فواید و کاربردهای ید

ید عنصری است که بدن قادر به تولید آن نبوده و باید از طریق رژیم غذایی تامین شود؛ فواید – کاربرد – مقدار مصرف و عوارض کمبود ید را بخوانید.

 

سرفصل های مورد نظر خود را سریعتر بیابید:

1- درباره ید↓

2- فواید و کاربرد ید↓

3- عوارض جانبی ید↓

4- تداخلات ید↓

5- مقدار مصرف ید↓

 

1- درباره ید

ید (Iodine) یک عنصر شیمیایی است.

بدن به دلیل فواید ید به آن نیاز دارد اما قادر به تولید ید نیست.

ید مورد نیاز بدن باید از طریق رژیم غذایی تامین شود. ید موجود در غذا بسیار کم است، مگر اینکه در حین فرآوری به آن اضافه شده باشد.

غذاهای فرآوری شده به علت افزودن نمک یددار به طور معمول حاوی ید بیشتری هستند.

بیشتر ید جهان در اقیانوس ها، جایی که زندگی دریایی ویژه جلبک ها در آن متمرکز هستند.

غده تیروئید برای تولید هورمون به ید نیاز دارد.

در صورتی که تیروئید به ید کافی برای انجام وظیفه خود دسترسی نداشته باشد، سیستم های موجود در بدن باعث کار بیشتر تیروئید می شوند.

این امر باعث بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر) شده که منجر به تورم گردن می شود.

عوارض دیگر کمبود ید نیز جدی هستند.

کمبود ید و در نتیجه آن سطح پایین هورمون تیروئید باعث بروز عوارضی مانند متوقف شدن تخمک گذاری زنان و افزایش احتمال ابتلا به سرطان تیروئید می شود.

بعضی از محققان فکر می کنند که کمبود ید می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری ها مانند سرطان پروستات، پستان، آندومتر و تخمدان را نیز افزایش دهد.

کمبود ید در دوران بارداری برای مادر و برای نوزاد جدی است.

این وضعیت می تواند منجر به فشار خون بالای مادر در دوران بارداری و عقب ماندگی ذهنی کودک شود.

ید نقش مهمی در ایجاد سیستم عصبی مرکزی دارد.

همچنین کمبود ید در موارد شدیدتر می تواند منجر به بروز عوارض کرتینیسم به عنوان اختلال و توقف رشد جسمی و روانی شود.

کمبود ید یک مشکل بهداشتی شایع در جهان است.

شناخته شده ترین شکل کمبود ید، گواتر است.

علاوه بر این تصور می شود که کمبود ید در سراسر جهان شایع ترین علت عقب ماندگی ذهنی است.

در اوایل قرن بیستم، کمبو ید در آمریکا و کانادا شایع بود اما افزودن ید به نمک باعث بهبود سلامت عمومی شده است.

افزودن ید به نمک در کانادا مورد نیاز است.

یددار کردن نمک در آمریکا ضروری نیست اما این مورد به طور گسترده در دسترس است.

محققان تخمین می زنند که نمک یددار به طور منظم توسط تقریبا نیمی از جمعیت آمریکا استفاده می شود.

برای جلوگیری و درمان کمبود ید و عواقب آن از جمله گواتر و بعضی از اختلالات تیروئید از ید خوراکی استفاده می شود.

همچنین ید دارای فوایدی برای درمان بیماری فیبروکیستیک پستان و درد پستان (ماستالژی) است.

برای محافظت از غده تیروئید در برابر رادیو اکتیو، ید برای موارد اضطراری در برابر اشعه نیز کاربرد دارد.

قرص های پتاسیم یدید برای استفاده در مواقع اضطراری به عنوان محصولات مورد تایید FDA و در اینترنت به عنوان مکمل های غذایی در دسترس هستند.

از پتاسیم یدید فقط در صورت قرارگیری در معرض پرتو استفاده می شود و از آن پیش از مواقع اضطراری برای پیشگیری از بیماری استفاده نمی شود.

گاهی اوقات ید برای التهابات پوستی و از بین بردن میکروب ها و تسهیل ترمیم زخم ها دارای فواید است.

