ویروس پاپیلوم انسانی یا HPV چیست؟

ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) عامل ایجاد عفونت مقاربتی شایعی با همان نام است. بیشتر افراد فعال از نظر جنسی در معرض ابتلا به این ویروس قرار دارند. در این مقاله به بررسی ویروس پاپیلوم انسانی، نحوه انتقال آن، علائم و روش های درمان آن می پردازیم و در مورد واکسن های HPV و روش های پیشگیری از آلوده شدن بحث خواهیم کرد.

حدود 79 میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا به HPV مبتلا هستند و پزشکان هر سال حدو 14 میلیون مورد ابتلای جدید را شناسایی می کنند.

ویروس پاپیلوم انسانی انواع مختلفی دارد که بعضی از آنها می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند.

هر سال حدود 19400 زن و 12100 مرد در ایالات متحده آمریکا به سرطان هایی مبتلا می شوند که ناشی از HPV است.

 

راه های درمان

هیچ راهی برای از بین بردن ویروس از بدن، به منظور درمان HPV وجود ندارد.

با این حال، افراد می توانند اقداماتی در مورد از بین بردن زگیل های ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی انجام دهند.

لازم به ذکر است که این زگیل ها اغلب بدون درمان از بین خواهند رفت.

 

همچنین بخوانید:

آیا HPV از بین می رود؟ (کلیک)

 

زگیل های شایع

محصولات حاوی سالیسیلیک اسید و قابل خرید بدون نسخه (OTC) می توانند زگیل های معمولی را درمان کنند اما نباید از آنها برای درمان زگیل های ناحیه تناسلی استفاده کرد.

پزشک می تواند برای بعضی از افراد موارد زیر را تجویز کند:

• ایمی‌کیمود (Imiquimod) 
• پودوفیلوکس (Podofilox)
• تری کلرواستیک اسید (Trichloroacetic acid)
• پودوفیلین (Podophyllin)

همچنین ممکن است برای درمان آنها به مداخله جراحی نیاز باشد.

 

زگیل تناسلی

برای درمان زگیل های تناسلی از داروهای قابل خرید بدون نسخه (OTC) استفاده نکنید. در این وضعیت پزشک موارد زیر را توصیه می کند:

• کرایوتراپی: این روش شامل استفاده از نیتروژن مایع برای انجماد زگیل است.
• الکتروکوتر: این روش شامل استفاده از جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل است.
• لیزر یا نور درمانی: این روش شامل استفاده از پرتوهای پرقدرت و هدفمند برای از بین بردن بافت های ناخواسته است.
• جراحی: یک جراح می تواند با یک روش سرپایی که شامل بی حسی موضعی است زگیل را از بین ببرد.

بهترین گزینه درمانی به نوع و محل زگیل بستگی دارد. درمان های فوق می توانند زگیل را از بین ببرند اما ویروس همچنان در بدن باقی مانده و قابل سرایت است.

 

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره فریز کردن زگیل ها (کلیک)

 

علائم ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)

علائم HPV می توانند سال ها پس از عفونت اولیه ظاهر شوند. بعضی از انواع این ویروس باعث ایجاد زگیل شده و بعضی دیگر می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند.

ویروس پاپیلوم انسانی به طور خاص می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

 

زگیل تناسلی

افراد ممکن است دچار برجستگی های کوچک پوستی، برجستگی های خوشه ای یا شبیه به ریشه شوند. اندازه و شکل ظاهری این زگیل ها عبارتند از:

• بزرگ یا کوچک
• تخت یا شبیه به گل کلم
• سفید، صورتی، قرمز، قهوه ای مایل به بنفش یا رنگ پوست

آنها می توانند در نواحی زیر ایجاد شوند:

• بخش بیرونی دستگاه تناسلی زنان (فرج)
• دهانه رحم
• آلت تناسلی مردان یا کیسه بیضه
• مقعد
• کشاله ران

این زگیل ها باعث خارش، سوزش و ناراحتی های دیگر می شوند.

 

سایر انواع زگیل

ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) می تواند باعث ایجاد زگیل های معمولی، زگیل های کف پا و زگیل های تخت شود.

زگیل های معمولی برجستگی های ناصافی و برجسته ای هستند که تمایل به ایجاد بر روی دست ها، انگشتان و آرنج دارند.

زگیل های کف پا سفت و دانه ای هستند و معمولا بر روی پا در نواحی پاشنه یا برجستگی های کف پا ایجاد می شوند.

در عین حال زگیل های معمولی ضایعات صاف و تاحدودی برجسته هستند که نسبت به پوست اطراف خود تیره تر بوده و اغلب در صورت یا گردن ظاهر می شوند.

 

چگونه HPV منجر به سرطان می شود؟

بیشتر افراد مبتلا به HPV دچار سرطان نمی شوند اما ایجاد عفونت به ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

سویه های پرخطر HPV نحوه ارتباط سلول ها با یکدیگر را تغییر داده و باعث رشد کنترل نشده آنها می شوند.

سیستم ایمنی بدن بسیاری از افراد سلول های ناخواسته را از بین می برد. با این حال در صورتی که سیستم ایمنی قادر به انجام این کار نباشد این سلول ها در بدن باقی مانده و به رشد خود ادامه می دهند. این امر با گذشت زمان منجر به سرطان می شود.

طبق اعلام انستیتو ملی سرطان (NCI)، ممکن است ایجاد تومور 10 تا 20 سال زمان ببرد.

در ایالات متحده، حدود 3% از سرطان های زنان و 2% از سرطان های مردان  ناشی از HPV هستند.

