توده های سینه (غده در پستان)

توده های سینه اغلب سرطانی نبوده و معمولا کیست پستان و یا فیبروآدنوم هستند؛ علت – ارزیابی – تشخیص و درمان غده پستان را در این مقاله بخوانید.

توده سینه چیست؟

توده سینه (غده پستان:Breast Lumps) ضخیم شدن یا برجستگی در سینه است که با بافت اطراف خود متفاوت باشد.

وجود یک توده یا غده می تواند به طور اتفاقی، در طی خوآزمایی پستان یا معاینه معمول پزشکی کشف شود.

ایجاد توده های پستان نسبتا شایع بوده و اغلب سرطانی نیستند.

این توده ها می توانند بدون درد یا دردناک باشند.

برخی مواقع ایجاد این توده ها با ترشحات نوک پستان یا ایجاد تغییراتی در پوست همانند بی نظمی بافت، قرمزی، بافت فرورفته (معروف به پوست پرتقالی) یا سفت شدن پوست همراه هستند.

توده های پستان ممکن است کیسه هایی پر از مایعات (کیست) و یا توده هایی جامد باشند که معمولا فیبروآدنوم هستند.

فیبروآدنوم سرطانی نیست؛ همچنین کیست ها نیز معمولا سرطانی نخواهند بود.

 

آیا می دانید

بیشتر توده های پستان سرطانی نیستند اما با توجه به دشوار بودن تشخیص سرطانی بودن یا نبودن آنها به انجام آزمایشاتی نیاز است.

 

علت ها

دلایل شایع ایجاد توده های پستان عبارتند از:

• فیبروآدنوم
• تغییرات فیبروکیستیک

 

فیبروآدنوم – فیبروآدنوم ها توده هایی صاف، گرد، متحرک و بدون درد هستند. آنها معمولا در سنین بارداری در زنان ایجاد می شوند و می توانند با گذشت زمان کوچکتر شوند. ممکن است فیبروآدنوم ها با سرطان پستان اشتباه گرفته شوند. به نظر نمی رسد که بعضی از فیبروآدنوم ها خطر ایجاد سرطان پستان را افزایش دهند. البته بعضی دیگر می توانند خطر آن را افزایش دهند.

 

تغییرات فیبروکیستیک – این تغییرات شامل درد، کیست و برآمدگی پستان هستند. زنان می توانند یک یا چند علامت آن را داشته باشند. در این وضعیت پستان ها احساس سنگینی و متراکم شدن داشته و اغلب به لمس حساس می شوند. این تغییرات بیشتر در زنانی اتفاق می افتد که زودتر دچار قاعدگی می شوند، بعد از 30 سالگی اولین فرزند خود را به دنیا می آورند یا بچه دار نمی شوند.

تغییرات فیبروکیستیک در بیشتر زنان، مربوط به نوسانات ماهانه سطح هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون است. این هورمون ها باعث تحریک بافت پستان می شوند.

تغییرات فیبروکیستیک خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی دهد.

 

سایر دلایل ایجاد توده های پستان

گاهی اوقات توده های سینه در اثر موارد زیر ایجاد می شوند:

• عفونت های پستان شامل چرک (آبسه) که به جز چند هفته اول پس از زایمان، به ندرت اتفاق می افتند.
• مسدود شدن غدد شیری یا گالاکتوسل (Galactocele) که معمولا 6 تا 10 ماه پس از قطع شیردهی اتفاق می افتند
• آسیب دیدگی هایی که منجر به تشکیل بافت اسکار (جای زخم) می شوند.
• سرطان پستان

عفونت ها، گالاکتوسل و تشکیل بافت اسکار خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی دهند.