همچنین این ماده از درد داخل دهان یا دستگاه گوارش و سایر بیماری ها جلوگیری می کند.

البته شواهد علمی مناسبی برای پشتیبانی از این موارد وجود ندارد.

از دیگر کاربرد های ید استفاده برای جلوگیری از تورم مخاط رحم پس از سزارین است.

همچنین ید برای تصفیه آب نیز کاربرد دارد.

 

همچنین بخوانید:

کم توانی ذهنی (کلیک)

 

ید چگونه کار می کند؟

ید، هورمون تیروئید را کاهش می دهد و می تواند قارچ ها، باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها مانند آمیب ها را از بین ببرد.

نوع خاصی از ید به نام پتاسیم یدید نیز برای درمان (اما نه پیشگیری) اثرات یک حادثه رادیواکتیو کاربرد دارد.

 

2- فواید و کاربرد ید

به احتمال زیاد ید برای موارد زیر فواید و کاربرد دارد:

 

• کمبود ید: مصرف مکمل های ید از جمله نمک یددار برای پیشگیری و درمان کمبود ید فواید و کاربرد دارند.
• قرارگیری در معرض تشعشع یا پرتوها: مصرف خوراکی ید برای محافظت در برابر قرارگیری در معرض یدیدهای رادیواکتیو در مواقع اضطراری دارای فواید است. با این حال نباید از آن برای محافظت عمومی در برابر پرتوها استفاده شود.

 

ممکن است ید برای موارد زیر فواید و کاربرد داشته باشد:

 

چشم صورتی (Pink Eye)

تحقیقات نشان می دهند که استفاده از قطره های چشمی حاوی ید به شکل پوویدون آیوداین نسبت به نیترات نقره در کاهش خطر چشم صورتی در نوزادان موثرتر است. با این حال موثرتر از داروهای اریترومایسین و کلرامفنیکل نیست.

 

زخم پا در افراد دیابتی

استفاده از ید بر روی زخم های پا می تواند برای افرادی که زخم پا مربوط به دیابت دارند، فوایدی داشته باشد.

 

تورم (التهاب) مخاط رحم (آندومتریت)

شستشوی واژن با محلول ید به شکل پوویدون آیوداین پیش از سزارین خطر التهاب پوشش رحم را کاهش می دهد. همچنین خطر عفونت و تب را کاهش خواهد داد. البته به نظر می رسد که استفاده از پوویدون آیوداین بهتر از شستشو با داروهای کلرهگزیدین یا مترونیدازول نیست.

 

نوعی بیماری خوش خیم (غیرسرطانی) پستان (بیماری فیبروکیستیک پستان)

تحقیقات نشان می دهد که مصرف ید به ویژه ید مولکولی باعث کاهش دردناک شدن بافت فیبروز پستان می شود.

 

درد پستان (ماستالژی)

به نظر می رسد که مصرف 3000-6000 میلی گرم ید مولکولی به مدت 5 ماه باعث کاهش درد و حساسیت در زنان مبتلا به درد پستان مربوط به چرخه قاعدگی آنها می شود. با این حال به نظر نمی رسد که مصرف دوزهای کمتر از 1500 میلی گرم در روز موثر باشد.

 

تورم (التهاب) و زخم های داخل دهان (موکوزیت دهانی)

به نظر می رسد که استفاده از ید بر روی پوست از ایجاد درد و تورم داخل دهان ناشی از شیمی درمانی جلوگیری می کند.

 

عفونت جدی لثه (پریودنتیت)

تحقیقات نشان می دهند که شستشو دهان با محلول حاوی ید به شکل پوویدون آیوداین در طی درمان های غیرجراحی برای عفونت های لثه به کاهش عمق جیب لثه کمک می کند.

 

عفونت پس از جراحی

بعضی از تحقیقات نشان می دهند که استفاده از ید به شکل پوویدون آیوداین قبل یا حین جراحی خطر عفونت را کاهش می دهد. با این حال به نظر می رسد که پوویدون آیوداین کمتر از کلرهگزیدین با الکل در جلوگیری از عفونت موثر است. به نظر نمی رسد که استفاده از غلظت های کم ید یا اسکراب حاوی ید که قبل از جراحی از آنها استفاده می شود، به کاهش خطر عفونت کمک کند.

