دیازپام در درمان اضطراب – اسپاسم عضلانی و تشنج بکار می رود؛ این مقاله موارد استفاده – میزان مصرف و عوارض جانبی دیازپام را توضیح می دهد.

سرفصل های مورد نظر خود را سریعتر بیابید:

1- درباره دیازپام↓

2- حقایق کلیدی↓

3- چه افرادی می توانند / نمی توانند دیازپام مصرف کنند؟↓

4- نحوه و زمان مصرف دیازپام↓

5- عوارض جانبی دیازپام↓

6- نحوه کنار آمدن با عوارض جانبی↓

7- بارداری و شیردهی↓

8- احتیاط مصرف با داروهای دیگر↓

1– درباره دیازپام

دیازپام (Diazepam) به گروهی از داروها به نام بنزودیازپین ها تعلق دارد.

از این دارو برای درمان اضطراب، اسپاسم عضلانی و تشنج استفاده می شود. همچنین از آن در بیمارستان برای کاهش علائم ترک مثل تعریق یا مشکل خواب استفاده می کنند.

می توان از دیازپام برای آرام کردن قبل از عمل یا سایر درمان های پزشکی و دندانپزشکی استفاده کرد. این روش با عنوان Pre-med شناخته می شود.

تهیه دیازپام فقط با نسخه پزشک ممکن است.

این دارو به صورت قرص، شربت و یا نمونه تنقیه از طریق لوله رکتال (وارد کردن دارو از طریق مقعد) عرضه می شود. همچنین نمونه تزریقی آن در بیمارستان استفاده می شود.

همچنین بخوانید:

داروهای موثر در درمان اختلالات اضطرابی (کلیک)

2- حقایق کلیدی

شایع ترین عوارض جانبی مصرف دیازپام احساس خواب آلودگی است.
مصرف بیش از 4 هفته از دیازپام توصیه نمی شود.
در صورت مصرف دیازپام و احساس خواب آلودگی از رانندگی یا کار با ابزار و ماشین آلات خودداری کنید.
هنگام مصرف دیازپام از الکل استفاده نکنید. این امر باعث خواب بسیار عمیق خواهد شد و ممکن است منجر به مشکلات تنفسی و مشکل در بیدار شدن شود.
دیازپام با نام های تجاری Diazemuls، Stesolid Rectal tubes، Diazepam Rectubes و Diazepam Desitin نیز عرضه می شود. همچنین این دارو به نام Valium نیز معروف است اما این برند دیگر در انگلستان عرضه نمی شود.

3- چه افرادی می توانند / نمی توانند دیازپام مصرف کنند؟

بزرگسالان 18 سال به بالا می توانند دیازپام مصرف کنند.

همچنین می توان از دیازپام برای کودکان بالای 1 ماه به منظور درمان اسپاسم عضلات استفاده کرد.

لوله های رکتال دیازپام (نمونه تنقیه دارو) برای بزرگسالان و کودکان قابل استفاده است.

مصرف دیازپام برای بعضی از افراد مناسب نیست.

برای اطمینان از ایمن بودن مصرف آن در صورت وجود شرایط زیر پزشک خود را مطلع کنید:

سابقه حساسیت دارویی نسبت به دیازپام یا داروهای دیگر
مشکل کبدی یا کلیوی
ابتلا به میاستنی گراویس که باعث ضعف عضلات می شود.
آپنه خواب که باعث مشکلات تنفسی در هنگام خواب می شود.
افسردگی یا افکار آسیب رساندن به خود یا خودکشی
اختلال شخصیت
سابقه مشکل با مصرف الکل یا مواد مخدر
فقدان یا سوگواری که اخیرا رخ داده باشد.
تصلب شرایین که بر خونرسانی به مغز تاثیر می گذارد.
سطح پایین پروتئینی به نام آلبومین در خون
تلاش برای بارداری، باردار بودن یا شیردهی
سن بالای 65 سال
نیاز به بیهوشی برای عمل یا سایر درمان های پزشکی

همچنین بخوانید:

تفاوت لورازپام و دیازپام (کلیک)

4- نحوه و زمان مصرف دیازپام

لوله رکتال (نمونه تنقیه)

در صورت تشنج می توان از نمونه تنقیه یا لوله رکتال دیازپام استفاده کرد.

