درمان التهاب قلب و داروهای تجویزی به نوع – علائم و علت آن بستگی دارد. انواع التهاب قلب شامل اندوکاردیت – میوکاردیت و پریکاردیت است.

سه نوع قلب ملتهب وجود دارد.

نوعی بر لایه داخلی قلب تاثیر می گذارد، نوع دیگر عضله قلب را درگیر کرده و نوع سوم بر روی کیسه خارجی قلب تاثیرگذار است.

علت بروز التهاب قلب وابسته به نوع آن متفاوت است. آنها شامل عفونت ها، داروهای خاص و بیماری ها هستند.

سه نوع قلب ملتهب دارای بعضی از علائم مشترک مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس هستند. با این حال هر نوع علائم منحصر به فرد خود را دارند.

پزشکان قلب ملتهب را با داروها و اقدامات پزشکی مانند جراحی معالجه می کنند. این بیماری در صورت عدم درمان منجر به بروز عوارض جدی می شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد دلایل، علائم و درمان قلب ملتهب به مطالعه ادامه دهید.

همچنین بخوانید:

دلایل درد قفسه سینه و زمان مراجعه به پزشک (کلیک)

التهاب قلب چیست؟

پزشکان التهاب قلب را بر اساس بخشی از اندام که تحت تاثیر قرار گرفته، طبقه بندی می کنند. در ادامه سه نوع آن را شرح می دهیم.

اندوکاردیت (التهاب درون ‌شامه قلب)

اندوکاردیت (Endocarditis) زمانی رخ می دهد که التهاب در پوشش داخلی دریچه قلب و حفره ها وجود داشته باشد. اگرچه بروز این وضعیت نادر است اما می تواند کشنده باشد.

در این وضعیت، انبوهی از سلول های خونی و قارچ ها یا باکتری ها بر روی پوشش داخلی تجمع می کنند. علاوه بر این ممکن است تکه هایی از این توده ها شکسته شده و در قسمت های دیگر بدن جای بگیرند که این امر مانع جریان خون می شود. تجمع در پوشش داخلی می تواند باعث بروز مشکلات دریچه مانند نشت شود.

میوکاردیت (التهاب عضلات قلب)

میوکاردیت (Myocarditis) شامل التهاب و سایر تغییرات در سلول های عضله قلب است. بروز این وضعیت شایع نیست.

این شرایط می تواند قسمت های کوچک یا بزرگی از قلب را تحت تاثیر قرار دهد که مانع توانایی پمپاژ خون خواهد شد. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، منجر به نارسایی قلبی خواهد شد.

پریکاردیت (التهاب آب‌شامه)

پریکاردیت (Pericarditis) زمانی رخ می دهد که التهاب کیسه ای که قلب را احاطه کرده وجود داشته باشد. این کیسه شامل مایعی است که درون دو لایه نازک بافت قرار می گیرد.

عملکرد این کیسه نگه داشتن قلب در قفسه سینه و محافظت از آن در برابر عفونت است. پریکاردیت می تواند عملکرد و ریتم قلب را مختل کند.

علت التهاب قلب

علت های التهاب قلب شامل عفونت ها، بیماری های خود ایمنی، داروها و عوامل محیطی هستند.

عفونت ها

موارد زیر انواع عفونت هایی هستند که می توانند علت التهاب قلب باشند:

عفونت های ویروسی: این موارد شایع ترین علت پریکاردیت و میوکاردیت هستند. آنها می توانند یک واکنش حاد ایجاد کنند که ناگهانی و شدید است. همچنین این عفونت ها یک واکنش مزمن یا مداوم ایجاد می کنند.
عفونت های باکتریایی: عفونت ها باکتریایی شایع ترین علت اندوکاردیت هستند. این موارد زمانی رخ می دهند که سلول های خونی و باکتری ها به صورت توده ای درآمده و روی دریچه قلب جمع می شوند.
عفونت های قارچی: عفونت قارچی باعث اندوکاردیت می شوند و از علل نادر پریکاردیت و میوکاردیت هستند. این عفونت ها بیشتر در افراد مبتلا به بیماری های سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مانند HIV رخ می دهند.
عفونت انگلی که منجر به بیماری شاگاس می شود: شاگاس یک بیماری جدی در آمریکای لاتین است که می تواند به عنوان یکی از عوارض، منجر به میوکاردیت شود. بیماری شاگاس می تواند قلب را به شدت تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه آن را نیازمند به دستگاه ضربان ساز کند.

