ایست قلبی سبب توقف ناگهانی ضربان قلب شده که درمان فوری با CPR یا دفیبریلاسیون لازم است، علائم – علت – اقدامات لازم برای آن را بخوانید.

ایست قلبی ناگهانی (Cardiac Arrest) هنگامی رخ می دهد که یک مشکل در عملکرد الکتریکی باعث توقف ضربان قلب گردد. این وضعیت از جریان خون در اندام ها جلوگیری کرده و بدون درمان فوری می تواند کشنده باشد.

در ادامه به بررسی آنچه در هنگام ایست قلبی رخ می دهد مانند علائم و نشانه ها و اقدامات لازم برای آن پرداخته و در مورد درمان، میزان بقا و عوامل خطر صحبت خواهیم کرد.

در صورتی که فردی علائم ایست قلبی مانند از دست دادن هوشیاری یا نبض قابل تشخیص را نشان داد فورا با اورژانس یا بخش اورژانس بیمارستان محلی تماس بگیرید.

همچنین بخوانید:

لیست خرید غذاهای مفید در سلامت قلب (کلیک)

در هنگام ایست قلبی چه اتفاقی رخ می دهد؟

قلب سیگنال های الکتریکی برای کنترل پمپاژ و ریتم دریافت می کند. هر ضربان قلب از طریق شبکه ای پیچیده از عروق به اندام ها و سلول های سراسر بدن خون پمپاژ می کند.

اختلال در این سیگنال های الکتریکی باعث ضربان های نامنظم می شود که به آریتمی معروف است. انواع مختلفی از آریتمی وجود دارند. بعضی از آنها هیچ علائمی ایجاد نمی کنند و بعضی دیگر می توانند منجر به ایست قلبی شوند.

ایست قلبی باعث می شود که قلب به طور ناگهانی ضربان خود را متوقف کند و این وضعیت از حرکت خون به سراسر بدن جلوگیری می کند.

این وضعیت متفاوت از حمله قلبی است. حمله قلبی زمانی رخ می دهد که رگ های خونی مسدود شده و از رسیدن خون به قلب جلوگیری می کند و این امر باعث آسیب بافت های قلب می شود.

همچنین بخوانید:

چگونه حمله قلبی را تشخیص و درمان کنیم؟ (کلیک)

علائم و نشانه ها

به طور معمول اولین نشانه ایست قلبی از دست دادن هوشیاری یا غش کردن است. افرادی که ایست قلبی را تجربه می کنند، هیچ ضربان قلب و نبضی ندارند.

بعضی از افراد قبل از بیهوش شدن بعضی از علائم زیر را تجربه می کنند:

سرگیجه
ضربان قلب تند
درد قفسه سینه
تنگی نفس
حالت تهوع یا استفراغ

بر خلاف حمله قلبی، توقف ضربان قلب ناگهانی بدون هیچ گونه هشدار و به صورت ناگهانی رخ می دهد. اگرچه این دو مورد متفاوت هستند اما افرادی که یک یا چند حمله قلبی داشته اند بیشتر در معرض ایست قلبی ناگهانی هستند.

اقدامات لازم برای ایست قلبی

درمان ایست قلبی در چند دقیقه اول می تواند جان افراد را نجات دهد. اقدام بسیار سریع امری حیاتی است.

اقدامات لازم برای فردی علائم ایست قلبی دارد عبارتند از:

با اورژانس تماس گرفته و فوریت های پزشکی درخواست کنید. در صورت امکان از فرد دیگری بخواهید تا این کار را انجام دهد.
تنفس فرد بیهوش را بررسی کنید. اگر تنفسی وجود ندارد، در صورت امکان از دستگاه شوک الکتریکی خارجی خودکار (AED) استفاده کنید.
در صورت در دسترس نبودن این دستگاه از احیای قلبی ریوی (CPR) با دست استفاده کنید. به این منظور هر دو دست خود را روی مرکز قفسه سینه فرد مورد نظر قرار داده و آن را 100 تا 200 بار در دقیقه محکم فشار دهید.
اجرای CPR را تا رسیدن کمک ادامه دهید.

AED ها دستگاه شوک الکتریکی کنترل شده ای هستند که وضعیت افراد مبتلا به آریتمی قلبی خطرناک را کنترل می کنند. آنها فقط در صورت غیرطبیعی بودن ریتم قلب عمل شوک را انجام می دهند. بنابراین برای استفاده توسط هر فرد (آموزش دیده یا بدون آموزش) مناسب هستند.

AED ها به طور گسترده در فضاهای عمومی موجود هستند. استفاده فوری از آنها احتمال بقا را افزایش می دهد.

در صورت عدم وجود AED، انجام مداوم CPR خون و اکسیژن کافی را به اندام ها و مغز منتقل می کند تا زمانی که پزشک متخصص بتواند از دستگاه برای راه اندازی مجدد قلب استفاده کند.

درمان

افرادی که ایست قلبی را تجربه می کنند، پس از درمان اقدامات اضطراری به درمان در بیمارستان نیاز خواهند داشت.

در بیمارستان، پزشکان از نزدیک علائم را کنترل می کنند و ممکن است از داروها برای کاهش خطر توقف ضربان قلب استفاده کنند. سپس آزمایشاتی برای تعیین علت ایست قلبی انجام می دهند. نتایج آزمایشات به آنها کمک می کند تا یک برنامه درمانی بلندمدت تهیه کنند.