ایجاد عفونت خطر ابتلا به سرطان در نواحی زیر را افزایش می دهد:

• دهانه رحم
• بخش بیرونی دستگاه تناسلی زنان (فرج)
• واژن
• آلت تناسلی مردان
• مقعد
• حلق دهانی که شامل پایه زبان و لوزه ها است.

غربالگری های متداول می توانند منجر به تشخیص زودهنگام شده و شروع سریع درمان از گسترش سرطان جلوگیری می کند.

بهترین دوره درمان سرطان به نوع و مرحله آن و همچنین سن و سلامت کلی افراد بستگی دارد.

 

دلایل

HPV ویروسی است که از طریق تماس پوست و اغلب تماس جنسی منتقل می شود. این عفونت می تواند در افراد فعال از نظر جنسی رخ دهد.

ممکن است بروز آن هیچ علامتی نداشته باشد و یا علائم آن ظاهر شده و از بین بروند. فارغ از بروز علائم، HPV می تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند.

سویه های مختلف HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند با آنهایی که باعث ایجاد سرطان می شوند، متفاوت هستند.

 

در کودکان

HPV می تواند در هنگام تولد به نوزاد منتقل شود. با این حال، تحقیقات نشان می دهند که خطر آن به نسبت کم است. دلیل این امر مراقبت سیستم ایمنی از عفونت در این وضعیت است.

علائم عفونت HPV در نوزادان شامل زگیل های تناسلی و یا ایجاد ضایعات دهانی است.

در صورتی که خردسالان علائمی از HPV بروز دهند، ممکن است دلیل آن سوء استفاده جنسی از آنها باشد.

 

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به HPV را افزایش می دهند عبارتند از:

• داشتن چندین شریک جنسی
• داشتن رابطه با فردی که چندین شریک جنسی دارد
• داشتن رابطه جنسی مراقبت نشده با مواردی مانند کاندوم یا سد دهانی (Dental dam)
• وجود بریدگی یا خراش پوستی
• تماس با زگیل یا نواحی در معرض HPV
• عدم دریافت واکسن HPV

در صورت ابتلا به HPV و وجود شرایط زیر، خطر ابتلا به سرطان افزایش خواهد یافت:

• ابتلا به عفونت آمیزشی مانند کلامیدیا
• به دنیا آوردن اولین فرزند در سنین جوانی
• زایمان های زیاد
• مصرف دخانیات
• سیستم ایمنی ضعیف

 

تشخیص

در صورتی که زگیل یا ضایعات قابل مشاهده باشند، پزشک می تواند HPV را با معاینه تشخیص دهد. همچنین انجام آزمایشات می توانند ابتلا به آن را تایید کنند.

 

چه زمانی باید آزمایش HPV داد؟

آزمایشات HPV یا تغییرات سلول های دهانه رحم عبارتند از:

• تست پاپ اسمیر
• آزمایش DNA
• بیوپسی یا نمونه برداری

آزمایش پاپ اسمیر که به آن تست سرطان دهانه رحم نیز گفته می شود شامل جمع آوری و آزمایش سلول های سطح دهانه رحم و واژن است. این آزمایش می تواند هرگونه ناهنجاری سلولی منجر به سرطان را تشخیص دهد.

آزمایش DNA می تواند انواع پرخطر HPV را شناسایی کرده و پزشک می تواند از آن در کنار آزمایش پاپ اسمیر استفاده کند.

ممکن است در صورت ظاهر شدن تغییرات غیرمعمول سلولی، بیوپسی یا نمونه برداری از پوست ناحیه آسیب دیده لازم باشد.

در حال حاضر هیچ غربالگری متداولی برای HPV در مردان وجود ندارد و گزینه های آزمایشی مردان محدود است. بعضی از متخصصان خواستار آزمایشات بیشتری به ویژه برای مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند، هستند.

 

همچنین بخوانید:

سن انجام تست پاپ سمیر و فاصله زمانی آن (کلیک)

 

پیشگیری

برای کاهش خطر ابتلا به HPV می توان اقدامات زیر را انجام داد:

• دریافت واکسن HPV
• استفاده از روش های محافظتی در هنگام رابطه جنسی
• محدود کردن شرکای جنسی
• عدم ایجاد رابطه جنسی در هنگام ابتلا به زگیل تناسلی

به منظور پیشگیری از سرایت زگیل می بایست اقدامات زیر انجام شوند:

• از لمس بی مورد آن خودداری کنید.
• پس از لمس دست ها را بشویید.
• از تراشیدن آن با تیغ خودداری کنید.
• در صورت وجود زگیل بر روی پا، در مکان های عمومی مانند استخر یا رختکن ها از کفش استفاده کنید.
• زگیل را درمان کرده و بپوشانید تا از بین برود.
• از به اشتراک گذاشتن حوله و سایر لوازم شخصی خودداری کنید.

 

واکسیناسیون

طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، انجام واکسیناسیون در سنین 11 تا 12 سالگی به منظور کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و سایر سرطان ها توصیه می شود.

این واکسن در دو مرحله و با فاصله 6 تا 12 ماه تزریق می شود. در حال حاضر 3 واکسن برای HPV وجود دارد:

• گارداسیل (Gardasil)
• سرواریکس (Cervarix)
• گارداسیل 9 (Gardasil 9)

 

همچنین بخوانید:

مزایا و معایب واکسن گارداسیل (کلیک)

 

افرادی که تا 26 سالگی این واکسن را دریافت نکرده اند باید از پزشک در این مورد سوال کنند.

افراد 27 تا 45 ساله که این واکسن را دریافت نکرده اند واجد شرایط برای تزریق واکسن گارداسیل 9 هستند.

در مورد واکسن مناسب خود با پزشک مشورت کنید. افراد باردار برای انجام واکسیناسیون باید تا بعد از زایمان صبر کنند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.