اسید آمینه فنیل آلانین : فواید، مقدار مصرف و عوارض

فنیل آلانین یک اسید آمینه و یک عنصر سازنده پروتئین است؛ فواید – مقدار مصرف – کمبود و عوارض آن در دوران بارداری و شیردهی را بخوانید.

 

نام های دیگر: 2-آمینو-3-فنیل-پروپانوئیک اسید، اسید آلفا-آمینو هیدرو سینامیک، Acide Isovalérique de Phénylalanine، آلفا آمینو هیدور سینامیک، بتا-فنیل-آلانین، بتا-فنیل-آلانین، DLPA، دی-فنیل آلانین، D-فنیل آلانین، DL-فنیل آلانین، D,L-فنیل آلانین، فنیل آلانینا، L-فنیل آلانین، فنیل آلانین اتیل استر HCL، فنیل آلانین ایزووالریک اسید، فنیل آلانین متیل استر HCL.

 

اطلاعات عمومی

فنیل آلانین (Phenylalanine) یک اسید آمینه و یک “عنصر سازنده” پروتئین است. فنیل آلانین به سه شکل وجود دارد: D- فنیل آلانین، L- فنیل آلانین و ترکیبی که در آزمایشگاه به نام DL- فنیل آلانین ساخته شده است. D- فنیل آلانین یک اسید آمینه ضروری نیست. نقش آن در افراد هنوز شناخته نشده است.

L- فنیل آلانین یک اسید آمینه ضروری است. این تنها شکل فنیل آلانین است که در پروتئین ها یافت می شود.

منابع اصلی غذایی L- فنیل آلانین جهت رفع طبیعی کمبود آن شامل گوشت، ماهی، تخم مرغ، پنیر و شیر است.

فنیل آلانین برای درمان بیماری پوستی به نام ویتیلیگو، افسردگی، اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD)، بیماری پارکینسون، تصلب بافت چندگانه (ام اس)، درد، بیهوشی با طب سوزنی، ورم مفاصل، آرتریت روماتوئید، کاهش وزن، کمبود فنیل آلانین و علائم ترک الکل مورد استفاده قرار می گیرد.

برخی از افراد برای درمان بیماری پوستی ویتیلیگو و لکه های تیره ناشی از پیر شدن (لکه های کبد) آن را مستقیماً روی پوست اعمال می کنند.

 

همچنین بخوانید:

اختلال نقص توجه و بیش فعالی در بزرگسالان (کلیک)

 

اسید آمینه فنیل آلانین چگونه عمل می کند؟

بدن از فنیل آلانین برای ساخت پیام رسان های شیمیایی استفاده می کند، اما چگونگی عملکرد آن هنوز مشخص نیست.

 

فواید، موارد مصرف و اثربخشی فنیل آلانین

به احتمال زیاد فنیل آلانین برای موارد زیر دارای فواید است:

• یک بیماری پوستی به نام ویتیلیگو

مصرف L فنیل آلانین به صورت خوراکی همراه با قرار گرفتن در معرض UVA یا استفاده از L-فنیل آلانین بر روی پوست همراه با قرار گرفتن در معرض UVA برای درمان ویتیلیگو در بزرگسالان و کودکان موثر است.

 

به احتمال زیاد فنیل آلانین برای موارد زیر فواید نداشته و موثر نیست:

• اختلال کم توجهی

بیش فعالی (ADHD). برخی تحقیقات نشان می دهند که بیماران مبتلا به ADHD مقادیر کمتری از اسیدهای آمینه مانند فنیل آلانین دارند، بنابراین امید بر این است که با تامین فنیل آلانین ممکن است ADHD درمان شود. با این وجود، به نظر نمی رسد که مصرف فنیل آلانین به صورت خوراکی تاثیری برعلائم ADHD داشته باشد.

 

همچنین بخوانید:

بررسی ویتیلیگو (کلیک)

 

• درد

مصرف D- فنیل آلانین به صورت خوراکی تاثیری بر کاهش درد ندارد.

 

مدارک برای نظر دادن در خصوص فواید فنیل آلانین برای موارد زیر ناکافی است:

• بیهوشی با طب سوزنی

تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف D-فنیل آلانین به صورت خوراکی ممکن است بیهوشی با طب سوزنی را هنگام کشیدن دندان افزایش دهد. با این وجود، به نظر نمی رسد که بیهوشی با طب سوزنی برای کمر درد موثر باشد.

