درمان و تشخیص حساسیت غذایی

درمان حساسیت غذایی شامل مصرف داروهایی مانند آنتی هیستامین و آدرنالین است؛ آزمایش های تشخیصی و رژیم غذایی مناسب برای این نوع آلرژی را بخوانید.

 

حساسیت غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به مواد غذایی خاص واکنش نشان دهد، در مقاله علائم، علت و انواع حساسیت غذایی به توضیح این نوع از آلرژی پرداختیم.

در ادامه ای مقاله نیز با روش های درمان و تشخیص آن آشنا می شویم.

 

سرفصل های مورد نظر خود را سریعتر بیابید:

1- نحوه تشخیص حساسیت غذایی↓

2- درمان حساسیت غذایی ↓

3- زندگی با حساسیت غذایی↓

1- تشخیص حساسیت غذایی

در صورتی که فکر می کنید خود یا فرزندتان دچار حساسیت غذایی هستید، جهت تشخیص به پزشک عمومی مراجعه کنید.

آنها در مورد الگوی علائم فرزندان از شما سوالات زیر را می پرسند:

• علائم چه مدت پس از مصرف غذاها رخ داده اند؟
• علائم چه مدت طول کشیده اند؟
• شدت علائم چقدر بوده است؟
• آیا اولین بار است که این علائم رخ می دهند؟ در غیر این صورت برای چند مرتبه رخ داده اند؟
• چه مواد غذایی در بروز آنها دخیل بوده اند و فرزند شما چه میزان از آنها خورده است؟

 

همچنین پزشک جهت تشخیص حساسیت غذایی نیاز دارد تا از سابقه پزشکی فرزندتان در موارد زیر آگاه باشد:

• ابتلا به آلرژی یا بیماری آلرژیک دیگر
• سابقه خانوادگی آلرژی
• تغذیه از شیر مادر یا شیر خشک

همچنین پزشک عمومی وزن و سایز کودک را ارزیابی کرده تا مطمئن شود که با سرعت مورد انتظار رشد می کند.

 

مراجعه به کلینیک آلرژی

در صورتی که پزشک عمومی به آلرژی غذایی مشکوک باشد، شما را برای آزمایش به کلینیک آلرژی ارجاع می دهد.

آزمایش ها مورد نیاز به نوع آلرژی غذایی وابسته هستند:

• در صورتی که علائم به سرعت ایجاد شوند (آلرژی غذایی وابسته به IgE) – احتمالا آزمایش خراش پوست یا آزمایش خون توصیه می شود.
• در صورتی که علائم به آهستگی ایجاد شوند (آلرژی غذایی غیروابسته به IgE) – احتمالا تحت آزمایش رژیم حذف مواد غذایی قرار خواهید گرفت.

 

همچنین بخوانید:

با انواع آلرژی و علائم آن آشنا شوید (کلیک)

 

آزمایش خراش پوست

طی این آزمایش تشخیصی حساسیت فصلی، قطره ای از عصاره های استاندارد مواد غذایی بر روی بازو قرار داده می شوند. سپس پوست را با یک نوار کوچک خراش داده تا ماده آلرژی زا با سلول های سیستم ایمنی بدن تماس پیدا کنند.

گاهی اوقات پزشک می تواند آزمایش را با استفاده از نمونه ای از مواد غذایی که باعث واکنش می شود، انجام دهد.

معمولا خارش، قرمزی و تورم نشان دهنده واکنش مثبت هستند. این آزمایش معمولا بدون درد است.

آزمایش خراش پوست از نظر تئوری به احتمال کمی باعث ایجاد آنافیلاکسی خواهد شد اما آزمایش در وضعیتی برای مقابله با این امر و معمولا در یک کلینیک آلرژی، بیمارستان یا مرکز جراحی عمومی بزرگتر انجام می شود.

 

همچنین بخوانید:

شوک آنافیلاکسی چیست؟ (کلیک)

 

آزمایش خون

یک آزمایش جایگزین برای آزمایش خراش پوست، آزمایش خون است که میزان آنتی بادی های آلرژیک در خون را اندازه گیری می کند.

 

آزمایش رژیم حذف مواد غذایی آلرژی زا

در این آزمایش جهت تشخیص حساسیت، غذایی که تصور می شود باعث واکنش آلرژیک شده برای مدت 2 تا 6 هفته از رژیم غذایی خارج می شود. سپس دوباره مصرف خواهد شد.

اگر در هنگام حذف آن علائم از بین رفته و پس از مصرف مجدد بازگردند، نشان دهنده آلرژی غذایی یا عدم تحمل غذا خواهد بود.

