پولیپ روده بزرگ چیست؟ انواع و روش های درمان

پولیپ روده بزرگ یا رکتوم وضعیتی نسبتا شایع در کودکان و بزرگسالان است؛ انواع مختلف پولیپ روده و گزینه های درمانی موجود برای آن را بخوانید.

پولیپ های روده بزرگ توده های کوچکی هستند که از پوشش بخشی از روده بزرگ معروف به کولون بیرون می آیند. معمولا پولیپ های روده بزرگ به دو شکل مسطح یا ساقه دار (میله ای) رشد می کنند. انواع مختلف پولیپ وجود دارند که بعضی از آنها بیشتر از دیگر موارد منجر به عوارض جانبی می شوند.

پولیپ روده بزرگ یا پولیپ روده با افزایش سن به طور فزاینده ای شایع می شود. تخمین ها حاکی از آن است که پولیپ روده اکثرا بزرگسالان بالای 50 سال را درگیر می کند با این حال این وضعیت 6 تا 12% از کودکان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.

بسیاری از پولیپ های روده بزرگ بی خطر هستند اما ممکن است بعضی از آنها به سرطان تبدیل شوند. انواع خاصی از پولیپ روده بیشتر سرطانی خواهند شد. در صورت بروز آنها ممکن است سال ها تبدیل شدن آنها به سرطان روده بزرگ زمان ببرد.

در این مقاله به بررسی اشکال و انواع مختلف پولیپ روده بزرگ، گزینه های درمانی و زمان تماس با پزشک می پردازیم.

همچنین بخوانید:

سرطان روده بزرگ: انواع، علائم و درمان (کلیک)

تعریف پولیپ روده بزرگ

پولیپ های روده بزرگ، توده هایی هستند که در پوشش داخلی روده بزرگ یا رکتوم ایجاد می شوند. ممکن است افراد یک یا چند پولیپ در کل روده بزرگ یا رکتوم داشته باشند. اندازه این پولیپ ها می توانند متنوع باشند و از چند میلی متر تا چند سانتی متر متفاوت هستند.

پولیپ ها نسبتا شایع هستند. در آمریکا 15 تا 40% از بزرگسالان دچار آنها هستند. همچنین بروز پولیپ روده در مردان و بزرگسالان نسبت به زنان و کودکان بیشتر دیده می شود.

بیشتر پولیپ ها غیرسرطانی یا خوش خیم هستند. با این حال بعضی از پولیپ ها می توانند بدخیم یا سرطانی شوند. به همین دلیل ممکن است یک جراح آنها را شناسایی کرده و از بین ببرد.

اغلب پولیپ ها علائمی ندارند. در بسیاری از موارد، پزشک در حین معاینه پزشکی یا کولونوسکوپی آنها را شناسایی می کند.

با این حال در موارد نادر، پولیپ ها باعث موارد زیر می شوند:

وجود خون در مدفوع که می تواند به صورت رگه های قرمز یا مدفوع سیاه رنگ بروز کند.
وجود خون قرمز روی دستمال توالت یا لباس زیر
درد شکمی
یبوست (در صورت بزرگ بودن پولیپ ها)
اسهال
خستگی غیرقابل توجیه ناشی از کم خونی به دلیل خونریزی

اشکال مختلف پولیپ روده بزرگ

پولیپ ها می توانند به اشکال مختلف تشکیل شوند. ممکن است افراد از این شکل های به صورت مسطح، بدون پایه یا پایه دار یاد کنند که اصطلاحا به آن ساقه دار (Pedunculated) نیز می گویند.

بعضی از پولیپ ها به طور مسطح رشد می کنند و از یک پایه گسترده بیرون می زنند. موارد دیگر می توانند فرورفته شده یا به داخل روده بزرگ یا پوشش آن بروند. پزشکان از این موارد با عنوان پولیپ های بدون ساقه یاد می کنند.

از سوی دیگر، پولیپ های ساقه دار به صورت برجسته ظاهر شده و در مرکز روده بزرگ یا رکتوم بیرون می زنند. ممکن است آنها به شکل گل کلم یا قارچ آویزان از یک پایه رشد کنند.

انواع پولیپ روده بزرگ

انواع مختلف پولیپ روده بزرگ وجود دارند که می توان آنها را با میکروسکوپ مشاهده کرد. بعضی از نمونه ها عبارتند از:

آدنوم لوله ای

به طور معمول آدنوم ها سه الگوی رشد دارند که شامل لوله ای (Tubular)، پزر (Villous) و لوله ای پرز (Tubulovillous) هستند.

آدنوم لوله ای شایع ترین نوع پولیپ روده بزرگ هستند. آنها معمولا 80% کل پولیپ های آدنوماتوز را تشکیل می دهند. به طور معمول آدنوم های لوله ای، پولیپ های ساقه دار کوچکی هستند که اندازه آنها کمتر از نیم اینچ است. آنها معمولا لوله ای یا گرد هستند.

شکل گیری آدنوم های لوله ای سال ها طول می کشد. به طور معمول هر چه پولیپ بزرگتر باشد، خطر سرطانی شدن آن بیشتر است.

آدنوم پرز

به طور کلی آدنوم های پرز، پولیپ های ساقه دار بزرگتری هستند و به شکل گل کلم رشد می کنند. اصطلاح پرز به شکل انگشت یا برگ مانند آنها اشاره دارد.

به احتمالی زیاد آدنوم های پرز سرطانی می شوند. آنها 5 تا 15% از کل پولیپ های آدنوماتوز را تشکیل می دهند.