• پیری پوست

تحقیقات اولیه نشان می دهند که استفاده از فرم اصلاح شده فنیل آلانین به نام undecylenoyl phenylalanine به عنوان یک کرم 2% دو بار در روز به مدت 12 هفته می تواند تعداد لکه های پیری را کاهش دهد.

• اعتیاد به الکل

تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف ترکیبی از D-فنیل آلانین، L-گلوتامین و L-5-هیدروکسی تریپتوفان به مدت 40 روز می تواند برخی از علائم ترک الکل را بهبود بخشد.

 

همچنین بخوانید:

اثرات مصرف الکل (کلیک)

 

• افسردگی

تحقیقات بالینی محدودی که در دهه 1970 و 1980 در این مورد انجام شده اند، نشان می دهند که L-فنیل آلانین یا DL-فنیل آلانین ممکن است برای افسردگی مفید باشد. با این وجود، این تحقیق باید اعتبارسنجی شود. به نظر نمی رسد که مصرف D-فنیل آلانین علائم افسردگی را بهبود بخشد.

• تصلب بافت چندگانه (ام اس)

تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف گروه Cari Loder شامل L-فنیل آلانین، لوفپرامین و ویتامین B12 عضلانی به مدت 24 هفته، ناتوانی در افراد مبتلا به ام اس را بهبود نمی بخشد.

 

همچنین بخوانید:

بیماری ام اس (کلیک)

 

• بیماری پارکینسون

تحقیقات محدود نشان می دهد مصرف یک نوع فنیل آلانین (D- فنیل آلانین) ممکن است علائم بیماری پارکینسون را کاهش دهد. با این حال ، به نظر نمی رسد مصرف فرم دیگری (DL- فنیل آلانین) موثر باشد.

 

همچنین بخوانید:

یماری پارکینسون (کلیک)

 

• کمبود فنیل آلانین

تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف فنیل آلانین به صورت خوراکی ممکن است کمبود فنیل آلانین را در کودکان مبتلا به تیروزینمی (یک ناهنجاری متابولیک مادرزادی) بهبود بخشد.

• کاهش وزن

تحقیقات اولیه نشان می دهند که فنیل آلانین موجب کاهش اشتها در افراد چاق یا دارای اضافه وزن نمی شود.

• آرتریت
• بیماری دیگر

 

به مدارک و شواهد بیشتری برای بررسی اثربخشی فنیل آلانین بر این بیماری ها نیاز است.

 

عوارض جانبی و ایمنی فنیل آلانین

به احتمال زیاد، مصرف خوراکی L-فنیل آلانین برای اکثر افراد در مقادیری که معمولاً در غذاها یافت می شود، بی خطر بوده و عوارض ندارد.

این امکان وجود دارد که مصرف L-فنیل آلانین به صورت خوراکی به عنوان دارو یا به عنوان یک کرم برای کوتاه مدت، بی خطر و ایمن باشد.

در مورد ایمنی و عوارض D- فنیل آلانین اطلاعات معتبر کافی در دسترس نیست.

 

موارد احتیاط و هشدارهای خاص

دوران بارداری و شیردهی

به احتمال زیاد زمانیکه فنیل آلانین در دوران بارداری، به مقدار معمول در غذاها توسط زنانی که دارای سطوح طبیعی فنیل آلانین هستند، مصرف شود عوارضی ندارد.

با این وجود، مصرف و وجود بیش از حد فنیل آلانین در بدن مادر در دوران بارداری می تواند احتمال نقایص مادرزادی را افزایش دهد.

خطر نقص صورت در هفته های 10-14 بارداری، نقص سیستم عصبی و نقایص رشد بین هفته های 3-16 و نقص قلب در هفته های 3-8 بارداری بیشتر محتمل است.

برای خانم های بارداری که فنیل آلانین را به طور طبیعی دریافت کرده و سطح طبیعی از آن را دارند، مصرف مقدار فنیل آلانین موجود در غذا کافی است.

اما در دوزهای بالاتر، باید از مصرف مکمل ها خودداری کنند.

برای زنانی که سطح بالایی از فنیل آلانین دارند، حتی مقدار طبیعی موجود در مواد غذایی نیز ایمن نیست.

علاوه بر این، متخصصان حداقل 20 هفته قبل از بارداری رژیم با مقادیر مصرف فنیل آلانین کم را توصیه می کنند.

این کار باید خطر نقص مادرزادی را کاهش دهد.

همچنین:

فنیل آلانین برای مادرانی که شیرده هستند و بدن آنها برای تولید مقدار فنیل آلانین موجود در غذا، به طور معمول فرآیند فنیل آلانین را انجام می دهد، به احتمال زیاد ایمن است.

