گوشت اضافه یا کلوئید نوعی جای زخم برجسته است؛ علت – علائم – نحوه پیشگیری و درمان آن شامل لیزر، سرما درمانی، لیگاتور و جراحی را بخوانید.

کلوئید یا گوشت اضافه (keloids) نوعی جای زخم (اسکار) برجسته است که پس از بهبود جراحت روی پوست ایجاد می شود. کلوئیدها وقتی ایجاد می شوند که پس از پایان روند بهبود پوست، بافت زخم همچنان تشکیل می شود. این وضعیت بیشتر در نژاد آفریقایی، آسیایی و اسپانیایی تبار دیده می شود.

گوشت های اضافه می توانند خیلی بزرگ و آزار دهنده باشند. با این وجود، افراد می توانند برای جلوگیری از تشکیل گوشت اضافه برخی اقدامات را انجام داده و همچنین روش های درمانی برای آنها در دسترس هستند.

برای آگاهی از دلایل، ظاهر، پیشگیری و درمان گوشت های اضافه که شامل روش های جراحی و غیر جراحی (لیزر، لیگاتور و …) است به مطالعه این مقاله ادامه دهید.

همچنین بخوانید:

جلوگیری از ایجاد جای زخم (کلیک)

چه عواملی باعث ایجاد گوشت اضافه می شوند؟

اگرچه دلایل دقیق آن هنوز مشخص نیست، اما انجمن متخصصان پوست انگلیس بیان می کنند که کلوئیدها وقتی ایجاد می شوند که بدن در واکنش به یک آسیب، بیش از حد کلاژن در هنگام ایجاد جای زخم تولید می کند.

کلاژن پروتئینی است که بدن برای حفظ خاصیت ارتجاعی پوست تولید می کند. همچنین از ساختار ماهیچه ها، استخوان ها و بافت ها پشتیبانی می کند.

آکادمی انجمن پوست آمریکا (AAD) بیان می کند که گوشت های اضافه می توانند در نتیجه موارد زیر ایجاد شوند:

زخم در اثر یک شی تیز
بریدگی
خالکوبی
سوراخ کردن قسمت های مختلف پوست با هدف زیبایی
آکنه شدید
نیش حشرات
ابله مرغان
زخم های جراحی
محل های تزریق
موهای محکم بافته شده
اصلاح کردن

در موارد نادر، ممکن است کلوئیدها در صورت عدم آسیب دیدگی پوست ایجاد شوند. این کلوئیدها، که پزشکان آنها را کلوئیدهای خود به خودی می نامند، به طور معمول بر روی قفسه سینه ظاهر می شوند و در افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به کلوئیدها را دارند، ایجاد می شوند.

شکل و علائم گوشت های اضافه

طبق AAD، اولین علامت گوشت اضافه تقریباً 3-12 ماه پس از آسیب دیدگی ظاهر می شود.

ممکن است در ابتدا به رنگ قرمز، صورتی یا بنفش دیده شود اما با گذشت زمان از پوست فرد تیره تر خواهد شد. مرزهای گوشت اضافه معمولاً نسبت به مرکز تیره تر هستند.

بنیاد پوست بریتانیا (BSF) اضافه می کند که این زخم ها ممکن است به صورت توده های پوستی براق و بدون مو ظاهر شوند.

کلوئیدها رشد آهسته ای دارند و گسترش بیشتر آنها هفته ها، ماه ها یا حتی سالها به طول می انجامد. هرچند در بعضی موارد ممکن است ظرف چند ماه به سرعت رشد کرده و سه برابر شوند.

شکل و بافت گوشت های اضافه نیز ممکن است بسته به موقعیت آنها متفاوت باشد. گوشت اضافه روی لاله گوش معمولاً گرد و سفت است، در حالی که در سایر قسمت های بدن ممکن است به صورت یک زخم برجسته با سطح صاف ظاهر شود.

گوشت های اضافه متفاوت از پوست اطراف هستند و ممکن است نرم و خمیر مانند یا سفت و لاستیکی باشند.