برای نمونه، یک فرد مبتلا به بیماری قلبی ممکن است به جراحی برای بازگرداندن جریان خون به قلب نیاز داشته باشد. همچنین ممکن است پزشکان استفاده از یک دفیبریلاتور‌های قلبی قابل کاشت (دستگاه الکتروشوک) یا ICD را توصیه کنند.

ICD دستگاه کوچکی است که شوک های الکتریکی را برای کنترل آریتمی به قلب می رساند. این امر باعث می شود تا قلب با سرعت طبیعی پمپاژ کند. یک متخصص قلب و عروق این دستگاه را در زیر پوست قفسه سینه یا شکم قرار می دهد.

افراد در طول مدت اقامت در بیمارستان برای بهبود بدن به استراحت نیاز دارند.

ممکن است پزشکان به افراد توصیه کنند تا رژیم غذایی و سبک زندگی خاصی را برای حمایت از سلامت قلب رعایت کنند. همچنین آنها می توانند توانبخشی قلب را توصیه کنند که یک برنامه کوتاه برای فراهم کردن اطلاعات و پشتیبانی است.

نجات از ایست قلبی

افراد می توانند از ایست قلبی جان سالم به در ببرند. معمولا شانس زنده ماندن به سرعت و اثربخشی CPR یا دفیبریلاسیون بستگی دارد.

طی یک بررسی بر روی 141 مورد مراقبت های ویژه در سال 2020 در BMC Critical Care، میزان بقا در میان افرادی که برای ایست قلبی CPR دریافت کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. محققان دریافتند که گردش خون در حدود 30% از افرادی که این مداخله را دریافت کرده بودند بازگشته و 22% از آنها آنقدر عمر کردند که به بیمارستان برسند و همینطور 9 درصد از آنها تا زمان مرخص شدن از بیمارستان زنده مانده بودند.

عوامل دیگر مانند سن و سلامت عمومی نیز بر احتمال زنده ماندن از ایست قلبی تاثیر می گذارند.

علت و عوامل خطر ایست قلبی

علت بیشتر ایست های قلبی ناشی از فیبریلاسیون بطنی (نوعی آریتمی) است. فیبریلاسیون بطنی باعث ضربان های غیرطبیعی در قسمت تحتانی قلب شده و از پمپاژ خون به بقیه اندام ها توسط قلب جلوگیری می کند.

همچنین بعضی از بیماری ها خطر یک مشکل الکتریکی که منجر به ایست قلبی می شود را افزایش می دهند.

بیماری هایی که علت بروز ایست قلبی می شوند عبارتند از:

بیماری ‌های ایسکمیک قلب که زمانی رخ می دهد که پلاک در عروق تجمع کرده و جریان خون را محدود یا مسدود می کنند.
سطح غیرطبیعی پتاسیم یا منیزیم
از دست دادن شدید خون یا کمبود اکسیژن
ورزش شدید که می تواند باعث ایست قلبی در افراد مبتلا به بیماری های قلبی شود.
مشکلات ساختاری مانند بزرگ شدن قلب
بیماری های قلبی ارثی مانند سندروم کیوتی (QT) طولانی
استفاده از داروهای محرک مانند آمفتامین ها

از دیگر علت ها و عوامل خطر ایست قلبی می توان به سن بالا، مرد بودن و اختلال سوء مصرف مواد اشاره کرد.

پیشگیری

افراد می توانند با رعایت یک سبک زندگی حامی سلامت قلب، خطر ایست قلبی را کاهش دهند. این امر شامل داشتن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و ترک سیگار است. همچنین داشتن وزن متناسب نیز دارای اهمیت است.

افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند (مانند افراد مبتلا به بیماری قلبی) ممکن است به مصرف داروهایی برای پیشگیری یا کاهش خطر نیاز داشته باشند. پزشک می تواند برای کاهش کلسترول از داروهایی برای کاهش فشار خون یا استاتین ها استفاده کند.

افرادی که قبلا این مساله را تجربه کرده اند می توانند با کاشت ICD و پیگیری دقیق برنامه درمانی خود، خطر پیشرفت آن را کاهش دهند.

همچنین بخوانید:

بهترین تمرینات برای حفظ سلامتی (کلیک)

خلاصه

ایست قلبی زمانی رخ می دهد که سیگنال های الکتریکی که کنترل کننده حرکات قلب هستند، باعث توقف ضربان آن شوند. بنابراین افراد غش کرده و نبض آنها غیرقابل تشخیص می شود.

درمان فوری با CPR یا دفیبریلاسیون برای افرادی که دچار ایست قلبی شده اند، بسیار حیاتی است. افراد می توانند در فضاهای عمومی به دستگاه شوک الکتریکی خارجی خودکار (AED) دسترسی داشته باشند. در صورت موجود نبودن AED باید تا رسیدن کمک، CPR یا دفیبریلاسیون را انجام داد.

افراد پس از دریافت درمان اورژانسی برای ایست قلبی به مراقبت در بیمارستان نیاز خواهند داشت. یک پزشک می تواند جراحی، مصرف دارو، رژیم غذایی یا تغییر سبک زندگی و یا ترکیبی از آنها را توصیه کند. آنها به طراحی یک برنامه درمانی بلندمدت می پردازند.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.