بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) : علت و درمان

بی اشتهایی عصبی نوعی اختلال در غذا خوردن و بیماری روانی جدی است؛ علائم – علت – عوارض نحوه تشخیص و درمان آنورکسیا را بخوانید.

 

بی اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa) یک بیماری جدی روانی و یک اختلال خوردن بالقوه کشنده است. با این حال بهبود پیدا کردن از آن با درمان مناسب، امکان پذیر است.

اغلب بی اشتهایی عصبی ناشی از چالش های عاطفی، داشتن تصویری غیرواقعی از بدن خود و ترس اغراق آمیز از افزایش وزن است. با این حال این وضعیت تاثیر متفاوتی بر افراد دارد.

در برخی از موارد ممکن است افراد مقدار قابل توجهی از وزن خود را از دست داده و رفتارهای مشخص بی اشتهایی را نشان دهند، اما وزن بدن یا عدد شاخص توده بدنیشان (BMI) خیلی کم و پایین نباشد.

محققان این مورد را به عنوان بی اشتهایی عصبی غیرمعمول می نامند.

اغلب بی اشتهایی عصبی در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شود اما ممکن است گاهی در اوایل سال های نوجوانی یا پیری نیز رخ دهد.

بیشتر افراد بی اشتهایی عصبی را به زنان ربط می دهند اما این مشکل هر فرد با هر سن و جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد.

تحقیقات نشان می دهند که خطر ابتلا به اختلالات خوردن در افراد تراجنسیتی بیشتر از افراد سیسجندر (همسو جنسیتی) است.

آمار نشان می دهد که مردان حدود 25% از افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی را تشکیل می دهند و احتمال اثرات کشنده آن در مردان بیشتر از زنان است.

علت این امر این است که معمولا مردان به دلیل اعتقاد اشتباه در مورد موضوعی دیگر، دیرتر مبتلا به بیماری بی اشتهایی عصبی تشخیص داده می شوند.

بی اشتهایی عصبی با بی اشتهایی متفاوت است.

بی اشتهایی به معنی از دست دادن اشتها یا عدم توانایی در غذا خوردن است و می تواند نشانه ای از بیماری های مختلف باشد.

 

همچنین بخوانید:

دلیل و درمان بی اشتهایی و خستگی (کلیک)

 

بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) چیست؟

فرد مبتلا به آنورکسیا، به طور عمد مصرف غذا را محدود کرده تا از آن به عنوان روشی برای کمک به مدیریت چالش های عاطفی خود استفاده کند. این مواد اغلب شامل ترس از افزایش وزن یا تمایل به لاغر شدن است.

محدودیت های غذایی می توانند به کمبود های غذایی منجر شوند که به طور کلی بر سلامتی تاثیر گذاشته و منجر به عوارض بالقوه کشنده می شوند.

چالش های عاطفی و روانی بی اشتهایی عصبی برای افراد دشوار خواهند بود.

درمان آن شامل مشاوره، مشاوره تغذیه و مراقبت های پزشکی است. ممکن است بعضی از افراد به درمان در بیمارستان نیاز داشته باشند.

افسانه های زیادی در مورد اختلالات خوردن وجود دارد. این موارد می تواند منجر به فرضیه های نادرست شده و بر شانس فرد برای جستجو و دریافت کمک تاثیر بگذارد.

 

همچنین بخوانید:

بی اشتهایی در افراد مسن: علت و راه های درمان (کلیک)

 

علائم بی اشتهایی عصبی 

آنورکسیا یک بیماری پیچیده است.

یکی از علائم اصلی بی اشتهایی عصبی، کاهش وزن قابل توجه یا وزن کم بدن است.

ممکن است طی بی اشتهایی عصبی غیرمعمول، افراد با وجود کاهش قابل توجه وزن، هنوز هم وزن متوسطی داشته باشند.

 

ممکن است کمبود مواد مغذی منجر به سایر علائم و نشانه های جسمی ناشی بی اشتهایی عصبی از جمله موارد زیر شود:

• کاهش شدید توده عضلانی
• بی حالی، خستگی یا فرسودگی
• فشار خون پایین
• سبکی سر یا سرگیجه
• دمای پایین دست و پا یا احتمال هیپوترمی یا سرمازدگی
• نفخ یا ناراحتی معده
• خشکی پوست
• تورم دست و پا
• ریزش مو
• از دست دادن قاعدگی یا تناوب کمتر پریودها
• ناباروری
• بی خوابی
• از دست دادن تراکم استخوان که خطر شکستگی را افزایش می دهد.
• ناخن های شکننده
• یبوست
• ریتم نامنظم یا غیرطبیعی قلب
• موهای نرم و پرز مانند (Lanugo) بر روی بدن
• افزایش موهای صورت
• بوی بد دهان و پوسیدگی دندان در افرادی که به صورت مرتب استفراغ می کنند.

