اگزما ناشی از واریس : علائم، علت و درمان

اگزما ناشی از واریس یک بیماری پوستی بلندمدت است که در قسمت پایینی ساق پا تاثیر می گذارد؛ علائم – علت و درمان اگزمای وریدی را بخوانید.

سرفصل های مورد نظر خود را سریعتر بیابید:

1- بررسی اجمالی↓

2- درمان↓

بررسی اجمالی

اگزما ناشی از واریس (Varicose eczema) که به اگزمای وریدی (venous)، گرانشی (gravitational)، درماتیت استازیس (stasis)، اگزمای واریسی و واریس اگزما نیز معروف است، یک بیماری پوستی بلندمدت است که در قسمت پایینی ساق پا تاثیر می گذارد.

این امر در افرادی که رگ های واریسی دارند، شایع است.

اگزمای ناشی از واریس تمایل به بلندمدت شدن دارد. با این حال درمان هایی برای کمک به کنترل آن در دسترس است.

همچنین بخوانید:

راه های پیشگیری از واریس (کلیک)

علائم اگزما ناشی از واریس

این بیماری مانند همه انواع اگزما باعث بروز مشکلات زیر در پوست می شود:

خارش و تورم
خشکی
پوسته شدن
قرمز یا قهوه ای شدن روی پوست های روشن – قهوه ای تیره، بنفش یا خاکستری شدن روی پوست های تیره که دیدن آن دشوار خواهد بود.

ممکن است دوره هایی این علائم بهبود یابند و همچنین دوره هایی شدت پیدا کنند.

ممکن است پاها در این وضعیت به ویژه در پایان روز و یا ایستادن طولانی، متورم شوند.

اغلب رگ های واریسی (متورم و بزرگ شده) بر روی پاها دیده می شوند.

بعضی از علائم دیگر آن عبارتند از:

تغییر رنگ پوست
حساس به لمس بودن و سفت شدن پوست (لیپودرماتوسکلروز)
اسکار یا جای زخم کوچک و سفید (آتروفی بلانچ)
درد
اگزمایی که بر سایر اعضای بدن تاثیر می گذارد

در صورتی که اگزمای ناشی از واریس درمان نشود، زخم پا ایجاد خواهد شد. این زخم ها ماندگاری طولانی داشته و در محل آسیب دیدگی پوست ایجاد می شوند.

زمان دریافت مشاوره پزشکی

در صورت مشاهده علائم اگزمای وریدی به پزشک عمومی مراجعه کنید. اغلب پزشک قادر است تا به سادگی آن را با مشاهده پوست تشخیص دهد.

همچنین پزشک عمومی از شما سوالاتی می پرسد تا تعیین کند که در جریان خون در رگ های پا مشکل دارید یا خیر زیرا این امر علت اصلی اگزما ناشی از واریس است.

برای کمک به تشخیص اگزمای وریدی، پزشک عمومی در مورد سابقه بیماری های زیر نیاز به دریافت اطلاعات خواهد داشت:

رگ های واریسی – متورم و بزرگ شده
ترومبوز ورید عمقی (DVT) – لخته شدن خون در رگ های پا
زخم پا – نواحی از پوست آسیب دیده که بهبود آن چندین هفته طول می کشد.
سلولیت – عفونت لایه های عمیق پوست و بافت زیرین
جراحی یا آسیب دیدگی پا

ممکن است پزشک عمومی نبض پا را بررسی کند و آزمایش فشار مچ پایی بازویی (ABPI) را انجام دهد.

تا بررسی کند که استفاده از جوراب های فشاری برای شما مناسب است یا خیر.

آزمایش فشار مچ پایی بازویی (ABPI) شامل مقایسه میزان فشار خون گرفته شده از مچ پا و بازو است.

تفاوت قابل توجه در خوانش ها نشان دهنده وجود مشکل در جریان خون است.

در این صورت استفاده از جوراب های فشاری ایمن نیست.

مراجعه به متخصص

ممکن است برای انجام آزمایشات بیشتر به یک متخصص در بیمارستان ارجاع شوید.

