.

 

عفونت های AOM

AOM بیشتر در کودکان دیده می شود زیرا شیپور یا لوله های استاش کوچکتری دارند. این لوله ها بین گوش میانی و بالای حلق قرار دارند و کار تخلیه چرک و ترشحات را بر عهده دارند.

وقتی این ترشحات تخلیه نشوند روی هم جمع شده و عفونت ایجاد می شود. ترشحات و مایعات جمع شده در گوش میانی پشت لاله گوش نیز ممکن است علائم زیر را به همراه داشته باشد:

• گوش درد
• تخلیه یا ترشح از گوش
• تب

 

همچنین بخوانید:

ترشحات زرد رنگ گوش: دلایل، تشخیص و درمان (کلیک)

سایر عفونت های شایع

سایر انواع عفونت های گوش عبارتند از:

• اوتیت مدیا همراه با افیوژن (OME): عفونت پاک شده است اما ممکن است مایعات هنوز در گوش میانی گیر کرده باشند.
• اوتیت مدیای حاد همراه با افیوژن (COME): با وجود نبود عفونت مایعات دائم در گوش میانی جمع می شوند. این وضعیت مزمن می تواند منجر به عوارض جانبی جدی مانند کم شنوایی (به ویژه در کودکان) شود.
• گوش شناگر (اوتیت خارجی): هنگامی که آب وارد گوش می شود باعث عفونت گوش خارجی و رشد باکتری در کانال گوش می شود.

 

آنتی بیوتیک های چه زمانی استفاده می شوند؟

آنتی بیوتیک ها معمولاً فقط برای درمان عفونت های گوش اوتیت مدیای حاد (AOM) تجویز می شوند.

OME و COME پس از ایجاد عفونت رخ می دهند. در صورت عدم وجود عفونت فعال در گوش، آنتی بیوتیک ها نمی توانند ترشحات جمع شده در گوش را از بین ببرند.

هنگامی که پزشک گوش شما را معاینه کرده و تشخیص دهد که علائم و نشانه های AOM یا گوش شناگر را دارید ممکن است برای درمان عفونت فعال آنتی بیوتیک تجویز کند.

عفونت های مکرر یا دائم گوش می بایست توسط پزشک بررسی شوند. به دلیل نگرانی در مورد مقاومت آنتی بیوتیکی همیشه نباید عفونت های مکرر گوش یا COME را با آنتی بیوتیک درمان کرد.

 

عوارض جانبی آنتی بیوتیک های عفونت گوش

بسته به شدت عفونت گوش پزشک ممکن است از تجویز آنتی بیوتیک خودداری کند.

 

مقاومت آنتی بیوتیکی

بسته به شدت عفونت گوش و شرایط بیمار، ممکن است پزشک به منظور جلوگیری از بروز مقاومت آنتی بیوتیکی از تجویز آنتی بیوتیک خودداری کند.

 

بیوفیلم ها

یکی دیگر از عوامل خطرناک احتمالی استفاده از درمان آنتی بیوتیکی برای عفونت های مزمن گوش، ایجاد بیوفیلم است. این دسته از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک در کودکان مبتلا به AOM ایجاد می شوند.

جلوگیری از عوارض جانبی

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می کند تا 3 روز صبر کنید تا ببینید تا مطمئن شوید عفونت گوش خفیف خود به خود برطرف نمی شود.

اگر بعد از 2 تا 3 روز عفونت شدید شد یا همچنان ادامه داشت ممکن است پزشک تصمیم بگیرد آنتی بیوتیک تجویز کند.

 

چه موقع باید به پزشک مراجعه کنید؟

عفونت خفیف گوش ممکن است خود به خود برطرف شود. اما در مورد گوش درد متوسط ​​تا شدید، در بیشتر موارد مراجعه به پزشک ضروری است.

در صورت ترشح داشتن گوش، تب یا لرز نیز مراجعه به پزشک ضروری است.

کودکانی که به عفونت گوش دچار هستند ممکن است به دلیل درد و ناراحتی مدام گریه کنند. همچنین ممکن است گوش آسیب دیده را بکشند یا فشار دهند.

اگر علائم پس از 2 تا 3 روز بهبود نیافت یا اینکه بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.