قبل از شروع این کار باید از یک متخصص تغذیه در موارد زیر راهنمایی دریافت کرد:

• مواد غذایی و نوشیدنی هایی که باید از آنها اجتناب کرد.
• نحوه تفسیر برچسب های مواد غذایی
• استفاده از منابع تغذیه ای جایگزین در صورت نیاز
• مدت زمان طول کشیدن این رژیم
• بدون مشورت با یک متخصص بهداشت از رژیم حدف مواد غذایی استفاده نکنید.

 

آزمایش های جایگزین آلرژی غذایی

چندین آزمایش آلرژی قابل خرید از فروشگاه ها وجود دارند که ادعا می کنند قادر به تشخیص حساسیت غذایی هستند اما باید از آنها اجتناب کرد.

این موارد عبارتند از:

• آزمایش Vega – این مورد ادعا می کند که حساسیت غذایی را با اندازه گیری تغییرات در میدان الکترومغناطیسی تشخیص می دهد.
• آزمایش كینزیولوژی – این مورد ادعا می کند که با مطالعه پاسخ عضلات، آلرژی غذایی را تشخیص می دهد.
• آنالیز مو – این مورد ادعا می کند که با گرفتن نمونه ای از موها و انجام یک سری آزمایشات روی آن، حساسیت غذایی را تشخیص می دهد.
• آزمایش خون جایگزین یا آزمایش های لکوسیتوتوکسیک – ادعا می کنند که با بررسی تورم گلبول های سفید خون، حساسیت غذایی را تشخیص می دهند.

بسیاری از کیت های آزمایش جایگزین گران هستند و بر اساس اصول علمی اثبات نشده طراحی شده و بررسی های مستقل آنها را غیرقابل اعتماد می دانند. بنابراین باید از آنها اجتناب کرد.

 

همچنین بخوانید:

انواع تست های حساسیت (کلیک)

 

سوالاتی برای پرسیدن

در صورتی که کودک شما مبتلا به حساسیت غذایی تشخیص داده شد یا خودتان دچار آن شده اید، ممکن است سوالات زیر را داشته باشید:

• مبتلا به کدام نوع آلرژی هستید؟
• احتمال بروز واکنش آلرژیک شدید چقدر است؟
• آیا این آلرژی بر سایر زمینه های سلامتی کودک یا خودتان مانند رژیم غذایی، تغذیه و واکسیناسیون تاثیری دارد؟ بعضی از واکسن ها حاوی آثار پروتئین تخم مرغ هستند.
• آیا احتمال رشد آلرژی در کودک وجود دارد؟ به چه صورت و چه زمانی؟

 

همچنین بخوانید:

تغذیه چیست و چرا اهمیت دارد؟ (کلیک)

 

2- درمان حساسیت غذایی

دو نوع اصلی دارو وجود دارند که می توانند برای درمان و تسکین علائم واکنش آلرژیک به غذاها استفاده شوند.

• آنتی هیستامین – برای درمان واکنش آلرژیک خفیف تا متوسط استفاده می شود.
• آدرنالین – برای درمان واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) استفاده می شود.

 

آنتی هیستامین ها

آنتی هیستامین ها با جلوگیری از اثرات هیستامین که مسئول بسیاری از علائم واکنش آلرژیک است، عمل می کند.

بسیاری از آنتی هیستامین ها بدون نسخه قابل تهیه هستند. در موارد ضروری آنها را در خانه ذخیره کنید. ترجیحا از آنتی هیستامین های غیر آرامبخش (که باعث خواب آلودگی نشوند) استفاده کنید.

در صورتی که فرزند خردسال دیگری دارید که دچار آلرژی غذایی است، از پزشک عمومی در مورد آنتی هیستامین مناسب راهنمایی بخواهید.

پس از مصرف آنتی هیستامین ها از مصرف الکل خودداری کنید زیرا باعث خواب آلودگی می شود.

 

همچنین بخوانید:

آنتی هیستامین چیست؟ (کلیک)

 

آدرنالین

آدرنالین با تنگ کردن رگ های خونی برای خنثی کردن اثرات فشار خون پایین و باز کردن مجاری تنفسی به ساده شدن تنفس کمک می کند.

به شما قلم تزریق خودکار آدرنالین ارائه می شود تا در موارد اضطراری که شما یا فرزندتان در معرض آنافیلاکسی قرار گرفتید یا سابقه بروز دوره ای از آن را داشتید از آن استفاده کنید.

دستورالعمل های سازنده همراه با آن را به دقت بخوانید و زمانی که کودکتان به اندازه کافی بزرگ شد به او نیز آموزش دهید.