ممکن است در شرایط زیر به پزشک یا جراحی مراجعه کنید که متخصص بیماری رگ های خونی (متخصص عروق) یا متخصص در بیماری های پوستی (متخصص پوست) باشد.

دچار شدن به واریس و تغییراتی در پوست مانند اگزما ناشی از واریس، لیپودرماتوسکلروز یا سابقه زخم پا
جریان خون ضعیف در پاها
بهتر نشدن علائم در صورت درمان
ممکن است دچار درماتیت تماسی باشید.

همچنین بخوانید:

انواع درماتیت تماسی (کلیک)

علت بروز اگزما ناشی از واریس

اگزما ناشی از واریس معمولا به علت افزایش فشار در رگ های پا ایجاد می شود.

زمانی که دریچه های کوچک در رگ ها به درستی عمل نکنند، فشار خون در حرکت به سمت بالا و قرارگیری در برابر جاذبه مشکل داشته و به سمت عقب نشت می کند.

این امر باعث افزایش فشار در رگ ها شده که منجر به نشت مایعات در بافت اطراف می شود.

تصور می شود که این وضعیت می تواند به علت واکنش سیستم ایمنی بدن به این مایعات بوده که باعث اگزما ناشی از واریس می شود.

اگزما ناشی از واریس بیشتر در افرادی که رگ های واریسی دارند مشاهده می شود. زیرا این موارد اغلب نشان دهنده عدم عملکرد صحیح رگ های پا است.

بعضی از افراد بدون هیچ علت مشخصی به اگزمای ناشی از واریس دچار می شوند.

اما عوامل زیادی می توانند علت احتمالی بروز اگزمای ناشی از واریس باشند که عبارتند از:

جنسیت: اگزما ناشی از واریس بیشتر در زنان دیده می شود.
چاقی: این امر فشار در رگ های پا را افزایش می دهد.
بارداری: این وضعیت فشار در رگ های پا را افزایش می دهد.
عدم توانایی حرکت طولانی: این امر بر گردش خون در رگ های پا تاثیر می گذارد.
سابقه ابتلا به ترومبوز ورید عمقی (DVT): لخته های خونی که در رگ های پا ایجاد می شوند و می توانند به دریچه های رگ آسیب برسانند.
افزایش سن: افراد به طور کلی با افزایش سن سخت تر حرکت می کنند که این امر گردش خون در آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.

درمان اگزما ناشی از واریس

درمان برای بیشتر افراد شامل ترکیبی از موارد زیر است:

اقدامات خودیاری: از جمله روش های بهبود گردش خون مانند فعال نگه داشتن مکرر و بالا بردن پاها
نرم کننده ها: مرطوب کننده هایی که برای جلوگیری از خشکی به پوست زده می شوند.
کورتیکواستروئیدهای موضعی: پمادها یا کرم هایی که برای کمک به درمان اگزما و تسکین علائم روی پوست استفاده می شوند.
جوراب های فشاری: جوراب های مخصوص طراحی شده که معمولا هر روز پوشیده می شوند تا پاها را محکم از ناحیه مچ فشرده کنند و در قسمت بالاتر پا شل تر شده و به بهبود گردش خون کمک خواهند کرد.

در صورتی که این روش های درمانی موثر نباشند، پزشک عمومی شما را به یک متخصص پوست ارجاع می دهد تا علل دیگر یا نگرانی در مورد ابتلا به درماتیت تماسی را بررسی کند.

در صورت داشتن رگ های واریسی، ممکن است نیاز باشد تا به یک پزشک یا جراح متخصص در بیماری رگ های خونی (متخصص عروق) مراجعه کنید که می تواند در مورد گزینه های درمان واریس با شما صحبت کند.

انواع دیگر اگزما

اگزما نام گروهی از بیماری های پوستی است که باعث خشکی و تحریک پوست می شوند. انواع دیگر اگزما عبارتند از:

اگزمای آتوپیک (یا درماتیت آتوپیک) – شایع ترین نوع اگزما
درماتیت تماسی – نوعی اگزما که در هنگام تماس با ماده خاصی رخ می دهد.
اگزما دیسکوئید – نوع بلندمدت اگزما است که به صورت پچ های دایره ای یا بیضی شکل بر روی پوست ظاهر می شود.

