کرم های موضعی برای درمان آرتریت

کرم های موضعی موثر در درمان آرتریت جهت تسکین درد و التهاب مفاصل موثرند، انواع – نحوه عملکرد – ایمنی و عوارض جانبی آنها را بخوانید.

 

مقدمه

آرتریت می تواند یک بیماری ناتوان کننده باشد که باعث التهاب مفصل، درد، سفتی یا تحلیل رفتن می شود.

مدیریت درد برای آرتریت معمولا شامل تمرین و مصرف داروهای خوراکی تسکین درد است.

گزینه دیگر این است که یکی از کرم های موضعی بدون نسخه یا OTC موجود برای تسکین را انتخاب کنید.

در این مقاله به بررسی نحوه عملکرد کرم های موضعی آرتریت و انواع مختلف آنها پرداخته و در مورد ایمنی و عوارض جانبی بالقوه استفاده از این محصولات و زمان مراجعه به پزشک بحث می کنیم.

 

انواع کرم های آرتریت

انواع مختلفی از کرم های موضعی آرتریت وجود دارند. بعضی از آنها بدون نسخه قابل تهیه هستند و بعضی دیگر به نسخه پزشک نیاز دارند.

 

همچنین بخوانید:

همه چیز درباره بیماری التهاب مفاصل و آرتریت (کلیک)

 

OTC یا بدون نیاز به نسخه

طیف گسترده ای از انواع کرم های موضعی آرتریت قابل تهیه بدون نیاز به نسخه از طریق داروخانه ها هستند.

آنها معمولا حاوی مواد فعال یکسان، مشابه یا ترکیبی هستند اما ممکن است از نظر قدرت، فرمولاسیون یا نحوه استفاده متفاوت باشند.

داروهای موضعی آرتریت در فرمولاسیون های دیگر و حالت های کاربردی نیز وجود دارند.

انواع مختلف کرم های موضعی به اشکال زیر موجودند:

• ژل ها
• اسپری ها
• پچ های پوستی (برچسب)
• مالیدنی ها
• پماد
• رول ها

 

انتخاب بهترین فرمولاسیون به نیازهای شخص بستگی دارد. برای تصمیم گیری در مورد انتخاب نوع آنها باید به برخی موارد توجه داشت.

این نکات عبارتند از:

• کرم ها، پماد ها و مالیدنی ها می توانند کثیف کننده و چرب بوده و جذب آنها از طریق پوست زمان بیشتری نیاز داشته باشد و دچار تغییر رنگ پارچه ها شوند اما قیمت قیمت آنها ارزان تر است.
• ژل ها، اسپری ها و رول ها معمولا حاوی فرمولاسیون کمتر کثیف کننده بوده و به راحتی جذب شده و نسبتا سریع تبخیر می شوند. با این حال ممکن است قیمت آنها گران باشد.
• پچ های پوستی (برچسب) برای استفاده در نواحی زیادی از بدن یا مناطقی که دسترسی به آنها دشوار است، مفید هستند. آنها حاوی فرمولاسیونی هستند که برای مدتی طولانی خیس مانده تا ساعت ها تسکین ایجاد کنند.

 

همچنین بخوانید:

رژیم غذایی مناسب آرتریت (کلیک)

 

محصولات تجویزی

فقط چند محصول تسکین دهنده موضعی درد آرتریت به صورت تجویزی در دسترس هستند. همه آنها حاوی ماده فعال دیکلوفناک (داروی NSAID که التهاب را کاهش می دهد) هستند.

محصولات دیکلوفناک (Diclofenac) می توانند به صورت ژل یا مایع یا به صورت پچ هایی باشند که به پوست می چسبند. همچنین وابسته به هدف دارای قدرت های مختلفی خواهند بود.

 

محصولات تجویزی شامل موارد زیر هستند:

• ژل دیکلوفناک سدیم 1% (ولتارن (Voltaren) که به صورت ژنریک نیز موجود است.): افراد می توانند از آن روی تمام مفاصل استفاده کنند اما بیشترین تاثیر آن روی مفاصل کوچک است.
• پچ دیکلوفناک اپولامین 1.3% (فلکتور (Flector)): دو مرتبه در روز روی ناحیه ای که بسیار تحت تاثیر قرار گرفته است، قرار دهید.
• شربت دیکلوفناک سدیم 1.5% (پنساید (Pennsaid)): افراد اغلب از آن برای درد آرتریت زانو استفاده می کنند.
• شربت دیکلوفناک سدیم 2 % (پنساید): افراد معمولا از آن برای درد آرتریت زانو استفاده می کنند.