 

همچنین ممکن است افراد رفتارهای خاصی از جمله موارد زیر را نشان دهند:

• محدود کردن مصرف کلی مواد غذایی یا دامنه غذاهایی که مصرف می کنند.
• نشان دادن نگرانی بیش از حد در مورد وزن، سایز، رژیم غذایی، کالری و غذا
• ورزش زیاد، مصرف ملین ها یا ایجاد استفراغ
• ارزیابی مکرر وزن و سایز بدن
• صحبت در مورد چاقی یا اضافه وزن
• انکار احساس گرسنگی یا پرهیز از مصرف وعده های غذایی
• ایجاد آیین های غذایی مانند خوردن غذاها به ترتیبی خاص
• آشپزی برای دیگران بدون غذا خوردن
• کناره گیری از دوستان و تعاملات اجتماعی
• بروز علائم افسردگی

 

ممکن است این افراد غذا خوردن را با احساس گناه مرتبط بدانند. به نظر می رسد که آنها از اشتباه بودن امور بی اطلاع بوده یا تمایلی به تشخیص مسائل در مورد غذا خوردن ندارند.

آنورکسیا به طور متفاوتی بر افراد تاثیر می گذارد.

همه افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی علائم یکسانی نخواهند داشت و ممکن است بعضی از آنها بی اشتهایی عصبی را تجربه کنند. این یعنی وزن بدن کمی نداشته باشند.

 

علت بی اشتهایی عصبی

اغلب نگرانی در مورد وزن و شکل بدن از ویژگی های بی اشتهایی عصبی است اما ممکن است علت اصلی آن نباشد.

متخصصان دقیقا نمی دانند که علت بی اشتهایی عصبی چیست اما عوامل ژنتیکی، محیطی، بیولوژیکی و سایر عوامل می توانند در این امر نقش داشته باشند.

بعضی از عواملی که می توانند باعث افزایش خطر شوند عبارتند از:

• انتقادات گذشته در مورد عادت های غذایی، وزن یا فرم بدن
• سابقه تحریک یا مسخره شدن به ویژه در مورد وزن یا فرم بدن
• احساس فشار از سوی جامعه یا شغل برای لاغر بودن
• عزت نفس پایین
• اضطراب
• داشتن شخصیتی که به سمت وسواس یا کمال گرایی گرایش دارد.
• مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفتن
• سابقه رژیم گرفتن
• فشار برای مطابقت با هنجارهای فرهنگی که متعلق به خود آنها نیست.
• آسیب های تاریخی مانند نژادپرستی

 

آنورکسیا برای بعضی از افراد به عنوان روشی برای به دست آوردن کنترل بخشی از زندگی آنها خواهد بود. زمانی که فرد بر مصرف مواد غذایی خود کنترل داشته باشد، احساس موفقیت کرده و این رفتار را ادامه می دهد.

 

عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی

ممکن است افراد در شرایط زیر برای ابتلا به اختلال تغذیه ای شانس بیشتری داشته باشند:

• ابتلا یکی از اقوام نزدیک به اختلالی مشابه
• سابقه خانوادگی افسردگی یا سایر مشکلات سلامت روان
• ابتلا به دیابت نوع 1

 

محققان در سال 2015 دریافتند که افراد مبتلا به آنورکسیا می توانند دارای اجتماعات میکروبی روده متفاوت نسبت به افراد فاقد این بیماری باشند. این وضعیت به اضطراب، افسردگی و کاهش وزن بیشتر کمک می کند.

همه گیری کووید 19 بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات خوردن را تحت تاثیر قرار داده است.

 

تشخیص

تشخیص به موقع و درمان سریع این بیماری، احتمال دریافت نتایج خوب را افزایش می دهد.

ممکن است پزشک از افراد سوالاتی در مورد عادت های غذایی، وزن و سلامت جسمی بپرسد.

همچنین می تواند آزمایشاتی برای رد سایر بیماری های زمینه ای پزشکی با علائم و نشانه های مشابه مانند سوءجذب، سرطان و مشکلات هورمونی را توصیه کند.

طبق اعلام انجمن ملی اختلالات خوردن، معیارهای زیر به پزشکان در تشخیص کمک خواهند کرد. با این حال آنها خاطرنشان کردند که همه افراد مبتلا به اختلال جدی در خوردن دارای همه این معیارها نخواهند بود.