بیشتر آنها توپر و سفت هستند و حرکت نمی کنند. در بعضی از قسمت های بدن، مانند گردن، شکم یا گوش، ممکن است یک کلوئید بر روی ساقه قرار داشته باشد و در صورت لمس کمی حرکت کند.

اندازه آنها از کوچکتر از یک اینچ تا بزرگتر از یک توپ فوتبال متفاوت است.

همچنین غیر معمول نیست که یک کلوئید هنگام رشد موجب خارش یا درد شود. این علائم معمولاً با توقف رشد آنها برطرف می شوند.

کدام جوامع بیشتر در معرض گوشت اضافه هستند؟

طبق آمار AAD، در ایالات متحده گوشت های اضافه بیشتر در نژاد آسیایی، اسپانیایی تبار و آفریقایی دیده می شوند.

BSF همچنین بیان می کند که گرچه آنها می توانند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهند، اما این وضعیت بیشتر در افراد با پوست های تیره دیده می شود.

طبق تحقیقات، میزان بروز کلوئید در این افراد از 4.5% تا 16% است.

گوشت های اضافه همچنین بیشتر در افراد زیر بروز می کنند:

افراد با سابقه خانوادگی کلوئید، به ویژه آفریقایی یا آسیایی تبار
افرادی که تغییرات هورمونی را تجربه می کنند، مانند بارداری یا بلوغ
افراد دارای بیماری زمینه ای مانند فشار خون بالا
افراد بین سنین 10 تا 30 سال
با شرایط نادر، مانند سندروم روبنشتاین – طیبی و سندروم گئومین

چگونه افراد می توانند از ایجاد گوشت اضافه جلوگیری کنند؟

اگرچه ممکن است پیشگیری از گوشت اضافه برای افراد در معرض خطر دشوار باشد، اما آنها می توانند اقدامات لازم را برای کاهش احتمال ابتلا به آنها انجام دهند. این شامل موارد زیر است:

توجه دقیق بعد از سوراخ شدن گوش: اگر شخصی متوجه اولین نشانه ضخیم شدن پوست شود، استفاده از گوشواره فشاری ممکن است از تشکیل کلوئید جلوگیری کند.
آزمایش پوست قبل از خالکوبی، سوراخ کردن بدن یا جراحی زیبایی: با آزمایش سطح کمی از پوست، افراد می توانند واکنش پوست خود را مشاهده کنند. پوشیدن گارمنت فشاری ممکن است باعث جلوگیری از ضخیم شدن پوست شود.
صحبت با جراح قبل از جراحی: ممکن است جراح بتواند از روشی برای کاهش احتمال رشد کلوئیدها استفاده کند. درمان کلوئید همچنین ممکن است به جلوگیری از ضخیم شدن پوست کمک کند.

همچنین افراد می توانند اطمینان حاصل کنند که پس از هرگونه آسیب پوستی مراقبت مناسب از زخم را انجام می دهند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

محل را بلافاصله با استفاده از صابون و آب تمیز بشویید
با استفاده از گاز استریل محل را باندپیچی کنید
زخم را روزانه تمیز کنید تا بهبود یابد
محافظت از زخم در برابر آفتاب

علاوه بر اقدامات فوق، افراد می توانند به یک متخصص پوست مراجعه کنند. وی ممکن است بتواند برنامه های درمانی و راهکارهای پیشگیری را پیشنهاد کند.

همچنین بخوانید:

انواع ترمیم زخم و مراحل آن (کلیک)

روش های درمان گوشت اضافه

گزینه های درمان شامل هر دو روش جراحی و غیرجراحی است. در برخی موارد، ترکیبی از دو روش ممکن است موثرترین باشد.

درمان های غیرجراحی

به گفته ی AAD، پزشکان ممکن است از روش های درمانی غیرجراحی زیر برای درمان گوشت اضافه استفاده کنند:

تزریق کورتیکواستروئید

آمپول های کورتیکواستروئید، داروهای ضد التهابی هستند که پزشک برای کوچک کردن کلوئید تزریق می کند. برنامه معمول شامل یک تزریق در هفته به مدت 4 هفته است که منجر به کوچک شدگی 50-80% می شود. با این وجود، بسیاری از کلوئیدها در عرض 5 سال برمی گردند.