 

همچنین بخوانید:

قرص دیکلوفناک سدیم با نام تجاری ولتارن (کلیک)

 

ایمنی کرم های درمان آرتریت

از آنجایی که کرم های موضعی آرتریت فقط در ناحیه ای عمل می کنند که افراد از آنها استفاده کرده اند و در نواحی دیگر اثرگذاری ندارند، اغلب جایگزین ایمن تری برای داروهای خوراکی هستند.

این امر به ویژه در مورد افراد زیر مهم است:

• بالای 65 سال
• آرتریت در مفاصل کوچک
• معده حساس یا بیماری معده
• خطرات قلبی عروقی

 

استفاده از آنها برای بعضی از افراد ایمن تر نیز خواهد بود.

زیرا باعث کاهش موارد زیر می شود:

• خطرات گوارشی – از آنجایی که معده آنها را پردازش نمی کند.
• خطرات قلبی عروقی – زیرا مواد تشکیل دهنده آنها معمولا وارد جریان خون نمی شوند.
• بر خلاف بعضی از داروهای خوراکی ضد درد، خطر خواب آلودگی ندارند.
• خطر اعتیاد – بر خلاف مواد مخدر خوراکی

 

اگرچه استفاده از کرم های آرتریت نسبتا بی خطر است اما رعایت چند قانون و نکته ایمنی همچنان اهمیت دارد.

در مصرف کرم های موضعی آرتریت نکات ایمنی زیر را رعایت کنید:

• قبل از استفاده از آنها تمام اطلاعات مربوط به محصول را بخوانید. به ویژه بخش هایی که درباره اقدامات ایمنی، مصرف و مصرف بیش از حد است.
• تمام دستورالعمل های مصرف، دوز و ایمنی را دنبال کنید و هرگز بیش از میزان توصیه شده از آنها استفاده نکنید.
• قبل و به ویژه پس از استفاده از آنها دست های خود را بشویید.
• پس از استفاده محصول از دست زدن به سایر نواحی بدن خودداری کنید. در حالی که کرم روی دست است به چشم، دهان، اندام تناسلی و بینی دست نزنید.
• از دستکش های تمیز لاستیکی یا لاتکس استفاده کنید تا محصولات قوی یا حاوی مواد تحریک کننده مانند کپسایسین، کافور و منتول روی پوست نمانند.
• دفعات مصرف، مدت زمان و مقدار کل محصول مصرف شده را بررسی کنید. این کار خطر استفاده بیش از حد یا زیاد دارو را کاهش می دهد.
• محصولات را روی پوست شکافته یا تحریک شده قرار ندهید.
• مواد موضعی را با بانداژ، گاز یا پانسمان های دیگر نپوشانید.
• در صورتی که تحریک بیش از حد باعث گرم شدن موقتی و کم، خنک شدن، سوزش، بی حسی یا گزگز شد، استفاده از محصول را متوقف کنید.
• در صورت مصرف داروهای NSAID خوراکی و سایر داروهای رقیق کننده خون، قبل از استفاده از آنها با پزشک مشورت کنید.
• در صورت حساسیت به مصرف آسپرین (Aspirin)، ایبوپروفن (Ibuprofen) یا ناپروکسن (Naproxen) از استفاده از محصولات حاوی سالیسیلات خودداری کنید.
• از استفاده از محصول در قسمت های بزرگ بدن یا نواحی بسیار زیاد به صورت همزمان خودداری کنید.

 

کرم های آرتریت چگونه عمل می کنند؟

کرم های آرتریت حاوی ترکیبات مختلفی هستند که می توانند از طریق پوست نفوذ کرده و با تغییر سیگنال های عصبی یا جریان خون به طور موقت درد یا التهاب را کاهش دهند. افراد باید کرم ها را مستقیما روی پوست روی مفصل دردناک یا نواحی اطراف آن بمالند.

کرم های آرتریت در مفاصل کوچکتر که به سطح پوست نزدیک تر هستند مانند دست ها، آرنج ها، مچ پا و زانوها بهترین عملکرد را دارند.