در صورت تجویز لوله رکتال دیازپام باید یکی از اعضای خانواده، دوستان یا پرستار شما نحوه استفاده از آن را بداند.

همچنین در صورت تشنج باید بدانند که چقدر قبل از استفاده از لوله رکتال دیازپام باید صبر کنند.

دوز مصرفی مناسب آن با توجه به وزن، سن و سلامت عمومی شما یا فرزندتان توسط پزشک تعیین خواهد شد.

قرص و شربت

قرص یا شربت دیازپام را با آب مصرف کنید. می توان آن را به همراه غذا یا بدون آن میل کرد.

معمولا به صورت روزانه 1 تا 3 مرتبه از آن استفاده کنید.

پزشک در مورد میزان دوز مصرفی تصمیم گیری خواهد کرد. مصرف دیازپام دقیقا طبق دستورالعمل پزشک ضروری است.

دوز مصرفی معمول آن عبارت است از:

برای اضطراب – 2 میلی گرم برای 3 مرتبه در روز. این میزان می تواند به 5 تا 10 میلی گرم برای 3 مرتبه در روز افزایش یابد.
برای مشکلات خواب (مربوط به اضطراب) – 5 تا 15 میلی گرم برای یکبار در روز و قبل از خواب.
اسپاسم عضلات در بزرگسالان – 2 تا 15 میلی گرم در روز. این میزان می تواند از 1 میلی گرم برای دو مرتبه در روز تا 5 میلی گرم برای 3 مرتبه در روز باشد. در صورت نیاز می توان آن را به 20 میلی گرم برای 3 مرتبه در روز افزایش داد.
اسپاسم عضلات در کودکان (1 ماهگی یا 17 سالگی) – دوز مصرفی آن به سن وابسته است. معمولا برای دو مرتبه در روز تجویز شده و باید 10 تا 12 ساعت بین مصرف دو دوز فاصله باشد.

در صورتی که بیش از 65 سال سن دارید یا دچار مشکلات کلیوی، کبدی یا تنفسی شدید هستید، ممکن است دوز مصرفی شما کمتر باشد.

در صورت فراموشی مصرف دارو چه اتفاقی می افتد؟

در صورتی که به صورت منظم دیازپام مصرف می کنید و مصرف یک دوز دارو را فراموش کرده اید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید مگر اینکه زمان مصرف دوز بعدی نزدیک باشد.

در این حالت از دوز فراموش شده صرف نظر کرده و دوز بعدی را در زمان مشخص مصرف کنید.

هرگز 2 دوز را به صورت همزمان مصرف نکنید. هرگز برای جبران دوز فراموش شده دوز اضافی مصرف نکنید.

اگر زیاد دیازپام مصرف کنم چه می شود؟

میزان مصرف دیازپام که می تواند منجر به اوردوز شود در افراد مختلف، متفاوت است.

در صورت مصرف بیش از حد دیازپام فورا با پزشک خود تماس گرفته یا به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید:

اگر به صورت تصادفی بیش از حد دیازپام مصرف کنید، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

هماهنگی ضعیف بدن یا مشکل در صحبت کردن

احساس خواب آلودگی

ضربان قلب آهسته یا نامنظم

حرکات کنترل نشده چشم

ضعف عضلانی

احساس هیجان زدگی بیش از حد

در صورتی که نیاز به مراجعه به بخش اورژانس بیمارستان دارید، خودتان رانندگی نکنید و از فرد دیگری بخواهید تا این کار را برای شما انجام دهد یا آمبولانس درخواست کنید.

بسته دارو یا بروشور آن به همراه میزان باقی مانده دارو را همراه خود داشته باشید.

5- عوارض جانبی

مانند سایر داروها مصرف دیازپام نیز باعث ایجاد عوارض جانبی در بعضی از افراد خواهد شد اما بسیاری از افراد هیچ عارضه جانبی نداشته یا فقط دچار عوارض جزئی می شوند.