1. محدودیت در مصرف انرژی و کاهش وزن قابل توجه برای سن، جنسیت و سلامت کلی افراد
2. ترس شدید از افزایش وزن یا چاق شدن (با وجود کمبود وزن)
3. تغییراتی در نحوه تجربه وزن بدن یا فرم آن، تاثیر نامطلوب وزن یا شکل بدن بر تصویر شخصی یا انکار مشکل کم وزنی فعلی

 

 

درمان و بهبود بی اشتهایی عصبی 

یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای رسیدگی به نیازهای خاص افراد، برنامه ای جامع تهیه می کند.

این برنامه شامل متخصصانی است که برای غلبه بر چالش های جسمی، عاطفی، اجتماعی و روانی به فرد کمک می کنند.

استراتژی ها عبارتند از:

• رفتار درمانی شناختی (CBT) که به افراد کمک می کند تا راه های جدیدی از تفکر، رفتار و کنترل استرس را پیدا کنند.
• مشاوره خانوادگی و فردی (در صورت لزوم)
• درمان تغذیه ای که اطلاعاتی در مورد چگونگی استفاده از غذا برای ساخت و حفظ سلامتی فراهم می کند.
• دارو برای درمان افسردگی و اضطراب
• مکمل هایی برای رفع کمبودهای تغذیه ای
• درمان در بیمارستان در بعضی از موارد

 

ممکن است درمان برای یک فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی، چالش برانگیز باشد.

در نتیجه ممکن است مشارکت فرد در درمان نوسان داشته باشد. در این هنگام ممکن است بیماری به ویژه در دو سال اول درمان، عود کند.

خانواده و دوستان می توانند حمایتگر باشند. در صورتی که آنها شرایط را درک کنند و به شناسایی علائم و نشانه ها بپردازند، می توانند از فرد حمایت کرده به جلوگیری از عود کردن بیماری او کمک کنند.

 

درمان در بیمارستان

ممکن است افراد در شرایط زیر به بستری شدن در بیمارستان نیاز داشته باشند:

• BMI بسیار کم
• سوءتغذیه
• عوارض ناشی از مصرف ناکافی غذا
• اجتناب از مصرف غذا به صورت مداوم
• شرایط روانپزشکی اورژانسی

درمان کردن امکان افزایش تدریجی مصرف غذا برای بازیابی سلامت کلی را فراهم می کند.

 

عوارض

عوارض می توانند بر هر سیستم بدنی تاثیر بگذارند و ممکن است شدید باشند.

آنها شامل مشکلاتی برای موارد زیر هستند:

• سیستم قلب و عروق
• خون (مانند تعداد کم گلبول های قرمز یا سفید)
• دستگاه گوارش
• کلیه ها
• عدم تعادل هورمونی
• استحکام استخوان

بعضی از این مشکلات می توانند کشنده باشند. ممکن است افراد علاوه بر اثرات جسمی تغذیه نامناسب، در معرض خطر خودکشی باشند.

در مطلبی در وبسایت انستیتو ملی بهداشت روان در سال 2012، آنورکسیا به عنوان بیماری بهداشت روان به احتمال زیاد کشنده توصیف شد.

به همین علت تشخیص و درمان به موقع بی اشتهایی عصبی ضروری است.

 

زندگی با بی اشتهایی عصبی

دکتر ماریا راگو، رئیس انجمن ملی بی اشتهایی عصبی و اختلالات وابسته (ANAD)، نکات زیر را برای افرادی که فکر می کنند دچار بی اشتهایی عصبی هستند، ارائه داد:

• به جای قضاوت، مهربان و محترم باشید.
• برای یافتن درمان مناسب خود به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی مراجعه کنید و با افرادی ملاقات کرده تا بهترین کمک را دریافت کنید.
• یک تیم درمانی در نظر بگیرید. این تیم باید شامل یک متخصص تغذیه، یک درمانگر و یک روانپزشک باشد که همه آنها در زمینه اختلالات خوردن تخصص داشته باشند.
• مطمئن شوید که تمام آموزش و پشتیبانی ممکن را کسب کرده اید.
• برنامه درمانی را مرور کرده و در زمان های لازم تغییراتی ایجاد کنید.

 

خلاصه

آنورکسیا نوعی اختلال در غذا خوردن و بیماری روانی جدی است. این بیماری شامل محدود کردن مصرف غذا است که می تواند منجر به کمبود شدید مواد مغذی شود.

اثرات آنورکسیا می توانند کشنده باشند اما مشاوره، مصرف دارو و درمان مشکلات زمینه ای به افراد مبتلا به این بیماری کمک می کنند.

اگر فردی علائم بی اشتهایی عصبی داشته باشد، باید به دنبال کمک پزشکی باشد. به احتمال زیاد تشخیص و درمان به موقع منجر به نتیجه مثبت می شود.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.