سرما درمانی

کرایوتراپی یا سرما درمانی شامل فریز کردن کلوئید در حالی است که پوست زیر آن حفظ می شود. پزشکان از این روش برای کاهش اندازه کلوئید استفاده می کنند. نتایج مطلوب با سه یا چند بار درمان ظاهر می شوند و ممکن است برای کلوئیدهای کوچکتر بهتر عمل کند.

لیزر درمانی

لیزر درمانی شامل تاباندن پرتوهای نور بسیار متمرکز به پوست است. لیزر درمانی ممکن است ارتفاع گوشت های اضافه را کاهش داده و رنگ آن را کمرنگ کند.

لیگاتور

لیگاتور شامل بستن یک نخ جراحی به دور گوشت اضافه هر 2-3 هفته است. این نخ موجب بریده شدن زخم شده و به تدریج باعث افتادن آن می شود.

درمان های جراحی

پزشک می تواند کلوئید را با جراحی بردارد. با این وجود، این یک راه حل دائمی نیست زیرا تقریباً 100% آنها پس از جراحی دوباره ظاهر می شوند. برای کاهش خطر بازگشت کلوئید، پزشکان اغلب پس از جراحی، درمان اضافی را توصیه می کنند.

ترکیبی از درمان های جراحی و غیرجراحی

طبق گفته ی AAD، درمان های زیر در این گروه قرار می گیرند:

جراحی و سپس پرتودرمانی: پرتو درمانی، تابش پرتوهایی با انرژی زیاد به محل زخم است. این می تواند یک درمان مستقل باشد، اما در ترکیب با جراحی موثرتر است.
جراحی و سپس استفاده از پانسمان، گوشواره یا گارمنت فشاری: پزشکان اغلب این درمان را به دنبال جراحی لاله گوش، با استفاده از گوشواره فشاری برای کاهش جریان خون در منطقه توصیه می کنند. این درمان 90-100% در جلوگیری از بازگشت گوشت اضافه موثر است. مشکل این است که این دستگاه ها راحت نیستند و افراد باید آنها را تا 16 ساعت در روز و به مدت 6-12 ماه بپوشند.
جراحی و سپس کورتیکواستروئیدها یا سرما درمانی: هر یک از این درمان های ترکیبی ممکن است به کاهش خطر عود کمک کنند.

سوالات متداول

برخی از سوالات متداول ممکن است شامل موارد زیر باشند:

آیا گوشت های اضافه می توانند به طور طبیعی صاف شوند؟

آنها هرگز به طور کامل از بین نمی روند، اما گاهی اوقات بدون درمان صاف می شوند. مطالعه ای در سال 2014 نشان داد که این تقریباً در یک سوم موارد اتفاق می افتد و کلوئیدهایی که خود به خود درمان می شوند، خیلی زود از بین می روند.

آیا گوشت های اضافه علائم بیماری جدی تری هستند؟

آنها بیشتر از اینکه یک مشکل سلامتی باشند، مسئله زیبایی هستند. آنها به سرطان تبدیل نمی شوند.

کلام آخر

گوشت های اضافه روی پوست سیاه شایع هستند و ممکن است پس از آکنه شدید، سوراخ کردن قسمتی از پوست یا هر نوع آسیب پوستی مانند بریدگی یا سوراخ شدن زخم ایجاد شوند. اندازه و شکل آنها بسته به قسمتی از بدن که در آن ظاهر می شوند، می تواند متفاوت باشد.

گزینه های درمانی گوشت های اضافه شامل برداشتن با جراحی و مجموعه ای از گزینه های درمانی غیر جراحی از جمله تزریق کورتیکواستروئید، لیزر و سرما درمانی است. گاهی اوقات، پزشکان ترکیبی از روش های درمانی را برای کاهش احتمال بازگشت کلوئید توصیه می کنند.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.