 

همچنین بخوانید:

آبسته پستان: علت و درمان (کلیک)

 

ارزیابی

 

علائم هشداردهنده

برخی علائم و مشخصه ها باعث ایجاد نگرانی می شوند:

• توده ای که به پوست یا دیواره قفسه سینه گیر کرده باشد.
• توده ای که بافت آن سخت و نامنظم است.
• گود شدن پوست نزدیک توده
• درگیر شدن غدد لنفاوی زیر بغل یا گیر کردن آنها به پوست یا دیواره قفسه سینه
• ترشحات خونی نوک پستان
• ضخیم شدن و قرمزی پوست پستان

 

همچنین بخوانید:

سرطان پستان (کلیک)

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

از آنجایی که توده های پستان می توانند سرطانی باشند (البته به ندرت این اتفاق می افتد.) باید طی 3 تا 7 روز توسط پزشک ارزیابی شوند.

تاخیر یک هفته ای این ارزیابی خطری ندارد مگر اینکه نشانه هایی از عفونت مثل قرمزی پوست، تورم و یا ترشح چرک وجود داشته باشند. زنانی که چنین علائمی را تجربه می کنند باید طی 1 تا 2 روز به پزشک مراجعه کنند.

 

پزشک چه اقداماتی انجام می دهد؟

پزشک از فرد سوالاتی در مورد توده سینه می پرسند. از جمله این سوالات:

• مدت به وجود آمدن آن
• ایجاد شدن و ناپدید شدن آن
• دردناک بودن آن

همچنین پزشک در مورد علائم دیگر مانند هرگونه ترشح از نوک پستان و علائم عمومی مثل کاهش وزن، خستگی (Fatigue) و درد استخوانی (که نشانه ای از سرطان پیشرفته است) سوالاتی مطرح می کند.

در ادامه پزشک از زنان سوالاتی در مورد سابقه پزشکی و خانوادگی از جمله تشخیص قبلی سرطان پستان و عوامل خطر این سرطان می پرسد.

در ادامه معاینه بدنی را انجام داده و روی پستان ها و نواحی نزدیک به آنها تمرکز می کند.

پزشک با بررسی پستان ها به دنبال ناهنجاری، تغییرات پوست و ترشحات نوک سینه می گردد. همچنین به وسیله لمس، توده را بررسی می کند.

• میزان بزرگی توده
• سفتی یا نرمی
• صافی یا منظمی
• دردناک بودن
• حرکت آزادانه توده یا درگیر بودن آن با پوست یا دیواره قفسه سینه

توده های لاستیک مانند دردناک در زنان جوان معمولا ناشی از تغییرات فیبروکیستیک است. به خصوص اگر قبلا وجود توده های مشابهی را تجربه کرده باشند.

طبیعی و شبیه بودن شکل و اندازه پستان ها توسط پزشک تشخیص داده می شود. این تشخیص شامل ناهنجاری ها به ویژه علائم هشداردهنده برای هر پستان خواهد بود. در صورت وجود علائم هشداردهنده احتمال بروز سرطان بیشتر خواهد بود.

همچنین پزشکان به بررسی غدد لنفاوی زیر بغل و بالای ترقوه پرداخته تا بزرگی یا دردناک شدن آنها را بررسی کنند.

 

همچنین بخوانید:

چگونه سرطان پستان گسترش می یابد (کلیک)

 

آزمایش کردن

به طور معمول به علت دشواری تعیین سرطانی بودن توده، به انجام آزمایش در مورد آن نیاز است. توجه به این نکته مهم است که عدم شناسایی سرطان عواقبی جدی در پی خواهد داشت.

معمولا از سونوگرافی برای ایجاد تمایز توده های جامد از کیست های که به ندرت سرطانی هستند، استفاده می شود.

در صورتی که توده مورد نظر کیست به نظر برسد و علائمی مثل درد یا ترشح از نوک پستان داشته باشد، اغلب یک سوزن به درون آن وارد کرده و مایعات آن را خارج می کنند (آسپیراسیون) تا تحت بررسی قرار دهند.