 

یک بیماری کشنده ناشی از میزان بیش از حد هورمون تیروئید (طوفان تیروئیدی)

مصرف ید خوراکی همراه با سایر روش های درمانی می تواند طوفان تیروئیدی را بهبود بخشد.

 

برآمدگی در تیروئید

مصرف ید خوراکی باعث بهبود توده های تیروئید به نام گره (ندول) های تیروئیدی می شود.

 

زخم های پا ناشی از ضعف گردش خون (زخم وریدی پا)

تحقیقات محدود نشان می دهد که استفاده از ید کادکسومر می تواند به بهبود زخم پا کمک کند. به نظر می رسد که میزان بهبودی کامل زخم در مقایسه با مراقبت های استاندارد تقریبا دو برابر افزایش خواهد یافت. مشخص نیست که استفاده از پوویدون آیوداین به بهبود زخم های پا کمک کند.

 

همچنین بخوانید:

هورمون تیروکسین T4 هر آنچه باید بدانید؟ (کلیک)

 

احتمالا ید برای موارد زیر کاربرد و فواید ندارد

 

• عفونت در افراد با کاتتر: بعضی از شواهد نشان می دهند که استفاده از پوویدون آیوداین خطر ابتلا به عفونت های جریان خون را در افراد دارای کاتتر همودیالیز کاهش می دهد. با این حال بیشتر تحقیقات نشان می دهند که استفاده از پوویدون آیوداین در محل قرارگیری کاتتر، خطر ابتلا به عفونت مرتبط با استفاده از انواع دیگر کاتتر را کاهش نمی دهد.
• رشد نوزادان نارس: استفاده از مکمل های ید برای نوزادان نارس باعث رشد مغزی آنها نشده و خطر مرگ آنها را کاهش نخواهد داد.

 

شواهد کافی برای فواید و کاربرد ید در موارد زیر وجود ندارد

 

نشت مایعات بدن به ادرار

بیماری Chyluria وضعیتی است که طی آن مایعات بدن وارد جریان ادرار می شوند. این امر باعث شیری رنگ به نظر رسیدن ادرار خواهد شد. تحقیقات اولیه نشان می دهند که تزریق ید به شکل پوویدون آیوداین در یک ناحیه خاص لگن به درمان و جلوگیری از عود این وضعیت کمک می کند.

زخم باز در قرنیه چشم

تحقیقات اولیه نشان می دهند که استفاده از قطره های چشمی حاوی ید به شکل پوویدون آیوداین به همراه آنتی بیوتیک باعث بهبود بینایی در افراد مبتلا به زخم قرنیه (نسبت به استفاده از آنتی بیوتیک به تنهایی) نمی شود.

یک بیماری قارچی پوست (اسپوروتریکوز پوستی)

معمولا محلول اشباع پتاسیم یدید برای اسپوروتریکوز پوستی استفاده می شود. گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهند مصرف پتاسیم یدید خوراکی به تنهایی یا با یک درمان ضد قارچ دیگر برای بیشتر افراد مبتلا به اسپوروتریکوز پوستی دارای فواید است.

ذات الریه

تحقیقات اولیه نشان می دهند که شستشوی گلو با ید به شکل پوویدون آیوداین خطر ابتلا به ذات الریه در افراد با ضربه شدید سر که از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند را کاهش می دهد.

خونریزی پس از جراحی

تحقیقات اولیه نشان می دهند که شستن محل کشیدن دندان با دهان شویه حاوی ید به شکل پوویدون آیوداین نسبت به سرم نمکی بیشتر باعث توقف خونریزی در بیماران می شود.

تورم (التهاب) حفره بینی و سینوس ها (رینوسینوزیت)

تحقیقات اولیه نشان می دهند که استفاده از محلول پوویدون آیوداین علائم و عفونت را در افراد مبتلا به این بیماری بهبود می دهد.