همچنین بخوانید:

درماتیت آتوپیک | اگزما آتوپیک (کلیک)

درمان

هدف از درمان اگزمای وریدی بهبود وضعیت پوست، درمان علائم و کمک به بهبود جریان خون (گردش خون) است.

برای بسیاری از افراد این امر شامل درمان بلندمدت با ترکیبی از موارد زیر است:

روش های خودیاری
نرم کننده ها (مرطوب کننده ها)
کورتیکواستروئیدهای موضعی
جوراب های فشاری
لیپودرماتوسکلروز (سفتی پوست) به روشی مشابه اگزما ناشی از واریس درمان می شود.

در صورت ابتلا به زخم پای واریسی، در مورد روش های درمان آن اطلاعات بیشتری کسب کنید.

در صورت داشتن رگ های واریسی ممکن است پزشک عمومی شما را به یک جراح عروق ارجاع دهد. او می تواند هرگونه درمان لازم را برنامه ریزی کند.

نکات خودیاری

مراحل زیر می توانند به کاهش علائم اگزمای وریدی کمک کرده و از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کنند:

از آسیب رساندن به پوست خود جلوگیری کنید. – آسیب دیدگی پوست می تواند منجر به ایجاد زخم شود.
هنگام استراحت پاهای خود را بالا ببرید. برای نمونه، با قرار دادن پاها روی بعضی از بالش ها (پا بالای سطح قلب باشد) این امر می تواند به کاهش تورم کمک کند.
از نظر جسمی فعال باشید. – این باعث بهبود گردش خون و کمک به حفظ وزن سالم می شود.

در صورتی که بیش از حد نشسته یا بیاستید، مایعات در قسمت پایینی ساق پا جمع می شوند و بنابراین حرکت داشتن مهم است.

پیاده روی باعث کار کردن عضلات می شود و به شما کمک می کند تا خون را از طریق رگ ها به قلب بازگرداند.

همچنین انجمن ملی اگزما توصیه می کند که مرتب پاهای خود را خم کرده و روی انگشت پا بلند شوید یا روی زانوها خم شوید.

نرم کننده ها

نرم کننده ها، درمان های مرطوب کننده ای هستند که به طور مستقیم بر روی پوست استفاده می شوند تا از دست دادن آب را کاهش داده و آن را با یک لایه محافظ بپوشانند. آنها اغلب برای کمک به مدیریت بیماری های پوستی که باعث خشک شدن یا پوسته شدن پوست می شوند (مانند اگزما) کاربرد دارند.

انتخاب نرم کننده ها

چندین نرم کننده مختلف در دسترس هستند. بعضی از آنها را می توان بدون نسخه پزشک خریداری کرد اما اگر به اگزمای وریدی مبتلا هستید، ممکن است نیاز باشد تا از پزشک عمومی بخواهید که نمونه مناسبی را به شما توصیه کند.

شاید نیاز باشد تا چندین نرم کننده مختلف را امتحان کرده تا مورد مناسب خود را پیدا کنید.

همچنین ممکن است ترکیبی از مرطوب کننده های زیر برای شما توصیه شود:

پماد برای پوست های بسیار خشک
کرم یا لوسیون برای خشکی پوست
نرم کننده ای که به جای صابون استفاده شود.

تفاوت لوسیون، کرم و پماد در مقدار چربی موجود در آنها است.

پمادها حاوی بیشترین چربی هستند بنابراین می توانند چرب باشند اما در حفظ رطوبت نیز بیشترین تاثیر را دارند.

لوسیون ها حاوی کمترین چربی هستند و چرب نیستند اما تاثیر کمتری خواهند داشت. کرم ها در میان این دو قرار دارند.

جهت مشاهده و خرید محصولات مرطوب کننده داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

نحوه استفاده از نرم کننده ها

در صورت ابتلا به اگزمای وریدی و حتی در صورت نداشتن علائم باید حداقل 2 مرتبه در روز از نرم کننده استفاده کنید.