عوارض جانبی شایع

این عوارض جانبی شایع در بیش از 1 نفر از هر 100 نفر رخ می دهند.

در صورت مشاهده عوارض زیر مصرف دارو را ادامه داده و با پزشک خود مشورت کنید:

احساس خواب آلودگی
گیجی
مشکلات مربوط به هماهنگی یا کنترل حرکات
لرزش دست ها (لرزش های غیر ارادی)

عوارض جانبی جدی

این عوارض به ندرت رخ می دهند اما بعضی از افراد در هنگام مصرف دیازپام دچار عوارض جانبی جدی خواهند شد.

در شرایط زیر فورا پزشک را مطلع کنید:

تنفس بسیار کند یا سطحی
زرد شدن پوست یا چشم ها
فراموشی یا به یاد آوردن دشوار مسائل
توهم یا دیدن و شنیدن چیزهایی که وجود ندارند.
هذیان یا افکاری که واقعی نیستند.
افتادن های مکرر
در موارد بسیار نادر ممکن است افراد تغییرات خلقی غیرمعمولی را تجربه کنند. ممکن است این موارد جدی باشند و بیشتر برای کودکان یا افراد بالای 65 سال اتفاق بیفتند.

در صورت مشاهده هر یک از عوارض جانبی زیر پزشک را مطلع کنید:

زیاد صحبت کردن یا هیجان زدگی بیش از حد
احساس تحریک یا بی قراری
احساس تحریک پذیری یا پرخاشگری

واکنش آلرژیک جدی

در موارد نادر ممکن است مصرف دیازپام باعث یک واکنش آلرژیک جدی مثل آنافیلاکسی (Anaphylaxis) شود.

در صورت بروز شرایط زیر با اورژانس تماس گرفته و یا به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید:

ایجاد بثورات پوستی که ممکن است خارشی، قرمز رنگ، متورم، شبیه تاول یا باعث لایه لایه ای شدن پوست شود.

خس خس کردن سینه

ایجاد تنگی در قفسه سینه یا گلو

ایجاد مشکل در تنفس یا صحبت کردن

ایجاد تورم در دهان، صورت، لب ها، زبان یا گلو

در صورت بروز موارد فوق ممکن است یک واکنش آلرژیک جدی تجربه کرده و نیاز به درمان فوری در بیمارستان داشته باشد.

موارد اشاره شده همه عوارض جانبی مصرف دیازپام نیستند. برای دسترسی به فهرست کامل عوارض جانبی این دارو، به بروشور داخل بسته آن مراجعه کنید.

6- نحوه کنار آمدن با عوارض جانبی

در صورتی احساس خواب آلودگی دارید تا زمان بهتر شدن از رانندگی و کار با ماشین آلات و ابزار خودداری کرده و هیچ نوع الکلی مصرف نکنید. با عادت بدن به دارو این عارضه جانبی بهتر خواهد شد.

در صورتی که علائم شما بعد از یک هفته بهتر نشد با پزشک مشورت کنید زیرا ممکن است نیاز به مصرف دوز کمتری از دارو داشته باشید.

در صورت تجربه عارضه جانبی دیگر، پزشک خود را مطلع کنید.

7- بارداری و شیردهی

اطلاعات کافی برای تائید بی خطر بودن مصرف دیازپام در دوران بارداری وجود ندارد اما مصرف آن می تواند باعث ایجاد علائم ترک در نوزاد شود.

در صورتی که در هنگام مصرف دیازپام باردار شدید، پزشک خود را مطلع کنید.

ممکن است برای خوب ماندن به مصرف دیازپام در دوران بارداری نیاز داشته باشید.

پزشک می تواند فواید و خطرات مصرف دیازپام را برای شما شرح داده و برای انتخاب بهترین گزینه برای شما و فرزندتان کمک کند.

دیازپام و شیردهی

در صورتی که پزشک یا ویزیتور سلامتی شما سلامت کودک را تایید کرد می توانید از دیازپام در دوران شیردهی استفاده کنید اما این مصرف باید گاه به گاه یا فقط برای مدت کوتاهی باشد.