التیام زخم

افراد به استفاده از عوامل ید برای بهبود زخم های خود علاقه دارند. با این حال شواهدی وجود دارد که استفاده از ید بر روی زخم نسبت به پانسمان های غیرضدعفونی کننده در کاهش اندازه زخم موثر است اما به نظر می رسد که ید نسبت به آنتی بیوتیک ها فواید کمتری دارد.

بیماری های دیگر

برای ارزیابی کاربرد و فواید ید برای این موارد به شواهد بیشتری نیاز است.

 

3- عوارض جانبی ید

 

استفاده خوراکی

ید برای بیشتر افراد در هنگام مصرف خوراکی به میزان توصیه شده بی خطر بوده و عوارضی ندارد.

عوارض جانبی مصرف ید ممکن است شامل حالت تهوع و معده درد، آبریزش بینی، سر درد، طعم فلزی دهان و اسهال باشد.

در افراد حساس مصرف ید می تواند عوارضی از جمله تورم لب و صورت (آنژیوادم)، خونریزی شدید و کبودی، تب، درد مفاصل، بزرگ شدن غدد لنفاوی، کهیر و مرگ ایجاد کند. با این حال بروز چنین حساسیت هایی بسیار نادر است.

مصرف مقادیر زیاد یا استفاده طولانی مدت از ید احتمالا ایمن نبوده و عوارض دارد.

بزرگسالان باید از مصرف طولانی مدت دوزهای بالاتر از 1100 میکروگرم در روز بدون نظارت پزشک خودداری کنند. در کودکان این دوزها نباید بیش از 200 میکروگرم در روز برای کودکان 1 تا 3 سال، 300 میکروگرم در روز برای کودکان 4 تا 8 سال، 600 میکروگرم در روز برای کودکان 9 تا 13 سال و 900 میکروگرم در روز برای بزرگسالان باشد. این موارد حد بالایی قابل تحمل (UL) هستند.

این نگرانی در کودکان و بزرگسالان وجود دارد که مقدار مصرف بیش از حد ید می تواند خطر عوارض جانبی مانند مشکلات تیروئید را افزایش دهد.

مصرف ید به مقدار بیشتر می تواند باعث طعم فلزی دهان، درد دندان و لثه، سوزش دهان و گلو، افزایش بزاق، التهاب گلو، ناراحتی معده، اسهال، ضعیف شدن، افسردگی، مشکلات پوستی و بسیاری از عوارض دیگر شود.

 

استفاده بر روی پوست

استفاده از ید به صورت محصولات مناسب و رقیق شده بر روی پوست برای بیشتر افراد به احتمال زیاد بی خطر است. استفاده مستقیم ید بر روی پوست احتمالا ایمن نیست و می تواند باعث تحریک پوست، ایجاد لکه، واکنش های آلرژیک و سایر عوارض جانبی شود.

توجه کنید که نباید نواحی درمان شده را بانداژ یا پانسمان کنید زیرا ید باعث سوختگی خواهد شد.

 

هشدارها و احتیاط های ویژه:

 

• بارداری و شیردهی: نیاز به مصرف ید در دوران بارداری افزایش می یابد. ید در صورت مصرف خوراکی به میزان توصیه شده یا استفاده مناسب از آن بر روی پوست (با استفاده از یک محصول تایید شده – محلول 2%) به احتمال زیاد ایمن است. مصرف خوراکی ید با دوزهای بالا احتمالا ایمن نیست. در صورتی که بالای 18 سال سن دارید نباید بیش از 1100 میکروگرم ید در روز مصرف کنید. در صورتی که 14 تا 18 سال سن دارید نباید بیش از 900 میکروگرم ید در روز مصرف کنید. مشخص شده است که مصرف بیش از حد ید در بعضی از موارد باعث مشکلات تیروئیدی در نوزاد می شود.
• بیماری تیروئید خود ایمنی: ممکن است افراد مبتلا به این بیماری به ویژه نسبت به عوارض جانبی مضر ید حساس باشند.
• نوعی بثورات پوستی به نام درماتیت هرپتیفرمیس: مصرف ید باعث بدتر شدن این بثورات پوستی می شود.
• اختلالات تیروئید مانند کم کاری تیروئید، بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر) یا تومور تیروئید: استفاده بلندمدت یا دوزهای زیاد ید می تواند این مشکلات را بدتر کند.