برای استفاده از نرم کننده ها مراحل زیر را دنبال کنید:

استفاده از مقدار زیاد – هدف این است که تمام پوست قسمت پایینی پا را بپوشانید، نه فقط نواحی آسیب دیده
آن را نمالید – در عوض به سمت رویش مو آن را روی پوست صاف کنید.
برای پوست های بسیار خشک هر 2 تا 3 ساعت از آنها استفاده کنید.
پس از حمام یا دوش گرفتن پوست را به آرامی خشک کنید، سپس در حالی که پوست هنوز مرطوب است بلافاصله از نرم کننده ها استفاده کنید.
نرم کننده ها را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.

بسیار مهم است که در هنگام عود کردن اگزمای وریدی از نرم کننده ها استفاده کنید زیرا در این زمان پوست به بیشترین رطوبت نیاز دارد.

در طول دوران عود کردن از آنها به صورت مرتب و به مقدار زیاد استفاده کنید.

اثرات جانبی

ایجاد عوارض جانبی برای نرم کننده ها غیرمعمول است اما گاهی اوقات می تواند بثورات پوستی ایجاد کند.

ممکن است نرم کننده های چرب گاهی باعث فولیکولیت (التهاب فولیکول های مو) شوند.

در صورت تجربه عوارض جانبی نرم کننده ها با پزشک عمومی صحبت کنید. او می تواند یک محصول جایگزین را تجویز کند.

نرم کننده هایی که به آب حمام اضافه می شوند می توانند حمام را بسیار لغزنده کنند، بنابراین در هنگام ورود و خروج از حمام مراقب باشید.

کورتیکواستروئیدهای موضعی

در صورتی که پوست به علت عود کردن اگزما ناشی از واریس ملتهب شده باشد، پزشک عمومی می تواند مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی را تجویز کند تا التهاب را کاهش دهد.

کورتیکواستروئیدهای موضعی با قدرت های مختلف وابسته به شدت اگزمای وریدی تجویز می شوند.

در صورتی که دچار عود لیپودرماتوسکلروز هستید، ممکن است به یک کورتیکواستروئید موضعی بسیار قوی نیاز داشته باشید.

همچنین بخوانید:

کورتیکواستروئیدهای موضعی (کلیک)

نحوه استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی

هنگام استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی از این محصولات فقط در نواحی آسیب دیده استفاده کنید. پزشک می تواند در مورد مقدار مصرف و دفعات آن به شما مشاوره دهد. همچنین می توانید توصیه های موجود در جزوه اطلاعات بیمار که همراه دارو ارائه می شود را بررسی کنید.

بیشتر افراد باید یک مرتبه در روز از کورتیکواستروئیدها استفاده کنند. هنگام استفاده از آنها موارد زیر را رعایت کنید:

قبل از استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی از نرم کننده استفاده کنید و حدود 30 دقیقه صبر کنید. (تا زمانی که پوست به نرم کننده آغشته شود.)
آنها را فقط در نواحی آسیب دیده استفاده کنید.
از کورتیکواستروئیدهای موضعی طبق تجویز پزشک استفاده کنید. معمولا به مدت 7 تا 14 روز و 48 ساعت پس از برطرف شدن عود بیماری باید به درمان ادامه دهید.

در صورتی که اگزما ناشی از واریس متوسط تا شدید است، ممکن است نیاز باشد تا از کورتیکواستروئیدهای موضعی در زمان عود کردن و در طول آنها استفاده کنید.

در صورتی که به استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی به صورت بلندمدت نیاز دارید باید آنها را کمتر استفاده کنید.

پزشک در مورد دفعات استفاده از آنها مشاوره می دهد.

در صورت استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی و بهبود نیافتن علائم باید با پزشک عمومی صحبت کنید.

اثرات جانبی

کورتیکواستروئیدهای موضعی به خصوص کرم ها می توانند باعث احساس سوزش خفیف یا گزگز شوند.

به طور کلی استفاده از کورتیکواستروئیدهای قوی برای دورهای طولانی خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی تر مانند نازک شدن پوست را افزایش می دهد.

پزشک می تواند در مورد نیاز و زمان استفاده از آنها مشاوره دهد.

