کلامیدیا یک عفونت مقاربتی باکتریایی است. این بیماری روی زنان و مردان در هنگام رابطه جنسی تاثیر می گذارد. در این مقاله علاوه بر بررسی علائم و دلایل به معرفی روش های تشخیص و درمان کلامیدیا می پردازیم.

طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، در سال 2018 حدود 1.8 میلیون مورد کلامیدیا در ایالات متحده آمریکا شناسایی شده است. کلامیدیا شایع ترین عفونت مقاربتی (STI) در ایالات متحده است.

کلامیدیا اغلب علائمی ایجاد نمی کند اما می تواند منجر به مشکلات باروری شود. با این حال درمان موثر آن در دسترس است.

علائم کلامیدیا

بیشتر افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علائمی ندارند. طبق یک تحقیق ذکر شده توسط CDC، فقط حدود 10% از مردان و 5 تا 30% از زنان علائم آن را تجربه می کنند.

همچنین مشخص نیست که چقدر زمان می برد تا علائم ظاهر شوند اما معمولا چند هفته طول می کشد.

در زنان

علائم کلامیدیا در زنان عبارتند از:

ترشح از دهانه رحم
خونریزی آسان
ادرار مکرر یا دردناک

در صورتی که کلامیدیا به رحم یا لوله های رحمی سرایت کند می تواند منجر به بیماری التهابی لگن یا اختلال التهابی لگن (PID) شود. این بیماری نیز می تواند علائمی نداشته باشد. با این حال، ممکن است روی باروری تاثیر بگذارد.

در مردان

علائم کلامیدیا می تواند در مردان شامل درد، حساسیت به لمس و تورم در بیضه ها یا مجاری ادراری یا لوله حمل ادرار باشد.

مردان و زنان

ممکن است علائمی در راست روده یا رکتوم و مقعد مردان و زنان ایجاد شود. ویروس می تواند این نواحی را در هنگام رابطه جنسی مقعدی یا از طریق اندام های تولید مثل آلوده کند.

علائم آن عبارتند از:

درد مقعدی
ترشحات یا خونریزی رکتوم

همچنین تماس با ترشحات آلوده می تواند به التهاب ملتحمه یا چشم صورتی (Pink eye) منجر شود.

آزمایشات وجود کلامیدیا در گلوی افرادی که رابطه جنسی دهانی با افراد مبتلا به این عفونت را داشتند را شناسایی کرده اند. با این حال این وضعیت نیز علائمی ایجاد نخواهد کرد.

همچنین بخوانید:

کلامیدیا گلو: علائم، علت، تشخیص و درمان (کلیک)

درمان کلامیدیا

افراد مبتلا به کلامیدیا یا مشکوک به آن باید برای پیشگیری از عوارض بلندمدت از جمله ناباروری و حاملگی خارج از رحم می بایست به دنبال درمان باشند.

پزشکان به طور معمول از آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا استفاده می کنند. افراد معمولا آنتی بیوتیک را به صورت قرص خوراکی مصرف می کنند.

طبق توصیه گروه ویژه خدمات پیشگیری ایالات متحده (USPSTF)، بسته به عوامل خطر افراد حداقل هر 3 ماه پس از درمان باید آزمایش مجدد انجام دهند.

آنتی بیوتیک ها

نمونه هایی از آنتی بیوتیک های کلامیدیا عبارتند از:

آزیترومایسین (Azithromycin): یک دوز منفرد یک گرمی
داکسی سایکلین (Doxycycline): دوز 100 میلی گرم برای دو بار در روز و به مدت 7 روز
افلوکساسین (Ofloxacin): دوز 300 تا 400 میلی گرم برای یک یا دو بار در روز و به مدت 7 روز

سایر گزینه های دارویی شامل اریترومایسین (Erythromycin) و آموکسی سیلین (Amoxicillin) هستند. پزشک ممکن است یکی از این موارد را برای دوران بارداری تجویز کند.

عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:

اسهال
درد شکمی
حالت تهوع
برفک واژن

مصرف داکسی سایکلین در صورت قرارگیری در معرض نور خورشید می تواند باعث ایجاد بثورات پوستی شود.

در بیشتر موارد عوارض جانبی خفیف هستند. افرادی که عوارض جانبی شدیدی را تجربه می کنند باید با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرند. مصرف دارو را بدون بررسی قبلی با پزشک قطع نکنید.