همچنین بخوانید:

بیماری شاگاس : علائم و درمان آن (کلیک)

بیماری خود ایمنی

ممکن است بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس و روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) باعث پریکاردیت یا میوکاردیت شوند. آنها می توانند در دریچه های قلب تغییراتی ایجاد کرده که منجر به اندوکاردیت می شود.

داروها

داروهای مختلف عوارض جانبی ایجاد می کنند که می توانند باعث پریکاردیت، میوکاردیت یا هر دو شوند. برای نمونه می توان به آنتی بیوتیک هایی مانند پنی سیلین و داروهای تشنج مانند فنی توئین اشاره کرد.

در موارد نادر، واکسن ها باعث واکنش های آلرژیک شده که منجر به میوکاردیت می شوند.

ایمیونومدیولیتورها (Immunomodulators) مانند مواردی که افراد برای سرطان یا روماتیسم مفصلی استفاده می کنند، در موارد نادر منجر به میوکاردیت می شوند.

عوامل محیطی

تابش و قرارگیری در معرض فلزات سنگین مانند سرب می تواند باعث میوکاردیت شود.

علائم

در ادامه علائم انواع التهاب قلب آورده شده است.

اندوکاردیت

علائم اندوکاردیت عبارتند از:

تب و لرز
سرفه
درد قفسه سینه
وجود خون در ادرار
درد شکمی
تنگی نفس
از دست دادن اشتها
تعریق شبانه

میوکاردیت

به گفته بنیاد میوکاردیت، بسیاری از افراد مبتلا به این نوع التهاب قلب هیچ علائمی ندارند و گاهی علائم آنها علت های دیگری خواهد داشت.

علائم شایع عبارتند از:

سبکی سر
خستگی
تورم در پا، مچ و دست ها
درد یا فشار قفسه سینه
تنگی نفس
تپش قلب (احساس از دست دادن یک ضربان، لرزش یا ضربان خیلی سریع)
از دست دادن ناگهانی هوشیاری

پریکاردیت

طبق اعلام انجمن قلب آمریکا (AHA)، علائم شایع بیماری التهاب قلب پریکاردیت حاد شامل تب و درد ناگهانی و تیر کشیدن قفسه سینه است.

علائم دیگر بیماری حاد عبارتند از:

سرفه
ضعف
مشکل تنفسی
تپش قلب

معمولا زمان خم شدن به جلو درد پریکاردیت بدتر می شود.

AHA افزود که پریکاردیت مداوم اغلب باعث موارد زیر می شود:

سرفه
تنگی نفس
خستگی

همچنین ممکن است افراد هنگام نفس کشیدن یا خم شدن به جلو دچار بدتر شدن درد شود.

تشخیص

علائم و نشانه ها در افراد مبتلا به التهاب قلب بسیار متفاوت هستند. به همین دلیل تشخیص این بیماری بسیار دشوار است. انستیتو ملی قلب، ریه و خون (NHLBI) ابزارهای زیر را برای پزشکان به منظور دستیابی به تشخیص فهرست می کند:

سابقه پزشکی: این امر نشان دهنده وجود عوامل خطر برای بروز بیماری است. همچنین نشان می دهد که شاید یک بیماری اخیر باعث ایجاد علائم شده باشد.
معاینه بدنی: این معاینه شامل گوش دادن به قلب و بررسی ورم پاها است.
روندها: این بخش شامل گرفتن نوار قلب است که فعالیت الکتریکی قلب را نشان می دهد. همچنین می تواند شامل اکوکاردیوگرام باشد که تصویری از اندازه، شکل و توانایی عملکرد قلب ایجاد می کند.
آزمایش خون: این آزمایشات شامل مواردی هستند که ویروس، باکتری یا قارچ ایجاد کننده التهاب را مشخص می کنند.
سایر آزمایشات: این موارد می توانند بیماری دیگری که باعث ایجاد علائم شده را رد کنند. برای نمونه می توان به آزمایش نشانگرهای خونی بیماری خود ایمنی اشاره کرد.

درمان

طبق اعلام NHLBI، موارد خفیف پریکاردیت و میوکاردیت می توانند بدون درمان برطرف شوند. در ادامه داروها و روش های درمانی که پزشکان برای درمان سایر موارد التهاب قلب استفاده می کنند، آورده شده است.

داروها

موارد زیر داروهای التهاب قلب از نوع اندورکاردیت هستند:

آنتی بیوتیک: این موارد عفونت های باکتریایی را درمان می کنند.
داروهای ضد قارچ: پزشکان از آنها برای درمان عفونت های قارچی استفاده می کنند.
رقیق کننده های خون: این موارد داروهایی برای بعضی از انواع اندوکاردیت هستند.