جوراب های فشاری

جوراب های فشاری پزشکی برای فشردن مداوم پاها طراحی شده اند تا به بهبود گردش خون کمک کنند.

آنها از ناحیه مچ پا محکم بوده و به تدریج با بالا رفتن شل تر می شوند. این جوراب ها خون را ترغیب می کنند تا به سمت بالا و به سمت قلب جریان یابند.

جوراب های فشاری پزشکی برای بهبود اگزما ناشی از واریس و لیپودرماتوسکلروز استفاده می شوند و جریان خون از طریق رگ های پا و کاهش فشار در رگ ها را بهبود می بخشند.

جهت مشاهده و خرید جوراب های واریس داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.

انتخاب جوراب های فشاری

جوراب های فشاری در انواع مختلف و اندازه های مختلف موجود هستند. آنها همچنین به صورت زیر در دسترس هستند:

رنگ های مختلف
طول های مختلف – بعضی از آنها تا زانو آمده و بعضی دیگر ران را می پوشانند.
سبک های مختلف پا – بعضی از آنها کل پا را می پوشانند و بعضی دیگر شامل انگشتان پا نمی شوند.

می توانید جوراب های ساق بلند یا جوراب شلواری (ساپورت) که به آرامی پاها را فشرده می کنند را از طریق داروخانه ها تهیه کنید.

جوراب های فشاری که بیشتر پاها را فشرده می کنند با نسخه پزشک در دسترس هستند و لازم است که ابتدا توسط یک پرستار اندازه گیری شوند.

در صورتی که در بعضی از موارد پوشیدن این جوراب ها برای شما مشکل است، به شما توصیه می شود تا از باندهای لوله ای استفاده کنید.

پوشیدن جوراب های فشاری

معمولا باید به محض بیدار شدن از خواب آنها را پوشید و هنگام خواب از تن خارج کرد.

استفاده از جوراب های فشاری به ویژه در هوای گرم ناراحت کننده است اما پوشیدن صحیح آنها بیشترین مزیت را به همراه دارد.

آنها را تا انتها بالا کشیده و تا سطح صحیح فشرده سازی روی هر قسمت پا اعمال کنید.

اجازه ندهید تا جوراب های ساق بلند پایین بیایند. در غیر این صورت ممکن است به صورت نواری محکم در اطراف ساق پا و در پوست فرو روند.

در صورتی که استفاده از جوراب های ساق بلند ناراحت کننده است، مناسب نیست یا در پوشیدن آنها مشکل دارید، با پزشک عمومی صحبت کنید.

تهیه جوراب های سفارشی که کاملا مناسب شما باشند نیز ممکن است.

هنگام پوشیدن و درآوردن جوراب های فشاری مراقب باشید زیرا این امر می تواند به پوست شکننده آسیب برساند.

در صورت ابتلا به زخم پا در حالت ایده آل قبل از شروع استفاده از جوراب های فشاری نیاز به بهبود خواهید داشت.

مراقبت از جوراب های فشاری

معمولا باید جوراب های فشاری هر 3 تا 6 ماه تعویض شوند.

در صورت آسیب دیدن جوراب ساق بلند با پزشک عمومی صحبت کنید زیرا ممکن است دیگر موثر نباشد.

باید برای شما 2 جوراب فشاری تجویز شود (در صورتی که برای دو پا از آنها استفاده می کنید باید دو جفت تهیه کنید.) تا بتوانید در هنگام شستشو و خشک شدن از دیگری استفاده کنید.

باید جوراب های فشاری را با آب گرم و به صورت دستی شسته و دور از گرمای مستقیم خشک کنید.

درمان های مکمل

بعضی از افراد برای درمان اگزمای وریدی از درمان های مکمل مانند مصرف مکمل های غذایی یا داروهای گیاهی استفاده می کنند اما اغلب کمبود شواهد برای اثبات موثر بودن آنها در درمان هر بیماری وجود دارد.

در صورتی که به استفاده از درمان های مکمل فکر می کنید، ابتدا با پزشک عمومی صحبت کنید تا مطمئن شوید که استفاده از این روش برای شما ایمن است. همچنین باید سایر درمان های تجویز شده توسط پزشک عمومی را ادامه دهید.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.