در صورت وجود شرایط زیر این مایعات از نظر وجود سلول های سرطانی بررسی می شوند:

• خون آلود یا حالت ابری بودن آن
• مایعات کم
• باقی ماندن توده پس از آسپیراسیون

در غیر این صورت طی 4 تا 8 هفته معاینه مجدد انجام خواهد شد. در صورتی که کیست حساس نشود، غیر سرطانی محسوب می شود.

در صورت عود کردن آن، آسپیراسیون مجدد انجام شده و مایعات برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شوند.

در صورتی که کیست برای بار سوم عود کند یا توده پس از آسپیراسیون هنوز وجود داشته باشد، یک نمونه از بافت توده یا کل آن را خارج می کنند و زیر میکروسکوپ بررسی می کنند. (بیوپسی یا نمونه برداری)

در صورتی که توده جامد به نظر برسد ماموگرافی انجام شده و به دنبال آن نمونه برداری صورت می گیرد.

پزشکان می توانند یکی از انواع مختلف بیوپسی را انجام دهند:

• نمونه برداری آسپیراسیون سوزنی ظریف (FNA): در این روش بعضی از سلول ها از طریق یک سوزن نازک متصل به سرنگ از توده خارج می شوند.
• بیوپسی هسته سوزنی (CNB): در این روش از یک سوزن بزرگتر با نوک مخصوص برای برداشت نمونه ای بزرگتر از بافت پستان استفاده می شود.
• بیوپسی باز (جراحی): در این روش پزشک با ایجاد یک برش کوچک در پوست و بافت پستان، بخشی از توده یا کل آن را بر می دارد. این روش زمانی انجام می شود که نمونه برداری با سوزن ممکن نباشد. (به عنوان مثال هیچ توده ای احساس نشود)

همچنین در صورتی که روش های استفاده از سوزن وجود سرطان را تشخیص ندهند، از این روش برای اطمینان از عدم بروز سرطان استفاده می کنند.

اغلب از سونوگرافی و ماموگرافی برای هدایت محل سوزن به جهت نمونه برداری استفاده می شود.

بیشتر زنان برای انجام این کار نیازی به بستری نخواهند داشت و این اقدام تنها با بی حسی موضعی انجام خواهد شد.

درمان

درمان تغییرات فیبروکیستیک به علت ایجاد کننده آن و وجود علائم بستگی دارد.

پوشیدن سوتین نرم و پشتیبان مانند سوتین های ورزشی و همچنین استفاده از مسکن هایی مثل استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) به تسکین علائم ناشی از تغییرات فیبروکیستیک کمک می کنند.

گاهی اوقات کیست پستان تخلیه می شود.

معمولا فیبروآدنوم ها در صورت بزرگ شدن یا ایجاد درد و یا تمایل زنان برداشته می شوند.

در صورت کوچک بودن آنها می توان با استفاده از سرما (کرایوتراپی) آنها را از بین برد. این روند معمولا به بی حسی موضعی نیاز دارد.

با این حال پس از برداشتن فیبروآدنوم ممکن است فیبروآدنوم دیگری در نواحی دیگر پستان ظاهر شود. در صورت برداشت چندین غده پستانی غیر سرطانی می توان در مورد برداشت توده های جدید با پزشک مشورت کرد.

فارغ از برداشتن فیبروآدنوم ها، زنان باید به صورت منظم معاینه شوند تا تغییرات آنها مورد بررسی قرار بگیرند.

در صورت تشخیص سرطان پستان، درمان آن شامل جراحی برای برداشتن تومور و سپس پرتودرمانی، شیمی درمانی و یا استفاده از داروهای هورمونی است.

 

نکات کلیدی

بیشتر غده های پستان سرطانی نیستند.

از آنجایی که معمولا تشخیص توده یا غده های پستانی سرطانی دشوار است باید برای اطمینان از آن آزمایش انجام شود.

پزشک با انجام آزمایشات و بررسی های لازم بر حسب علت درمان توده سینه خواهد پرداخت.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.