روش های درمان فیبرومیالژیا
درمان فیبرومیالژیا شامل ترکیبی از داروها (داروهای ضد افسردگی و ..) – درمان های جایگزین (طب سوزنی و ..) – درمان های خانگی و خود مراقبتی است.
فیبرومیالژیا بیماری بلند مدتی است که با علائمی مانند درد، سر درد و خستگی همراه است. در مقاله فیبرومیالژیا چیست به توضیح علائم، علت و تشخیص آن پرداخته شد.
در ادامه این مطلب نیز داروی های موثر، درمان های جایگزین و خانگی موجود برای فیبرومیالژیا مورد بررسی قرار می گیرند.
درمان
درمان فیبرومیالژیا با هدف کاهش بعضی از علائم و بهبود کیفیت زندگی انجام می شود اما در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد.
پزشک عمومی نقش مهمی در درمان و مراقبت از شما خواهد داشت.
پزشک عمومی می تواند در خصوص روش های درمانی موجود به شما کمک کند.
در بعضی موارد چندین متخصص مراقبت های بهداشتی می توانند در مراقبت شما نقش داشته باشند که عبارتند از:
- متخصص روماتولوژی – متخصص بیماری های عضلات و مفاصل
- متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژی – متخصص در بیماری های سیستم عصبی مرکزی
- روانشناس – متخصص سلامت روان و درمان های روانشناختی
فیبرومیالژیا علائم زیادی دارد و این یعنی هیچ درمان واحدی موثری برای همه ی آنها وجود ندارد.
درمان هایی که برای بعضی از افراد مفید هستند لزوما برای بعضی دیگر مفید نخواهند بود.
شاید لازم باشد تا با امتحان کردن روش های درمانی مختلف، ترکیبی مناسب برای شما پیدا شود.
به طور معمول درمان فیبرومیالژیا شامل ترکیبی از داروها، درمان های خانگی و تغییر سبک زندگی خواهد بود.
داروها
ممکن است لازم باشد تا از چندین نوع داروی مختلف از جمله مسکن ها و داروهای ضد افسردگی برای فیبرومیالژیا استفاده کنید.
مسکن ها
مسکن های ساده ای که از طریق داروخانه ها قابل خرید هستند مانند استامینوفن، گاهی اوقات می توانند به تسکین درد مرتبط با فیبرومیالژیا کمک کنند.
مصرف این موارد برای همه مناسب نیست. بنابراین مطمئن شوید که دستورالعمل های همرا با دارو را قبل از مصرف به صورت کامل مطالعه کرده اید.
در صورتی که مصرف مسکن های قابل خرید بدون نسخه موثر نبودند، ممکن است پزشک عمومی یا متخصص مسکن های قوی تری مانند کدئین یا ترامادول را برای شما تجویز کند.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی نیز به تسکین درد بعضی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا کمک می کنند.
این داروها سطح بعضی از مواد شیمیایی معروف به انتقال دهنده های عصبی که پیام را به مغز و از آن منتقل کرده، تقویت می کنند.
ممکن است سطح پایین انتقال دهنده های عصبی عامل ایجاد فیبرومیالژیا باشد.
اعتقاد بر این است که ممکن است افزایش سطح این انتقال دهنده ها، درد گسترده مرتبط با این بیماری را کاهش دهد.
داروهای ضد افسردگی انواع مختلفی دارند.
انتخاب دارو تا حد زیادی به شدت علائم و عوارض جانبی دارو بستگی دارد.
داروهای ضد افسردگی که برای درمان فیبرومیالژیا استفاده می شوند، عبارتند از:
- ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین (Amitriptyline)
- مهارکننده های باز جذب سروتونین-نورآدرنالین (SNRI) مانند دولوکستین (Duloxetine) و ونلافاکسین (Venlafaxine)
- مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI) مانند فلوکستین (Fluoxetine) و پاروکستین (Paroxetine)
گاهی اوقات از دارویی به نام پرامی پکسول (Pramipexole) که ضد افسردگی نیست اما بر میزان انتقال دهنده های عصبی تاثیر می گذارد، استفاده می شود.
همچنین بخوانید:
داروهای موثر در درمان افسردگی (کلیک)
داروهای ضد افسردگی می توانند عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:
به منظور اطلاع از عوارض جانبی داروی خود به بروشور اطلاعات همراه با آن مراجعه کنید.
دارویی برای کمک به خوابیدن
از آنجایی که فیبرومیالژیا بر الگوی خواب تاثیر می گذارد، ممکن است نیاز به مصرف دارویی برای کمک به خوابیدن داشته باشید.
در صورت بهتر خابیدن، ممکن است متوجه شوید که علائم دیگر خیلی شدید نیستند.
در صورت نیاز به چنین دارویی با پزشک عمومی خود صحبت کنید.
ممکن است پزشک یک داروی بدون نیاز به نسخه را توصیه کرده یا یک دوره کوتاه مصرف دارویی قوی تر را تجویز کند.
بعضی از داروهای ضد افسردگی نیز می توانند کیفیت خواب را بهبود دهند.
شل کننده های عضلات
اگر در اثر ابتلا به فیبرومیالژیا دچار سفتی یا اسپاسم عضلات (انقباض دردناک) شده اید، ممکن است پزشک مصرف یک دوره کوتاه مدت از داروهای شل کننده عضلات مانند دیازپام (Diazepam) را تجویز کند.
این دارو با ایجاد اثر آرامبخشی به خواب بهتر کمک می کند.
داروهای ضد تشنج
ممکن است مصرف داروهای ضد تشنج به دلیل موثر بودن آنها برای مبتلایان به فیبرومیالژیا تجویز شود.
متداول ترین داروهای ضد تشنج برای فیبرومیالژیا شامل پرگابالین (Pregabalin) و گاباپنتین (Gabapentin) هستند.
این موارد به طور معمول برای درمان صرع استفاده می شوند اما تحقیقات نشان داده اند که مصرف آنها می تواند درد مرتبط با فیبرومیالژیا در بعضی از افراد را بهبود دهد.
بعضی از عوارض جانبی شایع مصرف پرگابالین و گاباپنتین عبارتند از:
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- تورم دست و پاها (ادم)
- افزایش وزن
داروهای ضد روان پریشی
گاهی اوقات از داروهای ضد روان پریشی (یا داروهای اعصاب) برای تسکین دردهای طولانی استفاده می شود.
مطالعات نشان داده اند که مصرف این داروها می تواند به بیماری هایی مانند فیبرومیالژیا کمک کند اما برای تایید آن به تحقیقات بیشتری نیاز است.
عوارض جانبی احتمالی مصرف آنها عبارتند از:
- خواب آلودگی
- لرزش (لرزش های غیر ارادی)
- بی قراری
سایر گزینه های درمانی
علاوه بر مصرف دارو گزینه های درمانی دیگری نیز وجود دارند که می توانند برای کنار آمدن با درد فیبرومیالژیا مورد استفاده قرار گیرند.
این موارد عبارتند از:
- شنا کردن، نشستن یا ورزش کردن در استخر آب گرم (آب درمانی یا حمام درمانی)
- یک برنامه تمرینی اختصاصی
- درمان شناختی رفتاری (CBT) – یک درمان بر پایه گفتگو که هدف آن تغییر دادن طرز فکر در مورد مسائل است و طی آن می توانید مشکلات را به طور مثبت تر حل کنید.
- روان درمانی – یک درمان بر پایه گفتگو که به شما کمک می کند تا افکار و احساسات خود را درک کرده و با آن کنار بیایید.
- تکنیک های ریلکسیشن
- حمایت های روانی – هر نوع مشاوره یا گروه های پشتیبان به شما کمک می کند تا با مسائل ناشی از فیبرومیالژیا مقابله کنید.
درمان های جایگزین
درمان های تکمیلی یا جایگزین زیر برای بعضی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا وجود دارند:
- طب سوزنی
- ماساژ
- درمان دستی (Manipulation)
- رایحه درمانی
شواهد علمی کمی برای تایید موثر بودن این درمان ها در بلند مدت وجود دارد.
اما برخی افراد متوجه می شوند که بعضی از روش های درمانی برای آنها موثر است.
در واقع این روش های درمانی سبب می شوند که آرام تر شده، استرس کمتری داشته باشند و با شرایط خود کنار بیایند.
تحقیقات در مورد مصرف بعضی از داروهای مکمل مانند عصاره های گیاهی نشان داده است که آنها برای درمان فیبرومیالژیا موثر نیستند.
در صورتی که تصمیم به مصرف داروهای گیاهی یا مکمل دارید، ابتدا با پزشک عمومی خود مشورت کنید.
بعضی از روش های درمانی می توانند به طور غیرقابل پیش بینی با سایر داروها واکنش داشته یا اثر آنها را کاهش دهد.
درمان سایر بیماری ها
در صورتی که به همراه فیبرومیالژیا به بیماری های دیگری مانند افسردگی یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مبتلا شده اید، ممکن است نیاز به درمان های مجزا داشته باشید.
به عنوان مثال ممکن است مشاوره یا مصرف داروهای اضافی توصیه شود.
درمان های خانگی فیبرومیالژیا
در صورت ابتلا به فیبرومیالژیا درمان های خانگی و روش های مختلفی برای تغییر سبک زندگی وجود دارد.
این درمان ها و روش ها برای تسکین علائم و زندگی راحت تر با بیماری، به شما کمک می کنند.
پزشک عمومی یا متخصص می تواند در مورد روش های خانگی فیبرومیالژیا و ایجاد تغییرات در زندگی روزمره به شما مشاوره و پشتیبانی ارائه دهند.
سازمان هایی برای حمایت از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا وجود داشته که می توانند به شما مشاوره دهند.
همچنین ممکن است حضور در انجمن های آنلاین و صحبت با مبتلایان فیبرومیالژیا برای شما مفید باشد.
در ادامه به بررسی برخی نکات جهت تسکین علائم فیبرومیالژیا می پردازیم.
ورزش
از آنجایی که خستگی شدید و درد، 2 علامت اصلی فیبرومیالژیا هستند، ممکن است متوجه شوید که به اندازه دلخواه قادر به ورزش کردن نیستید.
داشتن یک برنامه ورزشی خاص و مناسب شما می تواند به مدیریت علائم و بهبود سلامتی کمک کند.
ممکن است پزشک عمومی یا فیزیوتراپ بتواند شما را به یک متخصص ارجاع داده تا یک برنامه ورزشی مناسب برای مبتلایان به فیبرومیالژیا دریافت کنید.
این برنامه احتمالا شامل ترکیبی از تمرینات هوازی و استقامتی است.
ورزش هوازی (ایروبیک)
فعالیت های هوازی تمرینات ریتمیک و با شدت متوسطی هستند که ضربان قلب را افزایش داده و باعث تنفس بیشتر می شوند.
نمونه هایی از آنها عبارتند از:
- پیاده روی
- دوچرخه سواری
- شنا
تحقیقات نشان می دهند که تمرینات مناسب هوازی، حتی اگر افراد مبتلا به فیبرومیالژیا قادر به انجام آنها با شدت بالا نباشند، باید در برنامه تمرینی آنها گنجانده شود.
به عنوان مثال، در صورتی که دویدن دشوار باشد می توانید پیاده روی سریع را امتحان کنید.
مروری بر تعدادی از مطالعات نشان می دهند که تمرینات هوازی می توانند کیفیت زندگی را بهبود داده و درد را تسکین دهند.
از آنجایی که تمرینات هوازی باعث افزایش استقامت می شوند، ممکن است به شما در بهتر شدن عملکرد روزمره کمک کنند.
تمرینات استقامتی و قدرتی
تمرینات استقامتی و قدرتی تمریناتی هستند که روی کار با وزنه تمرکز دارند.
این تمرینات باید به عنوان بخشی از یک برنامه تمرینی شخصی برنامه ریزی شوند. در غیر این صورت سفتی و درد عضلات بدتر می شود.
با بررسی تعدادی از مطالعات نتیجه گیری شد که تمرینات قدرتی می توانند موارد زیر را بهبود دهند:
- قدرت عضلات
- ناتوانی جسمی
- افسردگی
- کیفیت زندگی
مبتلایان به فیبرومیالژیا طی این مطالعات تمرینات قدرتی، گزارش دادند که دچار خستگی کمتری شده و عملکرد بهتر و روحیه بیشتری را تجربه کرده اند.
بهبود قدرت گروه های اصلی عضلات، انجام تمرینات هوازی را آسان تر می کنند.
آرام و مداوم انجام دادن کارها
یکی دیگر از درمان های خانگی موثر برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا انجام دادن آرام و پیوسته فعالیت های روزانه است.
این یعنی فعالیت ها را با دوره های استراحت تنظیم کرده و در انجام آنها زیاده روی نکنید.
در غیر این صورت پیشرفت در بلندمدت آهسته تر می شود.
می توانید با گذشت زمان دوره های فعالیت خود را به تدریج افزایش داده و در عین حال از تعادل آن با دورهای استراحت اطمینان حاصل کنید.
در صورت ابتلا به فیبرومیالژیا احتمالا بعضی از روزها علائم شما بهتر خواهند بود.
سعی کنید که فعالیت خود را در حد متوسطی حفظ کرده و هر زمان که لازم بود استراحت کنید.
از انجام هرگونه ورزش یا فعالیتی که بیش از حد شما را تحت فشار قرار می دهد خودداری کنید.
این امر باعث بدتر شدن علائم می شود.
در صورتی که فعالیت های خود را در سطحی مناسب تنظیم کنید (به جای فعالیت بیشتر در زمان کوتاه) پیشرفت مداومی خواهید داشت.
به عنوان مثال، می توانید به شروع تمرینات نرم تری مانند تای چی، یوگا و پیلاتس قبل از انجام تمرینات هوازی یا قدرتی شدید بپردازید.
ریلکسیشن
در صورتی که به فیبرومیالژیا مبتلا هستید، مهم است که به طور منظم زمانی را برای استراحت یا تمرین تکنیک های ریلکسیشن اختصاص دهید.
استرس می تواند باعث بدتر شدن علائم و عود کردن آنها شود. همچنین ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.
وسایل کمکی زیادی مانند کتاب، نوارها و دوره ها برای ریلکسیشن در دسترس هستند. اگرچه تکنیک های تنفس عمیق یا مراقبه نیز به همان اندازه موثر هستند.
سعی کنید که هر روز زمانی را برای انجام فعالیت های آرامبخش در نظر بگیرید.
اختصاص زمانی برای آرامش، قبل از خواب نیز می تواند به خواب شبانه بهتر کمک کند.
درمان های بر پایه گفتگو مانند مشاوره نیز می توانند در یادگیری مقابله با استرس مفید باشند.
ممکن است پزشک عمومی به شما توصیه کند که این کار را به عنوان بخشی از درمان خود در نظر بگیرید.
عادت هایی برای خواب بهتر
فیبرومیالژیا می تواند خوابیدن و خواب را دشوار کرده که به آن بی خوابی نیز می گویند.
در صورت وجود مشکل در خوابیدن موارد زیر کمک کننده هستند:
- بیدار شدن هر روز در زمانی مشخص
- ریلکس بودن قبل از خواب
- ایجاد یک روال قبل از خواب مانندحمام رفتن یا نوشیدن یک نوشیدنی گرم و حاوی شیر در هنگام شب
- خودداری از مصرف کافئین، نیکوتین و الکل قبل از خواب
- خودداری از مصرف وعده های غذایی سنگین در اواخر شب
- اطمینان از دمای مناسب اتاق خواب و تاریکی و ساکت بودن آن
- خودداری از کنترل کردن ساعت در طول شب
جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.