 

مواد اصلی موجود در کرم های آرتریت عبارتند از:

• سالیسیلات ها (Salicylates): این موارد جریان خون را افزایش داده و مواد شیمیایی بدن را مسدود می کنند تا درد و التهاب را کاهش دهند. مواد فعال موجود در سالیسیلات ها بسیار شبیه به مواد موثر موجود در آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) هستند.
• Counterirritants: این موارد احساس گرم شدن یا خنک شدن ایجاد کرده و جریان خون را کم یا زیاد می کنند تا ذهن را از درد منحرف کرده یا درک آن از درد را تغییر دهند. برای نمونه می توان به کافور، منتول و ترکیبات دیگر موجود در عصاره گزنه، آلوئه ورا و اکالیپتوس اشاره کرد.
• داروهای بیهوشی یا ضد درد (Anesthetics or analgesics): این موارد باعث ایجاد بی حسی شده و سیگنال های درد را کاهش می دهند اما باعث کاهش التهاب نمی شوند. برای نمونه می توان به لیدوکائین اشاره کرد.
• کپسایسین (Capsaicin): این موارد سیگنال های درد ارسال شده به مغز را کاهش می دهند. این ماده موثری است که در انواع مختلف فلفل های تند یافت می شود.
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID): این موارد به پوست و بافت های زیرین نفوذ کرده تا سیگنال های التهابی را مسدود کنند.

 

کرم های آرتریت ممکن است حاوی آنتی اکسیدان و سایر ترکیبات ضد التهابی باشند که در بعضی از گیاهان، ادویه ها و سایر گیاهان و مواد غذایی وجود دارند.

آنها عبارتند از:

• متیل سولفونیل متان (MSM)
• گلوکزامین سولفات
• کندرویتین سولفات
• اسید گاما لینولنیک (GLA)
• مواد فعال موجود در عصاره گزنه، کندر، گل همیشه بهار کوهی (آرنیکا)، کامفری، اسطوخودوس، مریم گلی، گل گاوزبان و کاج

 

بسیاری از کرم های آرتریت حاوی موادی هستند که بلافاصله یا طی چند ثانیه عمل می کنند تا باعث ایجاد اثرات موقتی شوند.

انواع دیگر حاوی ترکیباتی هستند که برای ایجاد تسکین در طی هفته ها یا ماه ها در بدن جمع می شوند و ممکن است در صورت استفاده مداوم ماندگاری بیشتری داشته باشند.

 

 

عوارض جانبی کرم های درمانی آرتریت

عوارض جانبی استفاده از کرم های موثر در درمان و تسکین آرتریت شامل موارد زیر هستند:

• تحریک یا بی حسی پوست: این موارد می توانند در نتیجه استفاده از محصولاتی باشند که حاوی مواد ضد تحریک و ضد درد هستند.
• سایر احساسات پوستی: این مواد اغلب موقتی هستند و ممکن است شامل احساس سوزش، گزش، گرم شدن، خنک شدن یا بی حس شدن باشند.
• خطر واکنش آلرژیک: این امر بیشتر در محصولات حاوی سالیسیلات وجود دارد.
• تداخل منفی با داروهای رقیق کننده خون: این داروها شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی موضعی و بسیاری از داروهای قلبی عروقی هستند.
• تحریک جزئی پوست در اثر مصرف بیش از حد (اور دوز) سمی
• سوختگی شدید: اگر افراد از محصولاتی استفاده کنند که حاوی مقادیر زیادی منتول (بیش از 3%) یا منتول و متیل سالیسیلات (بیشتر از 3% و 10%) باشند، ممکن است دچار سوختگی شوند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

افرادی که هر نوع درد، التهاب یا ناراحتی شدید یا مزمن دارند باید با پزشک صحبت کنند.

اگر در هنگام استفاده از کرم های آرتریت دچار برخی عوارض مانند تحریک شدید یا مداوم پوستی شده اید باید با پزشک مشورت کنید.

همچنین اگر داروهای بدون نسخه موثر نبوده یا اثر کمتری داشتند باید از پزشک مشاوره بگیرید.

 

قبل از استفاده از کرم آرتریت، در صورت داشتن یکی از موارد زیر باید با پزشک یا داروساز صحبت کنید:

• یک بیماری دیگر
• آلرژی به مواد موضعی (مانند سالیسیلات ها)
• پوست حساس
• بارداری یا شیردهی

 

خلاصه

بسیاری از کرم های بدون نسخه تسکین دهنده درد آرتریت و تعداد کمی از محصولات تجویزی برای کمک به کاهش علائم در دسترس هستند.

قبل از اینکه افراد بتوانند تشخیص دهند که کدام مواد یا محصولات برای آنها بهتر کار می کنند، ممکن است به آزمون و خطا نیاز داشته باشند.

در صورتی که افراد نگرانی یا سوال خاصی داشته باشند باید با پزشک یا داروساز صحبت کنند.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.