 

استفاده از قلم تزریق خودکار

در صورت مشکوک بودن به واکنش آلرژیک شدید با اورژانس تماس گرفته و آمبولانس درخواست کنید. اپراتور را از بروز احتمالی آنافیلاکسی آگاه کنید.

نوجوانان و بزرگسالان احتمالا برای تزریق آموزش دیده اند. ممکن است نیاز باشد تا خردسالان و کودکان و بزرگسالانی که بیش از حد بیمار هستند به کمک فرد دیگری نیاز داشته باشند.

 

3 نوع تزریق خودکار وجود دارد:

• EpiPen
• Jext
• Emerade

 

تقریبا همه آنها به یک شکل عمل می کنند. در صورت مشکوک بودن به آنافیلاکسی درپوش ایمنی آن را خارج کرده و محکم بر روی ران فشار دهید. آن را به صورت صاف بگیرید و شست را انتهای آن قرار ندهید.

صدای کلیک نشان می دهد که قلم تزریق فعال شده و باید 10 ثانیه در محل نگه داشته شود. اطمینان حاصل کنید که از نحوه استفاده از آن آگاه هستید و می دانید کجای آن را روی ران قرار دهید.

تزریق را می توانید از روی لباس انجام دهید. این قلم یک سوزن به داخل ران وارد کرده و یک دوز آدرنالین تزریق می کند.

در صورت بیهوش بودن فرد مجاری هوایی او را باز کرده و تنفس او را بررسی کنید. سپس او را در موقعیت ریکاوری قرار دهید. این کار باعث آن می شود که در صورت استفراغ مشکل خفگی وجود نداشته باشد.

فرد را به پهلو قرار داده و مطمئن شوید که توسط یک پا و دست پشتیبانی می شود. با چرخش سر و بلند کردن چانه مجاری هوایی را باز کنید.

در صورتی که تنفس یا ضربان قلب متوقف شد باید احیا قلبی ریوی (CPR) انجام دهید.

 

داشتن قلم تزریق خودکار

برای احتیاط توصیه های زیر را رعایت کنید:

• همیشه قلم تزریق را همراه خود داشته باشید یا در صورتی که کودک به سن کافی رسیده بود او را به این کار تشویق کنید

ممکن است دو قلم برای شما تجویز شود. در این مورد با پزشک عمومی یا پزشک مسئول خود مشورت کنید. همچنین ممکن است یک کارت یا دستبند اورژانسی با جزئیات کامل آلرژی و اطلاعات تماس پزشک برای هشدار به دیگران توصیه شود. افراد باید همیشه آن را همراه خود داشته باشند.

• دماهای شدید اثربخشی آدرنالین را کم می کنند

قلم های تزریق را در یخچال یا اتومبیل خود رها نکنید.

• تاریخ انقضا آن را به طور مرتب بررسی کنید

قلم های تزریق تاریخ گذشته محافظت محدودی ارائه می کنند.

• تولیدکنندگان در هنگام نزدیک شدن به تاریخ انقضا به شما اطلاع می دهند

برای اطلاعات بیشتر بروشور همراه آن را مطالعه کنید.

• در صورتی که کودک شما یک قلم تزریق خودکار دارد باید با رسیدن به 30 کیلوگرم آن را به دوز بزرگسالان تغییر دهد

این امر وابسته به فرم و سایز بدن می تواند در سنین 5 تا 11 سالگی رخ دهد.

• در صورتی که فکر می کنید شما یا فرزندتان دچار آنافیلاکسی شده اید

حتی در صورت خفیف بودن علائم اولیه برای تزریق تاخیر نکنید. حتی در صورت نادرست بودن هشدار بهتر است فورا از آدرنالین استفاده کنید تا اینکه صبر کنید تا از بروز آن مطمئن شوید.

 

3- زندگی با آلرژی غذایی

این توصیه ها در وهله اول برای والدین کودک مبتلا به آلرژی غذایی نوشته شده است. اگرچه رعایت بیشتر این موارد برای بزرگسالان مبتلا به آلرژی غذایی نیز مهم است.

 

رژیم غذایی آلرژی برای کودک

در حال حاضر هیچ درمانی برای حساسیت غذایی وجود ندارد و بسیاری از کودکان دچار رشد در بعضی از موارد خاص مانند آلرژی به شیر و تخم مرغ می شوند.

موثرترین روشی که می توانید به وسیله آن از بروز علائم جلوگیری کنید، حذف غذاهای مسئول ایجاد آلرژی (مواد حساسیت زا) از رژیم غذایی است.