 

4- تداخلات ید

تداخلات عمده – این ترکیبات را مصرف نکنید

 

• داروهایی برای پرکاری تیروئید با ید تداخل دارند.

ید می تواند بر روی تیروئید تاثیر بگذارد. مصرف ید به همراه داروهایی برای تیروئید پرکار می تواند آن را بیش از حد کاهش دهد. در صورت استفاده از داروهای پرکاری تیروئید از مکمل های ید استفاده نکنید.

بعضی از این داروها شامل متنامین مندلات (Methenamine mandelate)، متی مازول (Methimazole)، پتاسیم یدید (Potassium iodide) و سایر موارد است.

 

همچنین بخوانید:

هیپرپاراتیروئیدیسم چیست؟ (کلیک)

 

تداخلات متوسط – در مصرف این ترکیبات احتیاط کنید

 

• آمیودارون (Amiodarone) با ید تداخل دارد.

آمیودارون حاوی ید است. مصرف مکمل های ید به همراه آمیودارون باعث ید زیاد در خون می شود. مقدار زیاد ید در خون عوارض جانبی ایجاد می کند که بر تیروئید تاثیر می گذارد.

 

• لیتیوم (Lithium) با ید تداخل دارد.

لیتیوم می تواند عملکرد تیروئید را مختل کند. مصرف همزمان آن با ید اثرات اضافی کم کاری تیروئید یا هم افزایی با آن را در پی خواهد داشت. در این وضعیت عملکرد تیروئید را کنترل کنید.

 

• داروهای فشار خون بالا (مهارکننده های ACE) با ید تداخل دارند.

بعضی از داروهای فشار خون بالا ممکن است سرعت خلاص شدن بدن از پتاسیم را کاهش دهد. بیشتر مکمل های یدید حاوی پتاسیم هستند. مصرف پتاسیم یدید همراه با بعضی از داروهای فشار خون بالا باعث وجود پتاسیم بیش از حد در بدن می شود. در صورت مصرف داروهای فشار خون بالا از پتاسیم یدید استفاده نکنید.

بعضی از داروهای فشار خون بالا شامل کاپتوپریل (Captopril)، انالاپریل (Enalapril)، لیزینوپریل (Lisinopril)، رامیپریل (Ramipril) و سایر داروها هستند.

 

• داروهای فشار خون بالا (مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین یا ARB) با ید تداخل دارند.

بعضی از داروهای فشار خون بالا ممکن است سرعت خلاص شدن بدن از پتاسیم را کاهش دهد. بیشتر مکمل های یدید حاوی پتاسیم هستند. مصرف پتاسیم یدید همراه با بعضی از داروهای فشار خون بالا باعث وجود پتاسیم بیش از حد در بدن می شود. در صورت مصرف داروهای فشار خون بالا از پتاسیم یدید استفاده نکنید.

ARB ها شامل لوزارتان (Losartan)، والزارتان (Valsartan)، ایربسارتان (Irbesartan)، كاندزارتان (Candesartan)، تلمیزارتان (Telmisartan) و اپروسارتان (Eprosartan) هستند.

 

• قرص های آب (ادرارآور های پتاسیم) با ید تداخل دارند.

بیشتر مکمل های ید حاوی پتاسیم هستند. بعضی از قرص های آب نیز ممکن است سطح پتاسیم در بدن را افزایش دهند. مصرف پتاسیم یدید همراه با بعضی از قرص های آب باعث وجود پتاسیم بیش از حد در بدن می شود. در صورت مصرف قرص آب که باعث افزایش پتاسیم در بدن می شود، از پتاسیم یدید استفاده نکنید.

بعضی از قرص های آب که باعث افزایش پتاسیم در بدن می شوند شامل اسپیرونولاکتون (Spironolactone)، تریامترن (Triamterene) و آمیلوراید (Amiloride) هستند.