طبق اطلاعات یک منبع، مصرف یک دوره آنتی بیوتیک در 95% موارد کلامیدیا را برطرف می کند. با این حال، پیروی از دستورالعمل های پزشک و تکمیل کل دوره درمان ضروری است.

سایر جنبه های درمان

طبق توصیه CDC، افراد مبتلا به کلامیدیا در صورت شرایط زیر باید به مدت 7 روز از رابطه جنسی خودداری کنند:

پس از یک درمان تک دوز
پس از یک دوره 7 روزه مصرف آنتی بیوتیک

افرادی مبتلا به کلامیدیا باید به شرکای جنسی خود که طی 60 روز گذشته با آنها در ارتباط بوده اطلاع دهد تا آنها نیز بتوانند آزمایش داده و تحت درمان قرار گیرند.

در صورتی که یکی از شرکای جنسی تحت درمان قرار نگیرد و یا دوره درمانی را به پایان نرساند می تواند باعث ایجاد خطر عفونت یا انتقال ویروس به طرف مقابل خود شود.

گاهی اوقات پزشک می تواند سوزاک را نیز تحت درمان قرار دهد، چرا که باکتری های ایجاد کننده این دو عفونت اغلب با هم اتفاق می افتند.

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره ی بیماری سوزاک (کلیک)

تشخیص کلامیدیا

پزشک معمولا برای تشخیص کلامیدیا، معاینه ای جسمانی به منظور یافتن علائم از جمله ترشح انجام می دهد.

همچنین احتمال دارد با استفاده از سواب یک نمونه از آلت تناسلی مردان، رحم، مجرای ادرار، گلو یا رکتوم بردارد.

غربالگری کلامیدیا

از آنجایی که کلامیدیا اغلب علائمی ندارد مقامات بهداشتی غربالگری را برای بعضی از افراد توصیه می کنند.

طبق توصیه USPSTF، غربالگری در موارد زیر لازم است:

زنان فعال جنسی زیر 25 سال
زنان باردار زیر 25 سال یا افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند.
مردانی که در یک گروه پرخطر هستند.
مردانه که هر سال یا هر 3 تا 6 ماه با مرد دیگری رابطه جنسی داشته و در معرض خطر بالایی قرار دارند.
افراد مبتلا به HIV که حداقل سالی یکبار از نظر جنسی فعال هستند.

همچنین بخوانید:

سن انجام تست پاپ سمیر و فاصله زمانی آن (کلیک)

غربالگری کلامیدیا چگونه انجام می شود؟

افراد می توانند وجود کلامیدیا را در خانه یا آزمایشگاه بررسی کنند. آنها می توانند یک نمونه ادرار یا سواب را آزمایش کنند.

زنان می توانند با استفاده از یک سواب نمونه گیری را انجام داده و آن را در یک ظرف تحویل آزمایشگاه دهند.
مردان معمولا از آزمایش ادرار استفاده می کنند.

پزشک می تواند در مورد بهترین گزینه به افراد مشاوره دهد. آنها همچنین می توانند آزمایش مقعد یا گلو را به ویژه برای افراد مبتلا به HIV توصیه کنند.

همچنین تست های غربالگری خانگی در دسترس هستند اما استفاده از آنها در منزل همیشه ساده نیست. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی معمولا پیگیری آزمایشات خانگی را با مراجعه به مطب پزشک توصیه می کنند.

احتمالا افراد برای تایید تشخیص نیاز به تهیه نمونه ادرار برای آزمایش دارند. پس از تکمیل درمان نیز باید از پاسخ مطمئن شده و آزمایش مجدد بدهند.

دلایل کلامیدیا

کلامیدیا عفونتی است که توسط کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis) یا (C. trachomatis) ایجاد می شود.

عفونت کلامیدیا می تواند چندین اندام از از جمله آلت تناسلی مردان، واژن، دهانه رحم، مجرای ادرار، مقعد، چشم و گلو را تحت تاثیر قرار دهند. این امر باعث آسیب دیدگی شدید و گاهی اوقات دائمی سیستم تولید مثل خواهد شد.

کلامیدیا چگونه منتقل می شود؟

افراد می توانند کلامیدیا را از طریق رابطه جنسی محافظت نشده دهانی، مقعدی یا از طریق واژن منتقل کنند.