در صورت مشاهده علائم زیر در کودک خود هم باید به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید:

• تب 39 درجه سانتیگراد یا بالاتر
• مشکلات خواب
• مشکلات شنوایی
• عدم پاسخ به صدا (به ویژه در نوزادان)
• شکایت کلامی در مورد درد گوش
• مشکل تعادل و یا دست و پا چلفتی شدن

اگر فرزند شما اخیراً سرما خورده است باید مراقب علائم یا نشانه های عفونت گوش در او باشید.

 

تشخیص عفونت گوش

پزشک با استفاده از اتوسکوپ (otoscope) داخل گوش را به منظور تشخیص عفونت نگاه می کند.

علائم معمول عفونت گوش تجمع مایعات و ترشحات را در مجرای گوش و گوش میانی شامل می شود که با التهاب و قرمزی لاله گوش همراه است.

بسته به شدت علائم ممکن است پزشک توصیه کند چند روز صبر کنید تا مطمئن شود عفونت گوش شما خود به خود برطرف نمی شود.

برخی عفونت ها خود به خود برطرف می شوند. اما اگر عفونت شدید باشد یا علائم پس از مدتی بهبود نیابند ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند.

در صورتی که عفونت نداشته باشید اما ترشحات زیادی در گوش شما جمع شده باشد لازم است متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) برای یافتن علت آن آزمایشات دیگری انجام دهد.

تشخیص زودهنگام عفونت گوش کودکان خردسال به ویژه به دلیل احتمال از دست دادن شنوایی و در نتیجه تاخیر در تکلم و زبان بسیار مهم است.

 

درمان عفونت گوش

اگر پزشک برای درمان عفونت شدید گوش شما آنتی بیوتیک تجویز کند، احتمالا یک نوع خوراکی مانند آموکسی سیلین تجویز خواهد کرد.

 

قطره های آنتی بیوتیکی گوش

قطره های آنتی بیوتیکی گوش از دیگر گزینه های درمان، بخصوص برای گوش شناگر هستند.

 

آنتی بیوتیک های خوراکی

آنتی بیوتیک های خوراکی به طور معمول برای مدت زمان 7 تا 10 روز تجویز می شوند.

داروهای تجویز شده را بطور کامل مصرف کنید. در صورتی که بعد از چند روز احساس بهتری داشتید مصرف دارو را قطع نکنید. ممکن است قطع پیش از موعد دارو منجر به عود مجدد عفونت گردد.

با پزشک در مورد سایر آنتی بیوتیک هایی که در گذشته مصرف کرده اید و تاثیرات (مثبت یا منفی) آنها صحبت کنید.

اگر علائم پس از گذشت 3 روز برطرف نشد ممکن است به درمان های دیگر نیاز داشته باشید.

درمان های جدید عفونت گوش

یک تیم تحقیقاتی در بیمارستان کودکان بوستون یک ژل آنتی بیوتیکی برای عفونت گوش ساخته اند که مستقیم وارد مجرای گوش می شود.

آنها این ژل را روی موش ها آزمایش کردند و نتایج آن نشان داد که این ژل باعث کاهش مدت زمان درمان و مقاومت آنتی بیوتیکی می شود. با این وجود لازم است تحقیقات و آزمایشات بیشتری در این باره روی نمونه های انسانی انجام شود.

مسکن های بدون نیاز به نسخه

ممکن است پزشک علاوه بر آنتی بیوتیک، برای کاهش تب، درد و ناراحتی بدن، مسکن بدون نیاز به نسخه (OTC) هم تجویز کند.

مسکن های بدون نیاز به نسخه شامل استامینوفن و ایبوپروفن هستند. با پزشک متخصص اطفال درمورد دوز مناسب برای کودک خود مشورت کنید.

به کودکان زیر 6 ماه ایبوپروفن ندهید.

ممکن است پزشک از شما بخواهد برای اطمینان از پاک شدن کامل عفونت مجددا به ایشان مراجعه کنید.

گاهی اوقات پس از برطرف شدن عفونت، ترشحات تا چندین هفته در گوش باقی می مانند.

اگر مشکل شنوایی یا تعادل دارید به پزشک مراجعه کنید.