 

5- مقدار مصرف ید

مقدار مصرف ید برای کاربرد های زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته اند:

 

مقدار مصرف ید برای بزرگسالان:

 

مقدار مصرف ید برای مصرف خوراکی:

 

برای کمبود ید

• در بیشتر موارد مصرف نمک یددار توصیه می شود.
• برای بیشتر افراد نمک یددار حاوی 20 تا 40 میلی گرم ید به ازای هر کیلوگرم نمک توصیه می شود. در صورتی که مصرف روزانه نمک کمتر از 10 گرم باشد، ممکن است به میزان بیشتری ید نیاز باشد.
• در زنان باردار و شیرده، مکمل های ید با تامین 250 میکروگرم ید روزانه یا یک دوز سالانه 400 میلی گرمی روغن یددار توصیه می شود.

 

برای قرارگیری در معرض پرتوها

• پتاسیم یدید (KI)، باید دقیقا قبل از قرارگیری در معرض یا در اسرع وقت پس از آن مصرف شود. این پرتوها برای زنان باردار و شیرده و کودکان بسیار مضر هستند. بنابراین دوز مصرفی پتاسیم یدید با توجه به میزان قرارگیری در معرض پرتوها و سن تعیین می شود. قرارگیری در معرض پرتوها با (cGy) اندازه گیری می شود. در مورد زنان باردار و شیرده در صورتی که پرتوها بیش از 5 (cGy) باشد، مصرف پتاسیم یدید تجویز خواهد شد.
• این میزان برای زنان باردار و شیرده 120 میلی گرم است.
• برای بزرگسالان 18 تا 40 ساله با قرارگیری در معرض 10 (cGy) یا بیشتر، 130 میلی گرم پتاسیم یدید تجویز می شود.
• برای بزرگسالان بالای 40 سال که در معرض 500 (cGy) یا بیشتر هستند، 130 میلی گرم پتاسیم یدید تجویز می شود.

 

برای طوفان تیروئیدی (بحران تیروتوکسیک)

پنج قطره از محلول اشباع شده پتاسیم یدید برای هر 6 ساعت توصیه می شود.

 

برای کاهش ندول های تیروئید

نمک یددار 150-200 میکروگرم در روز علاوه بر تیروکسین 1.5 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم در روز پس از جراحی برای بیماری تیروئید خوش خیم یا 100-150 میکروگرم در روز بر اساس نیاز تا 12 ماه.

 

برای یک بیماری خوش خیم (غیرسرطانی) پستان (بیماری فیبروکیستیک پستان)

ید مولکولی 70-90 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم به مدت 4 تا 18 ماه.

 

برای درد پستان (ماستالژی)

ید 3000-6000 میکروگرم در روز به مدت 5 ماه.

 

مقدار مصرف ید برای استفاده بر روی پوست:

 

برای زخم پا ناشی از گردش خون ضعیف (زخم پا وریدی)

استفاده موضعی ید کادکسومر بر روی زخم پا وریدی به مدت 4 تا 6 هفته نیاز است. همچنین محلول های حاوی 10% پوویدون آیوداین، پماد حاوی 10% پوویدون آیوداین و اسپری پودری خشک حاوی 2.5% پوویدون آیوداین در ترکیب با درمان فشرده سازی استفاده می شود.

 

برای زخم پا افراد دیابتی

پماد موضعی ید 0.9% به مدت 12 هفته استفاده می شود.

 

برای تورم (التهاب) و زخم های دهانی (موکوزیت دهانی)

استفاده از 100 میلی لیتر از دهان شویه حاوی پوویدون آیوداین برای مدت 3 دقیقه و 4 مرتبه در روز از آغاز پرتو درمانی تا یک هفته پس از آن استفاده می شود.

 

برای عفونت جدی لثه (پریودنتیت)

یک آبکشی دهان با پوویدون آیوداین 0.1 تا 10% که در هنگام پوسته ریزی و ریشه زدن استفاده می شود.