با این حال، نباید بیشتر از آن مصرف کنند.

درباره ایمنی مصرف فنیل آلانین به صورت دارویی در دوران شیردهی اطلاعات کافی در دست نیست.

 

فنیل کتونوری یا فنیل زدگی (PKU) و سایر شرایطی که باعث سطوح بالایی از فنیل آلانین می شوند

مصرف اسید آمینه فنیل آلانین در افرادی که اختلالات ارثی خاصی دارند و باعث تجمع بیش از حد فنیل آلانین در بدن آنها می شود، باید خودداری شود.

فنیل کتونوری (PKU) یکی از این بیماری هاست.

افراد مبتلا به این اختلال در صورت مصرف فنیل آلانین، ممکن است دچار عقب ماندگی ذهنی، فشار خون بالا، سکته مغزی و بسیاری از مشکلات جدی دیگر در سلامتی شوند. PKU آنقدر جدی است که نوزادان هنگام تولد غربالگری می شوند تا مشخص شود که آیا به این اختلال مبتلا هستند یا خیر و برای جلوگیری از این مشکلات به رژیم غذایی خاصی احتیاج دارند.

 

اسکیزوفرنی

با احتیاط مصرف شود. فنیل آلانین می تواند اختلال حرکتی (دیسکینزی تاردیو یا تأخیری) را در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تشدید کند.

 

تداخل های دارویی

تداخل شدید

این ترکیب را مصرف نکنید.

• لوودوپا با فنیل آلانین تداخل دارد

لوودوپا برای بیماری پارکینسون استفاده می شود. مصرف فنیل آلانین همراه با لوودوپا می تواند بیماری پارکینسون را بدتر کند. در صورت مصرف لوودوپا، از فنیل آلانین خودداری کنید.

 

تداخل متوسط

نسبت به مصرف این ترکیب محتاط باشید.

• داروهایی که برای افسردگی (MAOI) مصرف می شوند با فنیل آلانین تداخل دارند

فنیل آلانین می تواند ماده شیمیایی به نام تیرامین را در بدن افزایش دهد. مقادیر زیاد تیرامین می تواند باعث فشار خون بالا شود. اما بدن به طور طبیعی تیرامین را تجزیه می کند تا از شر آن خلاص شود. همین امر معمولا از فشار خون بالا ناشی از تیرامین جلوگیری می کند. برخی از داروهایی که برای افسردگی مصرف می شوند، تجزیه تیرامین در بدن را با اختلال روبرو می کنند. این امر می تواند موجب افزایش بیش از حد مقدار تیرامین در بدن شده که به نوبه خود منجر به فشار خون بالا در سطح خطرناکی می شود.

برخی از داروهایی که برای افسردگی مصرف می شوند، عبارتند از فنلزین (Nardil)، ترانسیل پرومین (Parnate) و سایر داروها.

 

• داروهایی که برای بیماری های روانی (داروهای ضد روان پریشی) مصرف می شوند با فنیل آلانین تداخل دارند

برخی از داروهایی که برای بیماری های روانی مصرف می شوند، ممکن است باعث حرکات ناگهانی عضلات شوند. مصرف فنیل آلانین به همراه برخی از این داروها می تواند خطر حرکات ناگهانی عضلات را افزایش دهد.

برخی از داروهایی که برای بیماری های روانی مصرف می شوند، عبارتند از کلرپرومازین (تورازین)، کلوزاپین (کلوزاریل)، فلوفنازین (پرولیکسین)، هالوپریدول (هالدول)، الانزاپین (Zyprexa)، پرفنازین (تریلافون)، پروکلرپرازین (کمپازین)، کوپتیدالیس (سرپوزین)، سرپسین، تیوریدازین (ملاریل)، تیوتیکسن (ناوان) و سایر داروها.

 

دوز (مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو)

دوزهای زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته اند:

 

افراد بزرگسال

مصرف خوراکی:

• برای یک بیماری پوستی به نام ویتیلیگو: 50-100 mg/kg از L-فنیل آلانین یک بار در روز استفاده شده است. دوز 50 mg/kg از آن سه بار در هفته و به مدت 3 ماه نیز مصرف شده است.

 

اعمال شده بر روی پوست:

• برای بیماری پوستی به نام ویتیلیگو: استفاده از کرم 10٪ فنیل آلانین بر روی پوست استفاده شده است.

کودکان

مصرف خوراکی:

• برای بیماری پوستی به نام ویتیلیگو: از فنیل آلانین 100 mg/kg دو بار در هفته به مدت 3-4 ماه استفاده شده است.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.