دیازپام به شیر مادر منتقل می شود. در صورتی که دیازپام را به مدت طولانی یا با دوز بالا مصرف کنید، این دارو در شیر مادر تجمع می کند. این امر باعث خواب آلودگی و خستگی و مشکل در تغذیه کودک خواهد شد.

در صورت شیردهی یا تمایل به انجام آن با پزشک یا داروساز مشورت کنید زیرا ممکن است مصرف سایر داروها در این دوران برای شما مناسب تر باشد. اگرچه این امر به علت مصرف دیازپام بستگی دارد.

در صورتی که در هنگام مصرف دیازپام متوجه شدید که کودک شما به اندازه معمول تغذیه نمی کند، به طرز غیرمعمولی خواب آلوده است، تنفس غیرمعمول دارد یا هر نگرانی دیگری در مورد او دارید، در اولین فرصت با پزشک یا ویزیتور سلامتی خود صحبت کنید.

در صورت وجود موارد زیر پزشک یا داروساز را مطلع کنید:

بارداری

تلاش برای بارداری

شیردهی

8- احتیاط در مصرف داروهای دیگر

مصرف بعضی از داروها در عملکرد دیازپام اختلال ایجاد کرده و احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد.

در صورت مصرف داروهای زیر، قبل از شروع مصرف دیازپام پزشک خود را مطلع کنید:

داروهای ضد روان پریشی که برای درمان مشکلات بهداشت روان استفاده می شوند.
داروهای ضد افسردگی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند.
داروهای ضد تشنج که برای درمان صرع استفاده می شوند.
خواب آورهایی که برای درمان اضطراب یا مشکلات خواب استفاده می شوند.
آنتی هیستامین های خواب آور یا آرامبخش مثل کلرفنیرامین (Chlorphenamine) یا پرومتازین (Promethazine)
مسکن های قوی مثل کدئین (Codeine)، متادون (Methadone)، مورفین (Morphine)، اکسی کدون (Oxycodone)، پتیدین (Pethidine) یا ترامادول (Tramadol)
داروهای HIV مثل ریتوناویر (Ritonavir)، آتازاناویر (Atazanavir)، افاویرنز (Efavirenz) یا ساکویناویر (Saquinavir)
داروهای ضد قارچ مثل فلوکونازول (Fluconazole)
مهارکننده‌های پروتون پمپ (PPIs) – داروهایی برای کاهش اسید معده مثل امپرازول (Oeprazole) یا اسومپرازول (Esomeprazole)
شل کننده های عضلات مثل باکلوفن (Baclofen) و تیزانیدین (Tizanidine)
دی سولفیرام (Disulfiram) به عنوان دارویی برای اعتیاد به الکل
ایزونیازید (Isoniazid) به عنوان دارویی برای سل
ریفامپیسین (Rifampicin) به عنوان دارویی برای عفونت های باکتریایی
تئوفیلین (Theophylline) به عنوان دارویی برای آسم و سایر مشکلات تنفسی

ترکیب دیازپام با داروهای گیاهی و مکمل ها

اطلاعات بسیار کمی در مورد مصرف داروهای گیاهی و مکمل ها به همراه دیازپام وجود دارد.

از داروهای گیاهی برای اضطراب یا بی خوابی مثل سنبل الطیب یا گل ساعتی به همراه دیازپام استفاده نکنید.

مصرف این داروهای گیاهی اثرات خواب آور دیازپام را افزایش داده و ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز داشته باشد.

مهم

در صورت مصرف داروی دیگری از جمله داروهای گیاهی، ویتامین ها یا مکمل ها، داروساز یا پزشک خود را مطلع کنید.

این مقاله جهت افزایش اطلاعات و آگاهی افراد است. تمامی داروها نیازمند تشخیص و تجویز پزشک می باشند. برخی فرم های دارویی در ایران موجود نمی باشند.

تهیه ی تمام داروها صرفا با مراجعه حضوری به داروخانه ها امکان پذیر می باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با شماره 1490 تماس بگیرید.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

اطلاعات دارویی