با این حال مهم است که قبل از حذف بعضی از غذاها با پزشک عمومی یا پزشک مسئول مراقبت از کودک خود مشورت کنید.

حذف تخم مرغ یا بادام زمینی ایجاد کننده آلرژی از رژیم غذایی کودک تاثیر زیادی در تغذیه او نخواهد داشت. هر دو این غذاها منبع خوبی از پروتئین هستند اما منابع جایگزینی دارند.

آلرژی به شیر می تواند تاثیر بیشتری داشته باشد زیرا شیر منبع خوبی از کلسیم است اما روش های زیادی برای افزودن کلسیم به رژیم غذایی کودکان وجود دارد که شامل مصرف سبزیجات با برگ سبز است. بسیاری از غذاها و نوشیدنی ها نیز با کلسیم غنی می شوند.

در صورتی که نگران تاثیر آلرژی بر رژیم غذایی و رشد کودک خود هستید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

 

مطالعه برچسب ها

بسیار مهم است که قبل از مصرف مواد غذایی یا نوشیدنی های بسته بندی شده، لیست مواد تشکیل دهنده آنها را مطالعه کنید.

طبق قوانین اتحادیه اروپا هر نوع مواد غذایی یا نوشیدنی باید حاوی اطلاعات لازم در مورد 14 ماده آلرژی زا زیر باشند:

• کرفس
• غلات حاوی گلوتن از جمله گندم، چاودار، جو و جو دوسر
• سخت پوستان از جمله میگو، خرچنگ و لابستر
• تخم مرغ
• ماهی
• لوپین – گاهی اوقات از بعضی بذرهای آن برای تهیه آرد استفاده می شود.
• شیر
• صدف ها
• خردل
• مغزهای درختی مانند بادام، فندق، گردو، آجیل برزیلی، بادام هندی، گردو آمریکایی، پسته و آجیل ماکادامیا
• بادام زمینی
• دانه کنجد
• دانه سویا
• گوگرد دی اکسید سولفیت ها (مواد نگهدارنده در بعضی از مواد غذایی و نوشیدنی ها) – در سطوح بالاتر از 10 میلی گرم در هر کیلوگرم یا لیتر

 

 

همچنین:

برچسب هایی داوطلبانه برای نشان دادن اینکه یک محصول حاوی چیزی شبیه به بادام زمینی است، وجود دارد. گاهی اوقات تولیدکنندگان این برچسب را بر روی محصولات خود قرار می دهند تا به افراد هشدار دهند که ممکن است در حین تولید، این محصول با مواد غذایی دیگر ترکیب شده باشند.

مراقبت مواد غذایی با برچسب وگان باشید. هیچ تعریف قانونی از وگان وجود ندارد و در واقع مواد غذایی دارای برچسب وگان همیشه کاملا عاری از محصولات حیوانی نیستند. در صورت حساسیت به شیر، تخم مرغ، ماهی، سخت پوستان یا صدف ها، به دقت لیست مواد تشکیل دهنده روی محصولات وگان را مطالعه کنید. همچنین به بررسی برچسب های هشداردهنده بپردازید.

بعضی از محصولات غیرغذایی نیز حاوی مواد غذایی آلرژی زا هستند. این موارد عبارتند از:

• بعضی از صابون ها و شامپوهای حاوی روغن سویا، تخم مرغ و روغن مغزهای درختی
• بعضی از غذاهای حیوانات خانگی حاوی شیر و بادام زمینی هستند.
• بعضی از برچسب ها و تمبرها حاوی آثاری از گندم هستند.

مجددا توصیه می شود که برچسب محصولات غیرغذایی که کودک شما با آنها تماس جسمی نزدیک دارد را مطالعه کنید.

 

مواد غذایی بسته بندی نشده

در حال حاضر نیازی به برچسب گذاری مواد غذایی بسته بندی نشده مشابه محصولات بسته بندی شده نیست. این قانون از مشاغل مواد غذایی خواسته تا به مشتریان اطلاع دهند که آیا محصولات غذایی آنها حاوی 14 ماده آلرژی زا هست یا خیر، اما این کار به روش های مختلفی انجام می شود.

یک تولیدکننده می تواند اطلاعات کامل مواد آلرژی زا را در یک فهرست ارائه دهد یا از نشانه ای استفاده کند که به مشتریان توصیه می کند این اطلاعات را از یکی از کارمندان دریافت کنند. این امر اطلاع پیدا کردن از مواد تشکیل دهنده یک ماده غذایی خاص را دشوارتر می کند.