آدنوم توبولوئیل (لوله ای پرز)

بعضی از پولیپ ها با عنوان لوله ای پرز شناخته می شوند که ترکیبی از توده لوله ای و پرز هستند. آنها معمولا 25 تا 75% ویژگی های پرز را داشته و تقریبا 5 تا 15% از کل موارد پولیپ های آدنوماتوز را تشکیل می دهند.

آدنوم های دندانه دار

این پولیپ ها حاوی بافت هایی با نمای دندانه دار هستند. آنها شامل دو نوع آدنوم دندانه دار بی حرکت و آدنوم دندانه دار سنتی هستند.

بیشتر آدنوم های دندانه دار بی حرکت و شبیه به برجستگی های کوچک هستند.

پولیپ های دندانه دار بی حرکت احتمال کمتری برای سرطانی شدن دارند مگر اینکه حاوی تغییرات عمده سلولی نباشند. آدنوم های دندانه ای سنتی نادرتر بوده و به طور معمول ساقه دار هستند. آنها خطر بالایی برای سرطانی شدن دارند.

هایپرپلاستیک

به طور معمول این نوع پولیپ های روده بزرگ خوش خیم هستند و جای نگرانی ندارند. آنها به ندرت سرطانی می شوند زیرا دارای پتانسیل بدخیمی کمی هستند.

التهابی

اغلب این نوع پولیپ ها در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت زخمی دیده می شوند. ممکن است بعضی از افراد از این موارد به عنوان شبه پولیپ یاد کنند زیرا آنها پولیپ واقعی نبوده بلکه واکنشی به التهاب روده بزرگ هستند.

معمولا پولیپ های خوش خیم التهابی هستند و به طور کلی خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را ندارند.

همچنین بخوانید:

التهاب روده یا کولیت: از علت تا درمان (کلیک)

هامارتوماتوس

به طور کلی این نوع پولیپ های روده بزرگ غیرسرطانی هستند. ممکن است بعضی از افراد از آنها به عنوان پولیپ جوانان نیز یاد می کنند. احتمال بروز این نوع پولیپ روده در کودکان بیشتر است.

پولیپ های پیچیده کدامند؟

پولیپ های پیچیده، پولیپ هایی هستند که برداشتن آنها با استفاده از روش های معمول بسیار دشوار یا خطرناک است. ممکن است بعضی از افراد از آنها به عنوان پولیپ های سرکش (Defiant) یا سخت یاد کنند.

پزشکان در بیشتر موارد پولیپ های پیچیده را با استفاده از برداشتن مخاط با آندوسکوپی، کالبد شکافی آندوسکوپی زیر مخاط، جراحی یا ترکیبی از این روش ها از بین ببرند.

درمان پولیپ روده بزرگ

در بیشتر موارد یک جراح برای کاهش خطر بروز سرطان، پولیپ ها را بر می دارد.

به طور معمول جراح ها، پولیپ ها را طی کولونوسکوپی و در فرآیندی به نام پلی پکتومی بر می دارند. یک جراح در حین عمل پلی پکتومی روده بزرگ، یک لوله بلند و باریک و انعطاف پذیر را با یک دوربین و نور در انتهای آن از طریق رکتوم وارد کرده تا به داخل روده نگاه کنند و پولیپ را بیابند.

جراحان می توانند از روش های مختلفی برای از بین بردن پولیپ استفاده کنند. بعضی از گزینه ها شامل پلی پکتومی فورسپس سرد، پلی پکتومی فورسپس گرم و پلی پکتومی Snare هستند.

به محض برداشتن پولیپ ها توسط جراح، آن را برای یک آسیب شناس ارسال می کنند. این فرد پزشکی است که در یافتن منشا بیماری ها تخصص دارد. او پولیپ را با استفاده از میکروسکوپ بررسی کرده تا نوع و سرطانی بودن آن را تعیین کند.

اگر فردی سابقه پولیپ داشته باشد، احتمالا در آینده بیشتر دچار آن می شود. این امر می تواند خطر ابتلا به پولیپ های سرطانی را افزایش می دهد. بنابراین پس از برداشتن پولیپ، پزشک آن را با دقت بیشتری کنترل کرده و آزمایش می کند.

زمان تماس با پزشک

به طور معمول، پولیپ های روده بزرگ بی خطر هستند و موضوعی برای نگرانی نخواهند بود. با این حال اگر افراد دارای علائم زیر باشند، باید با یک متخصص بهداشت صحبت کنند:

تغییرات غیرقابل توجیه در عادت های روده ای مانند یبوست یا اسهال که بیش از چند روز طول بکشند.
وجود خون روی دستمال توالت، لباس زیر یا مدفوع
حالت تهوع، استفراغ و تب
خستگی و کبودی بدون دلیل

در صورت بروز هر یک از علائم زیر پس از برداشتن پولیپ باید با پزشک مشورت کرد:

سرگیجه یا ضعف غیرقابل توضیح
درد شدید شکمی
تب
خونریزی غیرقابل کنترل از مقعد

خلاصه

پولیپ های روده بزرگ، رکتوم یا روده وضعیتی نسبتا شایع در کودکان و بزرگسالان هستند و به طور معمول ضرری ندارند. با این حال انواع خاصی از آنها مانند پولیپ های آدنوماتوز می توانند سرطانی شده و احتمالا نیاز به برداشتن دارند.

در صورت تغییر عادت مزمن روده یا وجود خون در مدفوع، روی دستمال توالت یا لباس زیر باید با پزشک صحبت کرد. بیشتر افراد سالم و بدون عوامل خطر پولیپ روده بزرگ باید آزمایش های معمول برای سرطان روده بزرگ را از سن 50 سالگی شروع کنند.

جهت مشاهده و خرید مکمل ها و محصولات مراقبت داروخانه آنلاین اویرو کلیک کنید.