 

هشدار: برای درمان عفونت گوش یا دیگر عفونت های ویروسی به کودکان آسپرین ندهید.

به کودک یا نوجوان (جز در مواردی که پزشک تجویز کرده باشد) آسپرین ندهید.

مصرف آسپرین برای درمان عفونت گوش خطر ابتلا به سندرم ری (Reye Syndrome) را افزایش می دهد. این اختلال نادر معمولاً در کودکانی اتفاق می افتد که اخیرا دچار عفونت ویروسی شده اند.

 

در بعضی موارد: جراحی

عفونت های گوش با گذشت زمان و یا با کمک آنتی بیوتیک برطرف می شوند. با اینحال ممکن است برخی افراد دائما به عفونت های مکرر یا تجمع ترشحات گوش دچار شوند و یا اینکه عفونت گوش آنها پس از گذشت چند ماه برطرف نشود.

چنین مسائلی در کودکان منجر به کاهش شنوایی، مشکلات رفتاری و تأخیر در رشد گفتاری می شود.

در چنین مواردی ممکن است جراحی به نام تمپانوپلاستی (tympanoplasty) کمک کند. در این روش، پزشک لوله های ریزی به نام لوله های تمپانوستومی (tympanostomy) را داخل لاله گوشمی کند. این لوله ها باعث کاهش عفونت گوش می شوند و تخلیه ترشحات اضافی را ممکن می سازند.

این روش بسیار رایج است و کمترین خطرات را به همراه دارد. کارگذاری لوله در گوش بیشتر در کودکان مشاهده می شود چون این گروه از افراد بیشتر از بزرگسالان به عفونت گوش مبتلا می شوند.

 

درمان و پیشگیری از عفونت گوش در خانه

درمان های خانگی برای عفونت گوش صرفا برای بزرگسالان و برای موارد خفیف به کار برده می شوند.

 

مسکن هومئوپاتی

برخی درمان های بدون نیاز به نسخه مانند قطره های مسکن هومئوپاتی باعث تسکین درد و ناراحتی می شوند.

 

طب سوزنی

تحقیقات نشان داده است که طب سوزنی برای برخی افراد مفید است. اما در این زمینه باید مطالعات بالینی بیشتری انجام گیرد.

 

داروهای گیاهی

برخی داروهای گیاهی ممکن است با داروهای تجویز شده پزشک تداخل داشته باشند بنابراین قبل از استفاده از آنها برای درمان عفونت گوش حتماً با پزشک خود صحبت کنید.

هرگز برای عفونت گوش از داروهای گیاهی به صورت خوراکی (از راه دهان) استفاده نکنید و از به کار بردن این روش های درمانی برای کودکان خودداری کنید.

 

اقدامات پیشگیرانه دیگر

اگر خود یا کودکتان دائما عفونت گوش دارید بهتر است با پزشک خود درباره اقدامات پیشگیرانه صحبت کنید. برخی راه های پیشگیری از عفونت گوش عبارتند از:

• درمان های تطبیق و تنطیم ستون فقرات با کایروپرکتیک
• مصرف پروبیوتیک
• تزریق سالانه واکسن آنفولانزا
• اطمینان از اینکه کودک شما در سنین حداقل 2 ماهگی واکسن کونژوگه پنوموکوکی 13 ظرفیتی (PCV13) را دریافت کند
• رعایت عادت های بهداشتی سالم مانند شستن دائم دست ها
• خشک کردن گوش های خود بعد از حمام رفتن و شنا رفتن
• دوری از از دود سیگار

 

همچنین بخوانید:

واکسن آنفولانزا: مزایا، خطرات و ایمنی (کلیک)

جمع بندی

آنتی بیوتیک ها می توانند به درمان عفونت گوش کمک کنند. اما پزشکان تنها در صورت مشاهده عفونت شدید این دارو را تجویز می کنند. این کار می تواند به کاهش ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی کمک کند.

صرف نظر از اینکه آنتی بیوتیک مصرف می کنید یا نه در طول درمان برای اطلاع از وضعیت خود با پزشک در ارتباط بمانید. در صورت عدم بهبودی علائم یا بدتر شدن علائم ممکن است به درمان های بعدی نیاز داشته باشید.

 

جهت مشاهده مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید