بثورات پوستی کف دست : علائم – علت و درمان

بثورات پوستی کف دست می تواند به علت بیماری های پوستی مانند اگزما یا آلرژن ها رخ دهد؛ علائم – علت و روش های درمان این بثورات را بخوانید.

 

بثورات پوستی کف دست (که در تمام نواحی دست نیز ظاهر شود) می توانند به علت بیماری های پوستی مانند اگزما، استفاده از تحریک کننده ها یا آلرژن ها (مواد حساسیت زا) رخ دهد. بیشتر موارد بثورات پوستی کف دست شدید نبوده و وابسته به علت بروز می توانند خود به خود بهبود یابند.

این مقاله به بررسی علت های شایع بروز بثورات پوستی کف دست به همراه علائم و روش های درمانی آنها می پردازد.

 

علائم بثورات پوستی کف دست

علائم بثورات پوستی کف دست وابسته به علت ایجاد آنها می توانند متفاوت باشند.

بیشتر بثورات پوستی از جمله در کف دست ملتهب به نظر رسیده و می تواند باعث بروز علائمی مانند درد یا خارش شوند.

این بثورات در پوست های رنگ پریده می توانند قرمز باشند، در حالی که در پوست های تیره خاکستری، بنفش یا قهوه ای تیره به نظر می رسند.

بعضی از بثورات می توانند باعث ایجاد تاول، لایه برداری یا پوسته پوسته شدن، شوند.

بثورات کف دست می توانند هنگام بستن دست (مانند مشت کردن) یا لمس مواد خاصی باعث تحریک شوند. شستن مرتب دست ها می تواند پوست را بیشتر خشک کند.

 

همچنین بخوانید:

بثورات پوستی بعد از جراحی: علت و درمان (کلیک)

 

علت بثورات پوستی کف دست

بعضی از عوامل محرک احتمالی بروز بثورات پوستی کف دست عبارتند از:

 

اگزما

اگزما یا درماتیت آتوپیک یکی از علت های اصلی بثورات کف دست است. اگزما بیماری شایع است که باعث خشکی و حساس شدن پوست می شود.

اگزما و بثورات پوستی کف دست ناشی از آن، به طور معمول خردسالان را تحت تاثیر قرار می دهد اما می تواند تا بزرگسالی ادامه داشته باشد.

 

همچنین بخوانید:

درماتیت آتوپیک | اگزما آتوپیک (کلیک)

 

علائم آن عبارتند از:

• خارش
• خشکی پوست که منجر به ترک خوردن می شود.
• پچ های پوستی قرمز در پوست های روشن و نواحی خاکستری یا بنفش در پوست های تیره

بعضی از انواع این بیماری مانند اگزمای دیس هیدروتیک، در کف دست بیشتر دیده می شوند.

این نوع اگزما می تواند باعث ایجاد تاول های کوچک روی دست، انگشتان و کف دست شود.

درمان های اگزما وابسته به شدت بیماری متفاوت هستند.

بسیاری از مرطوب کننده های بدون نسخه یا OTC برای موارد خفیف تا متوسط وجود دارند. ممکن است موارد شدیدتر به مصرف کورتیکواستروئید یا آنتی هیستامین نیاز داشته باشند.

 

درماتیت تماسی

درماتیت تماسی نوعی بیماری پوستی است که با تماس پوست با مواد تحریک کننده یا حساسیت زا ایجاد می شود. بسیاری از مواد مختلف می توانند باعث ایجاد درماتیت تماسی شوند که عبارتند از:

• نیکل
• لاتکس
• پیچک سمی

 

همچنین بخوانید:

انواع درماتیت تماسی : از علائم تا درمان (کلیک)

 

زمانی که پوست با چیزی که بدن آن را خطرناک می داند تماس پیدا کند، می تواند باعث ایجاد بثورات پوستی شود. این بثورات می توانند مشخصات زیر را داشته باشند:

• سوزش
• تاول
• خارش
• درد (صدمه)

 

همچنین ممکن است پوست خشک شده و در موارد شدیدتر ترک بخورد.

از آنجایی که دست ها هر روز مواد مختلفی را لمس می کنند، ناحیه ای شایع برای ایجاد درماتیت تماسی هستند.

درمان اصلی آن شناسایی و پیشگیری از عوامل ایجاد کننده این بیماری است.

پزشک می تواند با آزمایش پچ پوستی مشخص کند که چه ماده ای باعث این واکنش شده است. همچنین بعضی از افراد می توانند از مرطوب کننده ها یا کورتیکواستروئیدها بهره مند شوند.

 

جهت مشاهده و خرید مرطوب کننده های دست داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

 

کهیر

کهیرها روی پوست برآمدگی های قرمز یا به رنگ پوست ایجاد می کنند.

آنها خارش دارند و می توانند در هر ناحیه از بدن، از جمله کف دست ظاهر شوند.

واکنش آلرژیک به بعضی از مواد باعث این بیماری می شود.

این مواد شامل مواد غذایی، داروها یا گرده های گل هستند.

با این حال آنها می توانند در واکنش به یک عفونت یا محرک های فیزیکی مانند گرما یا قرارگیری در معرض آفتاب رخ دهند.

بیشتر موارد کهیر حاد هستند و زمانی از بین می روند که دیگر در معرض تحریک محرک نباشند. همچنین آنتی هیستامین ها می توانند تورم و علائم آلرژی را کاهش دهند.

با این حال بعضی از افراد دچار کهیر مزمن می شوند.

یک متخصص آلرژی می تواند به افراد کمک کند تا این مساله را مدیریت کرده و در صورت امکان علت را شناسایی کند.

 

همچنین بخوانید:

بررسی انواع کهیر و علل آن (کلیک)

 

بیماری دست، پا و دهان

ویروس باعث بیماری دست، پا و دهان (HFMD) می شود.

این بیماری معمولا کودکان زیر 5 سال را درگیر می کند اما می تواند در بزرگسالان نیز رخ دهد.

 

علائم HFMD عبارتند از:

• تب
• گلو درد
• بثورات پوستی روی دست و پا متشکل از تاول های دردناک
• سر درد
• زخم در دهان
• از دست دادن اشتها

 

گاهی اوقات افراد HFMD را با بیماری پا و دهان اشتباه می گیرند.

با این حال این بیماری ها متفاوت هستند.

بیماری پا و دهان فقط دام را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث درگیری انسان ها نمی شود.

معمولا HFMD جدی نیست و بدون درمان طی 7 تا 10 روز برطرف می شود.

در این بین مصرف داروهای ضد درد بدون نسخه می تواند به تسکین درد کمک کند.

با این حال HFMD مسری است و به راحتی منتقل می شود.

افراد می توانند با رعایت بهداشت دست و جلوگیری از تماس نزدیک با دیگران از شیوع ویروس پیشگیری کنند.

 

عفونت قارچی

تینیا مانوم (Tinea manuum) نوعی عفونت قارچی است که روی دست ها تاثیر می گذارد.

قارچ (Ringworm) که باعث ایجاد این وضعیت می شود، همان عامل ایجاد بیماری پای ورزشکاران است.

این وضعیت مسری است و لمس نواحی آلوده به آن می تواند باعث ایجاد عفونت در کف دست شود.

 

علائم آن عبارتند از:

• بثورات پوستی کوچک روی دست ها که به تدریج بزرگتر می شوند.
• خارش
• پوستی که کنده یا پوسته پوسته می شود.

 

افراد می توانند این عفونت قارچی را با کرم های موضعی بدون نسخه درمان کنند.

یک داروساز می تواند یک محصول ضد قارچ را برای استفاده دست توصیه کند.

در صورت ادامه یافتن عفونت یا شدیدتر شدن آن پزشک می تواند مصرف داروهای خوراکی را تجویز کند.

در صورتی که افراد دچار تینیا مانوم باشند باید از دست زدن به نواحی دیگر بدن یا افراد دیگر خودداری کنند زیرا این امر باعث گسترش عفونت می شود.

اگر افراد نیاز به استفاده از روش های درمانی موضعی در سایر قسمت های بدن را داشته باشند باید از دستکش های یکبار مصرف استفاده کنند.

 

همچنین بخوانید:

انواع عفونت های قارچی پوست و راه های درمان آن (کلیک)

 

پسوریازیس کف دست

پسوریازیس کف دست یک بیماری التهابی است که باعث می شود تا پچ های پوستی قرمز و پوسته ای در کف دست و پا ظاهر شوند.

این بیماری خود ایمنی است و زمانی رخ می دهد که پوست سلول های جدید را خیلی سریع رشد می دهد.

 

علائم پسوریازیس عبارتند از:

• پچ های پوستی قرمز و پوسته پوسته
• خارش
• درد
• پوست ترک خورده که ممکن است خونریزی کند.

همچنین پسوریازیس می تواند ناخن ها و انگشتان پا را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است شامل چرک باشد.

 

هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد اما روش های درمانی وجود دارند که به کنترل آن کمک می کنند. این روش ها عبارتند از:

• مرطوب کننده ها
• کرم های استروئیدی
• نور درمانی با اشعه ماورا بنفش
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مانند سیکلوسپورین (Ciclosporin)

 

همچنین بخوانید:

با انواع پسوریازیس آشنا شوید (کلیک)

 

تشخیص

پزشک برای تشخیص بثورات پوستی کف دست به ارزیابی ظاهری آن می پردازد.

همچنین ممکن است سوالاتی در مورد علائم دیگر مانند تب و درد مطرح کند. ممکن است پزشک در مورد سوابق پزشکی یا بیماری های پوستی در خانواده نیز سوال بپرسد.

در صورتی که افراد دچار کهیر یا درماتیت تماسی شوند، پزشک آزمایش خراش پوست را برای تعیین عوامل محرک توصیه می کند.

 

مراقبت در خانه

روش هایی برای مراقبت از بثورات کف دست در خانه وجود دارد.

با این حال این تکنیک ها به علت اصلی وابسته هستند.

برای نمونه، در مورد عفونت های قارچی ممکن است نیاز باشد تا افراد از لمس بثورات پوستی یا به اشتراک گذاشتن لوازم شخصی با افراد دیگر خودداری کنند.

کرم های ضد قارچ بدون نسخه به درمان بیماری کمک می کنند.

در مورد واکنش های آلرژیک می توان برای جلوگیری از عوامل تحریک کننده، تغییر در محیط خانه، رژیم غذایی یا شیوه زندگی را در نظر گرفت.

 

در خصوص بثورات پوستی کف دست ناشی از خشکی پوست، اگزما و درماتیت تماسی چندین درمان خانگی وجود دارد که عبارتند از:

• دوش آب گرم (که داغ نباشد)
• استفاده از پاک کننده های ملایم و غیر تحریک کننده
• استفاده مداوم از کرم محافظ پوست مانند E45 یا Eucerin
• مرطوب کردن پوست پس از حمام، دوش گرفتن یا شستن دست ها
• استفاده از دستکش نخی در هنگام شب برای پیشگیری از خاراندن

 

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

ممکن است افراد مایل باشند تا برای شناسایی علت بروز بثورات پوستی کف دست به پزشک مراجعه کنند.

یک متخصص پزشکی می تواند به شناسایی محرک کمک کرده و درمان هایی را توصیه کند.

 

همچنین در صورتی که قارچ (Ringworm) به درمان های بدون نسخه پاسخی ندهد یا بثورات پوستی علائم عفونی و باکتریایی را نشان دهند، باید به پزشک مراجعه کرد.

علائم عفونت باکتریایی روی پوست عبارتند از:

• چرک
• تورم
• احساس گرم شدن در اثر لمس
• تب

افرادی که دچار کهیر یا آلرژی هستند، در صورت بروز مشکل تنفسی باید با اورژانس تماس بگیرند.

 

همچنین بخوانید:

انواع عفونت های باکتریایی : از علائم تا درمان (کلیک)

 

خلاصه

چندین بیماری می توانند باعث تحریک بثورات کف دست شوند، بیشتر آنها جدی نبوده و ممکن است خود به خود برطرف شده یا با درمان های بدون نسخه و مراقبت در خانه بهبود یابند.

در صورتی که افراد علائم مداوم یا شدید (یا علائم همراه با بثورات پوستی) داشته باشند، باید با پزشک صحبت کنند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.