 

برای عفونت پس از جراحی

اسپری حاوی ید به شکل پوویدون آیوداین قبل و بعد از بسته شدن زخم استفاده می شود. همچنین محلول حاوی 0.35 تا 10% پوویدون آیوداین به مدت یک تا سه دقیقه قبل یا بعد از بسته شدن زخم استفاده می شود.

 

تورم (التهاب) مخاط رحم (آندومتریت)

شستشوی واژینال با محلول حاوی ید به شکل پوویدون آیوداین 1 تا 10% بلافاصله قبل از زایمان سزارین استفاده می شود.

 

مقدار مصرف ید برای کودکان

 

مقدار مصرف ید برای مصرف خوراکی:

 

برای کمبود ید

• در بیشتر موارد مصرف نمک یددار توصیه می شود.
• برای بیشتر افراد نمک یددار حاوی 20 تا 40 میلی گرم ید به ازای هر کیلوگرم نمک توصیه می شود. در صورتی که مصرف روزانه نمک کمتر از 10 گرم باشد، ممکن است به میزان بیشتری ید نیاز باشد.
• برای کودکان 7 ماهه تا 2 ساله، در صورت عدم وجود نمک یددار، مصرف مکمل ید لازم خواهد بود. در این موارد مکمل هایی که روزانه 90 میکروگرم ید یا یک دوز سالانه 200 میلی گرمی روغن یددار ارائه می دهند، توصیه می شود.

 

برای قرارگیری در معرض پرتوها

• پتاسیم یدید (KI)، باید دقیقا قبل از قرارگیری در معرض یا در اسرع وقت پس از آن مصرف شود. این پرتوها برای زنان باردار و شیرده و کودکان بسیار مضر هستند. بنابراین دوز مصرفی پتاسیم یدید با توجه به میزان قرارگیری در معرض پرتوها و سن تعیین می شود. قرارگیری در معرض پرتوها با (cGy) اندازه گیری می شود. در مورد نوزادان، کودکان و نوجوانان، در صورتی که پرتوها بیش از 5 (cGy) باشد، مصرف پتاسیم یدید تجویز خواهد شد.
• میزان توصیه شده برای تولد تا یک ماهگی، 16 میلی گرم است.
• برای نوزادان و کودکان 1 ماه تا 3 سال، 32 میلی گرم توصیه می شود.
• این میزان برای کودکان 3 تا 12 ساله، 65 میلی گرم است.
• برای نوجوانان 12 تا 18 ساله میزان 65 میلی گرم و در صورت نزدیک بودن به بزرگسالی 120 میلی گرم توصیه می شود.

 

مقدار مصرف ید به عنوان قطره چشمی:

چشم صورتی

• قطره های چشمی حاوی 2.5% پوویدون آیوداین حاوی ید اندکی پس از تولد کاربرد دارد.
• آکادمی ملی پزشکی میزان کافی ید برای نوزادان را به این صورت تعیین کرده است: این تا 6 ماهگی 110 میکروگرم در روز و 7 تا 12 ماهگی 130 میکروگرم در روز است.
• میزان مصرف توصیه شده برای کودکان و بزرگسالان به این صورت تعیین شده است: این میزان برای کودکان 1 تا 8 سال 90 میکروگرم در روز، 9 تا 13 سال 120 میکروگرم در روز، بالای 14 سال 150 میکروگرم در روز، زنان باردار 220 میکروگرم در روز و زنان شیرده 290 میکروگرم در روز است.
• سطح بالایی میزان قابل قبول مصرف (UL)، بالاترین سطح مصرفی ید که احتمالا عوارض جانبی ناخواسته ای ایجاد نمی کند به این صورت تعیین شده است: این میزان برای کودکان 1 تا 3 سال 200 میکروگرم در روز، 4 تا 8 سال 300 میکروگرم در روز، 9 تا 13 سال 600 میکروگرم در روز، 14 تا 18 سال (شامل زنان باردار و شیرده) 900 میکروگرم در روز، بزرگسالان بالای 19 سال از جمله زنان باردار و شیرده 1100 میکروگرم در روز است.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.