داروهای درمانی التهاب قلب از نوع میوکاردیت عبارتند از:

داروهای نارسایی قلبی: این داروها شامل بتابلاکرها هستند که کار قلب را کاهش می دهند. پزشکان زمانی آنها را تجویز می کنند که نارسایی قلبی یک عارضه باشد.
کورتیکواستروئیدها: این داروهای سریع اثر باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن می شوند. پزشکان در صورتی که یک بیماری خود ایمنی مانند لوپوس باعث میوکاردیت شود، این داروها را تجویز می کنند.
ایمونوگلوبولین وریدی: این مورد به کنترل واکنش التهابی و ایمنی بدن کمک می کند.

موارد زیر داروهای درمانی التهاب قلب از نوع پریکاردیت هستند:

عوامل ضد التهاب: این موارد می توانند التهاب حاصل از پریکاردیت را کاهش دهند. برای نمونه می توان به آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن اشاره کرد.
کورتیکواستروئیدها: در صورتی که افراد قادر به مصرف NSAID ها نباشند یا پاسخ خوبی به آنها ندهند، پزشکان از این موارد به عنوان گزینه جایگزین استفاده می کنند.
ایمونوگلوبولین وریدی: در صورتی که افراد دچار بیماری خود ایمنی مانند لوپوس باشند، از این گزینه استفاده می شود.

روندهای درمان التهای قلب

ممکن است پزشکان استفاده از روندهای درمانی زیر را در نظر بگیرند:

پریکاردیوسنتز (Pericardiocentesis): پزشکان با این روش مایعات اضافی موجود در پریکارد را از بین می برند.
جراحی: این یک انتخاب درمانی برای رسیدگی به آسیب های ناشی از اندوکاردیت است. روش های جراحی می توانند شامل برداشتن بافت آلوده یا بازسازی بافت قلب باشند.
بازسازی دریچه قلب: همانطور که از نام این روش مشخص است، طی آن جراحان یک دریچه معیوب را ترمیم می کنند.
تعویض دریچه قلب: این جراحی قلب باز شامل تعویض دریچه بیمار با دریچه ای از مواد مصنوعی یا بافت حیوانی است.

پیشگیری

راهکارهای پیشگیری از اندوکاردیت در کاهش احتمال عفونت باکتریایی است. NHLBI موارد زیر را برای پیشگیری از اندوکاردیت توصیه می کند:

رعایت بهداشت دندان: این امر شامل مسواک زدن و نخ کشیدن روزانه همراه به مراجعه منظم به پزشک است. عفونت باکتریایی لثه و دندان می تواند وارد جریان خون شده و به قلب برسد که در نهایت منجر به اندوکاردیت می شود.
خودداری از مصرف داروهای وریدی غیرقانونی: این افراد دچار عفونت بیشتری می شوند. همانند عفونت های لثه، این موارد از طریق جریان خون به قلب می رسند.
استفاده از آنتی بیوتیک پیش از اقدامات پزشکی خاص: در صورتی که افراد در معرض خطر اندوکاردیت باشند، پزشک این روش را برای کاهش احتمال عفونت توصیه می کنند.
تمیز نگه داشتن پوست: این امر شامل استحمام منظم و همچنین شستن فوری بریدگی ها برای پیشگیری از عفونت است.
کنترل سطح قند خون در صورت ابتلا به دیابت: سطح بالای قند خون منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت می شود.

همچنین بخوانید:

نخ دندان باید قبل از مسواک زدن استفاده شود یا بعد از آن؟ (کلیک)

اغلب پیشگیری از میوکاردیت و اندوکاردیت اگر غیرممکن نباشد، سخت است. با این حال این اقدامات خطر میوکاردیت را کاهش می دهند:

اجتناب از مصرف کوکائین و آمفتامین
کنترل عوامل خطر برای HIV مانند داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم یا سایر روش های مانع

همچنین بخوانید:

تاثیرات کوکائین روی قلب (کلیک)

خلاصه

یک عفونت یا آسیب در بدن می تواند باعث التهاب باشد. التهاب واکنشی است که باعث ارتقاء روند بهبودی می شود. با این حال زمانی که التهاب در قلب رخ دهد باعث آسیب شده که گاهی اوقات منجر به علائم جدی خواهد شد.

افراد دارای آسیب خفیف نیازی به درمان نخواهند داشت. از طرف دیگر افراد با آسیب متوسط تا شدید می توانند از داروهای خاص یا روش های جراحی بهره مند شوند.

کاهش خطر یا پیشگیری از عفونت های باکتریایی به طور کامل، بهترین راه برای پیشگیری از التهاب قلب است.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.