از آنجایی که این عفونت اغلب علائمی ندارد می تواند بدون اطلاع به شریک جنسی منتقل شود.

کلامیدیا از روش های زیر منتقل نمی شود:

تماس با نشیمن توالت فرنگی
نشستن در سونا عمومی
شنا کردن در استخرهای عمومی
لمس سطحی که فرد مبتلا به کلامیدیا آن را لمس کرده است
ایستادن در نزدیک افراد مبتلا به عفونت
سرفه یا عطسه
حضور در دفتر کار یا خانه فرد مبتلا به کلامیدیا

طبق اعلام اسنتیتو ملی بهداشت (NIH)، مادر مبتلا به کلامیدیا می تواند آن را در حین زایمان به نوزاد منتقل کند.

گاهی اوقات این عفونت منجر به عوارضی مانند عفونت چشم یا ذات الریه برای نوزاد می شود.

زنانی که در طول بارداری مبتلا به کلامیدیا تشخیص داده شوند باید برای اطمینان از عدم بازگشت عفونت، 3 تا 4 هفته پس از درمان مجددا آزمایش دهند.

پیشگیری

زوش های پیشگیری از ابتلا به کلامیدیا و کاهش خطر ایجاد عفونت عبارتند از:

استفاده مداوم و صحیح از کاندوم
محدود کردن تعداد شرکای جنسی
رابطه جنسی متعهدانه فقط با با یک نفر
غربالگری منظم
اجتناب از انجام رابطه جنسی تا زمان تکمیل درمان

عوارض

تشخیص و درمان به موقع می تواند خطر بروز عوارض را کاهش دهد.

بیماری التهابی لگن (PID)

این بیماری شامل عفونت تخمدان ها، لوله رحمی و رحم است. این امر منجر به ناباروری خواهد شد.

طبق اعلام CDC، در صورت عدم درمان کلامیدیا حدود 10 تا 15% از زنان به بیماری التهابی لگن (PID) مبتلا خواهند شد.

این امر منجر به موارد زیر می شود:

درد مداوم لگن
ناباروری
حاملگی خارج از رحم که می تواند کشنده باشد

در بعضی موارد، بیماری التهابی لگن (PID) ناشی از کلامیدیا منجر به التهاب کپسول محافظت کننده از کبد می شود. علامت اصلی آن احساس درد در سمت راست و بالای شکم است.

عوارض بارداری

طبق اعلام CDC، زنان بارداری مبتلا به کلامیدیا یا کودک آنها مشکلات زیر را تجربه می کنند:

زایمان زودرس
پارگی زودرس غشاها
وزن کم در زمان تولد
ورم ملتحمه یا ذات الریه در نوزاد

سرویسیتیس (Cervicitis)

عفونت دهانه رحم را سرویسیتیس گویند.

سالپینگیت (Salpingitis)

التهاب لوله های رحمی را سالپینگیت گویند که خطر بارداری خارج از رحم را افزایش می دهد.

اورتریت (Urethritis)

عفونت مجرای ادرار را اورتریت گویند.

مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل می کند. کلامیدیا می تواند مجرای ادرار را ملتهب کرده و در نتیجه باعث ایجاد درد و مشکل در ادرار کردن شود.

گاهی اوقات این امر به همراه التهاب ملتحمه آرتریت راکتیو یا واکنشی که نوعی آرتریت التهابی مزمن است، رخ می دهد.

اپیدیدیمیت (Epididymitis)

التهاب اپیدیدیم (ساختاری در داخل کیسه بیضه) را اپیدیدیمیت گویند. این بیماری مردان را درگیر می کند.

علائم و نشانه های آن شامل بیضه قرمز رنگ، متورم و گرم، بیضه درد و حساس به لمس است.

خلاصه

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی مقاربتی و شایع است. این بیماری اغلب هیچ علامتی ندارد اما غربالگری می تواند نیاز افراد به درمان را نشان دهد.

این بیماری بدون درمان می تواند منجر به عوارضی شود که اثرات دائمی دارند. به همین دلیل، درمان و غربالگری آن برای افرادی که ممکن است در معرض خطر باشند ضروری است.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

بیماری عفونی / باکتریایی / ویروسی بیماری مقاربتی / بهداشت جنسی بیماری واگیردار / مسری رابطه جنسی زنان / زایمان / بارداری عفونت