 

نمونه هایی از مواد غذایی بسته بندی نشده شامل مواد غذایی فروخته شده در موارد زیر هستند:

• نانوایی ها – از جمله آنهایی که در سوپرمارکت ها هستند.
• شیرینی فروشی ها (یا فروشگاه های مواد غذایی شیرین)
• بوفه ها
• سالادبارها
• فروشگاه های ساندویچ های آماده
• غذافروشی های Takeaway یا بیرون بر
• کافه ها، غذاخوری ها و رستوران ها
• دکه های بازار

در صورتی که شما یا فرزندتان دچار آلرژی غذایی شدید هستید، باید در هنگام بیرون غذا خوردن مراقب باشید.

 

توصیه های زیر کمک کننده خواهند بود:

• به کارمندان اطلاع دهید – هنگام رزرو میز در رستوران مطمئن شوید که کارکنان از هر گونه آلرژی شما مطلع هستند. از آنها تضمین بخواهید که مواد غذایی خاص در هیچ یک از غذاهای سرو شده نباشد. آژانس استاندارد غذا (FSA) کارت های آشپزی ارائه می دهد که اطلاعاتی درباره آلرژی ارائه داده و می توانید آنها را به کارمندان رستوران تحویل دهید. علاوه بر اطلاع این موضوع به آشپز و پرسنل آشپزخانه که در پخت و پز غذای شما نقش دارند، به پیشخدمت ها اطلاع دهید تا در هنگام سرو غذا اهمیت جلوگیری از تماس غذا با مواد غذایی خاص را درک کنند.
• منو را با دقت بخوانید و مواد تشکیل دهنده مخفی آن را بررسی کنید – بعضی از غذاها حاوی مواد غذایی دیگری هستند که می توانند باعث ایجاد آلرژی شوند که ممکن است کارکنان رستوران از ارائه اطلاعات آنها چشم پوشی کرده باشند. بعضی از دسرها حاوی مغزها (مانند بیس چیزکیک ها) و بعضی از سس ها حاوی گندم و بادام زمینی هستند.
• برای بدترین وضعیت آماده باشید – برای هرگونه احتمالی آماده باشید. همیشه در هنگام غذا خوردن در محیط بیرون به طور ویژه دستگاه تزریق خودکار آدرنالین و داروی ضد آلرژی همراه خود داشته باشید.
• از تست چشایی برای کودکان استفاده کنید – قبل از اینکه کودک شما شروع به خوردن غذا کند، مقدار کمی از ماده غذایی را بر روی لب های آنها بمالید تا بروز احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش را بررسی کنید. در صورت بروز این علائم، مصرف این غذا باعث واکنش آلرژیک آنها خواهد شد. با این حال، تست چشایی برای همه غذاها جواب نمی دهد. بنابراین نباید از آن به عنوان جایگزین توصیه های فوق استفاده شود.

 

توصیه های بیشتر

در ادامه چند توصیه برای والدین ارائه شده است:

• وجود آلرژی را به مسئولین مدرسه فرزند خود اطلاع دهید – وابسته به شدت آلرژی، ممکن است نیاز باشد تا کارکنان مدرسه یک برنامه اقدام اضطراری در نظر داشته باشند.
• ترتیب نگهداری آدرنالین توسط پرستار مدرسه یا کارمند دیگری را بدهید – همچنین دستبند های آلرژی که به دیگران توضیح می دهند که در موارد اضطراری چه اقداماتی انجام دهند، در دسترس هستند.
• به والدین دیگران اطلاع دهید – ممکن است کودکان آلرژی غذایی خود را فراموش کنند و مواد غذایی را از دوستان خود بگیرند. اطلاع والدین دوستان آنها در این مورد به پیشگیری از این مشکل کمک خواهد کرد.
• به کودک خود آموزش دهید – زمانی که کودک شما به اندازه کافی بزرگ شد تا آلرژی خود را درک کند، دستورالعمل های ساده و روشن در مورد اجتناب از مواد غذایی و اقدامات لازم را به او آموزش دهید.

 

آیا می توان از آلرژی غذایی پیشگیری کرد؟

پیش تر تصور می شد که حذف بادام زمینی از رژیم غذایی در دوران بارداری و شیردهی به کاهش خطر آلرژی کمک می کند اما اکنون این نظریه مورد سوال قرار گرفته است.

بعضی شواهد نشان می دهند که مصرف بادام زمینی در اوایل زندگی خطر آلرژی به آن را کاهش می دهد اما ممکن است این امر در مورد همه کودکان صدق نکند و برای تایید آن به مطالعات بیشتری نیاز است.

پیروی از توصیه های استاندارد در مورد بارداری و شیردهی با وجود سابقه خانوادگی آلرژی یا بدون آن، دارای اهمیت است.

 

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.